درد بعد از عمل تنگی کانال نخاع
تنگی کانال نخاع اغلب با تغییرات مربوط به سن بوجود میآید. مثل: آرتروز، ورم مفاصل، بیرون زدگیهای خفیف دیسک که به اصطلاح بالجینگ دیسک گفته میشود، چرخش استخوانها و ضخیم شدن رباط ها. اگر با تنگی کانال نخاعی زندگی میکنید و به فکر جراحی هستید، تحقیقات در مورد روند بهبودی ضروری است. بسته به شدت و محل تنگی کانال نخاع شما، گزینههای جراحی مختلفی وجود دارد. هر یک از این گزینهها زمان ریکاوری مخصوص به خود را دارند و محدودیتهای مختلف حرکتی را ایجاد خواهند کرد.
کلینیک امید در مواجه با بیماریها، رویکرد پلکانی دارد و استفاده از درمانهای سادهتر را در اولویت خود قرار میدهد متخصصین طب فیزیکی این کلینیک ابتدا درمانهای ساده و کم تهاجمی را به بیماران پیشنهاد میدهند. در صورتی که بیمار به درمانهای ساده پاسخ نداد، استفاده از درمانهای تهاجمیتر و پرهزینهتر توصیه میشود. در نهایت اگر شرایط بیمار به گونهای است که هیچ کدام از این درمانها برای او مفید واقع نشد، متخصص طب فیزیکی بیمار را به جراح متبحر ارجاع میدهد. اما بیماران در اکثر موارد با استفاده از خدماتی که در این کلیینک ارائه میشود، از درمان جراحی بینیاز میشوند. از جمله از جراحیهای بستهای که در کلینیک امید انجام میشود عبارتند از:
- لیزر نوکلوئوتومی
- آندوسکوپی به روش هیدروسیژن
- تزریق های ترنسفورمینال
- تزریق در فاست
- رادیوفرکوئنسی
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک امید میتوانید با شماره تلفنهای02188801800 و 09107803155 تماس حاصل فرمایید.
فهرست مطالب
- 1 روشهای جراحی تنگی کانال نخاع
- 2 چه کسانی برای این عمل مناسب هستند؟
- 3 قبل از عمل چه اتفاقی میافتد ؟
- 4 بعد از عمل چه اتفاقی میافتد ؟
- 5 فیزیوتراپی برای تنگی کانال نخاع
- 6 ورزش درمانی
روشهای جراحی تنگی کانال نخاع
به طور معمول، جراحان از 2 روش جراحی برای جراحی تنگی کانال نخاع استفاده میکنند.
- رفع فشار: جراح با از بین بردن فشاری که بافت بر روی ساختار عصبی وارد میکند، باعث میشود فضای بیشتری در کانال ستون فقرات (برای نخاع) یا در فرامینا (برای ریشههای عصبی) ایجاد شود.
- تثبیت کردن: جراح در این روش حرکت بین مهرهها را محدود میکند.
رفع فشار ستون فقرات چیست؟
رفع فشار ستون فقرات میتواند در هر نقطهای در امتداد ستون فقرات از گردن (ستون فقرات گردنی) تا قسمت تحتانی کمر (ستون فقرات کمری) انجام شود. این عمل جراحی از طریق ایجاد برش در عضلات کمر (خلفی) انجام میشود. استخوان لامینا قسمت پشتی کانال ستون فقرات را تشکیل داده و پوششی بر روی نخاع ایجاد میکند. برداشتن استخوان لامینا و رباط ضخیم شده، فضای بیشتری برای اعصاب ایجاد میکند و باعث میشود که خارهای استخوانی (استئوفیتها) نیز از بین بروند. بسته به میزان تنگی کانال، ممکن است یک مهره (یک سطح) یا بیشتر (چند سطح) درگیر شوند.
انواع مختلف عمل جراحی رفع فشار وجود دارد:
- لامینکتومی از بین بردن کل استخوان لامینا، بخشی از مفاصل فاست بزرگ شده و رباطهای ضخیم شده که روی نخاع و اعصاب را پوشاندهاند.
- لامینوتومی برداشتن قسمت کوچکی از استخوان لامینا و رباطها، معمولاً از یک طرف است. از طریق این روش، پشتیبانی طبیعی استخوان لامینا در جای خود باقی مانده و احتمال بی ثباتی ستون فقرات کاهش مییابد. گاهی اوقات ممکن است جراح برای ایجاد برش کوچکتر و کمتهاجمتر از آندوسکوپ استفاده کند.
