نقد تیتان؛ فیلم ترسناکی که وحشت را درست منتقل نمی کند
[ad_1]
تایتان یک فیلم برای افراد ضعیف نیست. این پروژه اثری پر از وحشت و خشونت فیزیکی است که توسط جولیا دوکورنو نوشته و کارگردانی شده است. تایتان در جشنواره فیلم کن در سال 2021 برنده نخل طلا شد و از 1 اکتبر 2021 در سینماها حضور داشت. این فیلم 108 دقیقه طول می کشد و دارای R (مناسب برای افراد بالای 18 سال) به دلیل خشونت های خشونت آمیز است برهنگی عکس تلقین جنسی و نوع زبان بازیگران. اینها شامل بازیگران آگاتا راسل وینس لیندون ماریا آکدیو و گیرانس مارلیر هستند.
جولیا دوکورنو کارگردان فرانسوی از سال 2011 کارگردانی و نویسندگی در سینما را بر عهده داشته و آثاری مانند Jr. Raw و Ink Taste را در کارنامه خود دارد و تیتان را می توان آخرین کار او دانست و موفق ترین.
فیلم دارای چند مضمون جالب است اما داستان مبهم و گاهی مبهم است زیرا به طرق مختلف تغییر می کند. داستان عمیق تر می شود زیرا بر شخصیت الکسیا بازی شده توسط آگاتا راسل و عدم کنترل او بر بدن خود تمرکز می کند. با این حال ضعف واقعی فیلم ناتوانی آن در شناسایی و به تصویر کشیدن الکسیا به عنوان یک فعال و پنهان کردن عناصر و عناصر مختلف در مورد او در عین تمرکز بر جنبه های وحشت فیزیکی است.
الکسیا (راسل) از کودکی به اتومبیل علاقه داشت. پس از تصادفی که منجر به قرار دادن بشقاب تیتانیوم روی سر او شد وقتی بیمارستان را ترک می کند تمایلات عجیبی نسبت به خودروها نشان می دهد و آنها را می بوسد و در آغوش می گیرد. در بزرگسالی الکسیا در یک نمایشگاه خودرو رقصنده بود و یک شب پس از رقص در یکی از اتومبیل ها و کشتن چند نفر با یک ماشین تماس گرفت و به زودی باردار شد. پس از کشته شدن مردان الکسیا مخفی می شود و بینی خود را بریده و قسمت های بدن خود را می پوشاند تا خود را به عنوان آدرین دختر آتش نشان به نام وینسنت (وینسنت لیندون) که در سن هفت سالگی مفقود شده بود بپوشاند.
این فیلم کمی خالی و گیج کننده است نه تنها به دلیل داستان بلکه به دلیل درک خوب اینکه چگونه الکسیا یک رقاص عاشق و قاتل با آن است. او در طول فیلم چیزهای زیادی نمی گوید و بیش از حد مشغول حرکت به مکانی یا مخفی شدن از ترس است تا در مورد موقعیت های احساسی که باعث می شود شخصیت های اصلی تیتان بسیار هماهنگ و هماهنگ تر شوند صحبت نکند. الکسیا رابطه ای دور با والدین خود دارد و به نظر می رسد که پدرش از اقدامات او ناامید شده است و به راحتی می توان فهمید که او واقعاً نمی داند با دخترش چه می کند.
به همین دلیل شخصیت الکسیا مانند یک راز است و اعتیاد او به فیلم در اصل آن باعث تحریک و نرم شدن داستان و شخصیت او می شود. به نظر می رسید که تیتان بیشتر علاقه مند است داستان خود را خشن تر وحشتناک تر و عجیب تر کند و این کار را آنقدر خوب انجام داد که بینندگان فیلم به گذشته نگاه کردند. فیلمها اغلب بیشتر از رویکرد سینمایی استفاده می کنند و بیشتر از آنکه بخواهند شخصیت اصلی خود را بسازند و هزینه کنند دست به خشونت فیزیکی می زنند.
فیلم نیمه دوم را پشت سر می گذارد اما داستان به نظر می رسد ناهماهنگ است زیرا در جهات مختلف به پایان می رسد. الکسیا به عنوان یک قاتل زیاد مورد بررسی قرار نمی گیرد و علت آن مشخص نیست و حتی علت سردی او نیز مشخص نیست. با این حال فیلم کمی خوب ساخته شده است یا در صحنه رقص عاشقانه الکسیا در ماشین یا در محلی که بدن خود را مخفی کرده و خود را آدرین معرفی کرده است. وقتی الکسیا از دنیای قدیمی فرار می کند و وارد دنیای وینسنت می شود فیلم عمیق تر می شود.
