درد پا از کمر به پایین

انواع درد پا

دردهای پا به گروه های زیر تقسیم می شوند:

  • درد در کل پا یا درد سیاتیک: علت تیر کشیدن درد لگن تا انتهای پا معمولاً عارضه هایی است که در مهره های ستون فقرات، نخاع یا بافت رپتروپریتونوال در قسمت کمر به وجود آمده است.
  • درد جزئی پا: درد جزئی پا تا بالای ران، زانو و مفصل مچ پا و همچنین پوست و بافت نرم میان مفصل کشیده می شود. درد در مفصل یا بین مفاصل یک درد سگمنتال است. درد سگمنتال همچنین به عنوان درد جزئی پا نیز شناخته می شود.

علت ایجاد درد کلی پا یا درد سیاتیک

مفصل ران محل اتصال استخوان ران به استخوان لگن است. اساساً خود ران یک مفصل گوی حفره ای است. در ناحیه ران دو عصب مهم وجود دارد: عصب سیاتیک و عصب فیمورال.

  • تنگی فورامینال: عصب فیمورال انتقال دهنده احساس به ماهیچه های جلوی ران بوده که تا زیر زانو هم ادامه می یابد. قطع شدگی یا آسیب دیدگی این عصب می تواند باعث ایجاد درد در ران شود به طوری که این درد تا انتهای پا کشیده می شود. اعصاب کمری ستون فقرات از بین ستون فقرات و از بین کانال نخاعی عبور می کند. با تنگی فورامینال عصب هایی که از کانال نخاعی عبور می کنند در ناحیه کمر تحت فشار قرار می گیرند. فشار یا آسیب دیدگی مهره های 3 و 4 و 5 یا مهره خاجی 1 باعث ایجاد درد و ضعف در کل پا می شود. این درد، درد رادیکولار یا درد انتشاری هم شناخته می شود. این درد، شدید بوده و با سوزش و تیر کشیدن همراه است.
  • آسیب دیدگی عصب سیاتیک: عصب سیاتیک از ریشه اعصاب کمری L4 و L5 و همچنین ریشه عصب های خاجی S1 و S2 و S3 منشعب می شود. عصب سیاتیک انتقال دهنده احساس به عضلات ساق پا است. آسیب دیدگی عصب سیاتیک باعث ایجاد درد موسوم به درد سیاتیک می شود. دردهای پا که از آسیب دیدگی ریشه های عصبی L5 و L4 و S1 ایجاد می شوند به دردهای سیاتیک معروف هستند. آسیب  دیدگی عصب سیاتیک ممکن است به دلیل تصادفات رانندگی یا آسیب های در حین کار رخ دهد. زمین خوردن یا آسیب های ورزشی نیز می تواند باعث آسیب  دیدگی عصب سیاتیک و ایجاد درد پا و درد سیاتیک شود که معمولاً با سوزن سوزن شدن، بی حسی و ضعف همراه است.

  • بیرون زدگی مهره کمر: بیرون زدگی مهره کمر باعث سوزش و فشار بر عصب های نخاعی ناحیه کمر می شود. فشار بر مهره سوم، چهارم و پنجم و عصب خاجی اول باعث ایجاد درد شدید در کل پا می شود که به آن درد سیاتیک می گویند. این درد معمولاً با بی حسی، ضعف و سوزن سوزنی شدن ساق پا همراه است.
  • فتق دیسک کمر: این درد مشابه درد ناشی از بیرون زدگی مهره کمر است.
  • تنگی کانال نخاعی: تنگی کانال نخاع باعث ایجاد سندرم دم اسب می شود. درد از نوع رادیکولار بوده و در تمام پا گسترش می یابد. این درد با بی حسی، ضعف، سوزن سوزنی شدن، ایجاد اختلال در عملکرد مثانه (ادرار)، روده (مدفوع) و بی اختیاری در ادرار (نشت) همراه است.
  • متداول ترین درد غیرآرتروزی ران، عارضه های مربوط به ستون فقرات مانند پارگی دیسک یا آرتروز ستون فقرات است. در مراحل پیشرفته تر بیماری و اختلال، شما درد مزمنی در ران خود احساس خواهید کرد که به سمت پشت پا کشیده می شود.
  • التهاب مفصل لگن که با سفت شدگی و درد اطراف مفصل همراه بوده و می تواند باعث گسترش درد تا پایین پا شود. در سندرم پیریفورمیس آسیب دیدگی عصب سیاتیک باعث ایجاد درد سوزشی شدیدی در ناحیه باسن می شود که تا پایین پا کشیده می شود.