- فورامینوتومی برداشتن استخوان اطراف فورامن عصبی است – كانالی استخوانی كه ریشههای عصبی هنگام خروج از ستون فقرات از آن عبور میکنند. این روش هنگامی استفاده میشود كه دژنراسیون دیسك باعث کاهش ارتفاع فرامین و پینچ شدن عصب شود.
- لامینوپلاستی روشی است که در آن برای گسترش فضای کانال ستون فقرات، استخوانهای لامینا را از یک طرف قطع کرده و آنها را مانند یک در باز میکنند. این روش فقط در ناحیه گردن (ستون فقرات گردنی) استفاده میشود.
- دیسککتومی عبارت است از روشی برای از بین بردن بخشی از دیسک شکسته یا دژنراتیو برای تسکین فشار وارد شده بر اعصاب.
جراحی تثبیت کننده برای تنگی کانال نخاع
همه کسانی که برای درمان تنگی کانال نخاع جراحی شدهاند، نیازی به تثبیت ستون فقرات ندارند. تثبیت ستون فقرات به نام فیوژن ستون فقرات نیز شناخته میشود. این عمل بهخصوص در مواردی که یک یا چند مهره از وضعیت صحیح خود خارج شده باشد، مفید است. خارج شدن مهرهها از وضعیت صحیح باعث میشود ستون فقرات شما ناپایدار (و دردناک) شود. در این موارد، لغزش استخوانها میتواند باعث پینچ عصبی یا به عبارت دیگر، گیرافتادگی اعصاب شود. علاوه بر این، نیاز به تثبیت ستون فقرات بستگی به این دارد که جراح شما لازم است روی چه تعداد مهره کار کند. به عنوان مثال، در صورت نیاز به برداشتن استخوان لامینا (استفاده از لامینکتومی) در چندین مهره، ستون فقرات شما بدون آن ساختارها ناپایدار خواهد شد، در این صورت برای کمک به تثبیت ستون فقرات شما نیاز به فیوژن (الحاق) ستون فقرات دارید.
جراحی تثبیت ستون فقرات سالهاست که رواج پیدا کرده است. این عمل به تنهایی یا همزمان با عمل جراحی رفع فشار قابل انجام است. در جراحی تثبیت ستون فقرات، جراح محیطی را ایجاد میکند که استخوانهای ستون فقرات شما با گذشت زمان (معمولاً بیش از چند ماه یا بیشتر) به هم بپیوندند. جراح از پیوند استخوان (معمولاً با استفاده از استخوان بدن خود) یا ماده بیولوژیکی (که باعث تحریک رشد استخوان میشود) استفاده میکند. جراح شما ممکن است از ابزار نخاعی مثل سیم، کابل، پیچ، میله، و صفحه استفاده کند تا پایداری را افزایش داده و به ثبات استخوانها کمک کند. فیوژن ستون فقرات حرکت بین مهرهها را متوقف کرده و ثبات طولانی مدت آن را فراهم میکند.
چه کسانی برای این عمل مناسب هستند؟
در صورت داشتن موارد زیر، شما ممکن است یکی از گزینههای این عمل جراحی باشید:
- درد، ضعف یا بیحسی قابل توجه در پاها
- درد پا بدتر از درد کمر باشد
- مشکل شما با فیزیوتراپی یا دارو بهبود نیافته است
- مشکل در راه رفتن یا ایستادن، کیفیت زندگی شما را تحت تأثیر قرار داده است
- تستهای تشخیصی (MRI ، CT ، میلوگرام) تنگی در کانال مرکزی یا شکاف جانبی را نشان داده است.
قبل از عمل چه اتفاقی میافتد ؟
ممکن است لازم باشد چند روز قبل از عمل آزمایشات پیش از عمل جراحی (مثلاً آزمایش خون، الکتروکاردیوگرام، اشعه X قفسه سینه) را انجام دهید. در مطب پزشک فرم ای رضایتنامه را امضا کرده و مدارک را پر میکنید تا جراح تاریخچه پزشکی شما را بداند (آلرژی، داروها / ویتامینها ، سابقه خونریزی، واکنشهای بیهوشی، جراحیهای قبلی). شما باید یک هفته قبل از عمل از مصرف تمام داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (ناپروسین، Advil ، Motrin ، نوپرین ، Aleve و غیره) و رقیق کننده خون (کوودامین ، آسپیرین و غیره) را قطع کنید. علاوه بر این، از سیگار کشیدن یا استعمال سایر دخانیات را به مدت یک هفته قبل و 2 هفته بعد از عمل خودداری کنید زیرا ممکن است باعث خونریزی شود.
