درد بعد از عمل تنگی کانال نخاع

تنگی کانال نخاع اغلب با تغییرات مربوط به سن بوجود می آید. مثل: آرتروز، ورم مفاصل، بیرون زدگی های خفیف دیسک که به اصطلاح بالجینگ دیسک گفته می شود، چرخش استخوان ها و ضخیم شدن رباط ها. اگر با تنگی کانال نخاعی زندگی می کنید و به فکر جراحی هستید، تحقیقات در مورد روند بهبودی ضروری است. بسته به شدت و محل تنگی کانال نخاع شما، گزینه های جراحی مختلفی وجود دارد. هر یک از این گزینه ها زمان ریکاوری مخصوص به خود را دارند و محدودیت های مختلف حرکتی را ایجاد خواهند کرد.

کلینیک امید در مواجه با بیماری ها، رویکرد پلکانی دارد و استفاده از درمان های ساده تر را در اولویت خود قرار می دهد متخصصین طب فیزیکی این کلینیک ابتدا درمان  های ساده و کم تهاجمی را به بیماران پیشنهاد می دهند. در صورتی که بیمار به درمان های ساده پاسخ نداد، استفاده از درمان های تهاجمی تر و پرهزینه تر توصیه می شود. در نهایت اگر شرایط بیمار به گونه ای است که هیچ کدام از این درمان ها برای او مفید واقع نشد، متخصص طب فیزیکی بیمار را به جراح متبحر ارجاع می دهد. اما بیماران در اکثر موارد با استفاده از خدماتی که در این کلیینک ارائه می شود، از درمان  جراحی بی نیاز می شوند. از جمله از جراحی های بسته ای که در کلینیک امید انجام می شود عبارتند از:

• لیزر نوکلوئوتومی
• آندوسکوپی به روش هیدروسیژن
• تزریق های ترنسفورمینال
• تزریق در فاست
• رادیوفرکوئنسی

برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک امید میتوانید با شماره تلفن های02188801800 و 09107803155 تماس حاصل فرمایید.

فهرست مطالب

• 1 روش های جراحی تنگی کانال نخاع
• 2 چه کسانی برای این عمل مناسب هستند؟ 
• 3 قبل از عمل چه اتفاقی می افتد ؟ 
• 4 بعد از عمل چه اتفاقی می افتد ؟ 
• 5 فیزیوتراپی برای تنگی کانال نخاع
• 6 ورزش درمانی

روش های جراحی تنگی کانال نخاع

به طور معمول، جراحان از 2 روش جراحی برای جراحی تنگی کانال نخاع استفاده می کنند.

•  رفع فشار: جراح با از بین بردن فشاری که بافت بر روی ساختار عصبی وارد می کند، باعث می شود فضای بیشتری در کانال ستون فقرات (برای نخاع) یا در فرامینا (برای ریشه های عصبی) ایجاد شود.
• تثبیت کردن: جراح در این روش حرکت بین مهره ها را محدود می کند.

رفع فشار ستون فقرات چیست؟ 

رفع فشار ستون فقرات می تواند در هر نقطه ای در امتداد ستون فقرات از گردن (ستون فقرات گردنی) تا قسمت تحتانی کمر (ستون فقرات کمری) انجام شود. این عمل جراحی از طریق ایجاد برش در عضلات کمر (خلفی) انجام می شود. استخوان لامینا قسمت پشتی کانال ستون فقرات را تشکیل داده و پوششی بر روی نخاع ایجاد می کند. برداشتن استخوان لامینا و رباط ضخیم شده، فضای بیشتری برای اعصاب ایجاد می کند و باعث می شود که خارهای استخوانی (استئوفیت ها) نیز از بین بروند. بسته به میزان تنگی کانال، ممکن است یک مهره (یک سطح) یا بیشتر (چند سطح) درگیر شوند.

