برای دیسک کمر چه قرصی بخوریم

دارو برای درمان کمر درد

---

وقتی موضوع کمردرد به میان می آید، پزشکان ابتدا با توجه به علت درد کمر مصرف داروهای خوراکی را توصیه می کنند.

از آنجا که پاسخ افراد به داروها متفاوت است، ممکن است پزشک داروها و دوزهای مختلفی را برای بیمار امتحان کند. داروهای درمان کمردرد از داروهای بدون نسخه استامینوفن، آسپرین و غیره تا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ناپروکسن و ایبوپروفن، و داروهای تجویزی مانند اپیوئیدها را در برمی گیرند. بعضی اوقات، علاوه بر داروهای کمر درد، داروهای روانپزشکی هم تجویز می شوند.

هدف درمان کمر درد مزمن می بایست این باشد که بیمار بیشترین بهره را برده و درمان سریع کمر درد، با استفاده از پایین ترین دوز مورد نیاز انجام گردد. همچنین مهم است که بیمار داروها را دقیقاً طبق دستور مصرف کند و از سوءمصرف و استفاده بیش از اندازه از آن ها خودداری کند.

علل کمردرد

---

کمردرد علت اصلی ناتوانی در افراد زیر 45 سال است که مسائل بسیاری ممکن است باعث آن شوند.

مشکلات مربوط به ستون فقرات

کمردرد اغلب به این دلیل اتفاق می افتد که مشکلی در مسیر مفاصل نخاع، عضلات، دیسک ها و اعصاب ایجاد شده و یا چیزی در این ناحیه به درستی کار نکند. پزشک برای تشخیص علت کمر درد ممکن است موارد زیر را در افراد بررسی کند:

فتق یا لغزش دیسک

فتق یا لغزش دیسک، به این معنی است که بافت نرم داخل دیسک بین مفاصل از آن خارج شده است. این مساله معمولاً در اثر فرسایش و پارگی دیسک ایجاد می شود. فتق دیسک  ممکن است باعث درد در ناحیه پایین کمر یا باسن شود زیرا باعث وارد آمدن فشار بر اعصاب این نواحی می شود.

بیرون زدگی دیسک

در بیرون زدگی یا تحدب دیسک هم، دیسک خارج شده اما نه به اندازه فتق دیسک. در این حالت معمولاً بیمار علائم خاصی ندارد. اما اگر بیرون زدگی دیسک، بر ریشه عصبی فشار وارد کند ، بیمار آن را احساس خواهد کرد.

بیماری دژنراسیون دیسک

در این بیماری، دیسک ها که عملکری شبیه “کمک فنر” در بین مهره های ستون فقرات دارند، کوچک و یا دچار پارگی می شوند. این باعث می شود استخوان ها با هم ساییده شوند. این بیمار ممکن است در اثر بالا رفتن سن برای افراد اتفاق بیفتد.

التهاب و فرسایش مفصل ساکروایلیاک

 این مشکل در محل تلاقی ستون فقرات و لگن ایجاد می شود. این ناحیه حرکت چندانی ندارد، اما از این جهت اهمیت دارد که بار بخش بالایی بدن را به قسمت تحتانی آن منتقل می کند. غضروف مفصل ممکن است پس از اسیب دیدگی یا به دلیل آرتروز، عفونت و یا حتی بارداری، دچار تورم و فرسایش شود.

تنگی کانال نخاع

تنگی کانال نخاع به این معنی است که کانالی که نخاع در ستون فقرات از آن عبور می کند، باریک شده است. این مساله باعث می شود فشار بیشتری بر ستون فقرات و اعصاب وارد شود. در نتیجه ، احتمالا فرد در پاها و شانه های خود احساس بی حسی می کنند. این اتفاق برای بسیاری از افراد بالاتر از 60 سال رخ می‍دهد.

رادیکولوپاتی مهره های گردنی

رادیکولوپاتی به معنی گیر افتادن عصب است. این بیماری معمولاً در اثر زوائد استخوانی ( استخوان رست) و یا فتق دیسک ایجاد می شود.

لغزش مُهره

در این بیماری، مهره  یا مهره هایی، معمولا در قسمت تحتانی کمر، در ستون فقرات به سمت جلو لغزیده و از محل خود خارج می شود. شکل دژنراتیو این بیماری آرتروز است، که باعث ضعیف شدن مفاصل و رباط هایی که ستون فقرات را نگه می دارند، می شود. این مشکل ممکن است باعث شود یک دیسک روی یک مهره به سمت جلو حرکت کند.

تصادفات و جراحات

تصادفات رانندگی، افتادن، رگ به رگ شدن و کشیدگی عضلات و شکستگی نیز از ممکن است باعث کمردرد شوند. جراحات گاهی ممکن است باعث برخی مشکلات بدنی شوند، اما گاهی به تنهایی نیز ممکن است باعث درد شوند.

شکستگی مهره یا ستون فقرات

ستون فقرات ممکن است در اثر وارد آمدن ضربه به پشت، افتادن یا ابتلا به پوکی استخوان ، بیماری ای که باعث ضعف استخوان ها می شود، دچار شکستگی شود.

رگ به رگ شدن و کشیدگی عضلات

آسیب دیدگی رباط ها، عضلات و تاندون هایی که ستون فقرات و مفاصل آن را پشتیبانی می کنند می تواند منجر به کمردرد شود. این اتفاق اغلب زمانی می افتد که شخص همزمان با بلند کردن یک شیئ بدن خود را نیز بچرخاند. این مشکلات در اثر تصادفات رانندگی و صدمات ورزشی نیز ممکن است پیش بیایند.

اسپاسم

اسپاسم ممکن است در اثر پارگی عضلات و تاندون های قسمت تحتانی کمر ایجاد شود. این صدمات معمولاً در هنگام بلند کردن اشیاء سنگین یا ورزش ایجاد می شوند.

اشتباهاتی در سبک زندگی که باعث کمر درد می شوند

کمر درد ممکن است به خاطر انجام دادن یا انجام ندادن بعضی کارها در زندگی روزمره ایجاد شود ، به عنوان مثال:

• کشیدن میز کار
• بلند کردن اجسام سنگین
• اضافه وزن داشتن
• ورزش نکردن
• سیگار کشیدن
• پوشیدن کفش پاشنه بلند

نقش احساسات

قدرت احساسات را در تحمل درد دست کم نگیرید. استرس می تواند منجر به تنش عضلات در کمر شده و افسردگی و اضطراب ممکن است باعث شوند که درد حتی بدتر شود.

علل دیگر

برخی بیماری ها نیز ممکن است باعث کمر درد شوند، از جمله:

• آرتروز: این یکی از بیماری های مفصل است که باعث سفتی ، تورم و التهاب آن می شود.
• استئوآرتریت: استئوآرتریت نوعی آرتروز است که در اثر فرسودگی غضروف و استخوان ها ایجاد می شود. این مشکل بیشتر افراد میانسال به بعد را درگیر می کند.
• اسپوندیلیت آنکیلوزان:این بیماری نوعی آرتروز است كه مفاصل و رباطهایی که در امتداد ستون فقرات قرار دارند را درگیر می کند.
• اسکولیوز یا انحنای ستون فقرات مشکلی است که معمولاً افراد به صورت مادرزادی با آن به دنیا می آیند. دردهای مرتبط با اسکولیوز، در صورت ایجاد معمولاً از اواسط زندگی شروع می شوند.
• بارداری: اضافه وزن پیدا کردن در هنگام بارداری ممکن است باعث کشیدگی عضلات کمر شود.
• تومور: تومورها در موارد نادری از ابتدا در خود ستون فقرات ایجاد می شود، اما معمولاً در اثر متاستاز سرطانی که از نقطه دیگری از بدن شروع شده است ، ایجاد می شوند.

علل کمتر شایع کمر درد عبارتند از:

• سنگ کلیه و عفونت کلیه
• آندومتریوز، ایجاد بافت رحمی در خارج از رحم
• عفونت استخوان یا التهاب دیسک ، عفونت در استخوان ها و دیسک های ستون فقرات
• فیبرومیالژیا، بیماری که باعث درد گسترده در ماهیچه ها می شود.

بسته به علت درد ، درمان ممکن است شامل ایجاد تغییراتی در سبک زندگی ، دارو یا احتمالاً جراحی باشد. اگر احساس می کنید در ستون مهره های خود مشکلی دارید با پزشک خود صحبت کنید. پزشک کمک می کند تا علت آنچه باعث آسیب و ناراحتی شده مشخص شده و کمک می کند تا شخص بهتر شود.