بیماران، صبح روز عمل در بیمارستان بستری میشوند. شب گذشته قبل از عمل مصرف هیچ نوشیدنی و غذایی مجاز نیست. یک لوله داخل وریدی (IV) در بازوی شما قرار میگیرد. متخصص بیهوشی در مورد اثر بیهوشی و خطرات آن توضیحاتی به شما خواهد داد.
بعد از عمل چه اتفاقی میافتد ؟
شما بعد از عمل در اتاق ریکاوری به نام PACU به هوش میآیید. فشار خون، ضربان قلب و تنفس شما کنترل و درد شما برطرف میشود. بعد از به هوش آمدن به بخش منتقل شده و سطح فعالیت خود را افزایش خواهید داد (نشستن روی صندلی، پیاده روی). اگر عمل جراحی فیوژن نیز انجام داده باشید، ممکن است لازم باشد یک بریس بپوشید. بعد از 1 تا 2 روز از بیمارستان مرخص خواهید شد و دستورالعملهای لازم نیز به شما داده میشود.
دستورالعملهای که هنگام ترخیص به بیمار داده میشود عبارت است از:
ناراحتی
- داروهای ضد درد را طبق دستور جراح خود مصرف کنید. مواد مخدر میتوانند اعتیاد آور باشند و به همین علت برای مدت زمان محدود استفاده میشوند.
- مواد مخدر همچنین میتوانند باعث یبوست شوند. به مقدار زیاد آب بنوشید و غذاهای سرشار از فیبر بخورید. ملینها و نرم کنندههای مدفوع بدون نسخه در دسترس هستند.
- روی زخم جراحی خود 3-4 بار در روز به مدت 15-20 دقیقه برای کاهش درد و تورم یخ بگذارید.
محدودیتها
- به مدت 2 هفته بعد از عمل از خم شدن، بلند کردن یا پیچاندن کمرتان خودداری کنید.
- به مدت 2 هفته بعد از عمل، اجسام سنگینتر از 5 پوند را بلند نکنید.
- برای مدت 2 هفته هیچ فعالیت پرحاشیهای از جمله باغبانی، کارهای خانه و رابطه جنسی را انجام ندهید.
- به مدت 2 هفته بعد از عمل، یا تا زمانی که با جراح خود صحبت نکردهاید رانندگی نکنید.
- اگر عمل فیوژن داشتهاید، پس از شش ماه از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) (به عنوان مثال، آسپیرین؛ ایبوپروفن، Advil ، Motrin، نوپرین؛ ناپروکسن سدیم، Aleve) استفاده نکنید. NSAID ها ممکن است باعث خونریزی و اختلال در بهبود استخوان شوند.
- از کشیدن سیگار یا ویپ، و همچنین جویدن محصولات نیکوتیندار خودداری کنید. زیرا این مواد روند بهبودی را به تأخیر میاندازند و از رشد جدید استخوان جلوگیری میکنند.
فعالیتها
- ممکن است چند هفته اول بعد از عمل برای فعالیتهای روزانه (پانسمان، حمام کردن) خود به کمک نیاز داشته باشید. خستگی عادی است. بگذارید درد راهنمای شما باشد.
- هر 3-4 ساعت به مدت 5-10 دقیقه از جایتان بلند شوید و راه بروید. به تدریج زمان پیاده روی خود را به هر میزان که میتوانید افزایش دهید.
- اگر جراح برای شما بریس تجویز کرده است، همیشه باید از آن استفاده کنید مگر در مواقع خواب و استحمام.
مراقبت از زخم / استحمام
- برای جلوگیری از ابتلا به عفونت، دستهای خود را قبل و بعد از تمیز کردن زخم کاملاً بشویید.
- اگر از درماباند (نوعی چسب پوستی) برای پوشاندن زخمتان استفاده شده است، ممکن است لازم باشد روز بعد از عمل حمام کنید. روی زخم را به آرامی با آب و صابون بشویید و سپس با حوله خشک کنید.
- اگر گیره یا چسب بخیه دارید، ممکن است لازم باشد 2 روز بعد از عمل حمام کنید. پانسمان را برداشته و به آرامی با آب و صابون بشویید و آن را با حوله خشک کنید. در صورت وجود ترشح، پانسمان را تعویض کنید.
- زخم را خیس نکنید و یا آن را در آب (حمام ، استخر یا وان) فرو نبرید.
- از لوسیون یا پماد بر روی زخم استفاده نکنید.
