دانلود رایگان فیلم برادران لیلا آپارات
به گزارش همشهری آنلاین عصر چهارشنبه ۴خرداد پیش اولین نمایش جهانی فیلم «برادران لیلا» سومین فیلم بلند سینمایی سعید روستایی در کاخ جشنواره کن به پایان رسید.
جوردن مینتزر منتقد هالیوود ریپورتر بلافاصله بعد از پایان فیلم نوشت: یکی از بهترین فیلم های جنایی و شاید یکی از بهترین فیلم هایی که در سال های اخیر ساخته شد درام پلیسی حماسی سعید روستایی با عنوان «متری شیش و نیم» بود. فیلمی که در تهران امروزی می گذشت و پر از صحنه های اکشن و با موضوع پیچیده اخلاقی بود که دیگر مانند آن در هالیوود ساخته نمی شود. یا اگر آن را بسازند از تلویزیون پخش می شود مانند آن چه در سریال «The Wire» وجود دارد.
این منتقد افزود: «متری شیش و نیم» هرگز در ایالات متحده منتشر نشد. سومین فیلم روستایی اما اثری است به همان اندازه حماسی و صمیمی تر درباره خانواده کارگری که امیدواریم روستایی یکی از آینده دارترین استعدادهای جدید سینما پس از اکران در این فستیوال بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
مینتزر اشاره کرد: این فیلم مانند یک رمان عظیم قرن نوزدهمی از امیل زولا یا دیکنز است که در یک داستان سه ساعته خلاصه شده است. فیلم داستان پنج خواهر و برادر را دنبال می کند که تلاش می کنند تا در زمانی که آدم ها به هم رحم نمی کنند و کلاهبرداری اختلاف طبقاتی دعواهای خانوادگی و مشکلات اقتصادی همواره در آستانه فاجعه قرار دارد سرپا بمانند. «برادران لیلا» پر از حضورهای قدرتمند گروه بازیگرانی است که بسیاری از آنها در «متری شیش و نیم» هم بازی کرده بودند. سعید روستایی ۳۲ ساله نشان می دهد که فیلمسازی استاد است.
این منتقد در ادامه گفت: «برادران لیلا» فیلم های هموطن ایرانی این کارگردان یعنی اصغر فرهادی را در ذهن متبادر می کند هر دو کارگردان اغلب با پیمان معادی یکی از بهترین بازیگران کشورشان کار می کنند. البته فرهادی بیشتر به دنبال جستجوگری و الهام بخشیدن است در حالیکه روستایی همه چیز را به شیوه های بسیار جسورانه بیان می کند.
منتقد هالیوود ریپورتر در پایان تاکید کرد: «برادران لیلا» یک فیلم کامل نیست با این حال یک فیلم عالی است هم از نظر عظمت و هم از نظر آنچه که می خواهد از طریق داستان سختی های بی شمار یک خانواده روایت کند. روستایی به عنوان یک فیلمساز آنقدر هدفش بلند و گسترده است که حتی اگر گاهی از نکاتی غافل شود باز هم صدای پرشور و هیجان خودش را در فیلم ایجاد می کند.
پیتر دبروژ منتقد شناخته شده نشریه ورایتی درباره برادران لیلا نوشت: درام رمان گونه سعید روستایی که اولین فیلم انتخابی از او برای رونمایی در جشنواره کن است داستانی نزدیک به سه ساعت را درباره خانواده ای فقیر روایت می کند و در این میان ترانه علیدوستی در یک ترکیب بازیگران مردانه صحنه را از آن خود کرده است…
دبروژ افزود: برخی تماشاگران غربی روستایی را با تصویر دیگری از یک خانواده آشفته در فیلم «ابد و یک روز» (۲۰۱۶) به جا می آورند ولی او برای من با تریلر پلیسی فوق العاده اش «متری شش ونیم» (۲۰۱۹؛ نزدیک ترین فیلم ایرانی به «ارتباط فرانسوی» که هنوز در ایالات متحده اکران نشده) در کانون توجه قرار گرفت. سعید روستایی که متولد ۱۹۸۹ است نماینده نسل جدیدی از فیلم سازان مؤلف سینمای ایران است؛ و آن قدر زیرک است که انتقادهای اجتماعی اش را در عمق بافت داستان های امروزی جاسازی کند تا موجبات ناراحتی مسئولان کشورش را فراهم نکند دست کم تا این لحظه!
این منتقد ادامه داد: سبک روستایی – که با دیالوگ های هم پوشان و موقعیت های اجتماعی خفقان آور و زاویه دیدی متغیر مایه دار شده است – تفاوتی تمام عیار با فیلم های ایرانی سرراست و متمرکزی دارد که تا امروز در عرصه جهانی عرضه و دیده شده اند؛ خواه قصه های حکایت گونه مجید مجیدی بوده اند یا درام های محبوب اصغر فرهادی که سادگی و بی آلایشی نسبی شان آن ها را به خوراک های بین المللی مناسبی بدل کرده است.
پیتر دبروژ در ادامه گفت: فیلمی مثل «برادران لیلا» در قیاس با این فیلم ها می تواند خیلی ظالمانه به نظر برسد به خصوص که بدون فراهم سازی بستر لازم فشارهای جامعه ایران را به تماشاگر منتقل می کند. در «برادران لیلا» هر کسی چیزی را پنهان کرده است؛ و نه لزوماً به شکلی فریب آمیز و بیش تر از این بابت که شرایط را برای خودشان کمی راحت تر کنند. در یکی از صحنه های ابتدایی فیلم تولد فرزند جدیدی جشن گرفته می شود. به پدربزرگ می گویند او پسر است ولی وی باورش نمی شود چون این ششمین نوه او است و هر پنج دفعه قبلی پسرانش به او دروغ گفتند و وانمود کردند که بچه پسر است که چنین نبوده است. جشن در خانه پدربزرگ برپا شده و یکی از پسران از آشپزخانه پدر غذا می دزد تا برای خانواده اش ببرد…
او اظهار کرد: اگر چنین داستانی به نظر شما کمی احساساتی و آبکی به نظر می رسد با اطمینان می توان گفت که سبک روستایی باعث شده روی پرده اصلاً چنین احساسی شکل نگیرد. کارگردان این صحنه ها را با انرژی و تحرکی مستندگونه خلق کرده است و به عمد از مجازهای ملودرام اجتناب می کند حتی زمانی که به نظر می آید استفاده از آن ها ممکن بود روایت را جذاب تر و درگیرکننده تر کند… در پایان روستایی ما را با این سوال تنها می گذارد: وقتی اعضای خودخواه و منفعت طلب یک خانواده از یکدیگر حمایت نمی کنند چه طور می توان انتظار داشت که یک جامعه عملکرد درستی داشته باشد
کد خبر 679043