تشخیص

درد ایجاد شده در ران که به سمت پایین پا هم کشیده می شود دردی نیست که بتوان آن را تحمل کرد. این درد قابل درمان است و می تواند عملکرد پا را به طور کامل به حالت طبیعی خود باز گرداند. برای تشخیص صحیح از شما خواسته می شود تا به وسیله اشعه ایکس از ناحیه دردناک عکس بگیرید، اختلالات احساسی شما بررسی و ارزیابی می شود و انجام ام آر ای هم ممکن است توصیه شود. تشخیص صحیح بسیار مهم است بنابراین ارائه پاسخ های صحیح به پرسش هایی که پزشک از شما می کند از اهمیت زیادی برخوردار است. برخی از سئوالات که ممکن است پزشک از شما بپرسد عبارتند از:

  • در پنج سال گذشته چه عمل های جراحی روی بدن شما انجام شده است؟
  • آیا تا کنون در ناحیه ران خود عمل جراحی انجام داده اید؟
  • چه فعالیت های روزمره ای را که ممکن است باعث ایجاد این بیماری شوند انجام می دهید؟
  • آیا برای انجام کارهای مربوط به شغل خود مجبور به استفاده از لباس های تنگ هستید؟
  • آیا در خانواده شما افرادی هستند که سابقه ابتلا به آرتروز داشته باشند؟

روش های درمانی

سطح اول: داروهای ضدالتهابی

معمولاً متخصصین کنترل درد ما در ابتدا معاینات اولیه را انجام می دهند. در این مرحله می توانید از داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک مثل ایپوبروفن استفاده کنید. این داروهای ضدالتهابی به کاهش برخی از دردها کمک می کنند. داروهای تجویزی دیگری نیز وجود دارد. تا زمانی که علائمی از ضعف شدید عضلانی در شما دیده نمی شود، پزشکان ما معمولاً داروهای ض التهابی یا استروئیدی را تجویز می کنند.

اگر ریشه عصب به دلیل فتق دیسک کمر تحت فشار باشد یا زوال طبیعی ناشی از افزایش سن باعث افزایش فشار بر ریشه عصب شود، شدت درد اغلب آرام می شود.

سطح دو: درمان های فیزیکی

اگر پس از چند هفته درد شدت یافت، مرحله بعدی استفاده از روش های فیزیوتراپی برای تقویت و کشش عضلات آسیب دیده است. معمولاً در این مرحله، روش های درمانی زیر توسط متخصصین کنترل و مدیریت درد ما توصیه می شود:

  • تمرینات کششی
  • تمرینات تقویتی برای تقویت عضلات ناحیه کمر
  • برنامه درمانی مک کینزی برای کمر و فتق دیسک
  • تمریناتی که به مرور زمان علائم را کاهش می دهد.
  • طب سوزنی
  • ماساژدرمانی
  • لیزردرمانی
  • مگنت تراپی
  • شاک ویودرمانی

انجام تمرینات ورزشی را ادامه داده و تمرینات تقویتی عضلات کمر را در برنامه خود قرار دهید. شما می توانید در حد توان فعالیت های روزمره خود را انجام دهید. اگر عضلات شما لاغر و نحیف شود به دنبال آن سیستم نگهدارنده اسکلتی شما در ناحیه ستون فقرات هم دچار ضعف و ناتوانی شده و بازتوانی آن با مشکل روبرو خواهد شد.

درد انتشاری در پای هشتاد درصد از بیماران بدون نیاز به انجام عمل های جراحی به مرور زمان بهبود خواهد یافت.

سطح سوم: تزریق

اگر علی رغم انجام اقدامات درمانی، درد و علائم دیگر پس از شش ماه هنوز در بدن شما باقی مانده، ممکن است متخصصین مدیریت درد ما عکس برداری به وسیله اشعه ایکس یا ام آر آی را برای شما تجویز نمایند. عکس برداری به وسیله اشعه ایکس یا اسکن به کمک ام آر آی می تواند به تشخیص علت ایجاد کننده این عارضه کمک کند.

اسکن ممکن است موارد زیر را آشکار سازد:

  • فتق دیسک کمر که باعث وارد آمدن فشار بر عصب می شود.
  • فشار وارده بر عصب به دلیل آرتروزهای ناشی از پیری که باعث تنگی کانال نخاع یا تنگی فورامینال می شود.

اگر به کمک اسکن هر یک از بیماری های فوق تشخیص داده شد، متخصصین کنترل درد ما ممکن است تزریق هایی را در ستون فقرات تجویز و توصیه نمایند.

این تزریق ها، روش های درمانی موضعی با آستروئید بوده که نواحی خاص ملتهب شده را هدف قرار داده و باعث رفع فشار روی ریشه عصب می شوند. روش تزریق به جای استروئیدهای ضدالتهابی سیستماتیک مورد استفاده قرار می گیرد. در این مرحله ممکن است به یک یا چند تزریق نیاز باشد.

سطح چهارم: درمان های جراحی

تزریق در ستون فقرات باعث کاهش درد می شود ولی نتایج آن کوتاه مدت است. درمان های جراحی در مرحله بعد قرار دارند. ما بیمار را مورد معاینه قرار داده و عکس ها را دوباره مورد بررسی و بازبینی قرار می دهیم. سپس در مورد روش های درمانی جراحی و مزایا و معایب آن و پیش بینی نتایج عمل جراحی بحث و تبادل نظر می کنیم.