- برخی ترشحات از زخم طبیعی است. اما در صورت زیاد بودن مقدار آن، داشتن بوی ناخوشایند، یا ترشحات با رنگ زرد یا سبز باید به مطب جراح مراجعه کنید.
- گیرهها یا چسبهای بخیه در جلسات بعدی معاینه برداشته میشوند.
چه موقع باید با پزشک خود تماس بگیرید
- اگر دمای بدن شما بیش از 101.5 درجه فارنهایت باشد، یا اگر زخم شروع به باز شدن بکند یا علائم عفونت مانند قرمزی، تورم، درد یا ترشح وجود داشته باشد.
- تورم و حساسیت در ماهیچه یک پا.
- شروع دوباره سوزن سوزن شدن یا بیحسی در پاها یا بیحسی در ناحیه کشاله ران.
نتایج جراحی چیست؟
به طور معمول 4 تا6 هفته بعد از عمل، میتوانید به فعالیتهای روتین زندگی خود برگردید. ممکن است تا 6 ماه طول بکشد تا نتایج کامل تسکین درد خود را نشان بدهد. در طی این مدت، لازم است که جلسات فیزیوتراپی به صورت منظم انجام شود تا یاد بگیرید که چگونه حرکت صحیح را انجام دهید. فیزیوتراپی به شما کمک میکند تا بهترین نتیجه را از عمل جراحی ستون فقرات خود بگیرید.
رفع فشار از طریق عمل جراحی لامینکتومی در تسکین درد پا در 70٪ از بیماران موفقیتآمیز بوده که امکان بهبودی قابل توجهی را در عملکرد بیمار (توانایی انجام فعالیتهای روزمره طبیعی) و کاهش میزان قابل ملاحظهای از درد و ناراحتی او را فراهم میکند. با این وجود، ممکن است درد کمر تسکین نیافته و 17٪ از افراد مسن به درمان دیگری نیز احتیاج داشته باشند. علائم بیماری ممکن است بعد از گذشت چند سال برگردد.
رفع فشار از طریق عمل جراحی لامینوتومی در تسکین کمردرد (72٪) و درد پا (86٪) و در بهبود توانایی راه رفتن (88٪) موفقیت آمیز است. لامینوتومی آندوسکوپیک باعث کاهش خونریزی، کاهش زمان بستری شدن بیمار در بیمارستان، و مصرف کمتر داروهای ضد درد نسبت به عمل لامینوتومی باز میشود.
نتایج عمل جراحی تا حد زیادی به خود شما بستگی دارد. مهم است که نگرش مثبت داشته باشید و با کوشش تمرینات بدنی خود را انجام دهید. حفظ وزن مناسب نسبت به قد شما میتواند درد را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. انتظار نداشته باشید که کمر شما مثل یک کمر جدید باشد. به این نکته توجه داشته باشید که همیشه کمر شما مشکل دارد و برای جلوگیری از آسیب دیدگی مجبور به استفاده از روشهای صحیح قرارگیری و بلند کردن اجسام هستید.
فیزیوتراپی برای تنگی کانال نخاع
هدف از فیزیوتراپی کاهش درد است و به شما این امکان را میدهد که به تدریج به فعالیتهای عادی خود برگردید. فیزیوتراپی برای تنگی کانال نخاع شامل درمان با ابزارهای جسمی یا مکانیکی، از جمله ورزش یا گرما است. فیزیوتراپی ممکن است باعث کاهش درد در بافت های نرم (مانند عضلات، رباطها و تاندونها)، بهبود عملکرد و افزایش قدرت عضلات شود. یک درمانگر فیزیکی این روشهای درمانی را با شما کار میکند و همچنین آموزش، و پشتیبانیهای لازم را برای بهبودی شما ارائه خواهد داد.
روشهای فیزیوتراپی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- کشش، برای کاهش فشار در مفاصل.
- آموزش، برای کمک به شما در بهبود و حفظ وضعیت خود.
- ورزش، برای تقویت ماهیچهها.
- درمان دستی، از جمله ماساژ، برای بهبود یا حفظ دامنه حرکت.
- گرما درمانی، برای بهبود گردش خون به ماهیچهها و سایر بافتهای نرم.
- یخ درمانی، برای تسکین درد.
- دوچرخه سواری و پیاده روی محدود، برای رشد شرایط بدنی خوب.
- ورزشهای آبی، برای این که بدن شما بدون فشار بر ستون فقرات ورزش کند.
ورزش درمانی
تمرینها و تکنیکهایی که ممکن است به تسکین علائم تنگی کانال نخاع و جلوگیری از پیشرفت بیماری کمک کند شامل موارد زیر است:
- تقویت اندام تحتانی، که ممکن است به جلوگیری از افتادن کمک کند.