انواع مختلف عمل جراحی رفع فشار وجود دارد:

• لامینکتومی از بین بردن کل استخوان لامینا، بخشی از مفاصل فاست بزرگ شده و رباط های ضخیم شده که روی نخاع و اعصاب را پوشانده اند.
• لامینوتومی برداشتن قسمت کوچکی از استخوان لامینا و رباط ها، معمولاً از یک طرف است. از طریق این روش، پشتیبانی طبیعی استخوان لامینا در جای خود باقی مانده و احتمال بی ثباتی ستون فقرات کاهش می یابد. گاهی اوقات ممکن است جراح برای ایجاد برش کوچک تر و کم تهاجم تر از آندوسکوپ استفاده کند.
• فورامینوتومی برداشتن استخوان اطراف فورامن عصبی است – كانالی استخوانی كه ریشه های عصبی هنگام خروج از ستون فقرات از آن عبور می کنند. این روش هنگامی استفاده می شود كه دژنراسیون دیسك باعث کاهش ارتفاع فرامین و پینچ شدن عصب شود.
• لامینوپلاستی روشی است که در آن برای گسترش فضای کانال ستون فقرات، استخوان های لامینا را از یک طرف قطع کرده و آن ها را مانند یک در باز می کنند. این روش فقط در ناحیه گردن (ستون فقرات گردنی) استفاده می شود.
• دیسککتومی عبارت است از روشی برای از بین بردن بخشی از دیسک شکسته یا دژنراتیو برای تسکین فشار وارد شده بر اعصاب.

  درمان خانگی گردن درد: کمپرس سرد و گرم، ماساژ، سرکه سیب و …

جراحی تثبیت کننده برای تنگی کانال نخاع 

همه کسانی که برای درمان تنگی کانال نخاع جراحی شده اند، نیازی به تثبیت ستون فقرات ندارند. تثبیت ستون فقرات به نام فیوژن ستون فقرات نیز شناخته می شود. این عمل به خصوص در مواردی که یک یا چند مهره از وضعیت صحیح خود خارج شده باشد، مفید است. خارج شدن مهره ها از وضعیت صحیح باعث می شود ستون فقرات شما ناپایدار (و دردناک) شود. در این موارد، لغزش استخوان ها می تواند باعث پینچ عصبی یا به عبارت دیگر، گیرافتادگی اعصاب شود. علاوه بر این، نیاز به تثبیت ستون فقرات بستگی به این دارد که جراح شما لازم است روی چه تعداد مهره کار کند. به عنوان مثال، در صورت نیاز به برداشتن استخوان لامینا (استفاده از لامینکتومی) در چندین مهره، ستون فقرات شما بدون آن ساختارها ناپایدار خواهد شد، در این صورت برای کمک به تثبیت ستون فقرات شما نیاز به فیوژن (الحاق) ستون فقرات دارید.

جراحی تثبیت ستون فقرات سال هاست که رواج پیدا کرده است. این عمل به تنهایی یا همزمان با عمل جراحی رفع فشار قابل انجام است. در جراحی تثبیت ستون فقرات، جراح محیطی را ایجاد می کند که استخوان های ستون فقرات شما با گذشت زمان (معمولاً بیش از چند ماه یا بیشتر) به هم بپیوندند. جراح از پیوند استخوان (معمولاً با استفاده از استخوان بدن خود) یا ماده بیولوژیکی (که باعث تحریک رشد استخوان می شود) استفاده می کند. جراح شما ممکن است از ابزار نخاعی مثل سیم، کابل، پیچ، میله، و صفحه استفاده کند تا پایداری را افزایش داده و به ثبات استخوان ها کمک کند. فیوژن ستون فقرات حرکت بین مهره ها را متوقف کرده و ثبات طولانی مدت آن را فراهم می کند.

چه کسانی برای این عمل مناسب هستند؟ 

در صورت داشتن موارد زیر، شما ممکن است یکی از گزینه های این عمل جراحی باشید:

• درد، ضعف یا بی حسی قابل توجه در پاها
• درد پا بدتر از درد کمر باشد
• مشکل شما با فیزیوتراپی یا دارو بهبود نیافته است
• مشکل در راه رفتن یا ایستادن، کیفیت زندگی شما را تحت تأثیر قرار داده است
• تست های تشخیصی (MRI ، CT ، میلوگرام) تنگی در کانال مرکزی یا شکاف جانبی را نشان داده است.