انواع دارو برای درمان کمر درد

---

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDها)

این گروه از داروها شامل داروهای بدون نسخه متداول مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن است. اثرات تسکینی این داروها قوی بوده و می توان آن ها را بدون ترس از مسمومیت یا اعتیاد به مدت طولانی مصرف کرد.

NSAID ها در کاهش درد ناشی از عارضه هایی مانند آرتریت و التهاب ستون فقرات بسیار مؤثر بوده و اغلب از آن ها برای کمک به کاهش درد و التهاب استفاده می شود تا بیمار بتواند اقدامات توانبخشی، مانند فیزیوتراپی، که انجام آن ها بدون کاهش درد و التهاب غیرممکن است را شروع کند.

درمان با اپیوئید

---

استفاده از داروهای اپیوئید، به دلایل بسیاری از جمله احتمال مسموم شدن بدن و همچنین وابستگی جسمانی و روانی یا اعتیاد به آن ها، با مخالفت گسترده ای روبرو است. با این حال، بعضی افراد هستند که دچار دردهای مزمن غیرسرطانی مثل درد کمر بوده، یا درمان با اپیوئید بدون ایجاد مسمومیت یا اعتیاد باعث تسکین درد آن ها می شود.

در هر صورت، از اپیوئیدها داروی کمر درد تنها باید در مواردی که سایر درمان های غیرجراحی نمی توانند درد را به اندازه کافی کاهش دهند، و آن  هم تنها برای کوتاه مدت استفاده شود. بیماران می بایست از عوارض جانبی اپیوئیدها آگاهی داشته، و در صورت تصمیم به درمان با این دسته از داروها، قویاً توصیه می شود که به طور مستمر با پزشکشان در ارتباط باشند. البته، معمولاً تأکید می شود که بیماران به طور مرتب تحت نظر پزشک قرار بگیرند و همچنین از آن ها خواسته می شود که ماهی یک بار برای ویزیت شدن به پزشک مراجعه کنند.

در مقابل، روش دارورسانی هدفمند یکی دیگر از گزینه های درمانی است که در آن داروی مسکن مستقیماً به مایع اطراف نخاع وارد می شود. این روش در مقایسه با داروهای خوراکی که از سیستم گردش خون عبور می کند، تأثیر بیشتری در کاهش درد داشته و عوارض جانبی کمتری دارد.

داروهای روانپزشکی

---

درد به عنوان یک پدیده چندبُعدی شناخته می شود، به این معنی که سیستم های مختلفی از بدن را درگیر می کند. تا کنون، اطلاعات کمی در مورد مکانیزم های اساسی تولید کننده یا نگهدارنده جزء حسی درد پس از آسیب دیدن بافت، به دست آمده است. اطلاعات موجود در مورد پاسخ رفتاری افراد مختلف به درد نیز ناچیز است. این موضوع خصوصاً در مورد دردهای مزمن صادق است.

داروهای روانپزشکی برای تمام کسانی که دچار کمردرد مزمن هستند مناسب نمی باشند. پزشک برای تعیین اینکه که آیا دارو روی درد تأثیر خواهد داشت یا خیر، ابتدا می بایست ریشه درد را کاملاً مشخص کند. به علاوه، می بایست هرگونه اختلال روانی که می تواند باعث بروز درد شود، مثل افسردگی، دقیقاً تشخیص داده شود تا بتوان علائم مربوط به آن ها را به درستی شناسایی و درمان کرد.

البته باید به خاطر داشت که داروهای روانپزشکی  و داروی کمردرد تنها یک گزینه درمانی مکمل بوده و نمی توانند جایگزین یک برنامه درمانی جامع برای کمردرد مزمن باشند. به علاوه، پزشک می بایست، آموزش، فیزیوتراپی، بررسی رفتاری بیمار و همچنین ارزیابی خانواده و نقش های شغلی بیمار را نیز در برنامه درمانی بگنجاند. و بالاخره اینکه، برای پایش پیشرفت بهبودی بیمار، تعیین و شناسایی علائم عود کننده، و همچنین بحث در مورد مؤثر بودن یا نبودن روش های درمانی مورد استفاده می بایست بیمار به طور مداوم و به دقت ویزیت شود.

دیگر راه های درمان کمر درد بدون جراحی

---

حفظ وزن در محدوده سلامتی

برخی رژیم های غذایی به شدت باعث التهاب می شوند، به ویژه رژیم هایی که حاوی چربی های ترانس ، قندهای تصفیه شده و غذاهای فرآوری شده هستند. با پزشک خود درباره رژیم غذایی خود و نقش احتمالی آن در ایجاد کمردرد مزمن و این که چه تغییراتی می توانید در آن ایجاد کنید، مشورت کنید. حفظ وزن در محدوده سلامتی باعث کاهش فشار وارده بر ستون فقرات شده و به این شکل به کاهش کمر درد کمک می کند.

ایجاد تغییراتی در سبک زندگی

کسانی که دچار دردی مزمنند، مجبورند برخی محدودیت ها را پذیرفته و با آن سازگاری پیدا کنند. ” به زبان بدن خود گوش کنید و یاد بگیرید با شرایط آن راه بیایید. هنگام باغبانی یا چمن زدن هر از گاهی به خود استراحت بدهید یا مواد غذایی را در چندین مرحله جا به جا کنید. دقت کنید که چه فعالیت هایی دردتان را بدتر می کنند و در صورت امکان از انجام آن ها پرهیز کنید. این مراقبت ها نه تنها کمک می کند تا کمردرد بهتر شود، بلکه مکن است از پیشرفت بیشتر مشکلات هم جلوگیری  کند. یکی دیگر از مهمترین تغییراتی که می توان در سبک زندگی ایجاد کرد ، ترک سیگار است. از نظر علمی نیکوتین باعث تشدید درد و تأخیر در بهبودی می شود.

ورزش کردن

ورزش پایه و اساس درمان کمردرد مزمن بوده و یکی از اولین اقدامات درمانی است که باید تحت نظر یک پزشک و یا فیزیوتراپیست ستون فقرات انجام شود. با این حال ، هر تمرینی برای هر کسی مؤثر نیست. تمرینات باید متناسب با علائم و شرایط خاص هر فرد انجام شوند. ورزش کردن منظم در خانه نیز در موفقیت درمان نقش زیادی دارد.

فیزیوتراپی

تمرینات فیزیوتراپی که برای کمردرد مزمن انجام می شوند ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اصلاح وضعیت بدنی
• تست حدود تحمل درد
• تمرینات کششی و انعطاف پذیری
• تمرینات هوازی
• تقویت عضلات مرکزی (هسته)

طب سوزنی ، ماساژ ، بیو فیدبک درمانی ، لیزر درمانی ، تحریک الکتریکی اعصاب و سایر روش های درمانی غیر جراحی ستون فقرات نیز ممکن است در بهبود کمر درد مزمن موثر باشند. شما می توانید با یک پزشک متخصص ستون فقرات درباره درمان های جایگزینی که ممکن است برایتان مفید باشند صحبت کنید.

گزگز،خواب رفتن،بی حسی،سوزش،مور مور شدن و ضعف پا: علائم و علت

 

سوالات متداول

---

چه زمانی باید در مورد کمر درد خود نگران باشم؟

اکثر موارد درد کمر نیازی به مراقبت اورژانسی ندارند، اما اگر این درد در اثر تروما یا ضربه باشد، شما باید بلافاصله و در اولین فرصت به پزشک مراجعه نمایید. علاوه بر تروما، موارد دیگری که این شرایط را دارند شامل:

• تب
• کاهش وزن غیر قابل توجیه
• درد در قفسه سینه
• تورم یا تغییر شکل در کمر
• از دست دادن کنترل روده یا مثانه
• عدم توانایی ادرار کردن
• درد مداوم که از بین نمی رود
• درد بدتر در هنگام شب
• بی حسی در اطراف ناحیه ژنیتال، باسن یا مسیر کمر
• احساس گزگز یا بی حسی در پاها و دست ها

چه موقع باید به پزشک مراجعه کنم؟

در صورتی که درد کمر شما برای شش هفته تداوم داشته باشد و با انجام اقدامات درمانی خانگی بهتر نشده باشد و حتی در این مدت این درد بدتر نیز شده باشد، بهتر است به پزشک مراجعه شود. همچنین در صورتی که سن شما بالاتر از 50 سال است و برای اولین بار این درد را تجربه می کنید، و یا اینکه سابقه سرطان یا بیماری های مرتبط به استخوان دارید، شما باید به پزشک مراجعه نمایید.