درد پایین کمر یک مشکل بسیار شایع، خصوصا در بین افرا 30 تا 50 سال است. درد پایین کمر می تواند به صورت مزمن، موقتی یا ناگهانی و حاد باشد.

آناتومی کمر

آشنایی با ساختار ستون فقرات و نحوه عملکرد آن، به شما کمک میکند بهتر بتوانید علل بروز کمر درد و درد در پایین کمر را درک کنید.

انحناهای ستون فقرات: ستون فقرات شما از سه بخش تشکیل شده است. هنگامی که از نمای کناری به ستون فقرات نگاه می کنیم می توانیم ببینیم که این سه قسمت، سه انحنا در ستون فقرت ایجاد کرده اند. دو انحنا به شکل حرف C در بالا و پایین ستون فقرات قرار دارند که به این انحنا ها لوردوز گفته می شود. بخش بالایی ستون فقرات گردنی و بخش پایینی نیز ستون فقرات کمری نام دارند. اما در قسمت میانی ستون فقرات یک انحنا به شکل حرف C وارونه وجود دارد که به این انحنا کیفوز گفته می شود. این قسمت از ستون فقرات، ستون فقرات سینه ای نام دارد.

درد پایین کمر

علت درد پایین کمر

کمر درد می تواند علل زیادی داشته باشد. گاهی اوقات، درد پایین ستون فقرات بعد از یک حرکت به خصوص مانند خم شدن یا بلند کردن یک شیئ، اتفاق می افتد. در بسیاری از موارد، بالا بودن سن فرد، نقش مهمی در کمر درد او دارد.

فعالیت بیش از حد

یکی از دلایل شایع کمر درد، درد عضلات کمر بر اثر استفاده بیش از حد از آن ها است. بر اثر فعالیت بیش از حد، ممکن است عضلات یا رباط های کمر شما کشیده شوند یا آسیب ببینند.

آسیب های دیسک

برخی افراد دچار کمر دردی می شوند که با گذشت چندین روز، بهبودی پیدا نمی کند. این مساله می تواند نشان دهنده ی وجود آسیب های دیسکی باشد:
– پارگی دیسک
– بیرون زدگی دیسک
– فرسایش دیسک

سرخوردگی فرسایشی مهره ها

بالا رفتن سن و پیشروی روند طبیعی فرسایش بدن باعث می شود که برای مفاصل ستون فقرات، نگه داشتن ستون فقرات در راستای صحیح، مشکل شود. مهره ها بیشتر از حدی که باید حرکت می کنند و ممکن است یکی از مهره ها به سمت جلو حرکت کند و روی مهره ی پایینی سر بخورد. در صورتی که میزان جابه جایی مهره زیاد باشد، ممکن است به طناب نخاعی و ریشه های عصبی آن فشار بیاورد.

تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی زمانی اتفاق می افتد که فضای اطراف کانال نخاعی باریک می شود و به تدریج به کانال نخاعی و ریشه های عصبی موجود در ستون فقرات فشار وارد می شود. در صورت تحلیل رفتن دیسک ستون فقرات یا بروز آرتروز ستون فقرات، واکنشی که بدن شما برای پشتیبانی از مهره ها و مفاصل فاست، نشان می دهد این است که شروع به شکل دادن زائده های استخوانی می کند. این زائده های استخوانی (با نام خار استخوانی) به مرور زمان موجب تنگ شدن کانال نخاعی می شوند. آرتروز ستون فقرات همچنین می تواند باعث ضخیم شدن رباط هایی شود که مهره ها را به هم وصل می کنند، که این موضوع نیز می تواند منجر به تنگی کانال نخاعی شود.

انحراف ستون فقرات

انحراف ستون فقرات (اسکولیوز) عارضه ای است که در آن انحنای ستون فقرات غیر طبیعی است. این عارضه عموما در دوران کودکی و نوجوانی ایجاد می شود. این عارضه ممکن است در افراد مسنی که به آرتروز کمر مبتلا هستند نیز، ایجاد شود. بدشکلی یا انحراف ستون فقرات می تواند باعث کمر درد شود و در صورتی که بر اثر این عارضه، ریشه های عصبی در ستون فقرات درگیر شوند، اسکولیوز در بزرگسالان می تواند باعث بروز علائمی (مانند درد و گزگز) در پاها نیز بشود.