قبل از عمل چه اتفاقی می افتد ؟ 

ممکن است لازم باشد چند روز قبل از عمل آزمایشات پیش از عمل جراحی (مثلاً آزمایش خون، الکتروکاردیوگرام، اشعه X قفسه سینه) را انجام دهید. در مطب پزشک فرم  ای رضایت نامه را امضا کرده و مدارک را پر می کنید تا جراح تاریخچه پزشکی شما را بداند (آلرژی، داروها / ویتامین ها ، سابقه خونریزی، واکنش های بیهوشی، جراحی های قبلی). شما باید یک هفته قبل از عمل از مصرف تمام داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (ناپروسین، Advil ، Motrin ، نوپرین ، Aleve و غیره) و رقیق کننده خون (کوودامین ، آسپیرین و غیره) را قطع کنید. علاوه بر این، از سیگار کشیدن یا استعمال سایر دخانیات را به مدت یک هفته قبل و 2 هفته بعد از عمل خودداری کنید زیرا ممکن است باعث خونریزی شود.

بیماران، صبح روز عمل در بیمارستان بستری می شوند. شب گذشته قبل از عمل مصرف هیچ نوشیدنی و غذایی مجاز نیست. یک لوله داخل وریدی (IV) در بازوی شما قرار می گیرد. متخصص بیهوشی در مورد اثر بیهوشی و خطرات آن توضیحاتی به شما خواهد داد.

  علت کمر درد سمت راست و چپ: دلیل درد کمر زنان و مردان

بعد از عمل چه اتفاقی می افتد ؟ 

شما بعد از عمل در اتاق ریکاوری به نام PACU به هوش می آیید. فشار خون، ضربان قلب و تنفس شما کنترل و درد شما برطرف می شود. بعد از به هوش آمدن به بخش منتقل شده و سطح فعالیت خود را افزایش خواهید داد (نشستن روی صندلی، پیاده روی). اگر عمل جراحی فیوژن نیز انجام داده باشید، ممکن است لازم باشد یک بریس بپوشید. بعد از 1 تا 2 روز از بیمارستان مرخص خواهید شد و دستورالعمل های لازم نیز به شما داده می شود.

دستورالعمل های که هنگام ترخیص به بیمار داده می شود عبارت است از:

ناراحتی 

• داروهای ضد درد را طبق دستور جراح خود مصرف کنید. مواد مخدر می توانند اعتیاد آور باشند و به همین علت برای مدت زمان محدود استفاده می شوند.
• مواد مخدر همچنین می توانند باعث یبوست شوند. به مقدار زیاد آب بنوشید و غذاهای سرشار از فیبر بخورید. ملین ها و نرم کننده های مدفوع بدون نسخه در دسترس هستند.
• روی زخم جراحی خود 3-4 بار در روز به مدت 15-20 دقیقه برای کاهش درد و تورم یخ بگذارید.

محدودیت ها 

• به مدت 2 هفته بعد از عمل از خم شدن، بلند کردن یا پیچاندن کمرتان خودداری کنید.
• به مدت 2 هفته بعد از عمل، اجسام سنگین تر از 5 پوند را بلند نکنید.
• برای مدت 2 هفته هیچ فعالیت پرحاشیه ای از جمله باغبانی، کارهای خانه و رابطه جنسی را انجام ندهید.
• به مدت 2 هفته بعد از عمل، یا تا زمانی که با جراح خود صحبت نکرده اید رانندگی نکنید.
• اگر عمل فیوژن داشته اید، پس از شش ماه از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) (به عنوان مثال، آسپیرین؛ ایبوپروفن، Advil ، Motrin، نوپرین؛ ناپروکسن سدیم، Aleve) استفاده نکنید. NSAID ها ممکن است باعث خونریزی و اختلال در بهبود استخوان شوند.
• از کشیدن سیگار یا ویپ، و همچنین جویدن محصولات نیکوتین دار خودداری کنید. زیرا این مواد روند بهبودی را به تأخیر می اندازند و از رشد جدید استخوان جلوگیری می کنند.

فعالیت ها

• ممکن است چند هفته اول بعد از عمل برای فعالیت های روزانه (پانسمان، حمام کردن) خود به کمک نیاز داشته باشید. خستگی عادی است. بگذارید درد راهنمای شما باشد.
• هر 3-4 ساعت به مدت 5-10 دقیقه از جایتان بلند شوید و راه بروید. به تدریج زمان پیاده روی خود را به هر میزان که می توانید افزایش دهید.
• اگر جراح برای شما بریس تجویز کرده است، همیشه باید از آن استفاده کنید مگر در مواقع خواب و استحمام.