چشم انداز درمانی در کمر چگونه است؟

چشم انداز درمانی درد کمر برای بیشتر افرادی که درد کمر دارند خوب است و آن ها در عرض چند هفته بهبود می یابند. با این حال، این موضوع به علت ایجاد کننده درد کمر و نحوه کنترل آن بستگی دارد. یک آسیب حاد از نوع کشیدگی عضلاتی به طور معمول با حداقل کارهای درمانی بهبود خواهد یافت اما دیسک کمری که عصب سیاتیک را تحریک می کند ممکن است برای بهبود کامل به جراحی نیاز داشته باشد.

شما برای اینکه بتوانید درد کمر خود را ب خوبی مدیریت کرده و آن را درمان نمایید، بهتر است در اسرع وقت اقدام به درمان آن نمایید زیرا علائم در کمر طولانی بیشتر تمایل دارند که به صورت دائمی در شما باقی بمانند. برای مثال، اگر شما سریعا به فیزیوتراپیست مراجعه نمایید، این کار می تواند روند بهبودی شما را تسریع کند و همچنین از وقوع مجدد این وضعیت جلوگیری نماید. چشم انداز بیماری شما با درمان مناسب نیز مثبت تر و بهتر می شود.

ساختار کمر به چه نحوی می باشد ؟

کمر شما قسمت های متصل مختلفی دارد از جمله: مهره های کمر (استخوان ها)، مفاصل، رباط های منعطف و تاندون ها، عضلات بزرگ و اعصاب بسیار حساس.

ستون فقرات شما یک ستون منعطف می باشد که از کمر شما پشتیبانی می کند. این ستون از 24 مهره و دیسک های بین آن ها که به عنوان ضربه گیر عمل می کنند، تشکیل یافته است. در طرف دیگر ستون فقرات شما، از بالا به پایین، مفاصل فاست وجود دارند که هر کدام از مهره ها را به یکدیگر مرتبط می سازد و باعث انعطاف پذیری آن ها می شود. عضلات، تاندون ها و رباط ها باعث تحرک و پشتیبانی بیشتر از ستون فقرات می شوند.

طناب نخاعی شما از داخل ستون فقرات شما عبور می کند. این طناب عصبی اعصاب را از مغز شما به باقی نواحی بدن حمل می کند و این مسیر از بین دیسک ها، عضلات و رباط ها عبور می کند.

چه تست هایی برای درد کمر موجود می باشد؟

پزشک شما ممکن است از برخی تست های تشخیصی برای تعیین علت درد کمر استفاده کند. معمول ترین تست های تشخیصی برای این موضوع عبارتند از :

• اشعه X – تصاویری ایجاد می کند که نحوه قرارگیری استخوان ها و اینکه شما آرتروز دارید یا خیر، استخوان ترک خورده یا شکسته دارید یا خیر و یا حتی احتمال وجود تومور را مشخص می کند.
• سی تی اسکن – تصاویر با جزئیات دقیق و از داخل بافت استخوان های ستون فقرات را مشخص می کند که می تواند وجود دیسک کمر یا مشکلات مرتبط با استخوان را مشخص کند.
• اسکن MRI – تصاویر دقیقی از مهره ها، دیسک های بین مهره ای، و ریشه های عصبی فراهم می سازد. ام آر آی ها اغلب برای تشخیص صحیح اختلالات نخاعی و تشخیص افتراقی عفونت های نخاعی یا تومور ها کاربرد دارند.

آیا درد دوباره باز می گردد؟

درد های حاد کمری، بسته به علت ایجاد کننده آن، ممکن است هر از گاهی دوباره عود کرده و احساس شوند. اگر شما در حال درمان درد مزمن کمر خود با استفاده از روش های درمانی غیر جراحی هستید، ممکن است باز هم درد را احساس کنید زیرا این روش ها به عنوان درمان نیستند اما برای کاهش میزان درد و التهاب استفاده می شوند. تزریقات دارویی برای کاهش درد، می توانند برای 3 ماه تاثیر داشته باشند. اگر جراحی داشته اید، پس درد مرتبط با مشکلات کمر شما نباید دوباره بازگردد و شما نباید پس از جراحی دوباره آن را احساس نمایید.

درد کمر چرا به حالت مزمن در می آید؟

درد حاد یک احساس ناخوشایند است که در سیستم عصبی شروع شده و نشان می دهد یک مشکل خاصی در بدن خود دارید که باید بیشتر مراقب خود باشید. برخی اوقات، درد حاد به درد مزمن تبدیل می شود و برای ماه ها یا حتی سال ها تداوم می یابد. در بسیاری از موارد، این تبدیل شدن به این دلیل اتفاق می افتد که شرایط فیزیولوژیکی شما و مشکلی که داشته اید همچنان بدون درمان باقی مانده است. به عنوان مثال، اگر شما آرتروز داشته باشید و آن را کنترل نکنید، این اتفاق ممکن است بیافتد. با این حال، در برخی مواقع، علت ایجاد کننده درد یک بیماری، جراحت یا آسیب قابل تشخیص به سیستم عصبی نیست.

چه نوع جراحی هایی برای درد کمر در دسترس می باشد؟

برای درمان درد کمر، جراحی های مختلفی در دسترس می باشد. برخی اوقات این روش های جراحی در ترکیب با یکدیگر استفاده می شوند تا بهترین نتیجه ممکن حاصل شود. جراحی کمر برای برداشتن فشاری که روی اعصاب موجود در کمر وجود دارد، و برای تثبیت مهره ها یا برای بهبود بد شکلی هایی مانند اسکولیوزیس استفاده می شود.

• فیوژن نخاعی – دو یا چند مهره را با استفاده از قسمتی از استخوان به هم جوش می دهند تا نخاع تقویت و تثبیت شود.
• دیسکتومی – برای برداشتن دیسک بیرون زده یا لغزیده که بر روی عصب نخاعی فشار وارد می نماید. به طور سنتی این نوع جراحی به وسیله جراحی باز انجام می شود. اما امروزه از تکنیک های با حداقل تهاجم به نام میکرو دیسکتومی استفاده می شود.
• لامینکتومی – برداشتن بخشی از استخوان از یکی از مهره ها که بر عصب موجود در نخاع فشار وارد می نماید.
• رفع فشار از قسمت لومبار نخاع – جراحی برای اینکه به ریشه عصبی فضای بیشتری داده شود. این نوع جراحی می تواند به وسیله حداقل یکی از روش های زیر انجام شود: فیوژن نخاعی، دیسکتومی و لامینکتومی.
• دیسک های مصنوعی – یک روش جایگزین برای فیوژن نخاعی و برای جا به جایی های دردناک بین مهره ای استفاده می شود.

چه تزریق هایی برای درمان کمر درد توصیه می شود؟

• تزریقات دارویی برای کاهش درد- از تزریق استروئید ها و بی حس کننده ها به مفاصل، رباط ها، عضلات یا اطراف اعصاب نخاعی استفاده می شود.
• تزریق به مفاصل فاست – بی حس کننده های موضعی و داروهای استروئیدی به مفاصل فاست شما تزریق می شود تا درد و التهاب را کاهش دهد.
• بلوک شدن ریشه عصبی – تزریق بی حس کننده موضعی و داروهای ضد التهابی استروئیدی به نواحی اطراف ریشه عصبی برای کاهش درد عصب گیر کرده یا ملتهب و کاهش التهاب استفاده می شود.

بهترین راه درمان کمردرد چیست؟

درمان های مختلفی برای درمان درد کمر وجود دارد. بهترین روش درمانی برای شما به این بستگی دارد که شما برای چه مدت این درد را داشته اید، علت ایجاد کننده آن در صورتی که قابل تشخیص باشد، تا چه میزان حاد است و نیاز ها و ویژگی هایی فردی شما شامل چه مواردی می باشد.

برای موارد شدید درد کمر، درمان های خانگی مثل استفاده از داروهای ضد درد و همچنین داشتن فعالیت بدنی کافی می تواند به از بین بردن درد کمک کند.

اگر درد شما مزمن شود، گزینه های غیر جراحی ممکن است شامل فیزیوتراپی (برنامه های ورزشی، طب سوزنی، ماساژ) و تزریقات ضد درد (مفصل فاست یا بلوک های ریشه عصبی). اگر این درمان ها موفقیت آمیز نباشند یا پزشک شما تشخیص دهد که مشکل شما نیاز به عمل جراحی دارد، باید به بیمارستان مراجعه فرمایید. روش های مختلفی برای جراحی کمر شما وجود دارد که مشاوره پزشک خود می توانید بهترین راه را برای درمان مشکل خود انتخاب نمایید.