سایر علل

علت های بسیار دیگری می تواند برای کمر درد وجود داشته باشد، که برخی از این علت درد پایین کمر می توانند بسیار جدی و خطرناک باشند. اگر به بیماری های عروقی یا شریانی مبتلا هستید، سابقه ی ابتلا به سرطان دارید یا کمر درد شما صرف نظر از شرایط یا سطح فعالیت شما همیشگی و ثابت است، حتما باید به پزشک مراجعه کنید. رباط های بدن شما به طور طبیعی در دوران بارداری کمی نرم تر می شوند و می توانند بیشتر کشیده شوند و علت این موضوع آماده شدن بدن برای زایمان است. شل شدن رباط ها می تواند موجب وارد شدن فشار بیشتر به مفاصل در کمر و لگن شود که این موضوع می تواند نهایتا باعث بروز کمر درد در بارداری شود. داشتن کمر درد و یا درد سیاتیک و درد پا در دوران بارداری می تواند بسیار آزاردهنده باشد، خصوصا که شما دارید سعی می کنید که با سایر پیامدهای بارداری کنار بیایید. کمر درد در دوران بارداری به احتمال زیاد به صورت درد در پایین کمر حس می شود اما در مواردی نیز ممکن است بالای کمر، شانه ها، بین سینه ها و قفسه ی سینه نیز دردناک شود.

علائم

افرادی که به کمر درد مبتلا هستند، ممکن یکی یا تعدادی از علائم زیر را داشته باشند:

– شدید شدن درد کمر با خم شدن یا بلند کردن اجسام.
– شدید شدن درد کمر در هنگام نشستن.
– شدید شدن درد کمر با ایستادن یا راه رفتن.
– دوره ای بودن درد کمر، به این معنا که در مواقعی کمر درد شدید دارید و در مواقع دیگری کمر درد ندارید، در واقع کمر درد شما روز های خوب و بد دارد.
– منتشر شدن درد کمر به باسن و قسمت بیرونی کشاله ران.
– سیاتیک که از علائم شایع در بیرون زدگی دیسک، است. درد سیاتیک به صورت درد در ناحیه باسن و پاها، بی حسی، گزگز یا احساس ضعف در پاها است که تا پایین پا منشر می شود. گاهی اوقات ممکن است علائم سیاتیک بدون داشتن درد قسمت پایین کمر بروز کنند. صرف نظر از سنتان یا نوع علائمی که دارید، در صورتی که درد قسمت پایین کمر شما با گذشت چند هفته بهبود نیافت، یا در صورتی که کمر درد شما همراه با تب، لرز و کاهش وزن غیر عادی بود، باید به پزشک مراجعه کنید.

تشخیص درد پایین کمر

 

سوابق پزشکی و معاینه  فیزیکی

بعد از این که علائم خود را برای پزشک شرح دادید، پزشک، کمر شما را معاینه می کند. او به کمر شما به دقت نگاه می کند و روی نقاط مختلف کمر فشار می آورد تا چک کند که درد دارید یا خیر. پزشک همچنین عملکرد پاهای شما را نیز بررسی می کند. برای این کار رفلاکس عصبی زانو و مچ پا را چک می کند و همچنین قدرت پا و حس لامسه را در پا بررسی می کند. با این معاینات درمان درد پایین کمر میسر خواهد شد و در صورتی که عصب های شما آسیب شدیدی دیده باشند، پزشک شما متوجه آن خواهد شد.

عکسبرداری

• عکسبرداری اشعه ایکس؛
• عکسبرداری ام.آر.آی؛
• عکسبرداری سی.تی.اسکن؛
• اسکن استخوانی؛
• تست تراکم استخوان؛

درمان

روش های درمان غیر جراحی

دارو درمانی: برای تسکین و درمان درد در پایین کمر ممکن است داروهای مختلفی تجویز شود از جمله:
– آسپرین و استامینوفن می توانند درد کمر را تسکین دهند و عوارض کمی دارند.
– داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوبروفن و ناپروکسن می توانند درد و التهاب کمر را کاهش دهند.
– استفاده از داروهای مسکن نارکوتیک مانند کدئین یا مورفین نیز می تواند موثر باشد.
– استفاده از داروهای استروئیدی به صورت خوراکی یا تزریق به ستون فقرات که موجب رساندن دوز بالایی داروی ضدالتهاب به ستون فقرات می شود.

فیزیوتراپی: درد کمر می تواند باعث ناتوانی فیزیکی فرد شود. استفاده از روش های درمان با توانبخشی همراه با مصرف داروهای مسکن در اغلب موارد برای درمان کمر درد کافی است.

– فیزیوتراپی
– کمربند طبی
– کایروپراکتیک و تکنیک های جا اندازی مفاصل 
– اولتراسوند
– TENS یا تحریک الکتریکی عصب
– درمان دستی
– طب سوزنی

همچین برای درمان درد کمر می توان حرکات ورزشی مناسب درد پایین کمر را انجام داد.

روش های درمان با جراحی

روش های درمان با جراحی، تنها در صورتی باید مد نظر قرار بگیرند که که تمام روش های درمانی غیرجراحی به به کار گرفته شده اند و هیچ کدام موثر نبوده اند. بهترین راه این است که قبل از در نظر گرفتن روش جراحی، برای مدت 6 ماه، روش های غیر جراحی را امتحان کنید. علاوه بر این تنها در صورتی باید جراحی را انجام داد که پزشک شما بتواند منشاء درد را به طور دقیق مشخص کند.