مراقبت از زخم / استحمام 

• برای جلوگیری از ابتلا به عفونت، دست های خود را قبل و بعد از تمیز کردن زخم کاملاً بشویید.
• اگر از درماباند (نوعی چسب پوستی) برای پوشاندن زخمتان استفاده شده است، ممکن است لازم باشد روز بعد از عمل حمام کنید. روی زخم را به آرامی با آب و صابون  بشویید و سپس با حوله خشک کنید.
• اگر گیره یا چسب بخیه دارید، ممکن است لازم باشد 2 روز بعد از عمل حمام کنید. پانسمان را برداشته و به آرامی با آب و صابون بشویید و آن را با حوله خشک کنید. در صورت وجود ترشح، پانسمان را تعویض کنید.
• زخم را خیس نکنید و یا آن را در آب (حمام ، استخر یا وان) فرو نبرید.
• از لوسیون یا پماد بر روی زخم استفاده نکنید.
• برخی ترشحات از زخم طبیعی است. اما در صورت زیاد بودن مقدار آن، داشتن بوی ناخوشایند، یا ترشحات با رنگ زرد یا سبز باید به مطب جراح مراجعه کنید.
• گیره ها یا چسب های بخیه در جلسات بعدی معاینه برداشته می شوند.

چه موقع باید با پزشک خود تماس بگیرید

• اگر دمای بدن شما بیش از 101.5 درجه فارنهایت باشد، یا اگر زخم شروع به باز شدن بکند یا علائم عفونت مانند قرمزی، تورم، درد یا ترشح وجود داشته باشد.
• تورم و حساسیت در ماهیچه یک پا.
• شروع دوباره سوزن سوزن شدن یا بی حسی در پاها یا بی حسی در ناحیه کشاله ران.

  عمل بسته دیسک کمر(تزریق بلوک عصبی، اپیدورال،فاست،پی ار پی و اوزون)

نتایج جراحی چیست؟

به طور معمول 4 تا6 هفته بعد از عمل، می توانید به فعالیت های روتین زندگی خود برگردید. ممکن است تا 6 ماه طول بکشد تا نتایج کامل تسکین درد خود را نشان بدهد. در طی این مدت، لازم است که جلسات فیزیوتراپی به صورت منظم انجام شود تا یاد بگیرید که چگونه حرکت صحیح را انجام دهید. فیزیوتراپی به شما کمک می کند تا بهترین نتیجه را از عمل جراحی ستون فقرات خود بگیرید.

رفع فشار از طریق عمل جراحی لامینکتومی در تسکین درد پا در 70٪ از بیماران موفقیت آمیز بوده که امکان بهبودی قابل توجهی را در عملکرد بیمار (توانایی انجام فعالیت های روزمره طبیعی) و کاهش میزان  قابل ملاحظه ای از درد و ناراحتی او را فراهم می کند. با این وجود، ممکن است درد کمر تسکین نیافته و 17٪ از افراد مسن به درمان دیگری نیز احتیاج داشته باشند. علائم بیماری ممکن است بعد از گذشت چند سال برگردد.

رفع فشار از طریق عمل جراحی لامینوتومی در تسکین کمردرد (72٪) و درد پا (86٪) و در بهبود توانایی راه رفتن (88٪) موفقیت آمیز است. لامینوتومی آندوسکوپیک باعث کاهش خونریزی، کاهش زمان بستری شدن بیمار در بیمارستان، و مصرف کم تر داروهای ضد درد نسبت به عمل لامینوتومی باز می شود.

نتایج عمل جراحی تا حد زیادی به خود شما بستگی دارد. مهم است که نگرش مثبت داشته باشید و با کوشش تمرینات بدنی خود را انجام دهید. حفظ وزن مناسب نسبت به قد شما می تواند درد را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. انتظار نداشته باشید که کمر شما مثل یک کمر جدید باشد. به این نکته توجه داشته باشید که همیشه کمر شما مشکل دارد و برای جلوگیری از آسیب دیدگی مجبور به استفاده از روش های صحیح قرارگیری و بلند کردن اجسام هستید.