- حرکات کششی
- حرکات تیلتهای لگنی و تثبیت کننده کمر.
- تغییرات مکرر موقعیت، برای جلوگیری از ایستادن مداوم که باعث فشردگی در ستون فقرات میشود.
- از قبل برنامه ریزی کنید تا بین فعالیتهایی که باعث ایجاد فشار میشوند، مانند پیاده روی و باغبانی، استراحت کنید.
- روش مناسب برای بلند کردن اجسام، فشار دادن و کشیدن.
پزشک یا متخصص فیزیوتراپ شما برنامه خاصی را برای سطح طبیعی فعالیت، آمادگی جسمی و شدت درد شما طراحی خواهد کرد.
بدن ما برای اینکه کارکرد صحیحی داشته باشد پیچیدگیهای خاص و ظریفی را در خود جای داده که یکی از آنها ستون فقرات است. مهرههای ستون فقرات برای اینکه حرکت سادهتری داشته باشند و به خاطر حرکت روی یکدیگر ساییده نشوند غضروفهایی دارند. در بین هر مهره از مهرههای ستون فقرات این غضروفها تعبیه شدهاند که به آنها دیسک میگویند.
از سوی دیگر در کنار مهرهها یک فضای باز باریک وجود دارد که رشتههای عصبی یا اصطلاحاً نخاع از درون آن به سمت عضلات پایین بدن میروند تا دستورات مغز را به این قسمت از بدن منتقل کنند. به این فضای خالی که نخاع از درون آن عبور میکند کانال نخاعی میگویند.
گاهی پیش میآید که به دلایلی چون افزایش سن، کار کشیدن زیاد از کمر، بیماریهای مفصلی یا موارد دیگر غضروفهای بین مهرهها یا همان دیسکها بیش از حد رشد کرده و در نتیجه با این رشتههای عصبی برخورد میکنند که باعث بروز درد و ناراحتی میشود. این حالت را تنگی کانال نخاعی میگویند. این ناراحتی و درد معمولاً تا قسمتهای پایینی بدن، تا کمر، باسن و پاها و گاهی اوقات در گردن احساس میشود.
البته باید گفت گاهی نیز تنگی کانال نخاعی به دلایل وراثتی اتفاق میافتد. علاوه بر اینکه مدل رشد غضروفها میتواند ارثی باشد، در بعضی افراد کانال نخاعی به طور ارثی باریکتر از دیگران است و برخی دیگر نیز به دلیل بیماریهای مادرزادی مانند آکندروپلازی دارای کانال نخاعی تنگی هستند.
مطالعه بیشتر: عمل دیسک کمر
برای درمان تنگی کانال نخاعی با توجه به نوع تنگی و میزان پیشرفت بیماری از حرکتهای ورزشی، فیزیوتراپی، داروهای خوراکی یا تزریقی و در آخر از جراحی کمک گرفته میشود.
برای مراجعه به بهترین دکتر ارتوپدی تهران کلیک کنید.
انواع جراحی تنگی کانال نخاعی
گاهی برای بعضی اشخاص درمانهای غیر جراحی پاسخ نمیدهد و بیماری با وجود درمانهایی که برای آن در نظر گرفته شده نه تنها متوقف نمیشود بلکه حالت پیشرونده دارد. در برخی شرایط نیز بیماری به قدری شدید است و پیشرفت کرده که پزشک ناچار به استفاده از جراحی میشود. در این زمان باید بر اساس علت به وجود آورنده تنگی کانال نخاع بهترین روش جراحی برای درمان انتخاب شود.
لامینوتومی و فورامینوتومی
این روشها در صورتی انجام میشوند که بخشی از برآمدگی استخوان مهره که دیسک نامیده میشود بر رشته عصبی نخاع فشار وارد کند. طی این عمل جراحی دهانه کانال نخاعی را بزرگتر میکنند تا جا برای رشتههای عصبی بیشتر شود. این روش جراحی علاوه بر اینکه میتواند به روش باز انجام شود، تنها با رد کردن یک لوله از کنار ستون فقرات نیز قابل انجام است. در این حالت پزشک برای دیدن مهرهها از تصاویر اشعه ایکس زنده استفاده کرده و بخش مورد نظر را از طریق همین لوله خارج میکند تا دهانه بزرگتر شود.