تب
کاهش وزن غیر قابل توجیه
درد در قفسه سینه
تورم یا تغییر شکل در کمر
از دست دادن کنترل روده یا مثانه
عدم توانایی ادرار کردن
درد مداوم که از بین نمی رود
درد بدتر در هنگام شب
بی حسی در اطراف ناحیه ژنیتال، باسن یا مسیر کمر
احساس گزگز یا بی حسی در پاها و دست ها”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “چه موقع باید به پزشک مراجعه کنم؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “در صورتی که درد کمر شما برای شش هفته تداوم داشته باشد و با انجام اقدامات درمانی خانگی بهتر نشده باشد و حتی در این مدت این درد بدتر نیز شده باشد، بهتر است به پزشک مراجعه شود. همچنین در صورتی که سن شما بالاتر از 50 سال است و برای اولین بار این درد را تجربه می کنید، و یا اینکه سابقه سرطان یا بیماری های مرتبط به استخوان دارید، شما باید به پزشک مراجعه نمایید.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “چشم انداز درمانی در کمر چگونه است؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “چشم انداز درمانی درد کمر برای بیشتر افرادی که درد کمر دارند خوب است و آن ها در عرض چند هفته بهبود می یابند. با این حال، این موضوع به علت ایجاد کننده درد کمر و نحوه کنترل آن بستگی دارد. یک آسیب حاد از نوع کشیدگی عضلاتی به طور معمول با حداقل کارهای درمانی بهبود خواهد یافت اما دیسک کمری که عصب سیاتیک را تحریک می کند ممکن است برای بهبود کامل به جراحی نیاز داشته باشد.

شما برای اینکه بتوانید درد کمر خود را ب خوبی مدیریت کرده و آن را درمان نمایید، بهتر است در اسرع وقت اقدام به درمان آن نمایید زیرا علائم در کمر طولانی بیشتر تمایل دارند که به صورت دائمی در شما باقی بمانند. برای مثال، اگر شما سریعا به فیزیوتراپیست مراجعه نمایید، این کار می تواند روند بهبودی شما را تسریع کند و همچنین از وقوع مجدد این وضعیت جلوگیری نماید. چشم انداز بیماری شما با درمان مناسب نیز مثبت تر و بهتر می شود.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “ساختار کمر به چه نحوی می باشد ؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “کمر شما قسمت های متصل مختلفی دارد از جمله: مهره های کمر (استخوان ها)، مفاصل، رباط های منعطف و تاندون ها، عضلات بزرگ و اعصاب بسیار حساس.

ستون فقرات شما یک ستون منعطف می باشد که از کمر شما پشتیبانی می کند. این ستون از 24 مهره و دیسک های بین آن ها که به عنوان ضربه گیر عمل می کنند، تشکیل یافته است. در طرف دیگر ستون فقرات شما، از بالا به پایین، مفاصل فاست وجود دارند که هر کدام از مهره ها را به یکدیگر مرتبط می سازد و باعث انعطاف پذیری آن ها می شود. عضلات، تاندون ها و رباط ها باعث تحرک و پشتیبانی بیشتر از ستون فقرات می شوند.

طناب نخاعی شما از داخل ستون فقرات شما عبور می کند. این طناب عصبی اعصاب را از مغز شما به باقی نواحی بدن حمل می کند و این مسیر از بین دیسک ها، عضلات و رباط ها عبور می کند.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “چه تست هایی برای درد کمر موجود می باشد؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “پزشک شما ممکن است از برخی تست های تشخیصی برای تعیین علت درد کمر استفاده کند. معمول ترین تست های تشخیصی برای این موضوع عبارتند از :

اشعه X – تصاویری ایجاد می کند که نحوه قرارگیری استخوان ها و اینکه شما آرتروز دارید یا خیر، استخوان ترک خورده یا شکسته دارید یا خیر و یا حتی احتمال وجود تومور را مشخص می کند.
سی تی اسکن – تصاویر با جزئیات دقیق و از داخل بافت استخوان های ستون فقرات را مشخص می کند که می تواند وجود دیسک کمر یا مشکلات مرتبط با استخوان را مشخص کند.
اسکن MRI – تصاویر دقیقی از مهره ها، دیسک های بین مهره ای، و ریشه های عصبی فراهم می سازد. ام آر آی ها اغلب برای تشخیص صحیح اختلالات نخاعی و تشخیص افتراقی عفونت های نخاعی یا تومور ها کاربرد دارند.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “آیا درد دوباره باز می گردد؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “درد های حاد کمری، بسته به علت ایجاد کننده آن، ممکن است هر از گاهی دوباره عود کرده و احساس شوند. اگر شما در حال درمان درد مزمن کمر خود با استفاده از روش های درمانی غیر جراحی هستید، ممکن است باز هم درد را احساس کنید زیرا این روش ها به عنوان درمان نیستند اما برای کاهش میزان درد و التهاب استفاده می شوند. تزریقات دارویی برای کاهش درد، می توانند برای 3 ماه تاثیر داشته باشند. اگر جراحی داشته اید، پس درد مرتبط با مشکلات کمر شما نباید دوباره بازگردد و شما نباید پس از جراحی دوباره آن را احساس نمایید.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “درد کمر چرا به حالت مزمن در می آید؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “درد حاد یک احساس ناخوشایند است که در سیستم عصبی شروع شده و نشان می دهد یک مشکل خاصی در بدن خود دارید که باید بیشتر مراقب خود باشید. برخی اوقات، درد حاد به درد مزمن تبدیل می شود و برای ماه ها یا حتی سال ها تداوم می یابد. در بسیاری از موارد، این تبدیل شدن به این دلیل اتفاق می افتد که شرایط فیزیولوژیکی شما و مشکلی که داشته اید همچنان بدون درمان باقی مانده است. به عنوان مثال، اگر شما آرتروز داشته باشید و آن را کنترل نکنید، این اتفاق ممکن است بیافتد. با این حال، در برخی مواقع، علت ایجاد کننده درد یک بیماری، جراحت یا آسیب قابل تشخیص به سیستم عصبی نیست.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “چه نوع جراحی هایی برای درد کمر در دسترس می باشد؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “برای درمان درد کمر، جراحی های مختلفی در دسترس می باشد. برخی اوقات این روش های جراحی در ترکیب با یکدیگر استفاده می شوند تا بهترین نتیجه ممکن حاصل شود. جراحی کمر برای برداشتن فشاری که روی اعصاب موجود در کمر وجود دارد، و برای تثبیت مهره ها یا برای بهبود بد شکلی هایی مانند اسکولیوزیس استفاده می شود.

فیوژن نخاعی – دو یا چند مهره را با استفاده از قسمتی از استخوان به هم جوش می دهند تا نخاع تقویت و تثبیت شود.
دیسکتومی – برای برداشتن دیسک بیرون زده یا لغزیده که بر روی عصب نخاعی فشار وارد می نماید. به طور سنتی این نوع جراحی به وسیله جراحی باز انجام می شود. اما امروزه از تکنیک های با حداقل تهاجم به نام میکرو دیسکتومی استفاده می شود.
لامینکتومی – برداشتن بخشی از استخوان از یکی از مهره ها که بر عصب موجود در نخاع فشار وارد می نماید.
رفع فشار از قسمت لومبار نخاع – جراحی برای اینکه به ریشه عصبی فضای بیشتری داده شود. این نوع جراحی می تواند به وسیله حداقل یکی از روش های زیر انجام شود: فیوژن نخاعی، دیسکتومی و لامینکتومی.
دیسک های مصنوعی – یک روش جایگزین برای فیوژن نخاعی و برای جا به جایی های دردناک بین مهره ای استفاده می شود.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “چه تزریق هایی برای درمان کمر درد توصیه می شود؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “تزریقات دارویی برای کاهش درد- از تزریق استروئید ها و بی حس کننده ها به مفاصل، رباط ها، عضلات یا اطراف اعصاب نخاعی استفاده می شود.
تزریق به مفاصل فاست – بی حس کننده های موضعی و داروهای استروئیدی به مفاصل فاست شما تزریق می شود تا درد و التهاب را کاهش دهد.
بلوک شدن ریشه عصبی – تزریق بی حس کننده موضعی و داروهای ضد التهابی استروئیدی به نواحی اطراف ریشه عصبی برای کاهش درد عصب گیر کرده یا ملتهب و کاهش التهاب استفاده می شود.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “بهترین راه درمان کمردرد چیست؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “درمان های مختلفی برای درمان درد کمر وجود دارد. بهترین روش درمانی برای شما به این بستگی دارد که شما برای چه مدت این درد را داشته اید، علت ایجاد کننده آن در صورتی که قابل تشخیص باشد، تا چه میزان حاد است و نیاز ها و ویژگی هایی فردی شما شامل چه مواردی می باشد.