چه زمانی نیاز به انجام جراحی است؟

جراحی کمر در صورتی مد نظر قرار می گیرد که درد ناشی از مشکلات دیسک کمر شدید است و باعث انتشار درد در پاها و مانع از انجام کار های روزانه شما شده است. در این حالت ممکن است شما در پاها یا کشاله ران خود احساس درد، گزگز و سوزن سوزن شدن یا خواب رفتن داشته باشید. سایر مشکلاتی که برای درمان آن نیاز به انجام جراحی می باشد عبارتند از:

– شکستگی ستون فقرات ناشی از حوادث
– وجود عفونت در ستون فقرات
– مشکلی که باعث ناپایدار بودن ستون فقرات شده است
– وجود تومور در ستون فقرات
– تنگی کانال نخاعی
– ضعف یا از دادن حس در کمر یا پاها که به مرور زمان بدتر می شود
– از دست دادن کنترل ادرار یا مدفوع
انجام جراحی کمر برای درمان دیسک کمر یا سایر مشکلات کمر، تصمیم بزرگ و حساسی است. در این مورد حتما با پزشک خود مشورت کنید.

انتخاب روش جراحی

روش های مختلفی برای جراحی کمر وجود دارد. برخی از این روش ها مانند دیسکتومی می توانند به بهبود افرادی که علائم شدیدی داشته اند کمک کند. تاثیرگذاری سایر روش های جراحی به اثبات نرسیده است.

در صورتی که شما حتما نیاز به انجام جراحی دارید، لازم است با پزشک خود در مورد انتخاب بهترین روش انجام جراحی که برای شرایط شما مناسب است، صحبت کنید. انواع روش های انجام این جراحی کمر از:

– دیسکتومی
– دیسکتومی از راه پوست
– لامینکتومی برای تنگی کانال نخاعی
– کیفوپلاستی و ورتبروپلاستی
– جراحی برای برداشتن عفونت یا تومور
– جوش دادن مهره های ستون فقرات

توانبخشی بعد از جراحی

بعد از اغلب جراحی های کمر، بسیار مهم و ضروری است یک دوره ی کامل توانبخشی را طی کنید. هر چه قدر که در طی دوره ی ریکاوری، انعطاف پذیری خود را بازیابی کنید، قدرت عضلات کمر و شکم را افزایش دهید و استقامت خود در انجام فعالیت فیزیکی را بالا ببرید، شانس شما برای موفقیت آمیز بودن درمان بیشتر است.در صورتی که مایل به گذراندن دوره های فیزیوتراپی نیستید، پس احتمالا کاندید مناسبی برای انجام جراحی نیستید.

تصمیم به انجام جراحی

در صورتی که شما و پزشکتان به انجام جراحی فکر می کنید، باید تا جای ممکن در مورد نتایج احتمالی جراحی اطلاعات کسب کنید و این موضوع را مد نظر قرار دهید که آیا می توانید بعد از جراحی درمان های فیزیوتراپی را پیگیری کنید یا خیر. همچنین بهتر است قبل از اقدام به جراحی، روش درمانی دیگری را امتحان کنید.

پیشگیری از درد پایین کمر

از آن جایی که ما نمی توانیم جلوی روند طبیعی فرسایش بدن بر اثر بالا رفتن سن را بگیریم، ممکن است پیشگیری از کمر درد نیز امکان پذیر نباشد. اما شما می توانید اقدامات زیادی انجام دهید که احتمال بروز مشکلات کمر را کاهش دهید. بهترین قدمی که برای شروع می توانید بردارید، داشتن سبک زندگی سالم است.

ورزش کنید

ورزش های هوازی انجام دهید و همزمان با آن ورزشهایی را برای حفظ قدرت و انعطاف پذیری عضلات کمر و شکم خود انجام دهید.

بلند کردن اجسام به شیوه ی صحیح

هنگام بلند کردن اجسام، توجه کنید که این کار را با کمک پای خود انجام دهید و نه کمرتان. برای بلند کردن جسمی از روی زمین، خم نشوید. کمر خود را صاف نگه دارید و زانوی خود را خم کنید.

وزنتان را کنترل کنید

وزن خود را کنترل کنید و وزن سالمی داشته باشید. داشتن اضافه وزن باعث وارد شدن فشار بیشتر به کمر می شود.

از کشیدن سیگار اجتناب کنید

سیگار و نیکوتین باعث پیر شدن و تحلیل رفتن سریع تر ستون فقرات می شود.