لامینکتومی
در عمل جراحی لامینکتومی، لامینا برداشته میشود. قسمت بالایی مهرههای ستون فقرات را «لامینا» میگویند. با برداشتن این قسمت از مهره، فضای کانال نخاعی بیشتر شده و فشار از روی نخاع برداشته میشود. گاهی اوقات ممکن است محافظ کانال نخاعی که در اطراف پوشش استخوانی وجود دارد (تیغه) نیز به نخاع فشار وارد کند. در این موارد برای برداشتن فشار باید تمام یا بخشی از تیغه را حذف کرد که معمولاً همراه با برداشتن لامینا انجام میشود. لامینکتومی نیازمند تجهیزات سختافزاری خاصی است.
دیسککتومی
گاهی اوقات نیز زائده استخوانی بیرون زده (دیسک) به قدری بزرگ است که پزشک جراح تصمیم میگیرد آن قسمت را حذف کند تا فضای کانال نخاعی باز شود و رشتههای عصبی آزادانه از درون آن عبور کنند. دیسککتومی را میتوان با برش کمتر و وارد کردن جراحات کمتر به بافتهای سالم نیز انجام داد. برای این کار پزشک از ابزار جراحی کوچک و خاصی استفاده میکند. این نوع جراحی میکرودیسککتومی نامیده میشود.
فیوژن ستون فقرات
گاهی علت تنگی کانال نخاعی جابهجایی مهرههاست. وقتی یک یا چند مهره از جای خود خارج شوند باعث تنگی کانال نخاعی خواهند شد. در این حالت جراح مهرهها را در جای صحیح خود قرار داده و آنها را با استفاده از میله و پیچ ثابت میکند تا دیگر حرکت نکنند. به این عمل جراحی فیوژن ستون فقرات میگویند. میله و مهرههایی که طی عمل فیوژن در بدن بیمار قرار میگیرند برای همیشه در بدن او باقی خواهند ماند.
مطالعه بیشتر: فوق تخصص کمر درد تهران
جراحی تثبیت برای مشکل تنگی مجرای نخاعی
بعضی بیماران بعد از عمل جراحی تنگی کانال نخاعی به یک جراحی تثبیت نیز نیاز خواهند داشت تا مهرههایی را که از جای خود حرکت کردهاند را در جایشان تثبیت کنند. چنانچه یک یا چند مهره از جای خود حرکت کرده باشد نخاع را تحت فشار قرار داده یا ممکن است آن را در حالتی بدون محافظ رها کند.
در این نوع عمل جراحی با استفاده از پیوند استخوانی از استخوانهای خود بیمار یا تجهیزات خارجی مثل میله، پیچ و… محیط اطراف نخاع را تثبیت میکند. استخوان تازه وارد شده یا تجهیزات جدید به مرور زمان به استخوانهای قدیمی جوش میخورند و در جای خود ثابت میشوند. به همین دلیل به عمل جراحی تثبیت، جوش نخاعی نیز گفته میشود.
مطالعه بیشتر: کمر درد شدید
عمل تنگی کانال نخاعی چند ساعت طول میکشد؟
مدت جراحی بستگی به عوامل مختلفی دارد؛ شرایط بیمار مانند بیماریهای زمینهای و سن، مقدار تنگی کانال و نوع عمل جراحی که پزشک برای درمان بیمار انتخاب کرده همگی میتوانند در مدت عمل تأثیرگذار باشند. اما به طور متوسط یک عمل تنگی کانال نخاعی 2 الی 3 ساعت طول میکشد. البته اگر بخواهید زمانی را که بیمار در ریکاوری سپری میکند یا مدت زمان آماده شدن او برای جراحی را نیز در نظر بگیرید باید بر این مدت اضافه کنید.
روند بهبود پس از عمل تنگی مجرای نخاعی
طبیعی است که بعد از هر نوع عمل جراحی بیمار تا ساعتها درد و ناراحتی داشته باشد. از آنجا که عمل جراحی تنگی کانال نخاعی در محل حساسی از بدن اتفاق میافتد و با استخوانها و اعصاب سر و کار دارد، این درد و ناراحتی معمولاً تا دو روز بعد از جراحی ادامه دارد که با تجویز مسکن التیام خواهد یافت. خود درد نیز به مرور زمان کاهش خواهد یافت و بیمار کمکم میتواند بنشیند.
در هفتههای اول روند بهبودی نشستن، ایستادن و راه رفتن بیمار باید طوری باشد که حداقل ساییدگی بین مهرههای ستون فقرات ایجاد شود. پزشک در این مورد شما را راهنمایی خواهد کرد. از همین رو در مورد ورزشهایی که انجام میدهید نیز باید با پزشکتان مشورت کنید. اکثر بیماران بین 6 تا 9 ماه بعد از عمل جراحی تنگی کانال نخاعی میتوانند فعالیتهای عادی خود را از سر بگیرند و به زندگی روزمره برگردند.