برای موارد شدید درد کمر، درمان های خانگی مثل استفاده از داروهای ضد درد و همچنین داشتن فعالیت بدنی کافی می تواند به از بین بردن درد کمک کند.

اگر درد شما مزمن شود، گزینه های غیر جراحی ممکن است شامل فیزیوتراپی (برنامه های ورزشی، طب سوزنی، ماساژ) و تزریقات ضد درد (مفصل فاست یا بلوک های ریشه عصبی). اگر این درمان ها موفقیت آمیز نباشند یا پزشک شما تشخیص دهد که مشکل شما نیاز به عمل جراحی دارد، باید به بیمارستان مراجعه فرمایید. روش های مختلفی برای جراحی کمر شما وجود دارد که مشاوره پزشک خود می توانید بهترین راه را برای درمان مشکل خود انتخاب نمایید.”
}
}]
}

---

مشورت با پزشک درباره مصرف هر نوع دارو از جمله داروهای بدون نیاز به نسخه، داروهای گیاهی، ویتامین و مواد معدنی و مکمل های غذایی اهمیت زیادی دارد. بعضی از این داروها ممکن است با دیگر داروهایی که برای کمر درد مصرف می شوند تداخل داشته و باعث بروز عوارض ناخوشایندی شده و یا تاثیر داروهای کمر درد را کاهش دهند. پزشک پس از ارزیابی وضعیت شما، ممکن است برای کمر درد شما دارو تجویز کند. تجویز دارو تقریبا همیشه بخشی از برنامه درمانی برای کمردردهای حاد و مزمن است. داروهای مختلفی وجود دارند که پزشکان می توانند آن ها را بر اساس شرایط و نیازهای خاص هر بیمار تجویز کنند. داروهای بدون نیاز به نسخه به راحتی در دسترس بوده و اغلب برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط موثر هستند. این داروها شامل استامینوفن ، آسپرین ، ایبوپروفن ، ناپروکسن و تعداد زیادی داروی موضعی هستند. به تجربه ثابت شده است که مصرف این داروها در بیشتر افراد در دوزهایی که برای استفاده بدون نسخه تأیید شده اند ، بی خطر است.

اگر به طور ناگهانی دچار کمردرد شدید، توصیه می کنیم درمان خود را با یک روند معمول و ساده شروع کنید. برای این کار ابتدا به پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که مشکل جدی وجود ندارد. در صورت لزوم از مسکن های ساده (ترجیحاً داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی NSAID) استفاده کرده  و فعالیت بدنی خود را حفظ کنید. شما می توانید روش های درمانی غیر تهاجمی مانند گرما درمانی و فیزیوتراپی و ماساژ را نیز امتحان کنید. اگر بعد از یکی دو هفته دردتان برطرف نشد ، برای مشاوره بیشتر مجددا به پزشک خود مراجعه کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک امید میتوانید با شماره تلفن  09107803155 تماس حاصل فرمایید.

 

فهرست مطالب

• 1 چه چیزی باعث کمردرد می شود؟
• 2 انواع دارو برای کمر درد
• 3 طب سوزنی و تزریق دارو
• 4 عوارض جانبی دارو درمانی کمردرد کدامند؟
• 5 آیا می توان برای کمردرد در کنار مصرف دارو از درمان های دستی و فیزیوتراپی نیز استفاده کرد؟

چه چیزی باعث کمردرد می شود؟

---

اکثر کمر دردها، کمردردهای نامشخصند، بدین معنی که مشخص نیست چه چیزی باعث ایجاد درد شده است. سیاتیک نیز نوع دیگری از کمردرد است که در اثر تحریک یا تحت فشار قرار گرفتن یکی از اعصاب، یعنی عصب سیاتیک، ایجاد شده ، و باعث احساس درد در طول این عصب، گاهی اوقات در تمام طول پا، می شود. اشکال نادرتر کمر درد ، شامل ناهنجاری های استخوانی ، تومور و عفونت است.

کمردرد دلایل بی شماری دارد ، از آسیب دیدگی و مشکلات فرم بدن و بیماری هایی مانند آرتروز و پوکی استخوان ، گرفته تا عوامل مرتبط با سبک زندگی مانند آمادگی بدنی ، سیگار کشیدن ، اضافه وزن و شغل غیره. سن و ژنتیک نیز در این مساله نقش دارند.

کمر درد ، در اکثر موارد، چه درمان شود و چه درمان نشود، معمولاً طی شش هفته برطرف می شود. با این حال ، تا 30٪ از مردم به طور دائمی یا مکرر دچار درد هستند. کمر درد حاد معمولا بین چند روز تا چند هفته طول می کشد ، در حالی که دردی که بیش از سه ماه طول بکشد درد مزمن محسوب می شود.

 

انواع دارو برای کمر درد

---

چندین گروه مختلف دارو وجود دارد که برای کمر درد تجویزی می شوند:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS)

NSAIDS ، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هستند. داروهای زیادی جزء این گروه از داروها هستند، از جمله ایبوپروفن ، ناپروکسن ، اتودولاک ، دیکلوفناک ، نابومتون ، ملوکسیکام و غیره. یکی از زیر گروه های این گروه داروها، مهارکننده های انتخابی کوکس2 (یا کوکسیب ها) هستند که عوارض جانبی گوارشی احتمالی آنها کمتر بوده و احتمال ابتلا به بیماری های و زخم معده با مصرف آن ها بسیار کمتر است. همه این داروها باعث کاهش التهاب می شوند اما به کاهش درد نیز کمک می کنند. این داروها معمولاً برای مشکلات مربوط به آرتروز و سندرم های درد نیز مورد استفاده قرار می گیرند.

  12 راه کاهش درد سیاتیک: چگونه درد سیاتیک را کاهش دهیم؟

داروهای شل کننده عضلانی

  تنش و اسپاسم عضلانی معمولاً موجب درد می شود که این درد ممکن است ناشی از آسیب دیدگی عضلات و بافت نرم یا دیگر ناهنجاری های ساختاری باشد. گاهی اوقات این علائم عضلانی ممکن است شدید و ناتوان کننده شوند. استفاده از داروهای شل کننده عضلانی در حین روند بهبود و درمان ممکن است این علائم را کاهش دهد. این داروها شامل عواملی مانند تیزانتیدین ، ​​متوكاربامول ، كاریسپرودول ، سیكلوبنزاپرین ، متاكسالون و باكلوفن هستند. همه این داروها در درجات متفاوتی می توانند باعث خواب آلودگی و گیجی در فرد شوند.

داروهای مخدر 

متداول ترین نوع داروی مسکن، داروهای مخدرند که حاوی ترکیبات مربوط به خانواده مرفین هستند. از جمله این داروها می توان ترامادول ، کدئین ، هیدروکدون ، هیدرومورفون ، مورفین ، اکسی کدون ، اکسی مورفون و متادون را نام برد. همه این داروها می توانند عوارض جانبی مانند حالت خواب آلودگی و آرانبخشی، یبوست و حالت تهوع را ایجاد کنند. همه این داروها، به درجات مختلفی، قابلیت این را دارند که در فردی که آن ها را مصرف می کند به صورت ذهنی و / یا جسمی اعتیاد ایجاد کنند. استفاده از این داروها باید با احتیاط زیاد و تحت نظارت انجام شود. در حال حاضر بر اساس استانداردهای امنیت و سلامت، و همچنین مقررات قانونی، استفاده از این داروها مستلزم ارائه مستندات پزشکی و نظارت بر مصرف آن هاست. مصرف الکل با این داروها به شدت ممنوع است.

کورتون 

  درصورتیکه داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای تسکین علائم کافی نباشند ، ممکن است برای بیمار داروهای حاوی ترکیبات کورتونی تجویز شود. این داروها می توانند به صورت خوراکی یا تزریقی مصرف شوند. داروهای کورتونی اگرچه ممکن است بسیار مؤثر باشند اما به دلیل اثرات سوء بالقوه دراز مدتی که دارند از جمله افزایش وزن و پوکی استخوان، شکستگی استخوان، دیلبت و فشار خون باید به صورت محدود مصرف شوند.