فیزیوتراپی برای تنگی کانال نخاع

هدف از فیزیوتراپی کاهش درد است و به شما این امکان را می دهد که به تدریج به فعالیت های عادی خود برگردید. فیزیوتراپی برای تنگی کانال نخاع شامل درمان با ابزارهای جسمی یا مکانیکی، از جمله ورزش یا گرما است. فیزیوتراپی ممکن است باعث کاهش درد در بافت های نرم (مانند عضلات، رباط ها و تاندون ها)، بهبود عملکرد و افزایش قدرت عضلات شود. یک درمانگر فیزیکی این روش های درمانی را با شما کار می کند و همچنین آموزش، و پشتیبانی های لازم را برای بهبودی شما ارائه خواهد داد.

روش های فیزیوتراپی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کشش، برای کاهش فشار در مفاصل.
• آموزش، برای کمک به شما در بهبود و حفظ وضعیت خود.
• ورزش، برای تقویت ماهیچه ها.
• درمان دستی، از جمله ماساژ، برای بهبود یا حفظ دامنه حرکت.
• گرما درمانی، برای بهبود گردش خون به ماهیچه ها و سایر بافت های نرم.
• یخ درمانی، برای تسکین درد.
• دوچرخه سواری و پیاده روی محدود، برای رشد شرایط بدنی خوب.
• ورزش های آبی، برای این که بدن شما بدون فشار بر ستون فقرات ورزش کند.

ورزش درمانی

تمرین ها و تکنیک هایی که ممکن است به تسکین علائم تنگی کانال نخاع و جلوگیری از پیشرفت بیماری کمک کند شامل موارد زیر است:

• تقویت اندام تحتانی، که ممکن است به جلوگیری از افتادن کمک کند.
• حرکات کششی
• حرکات تیلت های لگنی و تثبیت کننده کمر.
• تغییرات مکرر موقعیت، برای جلوگیری از ایستادن مداوم که باعث فشردگی در ستون فقرات می شود.
• از قبل برنامه ریزی کنید تا بین فعالیت هایی که باعث ایجاد فشار می شوند، مانند پیاده روی و باغبانی، استراحت کنید.
• روش مناسب برای بلند کردن اجسام، فشار دادن و کشیدن.

پزشک یا متخصص فیزیوتراپ شما برنامه خاصی را برای سطح طبیعی فعالیت، آمادگی جسمی و شدت درد شما طراحی خواهد کرد.

بدن ما برای اینکه کارکرد صحیحی داشته باشد پیچیدگی های خاص و ظریفی را در خود جای داده که یکی از آن ها ستون فقرات است. مهره های ستون فقرات برای اینکه حرکت ساده تری داشته باشند و به خاطر حرکت روی یکدیگر ساییده نشوند غضروف هایی دارند. در بین هر مهره از مهره های ستون فقرات این غضروف ها تعبیه شده اند که به آن ها دیسک می گویند.

از سوی دیگر در کنار مهره ها یک فضای باز باریک وجود دارد که رشته های عصبی یا اصطلاحاً نخاع از درون آن به سمت عضلات پایین بدن می روند تا دستورات مغز را به این قسمت از بدن منتقل کنند. به این فضای خالی که نخاع از درون آن عبور می کند کانال نخاعی می گویند.

گاهی پیش می آید که به دلایلی چون افزایش سن، کار کشیدن زیاد از کمر، بیماری های مفصلی یا موارد دیگر غضروف های بین مهره ها یا همان دیسک ها بیش از حد رشد کرده و در نتیجه با این رشته های عصبی برخورد می کنند که باعث بروز درد و ناراحتی می شود. این حالت را تنگی کانال نخاعی می گویند. این ناراحتی و درد معمولاً تا قسمت های پایینی بدن، تا کمر، باسن و پاها و گاهی اوقات در گردن احساس می شود.

البته باید گفت گاهی نیز تنگی کانال نخاعی به دلایل وراثتی اتفاق می افتد. علاوه بر اینکه مدل رشد غضروف ها می تواند ارثی باشد، در بعضی افراد کانال نخاعی به طور ارثی باریک تر از دیگران است و برخی دیگر نیز به دلیل بیماری های مادرزادی مانند آکندروپلازی دارای کانال نخاعی تنگی هستند.