الکسیا آزادی و کنترل سابق خود را از دست داده است و آدریانا فقط می خواهد مطمئن شود که آدرین که ده سال بعد بازگشت هرگز او را ترک نخواهد کرد. الکسیا به عنوان آدرین مجبور می شود با مردان متفاوت از قبل رفتار کند و با آنها ارتباط برقرار کند. قبلاً مردان می خواستند بدن خود را داشته باشند و بر آن تسلط داشته باشند و مثال آن آزار و اذیت شدید مردی بود که به او حمله فیزیکی کرد و پاسخ منفی الکسیا برای او ناخوشایند بود.
الکسیا در نقش آدرین توجه دیگری را به خود جلب کرد که حتی بیشتر به ظاهر او مربوط می شد. آتش نشانان وینسنت مدت زیادی به او نگاه کردند و او را مسخره کردند و بر اندوه الکسیا افزود. تنها کسی که ظاهر او را نادیده گرفت وینسنت بود که به نظر می رسید می خواهد در رویای بازگشت آدرین بماند و عمدا ظاهر واقعی الکسیا را نادیده گرفته است. تیتان به پویایی جنسیتی در نحوه درک کنترل و استفاده از بدن الکسیا در موقعیت های مختلف می پردازد. تنها چیزی که می توان در مورد الکسیا به شدت و به وضوح در فیلم گفت احساسات او در مورد بارداری است. او نمی خواهد باردار شود و سعی می کند بارداری را به روش های مختلف و در زمان های مختلف به پایان برساند. دوکورنو قصد دارد عدم کنترل و ناتوانی الکسیا در تصمیم گیری در مورد بدن خود را نشان دهد.
در همان زمان موضوع و ریشه های تایتان درخشان می شود. با این حال فیلم نامتعادل است و قصد دارد با پرداختن به وحشت فیزیکی ملایمت و پیشرفت داستان را آشکار کند. این فیلم مانند یک نمایش غیر سینمایی است به ویژه در نیمه اول که خشن و سبک دارد و بدون اینکه تماشاگران متوجه شوند که الکسیا از کجا آمده است ادامه می یابد. عناصر عجیب فیلم مانند ترشح روغن از بدن الکسیا ممکن است برای همه مناسب نباشد. در حالی که بزرگترین دستاورد تایتان ممکن است جاه طلبی او باشد استفاده بیش از حد از عناصر توهین آمیز در نهایت داستانی را که او سعی در بیان آن دارد خراب می کند.
گزیده ای از نظرات منتقدان در مورد تایتان
منتقدان متعدد نشریات مختلف نیز نظرات و انتقادات خود را نسبت به این فیلم بیان کرده اند.
دیوید آلریش از ایندی وایر
امتیاز: 91 از 100
هر چه می خواهید بگویید اما نمی توان انکار کرد که تایتان کار یک مرد لیبرال است که کاملاً تحت سلطه یک ذهن شریر است. فیلمی از آتش و آهن درخشان که می توان آن را ترکیبی از زندگینامه های دیوید کروننبرگ و تتسو دانست: مرد آهنی شینیا تسوکاموتو که به افسانه ای مدرن تبدیل شده است که مردم فقط نیازی به مراقبت از آن ندارند.
بوید ون هویج از هالیوود ریپورتر
امتیاز: 90 از 100
تایتان یک فیلم خیره کننده و جذاب است و به نظر می رسد که هر دو فیلم نحوه نمایش این دو عنصر را فراموش کرده اند. این فیلم داستان عجیب دو انسان منقرض شده را روایت می کند که با وجود یک داستان تلخ و فقدان زمینه مشترک روابط خانوادگی دارند.
شایلا عمالی از وب سایت راجر ایبرت
امتیاز: 88 از 100
تایتان برنده نخل طلای امسال جشنواره فیلم کن فیلمی خشونت آمیز خشن وحشیانه و البته فیلمی سرگرم کننده است که نه تنها برای روایت بلکه برای تفکر مکانی را فراهم می کند که آن را منحصر به فرد می کند. و فکر کرد -تحریک کننده -فیلم درباره هماهنگی است.