حالت صحیح بدن هنگام نشستن و ایستادن

برای پیشگیری از مشکلات کمر در آینده لازم است همیشه بدنتان در وضعیت صحیحی قرار داشته باشد. یک فیزیوتراپ می تواند در این مورد به شما کمک کند و راه های صحیح نشستن، ایستادن و بلند کردن اجسام را به شما نشان دهد.

درد استخوان لگن و باسن یک عارضه ی شایع است که ممکن است به دلایل زیادی به وجود آید.

""your

 محل دقیق درد استخوان لگن،می تواند به تشخیص علت اصلی درد کمک کند.درد لگن عمدتا از ناحیه کمر و ناف به پایین حس می شود.گاهی درد لگن در قسمت دیگری از بدن بروز می کند مثلا ممکن است است بیمار با زانو درد مراجعه نماید ولی علت اصلی زانو درد، مشکل لگن است.مشکلات مربوط به مفصل ران نیز می توانند باعث درد در قسمت های داخلی لگن و کشاله ی ران شود.

درد در قسمت های خارجی لگن، بالای ران ها و یا باسن، معمولا به دلیل مشکلات مربوط بهعضلات،رباط ها،تاندون ها و یا دیگر بافت های نرم احاطه کننده ی مفصل ران به وجود می آیند.درد استخوان لگن  و درد باسن ممکن است در بعضی موارد به علت بیماری یا عارضه های مربوط به دیگرنقاط بدن نیز بهوجود آید، مانند کمر یا زانو ها، که به این نوع از درد، درد ارجاعی گفته می شود.به عبارتی در این مواردعلت درد لگن منشا بیرون از لگن را دارد مانند تنگی کانال نخاعی یا مشکلات مربوط به زانو.در این مقاله با علائم، علت و درمان درد لگن می پردازیم.

 
در صورت بروز درد لگن می توانید جهت مشاوره با کلینیک تخصصی پروفسور فروغ تماس حاصل فرمایید تا ضمن بررسی دقیق علت درد از بهترین روش برای درمان شما استفاده شود.
تلفن 66572220

علت ها و دلایل درد استخوان لگن و باسن

 درد لگن به چند صورت تقسیم می شود:

  • درد حاد که کمتر از 12 هفته از شروع آن می گذرد.
  • درد مزمن که بیش از 12 هفته از بروز آن می گذرد.
  • درد های عود کننده که بصورت تکراری در مقاطع زمانی مختلف بروز می کنند.

در بیشتر موارد، توضیح ساده ای برای درد لگن وجود دارد؛ مثلا بلند کردن یک جسم سنگین. این درد معمولا توسط یک بافت نرم کشیده شده یا ملتهب به وجود می آید از جمله تاندون ها،و معمولا پس از چند روز از بین خواهد رفت. درد لگن طولانی مدت، می تواند به دلیل عارضه های خاصی باشد.درد به وجود آمده توسط مشکلات مفصل ران، ممکن است در کشاله ی ران، جلوی پا و یا در زانو احساس گردد. در برخی مواقع، درد زانو تنها نشانه ی مشکلات استخوان لگن است که به آن درد ارجاعی گفته شده و نسبتا شایع است.درد استخوان لگن ممکن است در باسن (اگرچه درد در این ناحیه ممکن است به دلیل مشکلات مربوط به کمر نیز به وجود آید) و یا در قسمت خارجی لگن، احساس شود.

برخی از شایع ترین دلایل درد استخوان لگن و باسن عبارت اند از :

1.    آرتروز : شایع ترین علت درد لگن و باسن، آرتروز و به خصوص استئوآرتریت (نوعی آرتروز فرسایشی که با بالا رفتن سن در افراد ایجاد می شود) می باشد.

2.    شکستگی های استخوان لگن : این شکستگی ها در افراد مسن شایع اند، به خصوص افراد مبتلا به استئوپروز (کمبود تراکم بافت در استخوان ها)

3.    تاندونیت و بورسیت : بسیاری از تاندون های اطراف لگن وظیفه ی اتصال ماهیچه ها به مفاصل را بر عهده دارند. در صورت استفاده ی بیش از حد و یا شرکت در فعالیت های شدید، این تاندون ها می توانند به راحتی ملتهب شوند.

4.    فتق : در ناحیه ی کشاله ی ران، فتق میتواند باعث ایجاد درد در جلوی ران شوند. زنان باردار به علت افزایش فشار  وارده بر دیواره ی شکم آن ها، در معرض فتق کشاله ران قرار دارند.

5.    مشکلات مربوط به زنان و کمر : “درد استخوان لگن ممکن است دلایل مربوط به زنان داشته باشد.”

6.    اندومتریوز (رشد پوشش رحم در محل نادرست) می تواند باعث حساس و دردناک شدن ناحیه ی لگن بشود

که بعضی از خانم ها آن را درد استخوان لگن می دانند. درد ناشی از کمر و ستون فقرات نیز ممکن است در اطراف باسن و استخوان لگن احساس شود.