داروهای ضد تشنج 

این داروها در اصل برای تشنج تجویز می شوند اما نتایج مشاهدات در سال های اخیر نشان داده اند که برای دردهای عصبی و دردهای نوروپاتیک نیز موثرند. از جمله این داروها می توان کاربامازپین ، گاباپنتین ، پرگابالین و غیره را نام برد. این داروها باید برای چندین هفته مصرف شوند و برای اثربخشی ممکن است نیاز به افزایش دوز آنها باشند. این داروها برای درد، بی حسی و ضعف نیز مفید بوده اند.

اگر با وجود فیزیوتراپی و  مصرف داروهای خوراکی درد همچنان ادامه یابد، ممکن است برخی از اقدامات زیر انجام شود:

• ممکن است یک داروی استروئیدی مستقیما به ناحیه خاصی از ستون فقرات مانند مفصل فاست تزریق شود.
• در اغلب موارد، از ترکیبی از داروهای کمردرد همراه با فیزیوتراپی و یا درمان های کایروپراکتیک استفاده می شود.
• در حین مراجعات بعدی به پزشک ، ضروری است که در مورد هرگونه تغییر لازم در داروها صحبت شود.
• گاهی اوقات ممکن است لازم باشد آزمایشاتی برای نظارت بر عوارض جانبی احتمالی داروها انجام شود.

طب سوزنی و تزریق دارو

---

• در حالی که برخی از تحقیقات نشان داده اند که طب سوزنی به تسکین کمر درد مزمن کمک می کند ، تحقیقات جدیدتر حاکی از آنند که “طب سوزنی ساختگی یا غیر واقعی (Sham Acupuncture)” – که در آن سوزن ها در نقاطی غیر از نقاط طب سوزنی و یا با عمقی کمتر از عمق معمول در طب سوزنی در پوست قرار داده می شوند- نیز به همان اندازه طب سوزنی سنتی می تواند مؤثر باشد. به نظر می رسد درای نیدلینگ یا سوزنکاری خشک – که در آن سوزن های طب سوزنی در نزدیکی یا روی نواحی که دچار زخم هستند قرار می گیرند- و نه روی نصف النهارهای طب سوزنی – نیز درمان مکمل مفیدی در کنار سایر روشهای درمانی است.
• اگرچه در حال حاضر تحقیقات بسیار کمی در این زمینه انجام شده، اما یافته های اولیه در مورد بیماران مبتلا به کمردرد مزمن نشان می دهد که تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس) نیز می تواند به کاهش درد و بهبود عملکرد بیماران کمک کند. با این همه ، هنوز به تحقیقات بیشتری نیاز است.
• در روش های تزریقی دارو مستقیما به قسمت های مختلف ستون فقرات ، رباط ها ، عضلات یا نقاط ماشه ای که باعث ایجاد درد تزریق می شوند. داروهایی که تزریق می شوند متفاوتند، اما معمولاً شامل داروهایی هستند که موجب کاهش تورم ( ازجمله کورتیکواستروئیدها یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) و درد (داروهای مخدر یا بی حس کننده) می شوند. هیچ مدرک محکمی له یا علیه روش های تزریقی وجود ندارد ، اگرچه احتمال بروز عوارض جانبی مانند سردرد ، سرگیجه ، درد موقتی در نزدیکی محل تزریق و حالت تهوع وجود دارد.
• پرولوتراپی. در این روش که بیش از 50 سال است انجام می شود، مواد تحریک کننده ای به رباط های ناحیه  پایینی ستون فقرات تزریق می شود. اگرچه شواهد متناقضی دال بر اثربخشی یا بی اثر بودن این روش وجود دارد، به نظر می رسد نتایج این روش با توجه به نوع ماده تزریقی و سایر روش های درمانی (مانند دست ورزی ستون فقرات یا ورزش) که در کنار آن انجام می شوند، متفاوتند.

  چرا زمان سرماخوردگی یا آنفولانزا کمردرد میگیریم؟

عوارض جانبی دارو درمانی کمردرد کدامند؟

---

در استفاده از دارو ممکن است با عوارض جانبی خفیفی مواجه شوید که جای نگرانی نیست.اما اگر عوارض و یا وضعیت بهبودی کمر دردتان بدتر شد حتما با پزشک خود در این باره مشورت کنید.

داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی 

تمام داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAID ها) ممکن است باعث ایجاد زخم و خونریزی گوارشی شوند. گروه جدیدتری از داروهای ضد التهابی با عنوان ، مهارکننده های انتخابی کوکس2 (یا کوکسیب ها)، تولید شده اند که ممکن است کمتر باعث این عوارض گوارشی بشوند، اگرچه همچنان این خطر به صفر نمی رسد. در حقیقت مشکل مهم دیگری که ممکن است در اثر مصرف این نوع دارو ایجاد شود، احتمال بروز مشکلات شدید و مرگبار عروقی از جمله سکته قلبی و سکته مغزی، در صورت مصرف طولانی مدت آنهاست.

استامینوفن 

در اکثر کسانی که برای کمردرد ، از استامینوفن استفاده می کنند، عوارض جانبی بروز پیدا نمی کند و یا کم است. اما این دارو خصوصاً اگر  با الکل مصرف شود می تواند باعث آسیب کبدی شود.

داروهای حاوی مخدر 

مسکن های حاوی مورفین یا مواد مخدر معمولاً باعث خواب آلودگی ، سرگیجه و دپرشن تنفسی می شوند. با این حال ، این عوارض جانبی معمولاً با ادامه مصرف دارو از بین می روند. اگرچه یبوست عارضه جانبی دیگری است که معمولا ادامه پیدا می کند. علاوه بر این ها ، مصرف داروهای مخدر ممکن است منجر به اعتیاد یا وابستگی شود. سایر عوارض جانبی احتمالی مسکن های مخدر شامل موارد زیر است:

• احساس سرخوشی ، بی قراری ، اضطراب ، حمله ، توهم
• کاهش فشار خون و ضربان قلب
• سفتی و انقباض عضلات
• حالت تهوع و استفراغ
• خارش غیر آلرژیک
• تنگ شدن مردمک چشم
• اختلال در عملکرد جنسی
• احتباس ادرار

داروهای ترکیبی مورفین و عوامل آگونیست-آنتاگونیست

مصرف همزمان یک داروی مسکن مستقیم افیونی، مانند مرفین ، با یک داروی آنتاگونیست آگونیست افیونی ممکن است باعث بروز علائم ترک مواد افیونی در بیماران شود. از جمله این داروها می توان پنتازوسین، بوتورفانول و نابوفین را نام برد.

داروهای شل کننده عضلانی 

اصلی ترین عارضه جانبی داروهای شل کننده عضلانی خواب آلودگی است. این مساله ممکن است به خاطر مکانیسم اثر این داروها برای “تسکین” درد باشد. علاوه بر این ، مصرف داروی کاریسوپرودول ممکن است منجر به وابستگی شود زیرا در بدن به دارویی شبیه به باربیتورات تبدیل می شود. داروی سیکلوبنزاپرین (تحت عنوان تجاری فلکسریل) ممکن است باعث خشکی دهان ، یبوست ، احساس گیجی و از بین رفتن تعادل شود. داروی متوکاربامول رنگ ادرار را به سبز ، قهوه ای یا سیاه تغییر می دهد. داروهای متاکسالون  و کلروزوکسازون  در افرادی که مشکلات کبدی دارند باید با احتیاط مصرف شوند.

داروهای ضد اضطراب 

داروهای ضد اضطراب نیز به خصوص در صورتی که همراه با برخی داروهای دیگر (مانند مسکن های مخدر) مصرف شوند ممکن است اثر آرام بخشی ایجاد کنند. از دیگر عوارض جانبی احتمالی این داروها می توان به تغییرات خلقی ، سردرد ، حالت تهوع ، مشکلات بینایی ، احساس بی قراری و کابوس دیدن اشاره کرد. درد قفسه سینه و ضربان قلب نیز از جمله عوارض احتمالی این داروها هستند.

  دیسک کمر (فتق، پارگی و بیرون زدگی): علت، علائم و درمان

داروهای ضد افسردگی

برخی از داروهای ضدافسردگی که برای تسکین درد مورد استفاده قرار می گیرند ، همان داروهای سه حلقه ای قدیمی هستند. این داروها که در گروه داروهای آنتی کولینرژیک طبقه بندی می شوند ، عوارض جانبی زیادی دارند، از جمله خشکی دهان ، مشکل در ادرار کردن ، تاری دید و یبوست. از دیگر عوارض جانبی احتمالی این داروها می توان به افت فشار خون ، ضربان سریع قلب ، تپش قلب ، افزایش وزن و خستگی اشاره کرد.