ریچارد روپر از روزنامه سان تایمز در شیکاگو
امتیاز: 88 از 100
تایتان یک فیلم ترسناک وحشتناک اروتیک و خشن در مورد حواشی انتقال جنسیت توسط نویسنده و کارگردان فرانسوی جولیا دوکورنو است.
Huai Train از فیلم بوی بد می دهد
امتیاز: 85 از 100
ممکن است تایتان در مورد نحوه بیان آنچه می خواهد کمی گیج شده باشد اما حداقل او چیزی جسورانه خشن و تحریک آمیز می گوید. این فیلم یک کار سخت است که چهره را از بین می برد و قلب را به وجد می آورد که بهتر است با آن زندگی کنیم.
لی گرینبلت از سرگرمی
امتیاز: 83 از 100
در دورانی که تقریباً در فیلم غیرممکن است تایتان ایده های عجیب و غریبی را در مورد عناصری مانند ذهن ماهیچه و فلز خالص اقتباس کرده و ابداع می کند.
جو مورگنسترن از وال استریت ژورنال
امتیاز: 80 از 100
این یک فیلم هیجان انگیز جذاب و وحشتناک است که تعداد کمی از آن را دوست دارد و شما را از دیدن موضوعات خشونت آمیز انفجاری برای نشان دادن آنها به موقع در جلوی چشم شما باز می دارد. بنابراین اگر فیلم را دیده اید این فیلم را دوباره تماشا کنید تا از زیبایی مرموز آن لذت ببرید.
جاستین چانگ از لس آنجلس تایمز
امتیاز: 80 از 100
تایتان چیزی جز کار مهندسان نیست به طوری که نبوغ و مهارت فنی آنها گاهی معنای آنها را تحت الشعاع قرار می دهد. با این حال ما باید از روش جالب دوکورنو در ترکیب ایده های خود قدردانی کنیم.
نیکلاس باربر از بی بی سی
امتیاز: 80 از 100
رویای زیبا تلخ و پیچیده دوکورنو مانند یک کابوس است اما یک کابوس بین جنسیت ها خشونت با نورهای شگفت انگیز و موسیقی بد است. همچنین مکان و هدف نهایی این فیلم غیرقابل پیش بینی است.
لیندسی بار از آسوشیتدپرس
امتیاز: 75 از 100
تایتان کامل نیست اما به طور کلی یک کار کثیف تامل برانگیز و خشن با اقدامات و تکنیک های بسیار جالب است.
جاناتان رامنی از اسکرین دیلی
امتیاز: 70 از 100
بسیاری از مواقع تایتان فراتر می رود بدون اینکه موضوع اصلی خود را کنار بگذارد تا به نتیجه آخرالزمانی برسیم. فیلم فاقد شجاعت و تسلط لازم بر نکات اصلی است اما به نظر می رسد این اقدام خشونت آمیز خشن و دیوانه کننده شما را به خود جلب می کند.
پیتر دی بروج از انواع
امتیاز: 70 از 100
گاهی اوقات در تایتان بیننده مجبور می شود تصاویر متحرک بی معنی بسازد و پیچ و خم های دوکورنو و تمایل به عبور از مرزها و خطوط قرمز را تماشا کند.
الکس اسکات از نیویورک تایمز
امتیاز: 60 از 100
به نظر می رسد تیتان با وجود سبک و ریتم مناسب نمی داند به کجا می رود.
رابین کالین از تلگراف
امتیاز: 60 از 100
تایتان فیلمی است که باعث می شود شک در مورد یک مفهوم فرضی احمقانه به نظر برسد. تنها کاری که باید انجام دهید این است که بنشینید و از فیلم لذت ببرید یا حداقل با آنچه در آن آمده است کنار بیایید.
استفانی زاکارک از Time
امتیاز: 50 از 100
تایتان فقط به شما این فکر را می دهد که بدانید تا زمانی که احساس کنید و متوجه شوید که هیچ کس به شما کمک نکرده و اتفاق خاصی نیفتاده است.
پیتر بردشاو از گاردین
امتیاز: 40 از 100
داستان دیوانه وار وحشتناک جولیا دوکورنو به دلیل حماقت و بیهودگی مستحق این امتیاز است.
آن هورنادی از واشنگتن پست
امتیاز: 37 از 100
تیتان دوکورنو فیلمی درباره یک صحنه ترسناک شلوغ است و هر چه می گذرد عجیب می شود.
منبع: Screenrant
[ad_2]