7.    سیاتیک نیز می تواند در پشت استخوان لگن ایجاد درد کند. البته درد ناشی از سیاتیک ممکن است از ناحیه ی کمر شروع شده و از پشت باسن به پا ها انتشار یابد.

علائم و نشانه ها درد استخوان لگن و باسن

بسته به نوع عارضه ای که باعث درد استخوان لگن و درد باسن شما شده است، ممکن است در نواحی زیر احساس ناراحتی کنید :
•    ران ها
•    درون مفصل ران
•    کشاله ی ران
•    خارج از مفصل ران
•    باسن

در برخی مواقع، درد ایجاد شده در دیگر نواحی بدن مثل کمر یا کشاله ی ران (دردهای ناشی از فتق)، می تواند به ناحیه ی لگن انتشار پیدا کند.ممکن است درد شما با انجام فعالیت شدید تر شود، مخصوصا اگر علت آن آرتروز باشد. همراه با درد، ممکن استدامنه ی حرکتی شما نیز کاهش یابد. برخی افراد به دلیل درد در ناحیه ی لگن، ممکن است دچار لنگی شوند.

تشخیص

اگر درد لگن شما بیش از دو هفته شدید تر شد، حتما به پزشک مراجعه کنید. او از شما سوالاتی در مورد درد و فعالیت هاییکه باعث تشدید آن می شوند، خواهد پرسید. درد به هنگام خم کردن ران برای بالا و پایین رفتن از پله ها، و به خصوصهنگام پوشیدن جوراب، می تواند نشانه ی مشکلات مربوط مفصل ران باشد. پزشک همچنین از شما خواهد پرسید که علائمچگونه شروع شده، چه تاثیری بر فعالیت های روزانه ی شما می گذارند و همچنین این که در شب احساس درد می کنید یا خیر.پزشک مفصل ران شما را معاینه کرده و حرکات آن را بررسی می کند، این عمل به او اطلاعات کافی برای برنامه ریزییک برنامه ی درمانی را می دهد؛ با این حال ممکن است برای تشخیص عارضه های دیگر، نیاز به انجام آزمایشات دیگری نیز باشد.

آزمایش

آزمایشاتی که ممکن است پزشک برای تشخیص علت درد لگن شما تجویز کند عبارت اند از : عکس برداری با اشعه ی ایکس، سی تی اسکن، اسکن ام آر آی (MRI) و آزمایش خون اگر پزشک شما احتمال بدهد که درد لگن شما به دلیل عفونت و یا آرتریت روماتوئید به وجود آمده است، آزمایش خون می تواند کمک کند.

راه ها و روش های درمان

برای درمان درد باسن و لگن، گزینه های درمانی بسیار زیادی وجود دارند. میزان موفقیت هر یک از این روش ها نه تنها به استخوان لگن فرد، بلکه به علت به وجود آورنده ی درد نیز وابسته است. برای مثال درمان درد ناشی از آرتروز،معمولاشامل ترکیبی از چند روش درمانی می باشد. به منظور طراحی بهترین برنامه ی درمانی، با پزشک خود مشورت کنید.درمان درد لگن می تواند شامل  روشهای دارویی،فیزیوتراپی،ورزش درمانی ، طب سوزنی ،ماساژ،تزریق درون مفصل با کمک استروییدها،اوزون،هیالورونیک اسید یا در اصطلاح ژل،سلولهای بنیادی و جراحی باشد.

دارو

بسیاری از دارو ها به منظور درمان آرتروز و کنترل درد ناشی از آن ساخته شده اند. رایج ترین این دارو ها عبارت انداز مسکن های بدون آسپرین، دارو های ضد التهاب، کورتیکواستروئید ها، دارو های تعدیل کننده (تغییر دهنده ی روند بیماری) و دارو های خواب.

تزریق استروئید،ازون ،سلولهای بنیادی،پی آرپی

در برخی مواقع، از تزریق کورتیکواستروئید به منظور کاهش التهاب و در نتیجه درد در ناحیه ی مورد نظر استفاده می شود.پزشک معمولا کورتیکواستروئید را مستقیما به درون مفصل ران تزریق می کند؛ این عمل تا حدی خطرات کمتری نسبت به عوارض جانبی کورتیکواستروئید های خوراکی دارد. تزریق کورتیکواستروئید را می توان چندین مرتبه تکرار کرد.این تزریقات به کمک فلوروسکوپی ویدیویی (یک نوع عکس برداری با اشعه ی ایکس) انجام می شوند تا از تزریق در محل صحیح اطمینان حاصل شود. تزریقات با راهنمایی فراصوت نیز امروزه در حال رواج یافتن می باشند. تزریق ازون،پی آرپی و سلولهای بنیادی نیز در دردهای لگن استفاده شده است ‎و اثرات مفیدی از آنها گزارش شدهاست که در لینکهای اختصاصی آنها توضیح داده شده است و شما می توانید با کلیک روی این کلمات از همین سایتاطلاعات کافی بدست آورید.