تعداد کمی از داروهای ضد افسردگی جدید نیز باعث کاهش درد شده و خطرات وعوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای آنتی کولینرژیک دارند. با این وجود، داروهای مهارکننده های بازجدب مجدد سروتونین نوراپی نفرین (SNRI) نیز ممکن است عوارض جانبی زیر را ایجاد کنند:

• بی اشتهایی ( آنورکسی)
• ضعف ، ناتوانی
• یبوست
• سرگیجه
• خشکی دهان
• مشکلات انزال
• سردرد
• بیخوابی
• حالت تهوع
• عصبانیت و برافروختگی
• تعریق

داروهای ضد تشنج ( ضد صرع) 

عوارض جانبی داروهای ضد تشنجی که برای درمان درد استفاده می شوند معمولاً با گذشت زمان از بین می روند. این عوارض شامل سرگیجه ، خواب آلودگی و تورم در پاها هستند.

داروهای کورتونی 

به طور کلی ، استفاده کوتاه مدت و / یا با دوز کم از داروهای کورتونی منجر به عوارض جانبی کمی می شود. اما مصرف طولانی مدت کورتون ممکن است منجر به عوارض جانبی شدید از جمله موارد زیر بشود:

• نارسایی آدرنال ( یا نارسایی غدد فوق کلیوی)- که در آن بدن نمی تواند به اندازه کافی نسبت به استرس های بدنی واکنش نشان دهد
• تصلب شرایین یا آترواسکلروزیس
• مرگ استخوان
• آب مروارید و آب  سیاه
• بالا رفتن فشار خون
• بالا رفتن قند خون
• احتباس مایعات
• خونریزی گوارشی
• تغییرات خلق و خوی
• پوکی استخوان
• سرکوب سیستم ایمنی بدن
• مشکلات خواب
• افزایش وزن
• آسیب دیدگی بافت های موضعی

آیا می توان برای کمردرد در کنار مصرف دارو از درمان های دستی و فیزیوتراپی نیز استفاده کرد؟

---

بله اگر درد شدید باشد ، ممکن است پزشک بیمار را به یک متخصص دست ورزی (درمان دستی) ستون فقرات ارجاع دهد. بسیاری از درمانگران ، از جمله فیزیوتراپیست ها ، متخصصین کایروپراکتیک و متخصصین استخوان درمانی، درمان های دستی ستون فقرات را انجام می دهند. این درمان  محدوده وسیعی از روش های درمانی از متحرک سازی  ستون فقرات در محدوده حرکتی آن گرفته، تا وارد آوردن فشارهای سریع به ستون فقرات، که اغلب با صدای ترق توروق همراه است را دربرمی گیرد.

• برای مبتلایان به کمر درد نیمه حاد (که بین چهار تا 12 هفته طول می کشد) و کمردرد مزمن ، ماساژ نیز ممکن است مفید باشد – به ویژه هنگامی که با آموزش و تمرینات فیزیوتراپی همراه شود.
• استفاده از بند ها یا بسته های حرارتی ممکن است باعث تسکین موقتی درد در افراد مبتلا به کمر درد حاد و نیمه حاد شود، بخصوص اگر با ورزش همراه شود.
• ترکشن به کشش ستون فقرات در جهات مخالف به منظور افزایش فضای مفصل بین مهره ها گفته می شود. این روش ممکن است به صورت مکانیکی یا با استفاده از یک دستگاه موتوردار انجام شده و یا درمانگر صرفا از نیروی بدن خود استفاده می کند. این روش هزاران سال است که مورد استفاده قرار می گیرد – و اگر چنگک های شکنجه  قرون وسطا را به یادتان می آورد ، احتمالاً خیلی بیراه نرفته اید. اما اگر هنوز فکر می کنید این روش ارزش امتحان کردن را دارد ، خبر بد (یا شاید خبر خوب؟) آن است که این روش مؤثر نیست. عوارض جانبی این روش شامل افزایش درد ، ایجاد مشکلات در سیستم عصبی و نیاز به جراحی در آینده است.
• نتایج مطالعات درباره تاثیر لیزر درمانی با لیزر کم توان در کاهش درد کمر متناقض است و در صورت تاثیر، میزان اثرگذاری آن هم بسته به شدت و تعداد جلسات درمان متغیر است. بنابراین هیچ برنامه درمانی مشخصی برای این روش وجود ندارد.
• در روش تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS) سیگنال های الکتریکی به پوست وارد می کنند ، که عصب های زیر پوست را تحریک می کند. شواهد زیادی برای نتیجه بخش بودن این روش وجود ندارد.

برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک امید میتوانید با شماره تلفن  09107803155 تماس حاصل فرمایید.

---

درد کمر معمولا بعد از مدتی به صورت خود به خودی از بین می رود. در بیشتر موارد علت وقوع درد مشخص نیست. بنابراین به آن درد غیراختصاصی کمر می گویند. اگر درد کمر برای مدتی طولانی ادامه داشت یا بازگشت داشت، معمولا درمان آن دشوار است. درمان کمر درد بسته به فاکتور های مختلفی است که شامل تستهای تشخیصی می شود. در بسیاری از موارد تجویز قرص های مسکن و ضد التهاب که سبب کاهش و توقف پیشرفت بیماریهای التهابی می شوند، بخش مهم از برنامه درمانی کمر درد به حساب می آیند. بسته به تشخیص شما، درمان های پزشکی می توانند یک یا بیشتر از این داروها را شامل شوند.

این قرص ها، شامل قرص های مسکن، شل کننده های عضلانی و ضد افسردگی بدون نیاز به نسخه و قرص هایی است که نیاز به تجویز پزشک دارند. از آنجایی که این قرص ها می توانند اثرات جانبی داشته باشند، بخصوص زمانی که برای مدت زمان زیادی مورد استفاده قرار می گیرند، نباید به صورت مداوم مورد استفاده قرار گیرند و باید طی مدت کوتاهی آنها را مصرف کرد؛ مثلا تنها وقت هایی که درد خیلی شدید می شود. به علاوه، مسکن ها تنها تاثیرات محدودی در درمان کمردرد های غیراختصاصی دارند.

برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک امید میتوانید با شماره تلفن  09107803155 تماس حاصل فرمایید.

قرص هایی برای کمر درد

---

داروهای دردهای خفیف در صورتی که به درستی مصرف شوند، می توانند سبب کاهش التهاب و درد شوند. این قرص ها درد را از بین نخواهند برد؛ اما می توانند به کنترل کردن آن کمک کنند. مسکن ها تنها برای درمان های فعال مثل ورزش و حرکات توصیه می شوند. برای مثال؛ برای کاهش درد شدید کمر یا برای کمک کردن به انجام حرکات بیشتر. گرچه به علت خطر هایی که به همراه دارند، نباید برای مدتی طولانی مورد استفاده قرار بگیرند.

آسپیرین

ترکیبات آسپرین مسکن های بدون نیاز به نسخه ای هستند که به کاهش دردهای خفیف و کمر درد کمک می کنند. اثرات جانبی اصلی آن وقوع مشکلات معده بخصوص ایجاد زخم های با یا بدون خونریزی می باشد. اگر باردار هستید، نباید از آسپیرین استفاده کنید. در حقیقت نباید از هیچ دارویی استفاده کنید، مگر اینکه آنرا با متخصص زنان و زایمان خود، در میان گذاشته باشید.

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDها)

NSAIDها شامل داروهای مسکن بدون نیاز به نسخه ای مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می باشند. این قرص ها زمانی تنها با نسخه قابل دسترسی بودند. NSAIDها در کاهش دردهای مرتبط با فشارها و التهاب های عضلانی موثر هستند. گرچه به این نکته توجه داشه باشید در صورتی که مسن هستید، NSAIDها می توانند عملکرد کلیه را کاهش دهند. مصرف بیش از حد آنها می تواند سبب ایجاد مشکلات کلیوی شود. همچنین درصورتی که باردار هستید نباید از آنها استفاده کنید.

  متوکاربامول: درمان گرفتگی و اسپاسم با قرص و آمپول شل کننده عضلات

تجویز قرص های درد غیر مخدر

آنالژزیک های غیر مخدر (آنالژزیک به معنی مسکن است) درد را در محل آسیب مورد هدف قرار می دهند. آنالژزیک ها درمان های بسیار خوبی برای دردهای مزمن خفیف تا متوسط هستند. تیلنول و آسپرین پر استفاده ترین آنالژزیک های بدون نیاز به تجویز هستند. قرص های آنالژزیکی که نیاز به نسخه از پزشک دارند شامل NSAIDهایی مثل کاپروفن، فنوپروفن، کتوپروفن و سالینداک می شوند. برای آنکه هر گونه اثرات جانبی ممکن را کم کنید : به مدت 15 تا 30 دقیقه پس از مصرف قرص دراز نکشید، از نور مستقیم خورشید پرهیز کنید، لباس های محافظت کننده بپوشید و از کرم ضد آفتاب استفاده کنید. در صورتی که باردار هستید از استفاده این قرص ها خودداری کنید.

