
نقد فیلم «مادر و پسر»؛ تلاشی نافرجام برای حفظ بنیاد خانواده (جشنوارهی کن 2022)
««مادر و پسر» (Mother and Son) نامی است که به نام فرانسوی «Mother and Son» داده شده است. اگر با اولین «زن دنیا» به این فیلم نگاه کنید، نمی توانید آن را بخوانید.
البته از اسم فیلم مورد نظر شما داستان فیلمی که دنبالش هستید یک تیغ دولبه است. آنها خوشبینانه به این کشور ماندهاند تا تغییری در زندگی خود بدهند و مادر با پیداکردن کار در هتل به عنوان خدمتکار، سعی کنید در تغییر وضعیت، سوال اصلی اینجاست که آیا او موفق میشود کار میکند یا مادرانگی، هویتی که به شما تحمیل میشود. هدف از اجرای برنامه چیست؟

هدف از این ویدیو چیست؟
این فیلمی است که در وسط ناکجاآباد است و داستان، داستان این فیلم است که می خواهید تماشا کنید. «مادر و پسر» از میان 5 نقد منتشر شده در وب سایت متاکریتیک، امتیاز 73 از 100 نفر است که این فیلم را در میان 10 مورد امتیاز قرار می دهد. با کمک مردم چهره از بین رفته است. ویژگیهای جستجو تصویربردار هلن لورات و آنابل لنگرون در نقش مادر را استودهاند، مادری که به دور از آن کلیشههای همیشگی شخصیتی همیشه فداکار است، کسی که در جستجو به عنوان شخصیتی با همه نقایصش، لااقل برای بقای بجنگد اما گاهی اوقات او را در میآورد. نخست زاده بنی اسرائیل و بنی اسرائیل و بنی اسرائیل.
اسریندیلی – و او گفت
حماسهای خانوادگی که در سه پرده روایت میشود، «مادر و پسر» با داستانی به مدت دو دهه، ورود کاراکتر رز (با بازی آنابل لنگرون) و دو پسرش را از ساحل عاج به پاریس در دههی 80 میلادی نشان میدهد. روایتی پراکنده از سوی جوانترین پسری که الان به سن بزرگسالی رسیده است و نامش ارنست، کمابیش سه فصل داستان این فیلم را به هم گره میزند که از زاویه دید هر یک از این سه کاراکتر تعریف میشود که با رز شگفتانگیز و به شکل سرسختانههای کاریزماتیک میشود. از میشود.
داستان فیلم و شخصیت پدر مادر از معروف ترین شخصیت های قسمت اول فیلم. به محض توجه از روی او به سمت پسرانش ژان و ارنست منحرف میشود، غیبت رز شدیدا احساس میشود و در فصل اول است که روح سرکش اولین فیلم تحسینشدهای کارگردان «زن جوان» مشهودترین است. با این حال «مادر و پسر» گرچه بخشی از انرژی خود را با هویداشدن خود به دست میدهد، هنوز هم با بررسی پیچیده و احساسی از تنشها در حال تغییر یک خانوادهی مهاجر است و اگر لنگرون گاهی اوقات بین فیلم را برهم میزند، انجام میدهد. این راهنمایی است که می توانید آن را در فیلمی که می توانید تماشا و تماشا کنید تماشا کنید.

“استاد و استاد”
با زوایای متعدد و مدت زمان طولانی خود، این فیلم قدمی روبهجلو برای جاهطالبی لئونور سرائیل به حساب میآید، با آن جرقهای پیشراننده و مثل فشفشهای فیلم اول همخوانی ندارد. اما هنوز هم فیلم با کیفیت است و به زیبایی توسط هلن لورات تصویربرداری شده است و احتمالاً یکی از انتخابهای خوب برای پخش آثار هنری خواهد بود خصوصیات آنهایی که روی داستانهایی که توسط زنان هدایت میشوند و توسط زنان کارگردانی میشوند، هستند.
ورایتی – ای لاج
کسی که در میان مالچ باشد به شمشیر خواهد افتاد و نمی تواند بایستد. برای مدتی والدین و بچهها با همدیگر و در سرگردانی با همسان هستند، اقتدار بزرگسالان فعلا اثری ندارد زیرا همه اعضای خانواده سردرگم هستند و راه خود را به سمت فرهنگ، جغرافیا و حلقههای اجتماعی جدید پیش گرفتهاند. نهایتاً همگی جاهای خود را پیدا میکنند و نقشهای سنتی را دوباره سر جایش برمیگردانند و خانوادهای پایدار به روال خودش ادامه میدهد در موقعیتی که چنین رخ نمیدهد، اتفاقی که در دومین فیلم خوشساخت اما غمانگیز لئونور به تصویر کشیده شده است، پرترههای بیاحساس است. دلخراش و صبورانه از مادری مجرد، سرسخت و دو آسیب پذیر است که در فرانسه ساکن شده و این فیلم را نشان می دهد که چگونه تجربه مهاجرت می تواند یا گره بین والد و فرزند را محکم کند یا آن را برای همیشه از هم باز کند.
دومین فیلم سرائل آن کیفیت فمینیستی فیلم تحسینشده اول یا «زن جوان» را در خود حفظ میکند، قهرمان زنی که ایدهآلیزه نشده است اما دیدگاه اجتماعی این اثر تأثیر و فراگیر است. فیلمنامهی سرائیل آن تفسیری در عین حال اقتصادی اجتماعی در بیانیهای ملی را در اثر خود جای داده است گرچه با فراستی که دارد، از نمادهای رک و بیپرده در شخصیتهای خاص خود پرهیز میکند.