فیزیوتراپی و ورزش درمانی


 

 

 

 

 

 

 

مراجعه به فیزیوتراپیست می تواند در همه ی موارد مفید باشد از تقویت عضلات و افزایش دامنه ی حرکتی، تا حفظ تون عضلانی.برخی از افراد مبتلا به درد استخوان لگن، علاوه بر مراجعه به فیزیوتراپیست دارو نیز مصرف می کنند در حالی که هدف برخی دیگر از مراجعه به فیزیوتراپیست، توقف مصرف دارو می باشد.یک فیزیوتراپیست با بررسی حالت کلی بدن، انعطاف پذیری، تحرک مفاصل (راحت کردن کردن آن ها)، قدرت، نحوه ی قدم برداشتنو طول پا ها کار خود را شروع می کند. اگر یک یا چند مورد از موارد مذکور ضعیف باشند، ممکن است ایجاد درد کنند.هنگامی که فیزیوتراپیست شما علت ایجاد کننده ی درد را تشخیص داد، به طراحی یک برنامه برای درمان آن خواهد پرداخت. معمولا فردی که در دچار آرتروز مفصل ران است، هفته ای 2 تا 3 بار به مدت 6 تا 10 هفته تحت درمان فیزیوتراپی قرار خواهد گرفت.علاوه بر تمریناتی که به همراه فیزیوتراپیست خود انجام می دهید،ضروری است که تمرینات در منزل که فیزیوتراپ مشخص میکند را نیز انجام  دهید.

 وسایل کمکی،عصا،کفی طبی،ارتزها

استفاده عصا در سمت مقابل ضایعه

می توانید با استفاده از عصا یا دیگر وسایل کمکی برای راه رفتن، فشار وارد بر لگن خود را کاهش دهیدتوصیه می شود عصا

در سمت مقابل مفصل درگیر استفاده شود.

 زمانیکه روی پای راست می ایستید همه فشار را پای راست تحمل می کند اگر می خواهید به پای راست کمک کنید عصا را با دست چپ بگیرید و مقداری از وزن خودتان را به دست چپ منتقل کنید و با این کار عصای شما به پای راست شما کمک خواهد کرد که فشار کمتری باه آن وارد شود.

https://drforogh.com/wp-content/uploads/2020/09/cane.mp4

 

 

 

 

 

 

 

همچنین استفاده ازکفی های طبی که برای حمایت، تنظیم و بهبود عملکرد پا طراحیشده اند،می تواند فشار وارد بر لگن را کاهش دهد.درگیری لگن بدلیل ایجاد عدم تعادل در پخش فشارهای وارده به پای راست و چپ موجب تخریب بیشتر مفصل می گردد لذا طراحی یک کفی مناسبو استفاده از کفش استاندارد می تواند با متعادل کردن فشار پای راستو چپ از تخریب بیشترمفصل لگن جلوگیری نماید.

ارتز

انواع مختلف ارتزهای لگن و ران ، می توانند به کاهش  و تسکین درد لگن  و افزایش تحرک‎‏  پذیری و ثبات کمک کنند.

کاهش فشار

معمولا بهترین کار، ادامه ی فعالیت های روزمره به شکل قبلی است، ولی درنظر داشته باشید که زیاد آن ها راانجام ندهید. اگر به آرامی کار خود را پیش ببرید، می توانید روزانه مقداری به فعالیت های خود اضافه کنید.

از توصیه های زیر استفاده کنیدو تغییر سبک زندگی را انجام دهید:

برای پیشگیری از درد لگن از نشستن بر روی صندلی های کوتاه خودداری کنید، چرا که این کار باعث خم شدن بیشاز حد مفصل ران شده و می تواند درد شما را افزایش دهد. از حمل اجسام سنگین بپرهیزید. هنگام خرید اگر حمل کردن سبد برای شما مشکل است، از چرخ دستی استفاده کنید. در محل کار خود، یک حالت راحت و مناسب برای نشستن انتخاب کنید. این کار باعث کاهش فشار وارد بر لگن و پیشگیری از درد لگن می شود.از یک عصا عصا در سمت مخالف ران دردناک به منظور تسهیل راه رفتن استفاده کنید.فیزیوتراپیست یا پزشک می توانند توصیه هاییدر زمینه ی طول مناسب عصا و نحوه ی صحیح کاربرد آن به شما ارائه دهند.برای پیشگیری از درد استخوان لگن اگر اضافه وزن دارید، وزن خود را کم کنید. فعالیت هایی که طی آن ها باید روی یک پای خود بایستید را جایگزین کنید، برای مثال هنگام سوار شدن در ماشین،به جای گذاشتن هر پا به صورت جداگانه، ابتدا در گوشه ی صندلی نشسته و سپس هر دو پای خود را وارد ماشین کنید.

 تلفن نوبت گرفتن 66572220

دکمه بازگشت به بالا