مراقبتهای پس از جراحی تنگی کانال نخاعی
آنچه یک عمل جراحی را موفقیتآمیز میکند، صرف نظر از پزشک حاذق، مراقبتهای بعد از آن است که باید به خوبی صورت بگیرد. به خصوص در مورد یک عمل مهمی مانند تنگی کانال نخاعی که مربوط به استخوانها و اعصاب میشود و قطعاً مراقبت ناصحیح علاوه بر اینکه استخوانها را در معرض آسیب مجدد قرار خواهد داد، ممکن است اعصاب بخشهای مهمی از بدن را نیز به مخاطره بیندازد.
اگر قصد دارید این عمل جراحی را انجام دهید باید با همه چیز از پیش آشنا باشید. از لحظهای که برای انجام عمل جراحی به بیمارستان میروید تا مراقبتهای بعدی و دوره نقاهت عمل تنگی کانال نخاعی را از پیش بشناسید و هنگام مواجهه با آنها بدانید چه برخوردی داشته باشید. پس از جراحی تنگی کانال نخاعی یک سری مراقبتها را باید در خود بیمارستان انجام دهید و یک سری کارها به بعد از مرخص شدن از بیمارستان و در منزل موکول میشوند. مراقبتهای بیمارستانی و مراقبت در منزل به تفکیک از این قرارند:
- مراقبتهای بیمارستانی
پس از جراحی تنگی کانال نخاع فرد به طور معمول بین یک تا چهار روز باید در بیمارستان بستری شود. در طول این مدت بیمار تحت نظارت کادر بیمارستان قرار میگیرد تا اطمینان حاصل شود فرد دچار عارضهای نمیشود. همچنین در طول اقامت در بیمارستان یک متخصص طب فیزیکی با برنامه توانبخشی مشخص با بیمار کار میکند تا بیمار سریعتر بهبود یابد. وقتی از اتاق مراقبت به بخش عادی منتقل شوید دستورالعملهای زیر اجرا میشود:
-
- داروهای مسکن در ابتدا به صورت وریدی تزریق میشوند. مصرف داروهای خوراکی پس از داروهای تزریقی شروع میشود.
- در ابتدا به شما فقط مایعات داده میشود تا زمانی توانایی خوردن غذاهای جامد را به دست آورید.
- به مرور حرکات فیزیکی بیمار برای جلوگیری از بیتحرکی و تحلیل عضلات و همچنین برای بازگرداندن دایره حرکتی او به حالت طبیعی با کمک شخص متخصص شروع میشود:
- اولین اقدام برخاستن از رختخواب و تمرین نشستن است.
- هنگامی که تمرین برخواستن از رخت خواب و نشستن انجام شد، بیمار به راه رفتن تشویق میشود. راه رفتن برای تقویت عضلات پا و کمر بسیار مفید است.
- بعد از راه رفتن نوبت به تمرین پله میرسد. و در این مدت از پشتبند برای کنترل درد و پشتیبانی استفاده میشود.
- اگر ترشحی از زخم وجود داشته باشد باید با گاز پوشانده شود. بعد از مدتی جای زخم بهبود مییابد و زخم خشک میشود.
- مراقبت در منزل
بعد از جراحی نباید توقع بهبودی فوری داشت. به احتمال زیاد طی مدت 2 تا 4 هفته مجبور میشوید از مسکنهای ضد درد استفاده کنید تا درد بعد از عمل تنگی کانال نخاعی را ساکت کنید. در ضمن حداقل تا ۲۴ ساعت نباید رختخواب را ترک کنید.
پس از جراحی تنگی کانال نخاعی پزشک دستورالعملهایی را برای نحوه نشستن، ایستادن، نشستن و بلند شدن به شما خواهد داد تا بتوانید با کمترین ساییدگی استخوانهای مهرههای ستون فقرات حرکت کنید و درد کمتری احساس کنید.
دوره نقاهت عمل تنگی کانال نخاعی بسیار مهم و حیاتی است. باید به بدن خود استراحت دهید تا بهبودی پیدا کنید. به احتمال خیلی زیاد پزشک از شما درخواست میکند تا فعالیتهای روزمره خود را کم کنید. به خصوص از کارهایی که بیش از حد ستون فقراتتان را تحریک میکند بپرهیزید.
