نقدهای فیلم قدرت سگ؛ بندیکت کامبربچ در درامی منتقدپسند (جشنواره ونیز ۲۰۲۱)

[ad_1]

دومین روز جشنواره بین المللی ونیز 2021 ، که از چهارشنبه 31 سپتامبر آغاز شده و تا شنبه 11 سپتامبر سال جاری ادامه خواهد داشت ، با اکران فیلم “قدرت سگ ها” (قدرت سگ) ادامه یافت.

قدرت سگها آخرین ساخته هنرمند مشهور نیوزلندی جین کامپیون است که بیشتر برای کارگردانی فیلم “پیانو” شناخته شده است. این پیانو برنده جایزه اسکار بهترین فیلمنامه غیر اقتباسی و نخل طلا در جشنواره بین المللی فیلم کن شد و اولین زن در تاریخ سینما بود که برنده نخل طلا شد.

قدرت سگها بر اساس داستانی به همین نام توسط توماس ساویج ساخته شده است و باید از نتفلیکس پخش شود. این فیلم که در آن بندیکت کامبربچ ، کریستن دانست و جسی پلمونز حضور دارند ، درباره رابطه دو برادر صحبت می کند که یکی از آنها بحران پس از ازدواج دارد.

قدرت سگها ، یکی از فیلم های روز دوم جشنواره ، توسط منتقدان انگلیسی زبان بسیار مورد استقبال قرار گرفت. همه 13 نقد جمع آوری شده در وب سایت Metacritic در مورد این فیلم همه مثبت بودند و 90 امتیاز از 100 را برای قدرت سگ به دست آورد. و 100 درصد از 23 نقد جمع آوری شده در وب سایت راتون تومیتوز با رضایت منتقدان روبرو شد.

در ادامه این مقاله ، نظرات منتقدان بیشتری را در مورد جدیدترین آثار جین کامپیون در نظر خواهیم گرفت.

روزنامه نگار هالیوودی – دیوید رونی

امتیاز: 100 از 100

جین کامپیون 12 سال پس از آخرین فیلمش ، قدرت سگ ، بازگشت. اثری جسورانه ، غیرقابل پیش بینی و روشن مانند کارهای قبل ، با مشکلات روحی.

برای یک فیلمساز که کار او عمدتا بر روی تحقیقات علمی در مورد روان زن متمرکز است ، این بازنگری چشمگیر در داستان توماس ساویج در سال 1967 تغییر از یک موضوع موضوعی به مردانگی است و زنانگی را خلاصه می کند.

این قطعه سینمایی به روشی منحصر به فرد انجام شده است. ریتم های بیمار فیلم مانند یادداشت های غم ، تنهایی ، رنج ، حسادت و کینه دائما در حال تغییر است. جین کامپیون تمام عناصر فیلم را کاملاً کنترل می کند و با هنری منحصر به فرد به عمق زندگی آشفته درونی هر شخصیت نزدیک می شود.

گاردین – ژان بروکس

امتیاز: 80 از 100

جین کامپیون با فیلم Dog Power به ونیز آمد. داستانهای قوی از غرب وحشی ؛ داستان گوساله ها ، اسب ها و گرگ های غول پیکر که روی پای عقب خود راه می روند. این اولین فیلمی است که توسط کارگردان سال 2009 ارائه شده است و آنقدر مطمئن و خوش ساخت است که ما را به یاد چیزی می اندازد که واقعاً نمی فهمیم.

بندیکت کامبربچ و جسی پلمونز در نقش فیل و جورج ؛ برادران بربانک ، که مزرعه ای موفق در تپه های مونتانا ساختند. فیلم در سال 1925 تنظیم شد ، اما طبیعت خشن و عقب مانده محیط ممکن است 100 سال پیش باشد. فقط مردان قوی می توانند این جهان را تحمل کنند ، و افراد ضعیف به صورت چرخشی بر فراز آن حذف می شوند. این دو برادر فیل به قدرت خود بیشتر می بالند.

این دو برادر Burbank آنقدر به هم نزدیک هستند که تغییر شرایط آنها برای آنها بسیار بزرگ به نظر می رسد. گرچه جورج ناگهان ازدواج کرد ، فیل خشم غیرمنتظره و نامناسبی از خود نشان می دهد. به نظر می رسد او از رز گوردون (با بازی کریستن دانست) ، بیوه ای که در رستوران نزدیک غذا می خورد و می خوابد ، متنفر است و حضور پیتر ، یک پسر ضعیف و ضعیف ، او را بیشتر عصبانی می کند.

قدرت سگ از داستان توماس ساویج الهام گرفته شده است ، اما او همچنین شباهت کمی با “بهشت شرقی” جان اشتاین بک یا “روزهای بهشت” ترنس مالیک دارد. این فیلم یک درام زنده در مورد ویرانه های به جا مانده از یک مرد است و وقتی دوربین عمداً در اطراف مزرعه کشیده می شود ، تصاویر به زیبایی در تصویری خنثی و بی عیب و نقص قاب بندی می شوند.

فیلم های روزانه – جاناتان رامنی

امتیاز: 80 از 100

جین کامپیون یک گوتیک آمریکایی تمام عیار را رهبری می کند با داستانی که در دهه 1920 اتفاق می افتد. فیلمی که دارای یک شخصیت معمولی وسترن است ، گویی از ذهن سیاه ویلیام فاکنر بیرون آمده است.

در واقع ، کامپیون این داستان را به قصه ای توسط توماس ساویج در سال 1967 تبدیل کرد که دوباره مورد بازبینی قرار گرفت و مطمئناً پس از اکران در سینماها و ماه بعد در نتفلیکس محبوبیت بیشتری پیدا خواهد کرد.

طرفداران کمپین مجذوب دنیای کار او می شوند و همچنین برخی از جالب ترین چیزهای او مانند روابط با خانواده های فقیر ، عجیب بودن جنسیت و ناتوانی در قلب مرد را بررسی می کنند. همه این موضوعات در دو فصل آخرین سری ، “بالای دریاچه” شگفت انگیز بود.

اقتباس کامپیون بدون شک به اصالت او وفادار است ، اگرچه او خطوط مهم را حذف می کند و می توان برخی خطوط را برجسته کرد.

شاید یکی از اشکالات فیلم اقتباس کمی کمپیون از شخصیت فیل باشد ، که او را حساس تر و راحت تر از شخصیت مشکل دار شخصیت داستان می کند. تصمیماتی که می توانند توجیه شوند کافی هستند اما از برخی جهات این روند را کاهش می دهند.

[ad_2]