قرص های درد مسکن

اگر احساس درد شدید می کنید، ممکن است پزشک شما برایتان قرص های مسکنی همچون کدئین و مورفین تجویز کند. مسکن ها با خاصیت بی حس کنندگی سیستم عصبی مرکزی، اثرات مسکن دارند. قدرت و مدت تسکین درد در هر یک از این داروها متفاوت است. مسکن ها می توانند باعث ایجاد اثرات جانبی مانند تهوع، استفراغ، یبوست و خواب آلودگی یا آرام بخشی شومد. این اثرات قابل پیش بینی هستند و می توان از آنها پیشگیری کرد. اقدامات پیش گیری کننده رایج شامل:  عدم استفاده همزمان داروهای خواب آور و ضد افسردگی به همراه مخدر ها، خودداری از مصرف الکل، افزایش مصرف مایعات، مصرف رژیم های پرفیبر و استفاده از مواد ملین یا مسهل برای درمان یبوست، است.

شل کننده های عضلانی

اگر گرفتگی عضلانی دارید، شل کننده های عضلانی می توانند به تسکین درد شما کمک کنند، اما نشان داده شده است که آنها تنها به میزان کمی می توانند موثر باشند. آنها همچنین خطر بالای خواب آلودگی و افسردگی را با خود به همراه دارند، مصرف طولانی مدت آنها توصیه نمی شود؛ معمولا تنها سه یا چهار روز مصرف آنها توصیه می شود.

ضدافسردگی ها

در حقیقت کمر درد معمولا علامتی رایج از افسردگی است و می تواند نشان دهنده وجود آن باشد. ضدافسردگی ها می توانند فشارهای احساسی که منجر به ایجاد علائم کمر درد می شوند را فروکش کنند. نکته مهمی که باید ذکر شود آنجاست که به نظر می رسد که واکنش های شیمیایی در سلول های عصبی که افسردگی را تحریک می کنند نیز می توانند مسیرهایی در مغز را کنترل کنند. به نظر می رسد برخی از قرص های ضد افسردگی درد را کاهش میدهند که احتمالا بخاطر این است که واکنش های شیمیایی داخل سلول های عصبی را تحت تاثیر قرار می دهند. برخی از انواع ضدافسردگی ها نیز می توانند قرص های خواب آور خوبی باشند. اگر به دلیل کمر درد برای خوابیدن دچار مشکل شده اید، ممکن است پزشک شما برای بازگرداندن خواب نرمالتان، قرص های ضدافسردگی تجویز کند. ضد افسردگی ها می توانند اثرات جانبی متعددی داشته باشند؛ مثل خواب آلودگی، کاهش اشتها، خشکی زبان و خستگی.

  علت رگ به رگ شدن گردن چیست و چگونه با فیزیوتراپی درمان می شود؟

کرم های موضعی

اگر کمر درد در بافت های نرم باشد، شاید استفاده از مرهم، پماد یا کرم هایی که بصورت بدون نیاز به نسخه تحت نام های آسپرکریم، بن گری، کاپزاین پی، ایکالیپتامینت، داغ خنک و زوستریکس هستند، بتواند در کاهش درد شما موثر باشد. گرچه این کرم های موضعی که از طریق عناصر فعال مختلفی که روی مفاصل محیطی مثل دست ها و زانوها تاثیر دارند، کار می کنند، ممکن است برای درد کمر نیز مفید و بی خطر باشند.

کورتیکواستروئیدها

این داروهای سریع الاثر، که شبیه کورتیزونی هستند که بدن می سازد، برای کنترل التهاب مورد استفاده قرار می گیرند. اگر التهاب به علت یک بیماری التهای سیستمیک مثل پلی میالژی روماتوییک یا آرتریت روماتویید کمر ایجاد شده باشد، پزشک شما ممکن است مستقیما به مفصل ملتهب کورتیکواستروئید تزریق کند.

داروهای  اصلاح کننده بیماری ضد روماتیسمی

داروهای  اصلاح کننده بیماری ضد روماتیسمی (DMARDها) از طریق اصلاح آهسته مسیر بیماری التهابی کار می کنند. DMARDهای متفاوت ممکن است برای شماری از شکل های مختلف آرتریت که ممکن است ستون فقرات را تحت تاثیر خود قرار دهد، استفاده می شود؛ شامل آرتریت روماتوئیدو اسپوندیلیت انکیلوزان و آرتریت سوریاتیک.

اصلاح کننده های پاسخ بیولوژیکی

جدید ترین دسته داروهایی که برای آرتریت روماتوئید و چند شکل التهابی دیگر آرتریت مورد استفاده قرار گرفته اند، عوامل بیولوژیکی هستند. در حال حاضر هشت عامل تایید شده توسط وزارت دارو و غذا (FDA) می باشند؛ هر کدام از آنها یک مرحله از فرایند التهاب را مسدود می سازند، بدون اینکه تمام سیستم ایمنی را مهار کنند. علاوه بر آرتریت روماتوئید، ممکن است عوامل بیولوژیکی دیگری نیز برای درمان آرتریت جوانان، اسپوندیلیت انکیلوزان و آرتریت سوریاتیک مورد استفاده قرار گیرند.

  مراقبتهای بعد عمل فیوژن کمر: فیزیوتراپی و ورزش برای کاهش درد

قرص های نقرس

بعضی از داروهایی که برای نقرس استفاده می شوند، برای این طراحی شده اند تا جهت کاهش حملات درد مفصلی و التهاب، سطوح اوریک اسید خون را کاهش دهند. سایر این داروها برای تسکین درد و التهاب ناشی از یک حمله مزمن طراحی شده اند. بسیاری از افرادی که نقرس دارند، از هر دو نوع قرص استفاده می کنند.

قرص های فیبرومیالژی

پزشک ها داروهایی از کلاس های مختلف را برای درمان فیبرومیالژی تجویز می کنند. تنها سه مورد از این دارو ها (قرص های ضد صرع پره گابالین(لیریکا) و دو ضد افسردگی، دولوکستین(سیمبالتا) و میلناسیپران(ساولا))، برای درمان فیبرومیالژی، مورد تایید FDA هستند. بسیاری از دیگر داروها برای درمان فیبرومیالژی، بدون تایید FDA  مورد استفاده قرار می گیرند؛ چرا که در کارآزمایی های بالینی نشان داده شده است که آنها می توانند اثرات مختلفی داشته باشند. این داروها شامل بعضی از ضدافسردگی های دیگر، شل کننده اهیا عضلانی و آنالژزیک ها می شوند.

درمان های تزریقی

درصورتی که سایر درمان ها برای کمر درد شما نتوانستند اثرات تسکینی داشته باشند، اغلب درمان های تزریقی پیشنهاد می شوند که شامل تزریق مسکن ها یا داروهای بی حس کننده ای شامل موارد زیر هستند:

• بی حس کنن کننده های موضعی
• استروئیدها
• سم بوتولینم (بوتاکس)

 در  صورتی که مشکل ناشی از ریشه های اعصاب، تاندون ها و لیگامان هایی باشد که آسیب دیده اند یا برای کاهش التهاب یا بی حسی درد  باشد، بسیاری از این قرص ها فرايندهای ترمیمی طبیعی بدن را تحریک می کنند. داروهای مختلف به جاهای مختلفی تزریق می شوند: برای مثال به بافت عضلانی، مستقیما به بافت در مجاورت عصب، لیگامنت یا دیسک نخاعی، به مفاصل نخاعی یا به فضای بین کانال نخاعی که به نام فضای اپی دورال شناخته می شود.

یافته تحقیقاتی موثقی مبنی بر تاثیرگذاری انواع مختلف تزریقات در درمان درد غیراختصاصی کمر وجود ندارد. گرچه اثرات جانبی آن بسیار نادر است، اما می توانند منجر به عوارض جدی شوند. برای مثال اگر یک داروی بی حسی به نقطه ای اشتباه تزریق شود، می تواند سبب ایجاد فلج تنفسی شود که تنفس را سخت می کند. تزریقات انجام شده به نواحی اطراف نخاع نیز می تواند منجر به عفونت شوند.

برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک امید میتوانید با شماره تلفن  09107803155 تماس حاصل فرمایید.