هنگام بهبودی بعد از عمل تنگی کانال نخاعی باید از ورزشهایی که موجب تماس فیزیکی با دیگران میشود، حرکاتی که موجب خم شدن یا پیچیدن ستون فقرات میشود و همچنین وزنهبرداری سنگین پرهیز شود. بهترین حالت این است که در مورد ورزشهایتان با پزشک خود مشورت کنید.
به طور کلی بعد از جراحی باید نسبت به کوچکترین مسائل حساس و هوشیار باشید. اگر دچار تب، عفونت یا افزایش درد شدید باید سریعاً پزشک را مطلع کنید.
همچنین مراقبت از بدن و تمرین عادتهای سالم با اینکه همیشه پسندیده است بعد از عمل تنگی مجرای نخاعی اهمیت بیشتری پیدا میکند. از جمله این مراقبتها که باید رعایت شود عبارتند از موارد زیر:
-
- به دستورالعملهای پزشک خود به دقت عمل کنید.
- درست نشستن و درست ایستادن را یاد بگیرید.
- اجسام را به درستی بلند کرده و جابهجا کنید.
- به ورزش توجه کافی داشته باشید. فکر نکنید به دلیل درد و مشکل در ناحیه کمر نمیتوانید یا نباید ورزش کنید. اتفاقاً ورزشهای مناسب میتواند بسیار مفید و مؤثر باشد و به روند بهبودی شما کمک کند. (ورزشهای هوازی مفیدند اما بههرحال باید برای انجام آنها با پزشک خود مشورت کنید.)
- باید از تجهیزات ورزشی متناسب با شرایط جسمی خود استفاده کنید.
- وزن مناسب برای دردهای ناحیه ستون فقرات میتواند بسیار اثربخش باشد. همواره وزن خود را پایین نگهدارید.
- غذای سالم بخورید و رژیم غذایی کم چرب داشته باشید. از مصرف سبزیجات تازه غافل نشوید. غذاهای حاوی کلسیم میتواند به بهبود شما کمک کند.
- سیگار کشیدن را ترک کنید.
- مصرف الکل را نیز قطع کنید.
عوارض بعد از عمل تنگی کانال نخاع
مثل هر عمل دیگری، جراحی تنگی کانال نخاعی نیز عوارضی را به همراه دارد. قبل از آنکه فرم رضایتنامه عمل را امضا کنید، پزشک خطرات و عوارض احتمالی این عمل را برای شما توضیح میدهد. عوارض احتمالی جراحی تنگی کانال نخاعی عبارتاند از:
- خطرات عمومی بیهوشی
- آسیب به نخاع یا اعصاب
- عدم بهبود همجوشی استخوانی (شبه آرتروز)
- عدم تغییر در وضعیتی که به خاطر آن عمل انجام شده است.
- شکست یا خرابی ابزاری که در محل عمل به کار برده شده است.
- عفونت یا درد در محل پیوند استخوان
این عوارض به موارد فوق ختم نمیشود و هر شخص ممکن است عوارض منحصر به فردی را تجربه کند.
هزینه عمل جراحی تنگی کانال نخاعی
هزینههای عمل جراحی تنگی کانال نخاعی به عوامل مختلفی بستگی دارد:
- سن بیمار
- نوع بیمارستانی که عمل در آن انجام میشود
- سابقه بیماری زمینهای بیمار
- نوع بیمهای که بیمار تحت آن قرار دارد
- شدت بیماری
- پزشکی که میخواهد عمل را انجام دهد
- نوع عمل
- و …
عمل باز معمولاً خطرات و ریسکهای مخصوص به خود را دارد و همیشه به عنوان آخرین راه حل استفاده میشود. در ضمن هزینه عمل جراحی باز تنگی کانال نخاعی بالاتر از بقیه روشهای درمان است.
جمع بندی
فراموش نکنید اولین قدم برای درمان بیماری تنگی کانال نخاعی انتخاب جراح حاذق است که بتواند علت ایجاد کننده تنگی کانال را به درستی تشخیص داده و روش مناسبی را برای جراحی بیمار برگزیند.
با اینکه عمل جراحی تنگی کانال نخاعی به بهترین روش میتواند علت بیماری را برطرف کند، نیازمند آمادگیهای پیش از عمل و مراقبتهای بعد از عمل است تا آنچه را که جراح انجام داده تکمیل کند. بنابراین اگر قصد دارید عمل جراحی تنگی کانال نخاعی انجام دهید حتماً پیش از اقدام از مراقبتهای بعد از عمل آگاهی پیدا کنید.