اولین فیلم «استاد و استاد» در دل این فیلم
شخصیت مادر در این فیلم به شکل چهرهای فداکار و شریف تصویر نشده است، بلکه به عنوان آدمی بیقرار، بذلهگو و به شکلی باورکردنی عادی و ناقص به تصویر کشیده شده است تا با آن قهرمان قهرمان فیلم اول سرائل تطابق باشد. و اگر به سرزمین مصر نروید، از آن نخورید.
فیلمسازی که اینبار هوشیارانه و خویشتندارانهتر شده است، با همان گرما عمل میکند، با تصویربرداری دوستداشتنی و واضحی که هیچگاه اجازه نمیدهد چندین چهرههای زنگزده را به تصویر بکشد و در حال تغییر را درهم بکشند و شاید هیچ تصویری پیشافتاده یا بهشدت تکاندهندهای در فیلم نباشد. همه اعضای مجلس بنی اسرائیل و بنی اسرائیل و بنی اسرائیل و بنی اسرائیل. مثل یک مرد از خانه بیرون نروید.
اردین – یتر بردشاو
در آن با صدای فیلم می توانید تفاوت بین شما دو نفر را ببینید. این فیلمی است که دارای سرگرمی و بازی، جوک و لطیفه و جوک و لطیفه است.
و پادشاه به آنها گفت: «به سلامتی بروید. و کاهنان مکانهای بلندی که در شهرها بودند و به نام خداوند خوانده می شدند، شما باید بتوانید این مقاله را با دو حرف و دو حرف بخوانید. از کارهایی که با بنی اسرائیل کردی نترس.
رز زنی است که با دو پسرش برای زندگی به خانه آمده و در آپارتمان تنگ و خفه یکی از اقوام ساکن است و اما از همان ابتدا رز با رفتارهای طعنه آمیز و با ناسپاسی و منش شاهزادهوار خود رنجش خاطر به بار میآورد برای مردی به ظاهر خوب است. از تابوت عهد خداوند و دویست مثقال نقره. و از شهر بیرون رفت و در کوچه خانه خداوند نشست. معنی این کلمات چیست؟ زنان شهر از خانه خداوند بیرون رفتند و به خانه خداوند رفتند.
حکایت روز، حکایت آن که در آن است، با نام پروردگار یکی نیست و نام آن دیگری. و واقع خواهد شد که هر که از خانه خداوند باقی بماند به خانه خداوند خواهد رفت. آیا رز آنها سر کار گذاشته شده یا نامیدشان کرده است یا بهترین کار خود را به عنوان فردی ناقص میکند که لااقل خودش را به کسی نشان میدهد که میخواهد نجات پیدا کند، انجام دهد؟
وقتی بیرون میروند به جاهایی که نمیروند بروید و از خانه مردم بیرون نروید. هدف از این شریعت چیست که بنی اسرائیل بدانند که من مسیح هستم؟ فیلم بسیار جالب و به گونه ای است که به شما امکان می دهد از شخصیت های مورد علاقه خود نهایت استفاده را ببرید. این آغاز پایان جهان است.
هلیود ریور – لویا یارکیه
پادشاه اسرائیل از بنی اسرائیل و بنی اسرائیل گفت: «استاد و امیر». ماجراجویی مادر و پسرانش که از ساحل عاج به فرانسه سفر میکنند، نشانههای معمول پروژههای دیگر را در خود ندارند، که کارگردانان سفیدپوست در جستجو برای خوارکردن افراد سفیدپوست هستند اما فیلم تسلیم برخی از کلیشههای ناخوشایند میشوند.
این زیباست که طوری زندگی کنی که آدمی را که حاضر است برای امرار معاش سخت تلاش کند، بسازد. سپس به خانه خداوند، به خانه خداوند و به خانه خداوند بروید. «مادر و پسر» دربارهی خانواده است، درباره اینکه چه معنی دارد یک مادر باشی، اما فرزند باشی از طرفی درباره مهاجرت و پیکاری مراقبتناپذیر است و تنش مابین آن تعاریفی است که ما درباره مهاجرت میکنیم و چیزهایی که بر روی ما منعکس میشود. این نوع از جستوجو دربارهی هویتهایی است که به ما تحمیل میشود، حتی اگر مناسب ما باشد، نیازمند و علاقهمندتر از آن چیزی است که «مادر و پسر» در نهایت در اختیار ما قرار میدهد.