مطالعه بیشتر: عمل دیسک کمر

---

 

برای درمان تنگی کانال نخاعی با توجه به نوع تنگی و میزان پیشرفت بیماری از حرکت های ورزشی، فیزیوتراپی، داروهای خوراکی یا تزریقی و در آخر از جراحی کمک گرفته می شود.

برای مراجعه به بهترین دکتر ارتوپدی  تهران کلیک کنید.

انواع جراحی تنگی کانال نخاعی

گاهی برای بعضی اشخاص درمان های غیر جراحی پاسخ نمی دهد و بیماری با وجود درمان هایی که برای آن در نظر گرفته شده نه تنها متوقف نمی شود بلکه حالت پیش رونده دارد. در برخی شرایط نیز بیماری به قدری شدید است و پیشرفت کرده که پزشک ناچار به استفاده از جراحی می شود. در این زمان باید بر اساس علت به وجود آورنده تنگی کانال نخاع بهترین روش جراحی برای درمان انتخاب شود.

لامینوتومی و فورامینوتومی

این روش ها در صورتی انجام می شوند که بخشی از برآمدگی استخوان مهره که دیسک نامیده می شود بر رشته عصبی نخاع فشار وارد کند. طی این عمل جراحی دهانه کانال نخاعی را بزرگ تر می کنند تا جا برای رشته های عصبی بیشتر شود. این روش جراحی علاوه بر اینکه می تواند به روش باز انجام شود، تنها با رد کردن یک لوله از کنار ستون فقرات نیز قابل انجام است. در این حالت پزشک برای دیدن مهره ها از تصاویر اشعه ایکس زنده استفاده کرده و بخش مورد نظر را از طریق همین لوله خارج می کند تا دهانه بزرگ تر شود.

لامینکتومی

در عمل جراحی لامینکتومی، لامینا برداشته می شود. قسمت بالایی مهره های ستون فقرات را «لامینا» می گویند. با برداشتن این قسمت از مهره، فضای کانال نخاعی بیشتر شده و فشار از روی نخاع برداشته می شود. گاهی اوقات ممکن است محافظ کانال نخاعی که در اطراف پوشش استخوانی وجود دارد (تیغه) نیز به نخاع فشار وارد کند. در این موارد برای برداشتن فشار باید تمام یا بخشی از تیغه را حذف کرد که معمولاً همراه با برداشتن لامینا انجام می شود. لامینکتومی نیازمند تجهیزات سخت افزاری خاصی است.

دیسککتومی

گاهی اوقات نیز زائده استخوانی بیرون زده (دیسک) به قدری بزرگ است که پزشک جراح تصمیم می گیرد آن قسمت را حذف کند تا فضای کانال نخاعی باز شود و رشته های عصبی آزادانه از درون آن عبور کنند. دیسککتومی را می توان با برش کمتر و وارد کردن جراحات کمتر به بافت های سالم نیز انجام داد. برای این کار پزشک از ابزار جراحی کوچک و خاصی استفاده می کند. این نوع جراحی میکرودیسککتومی نامیده می شود.

فیوژن ستون فقرات

گاهی علت تنگی کانال نخاعی جابه جایی مهره هاست. وقتی یک یا چند مهره از جای خود خارج شوند باعث تنگی کانال نخاعی خواهند شد. در این حالت جراح مهره ها را در جای صحیح خود قرار داده و آن ها را با استفاده از میله و پیچ ثابت می کند تا دیگر حرکت نکنند. به این عمل جراحی فیوژن ستون فقرات می گویند. میله و مهره هایی که طی عمل فیوژن در بدن بیمار قرار می گیرند برای همیشه در بدن او باقی خواهند ماند.

مطالعه بیشتر: فوق تخصص کمر درد تهران

---

 

جراحی تثبیت برای مشکل تنگی مجرای نخاعی

بعضی بیماران بعد از عمل جراحی تنگی کانال نخاعی به یک جراحی تثبیت نیز نیاز خواهند داشت تا مهره هایی را که از جای خود حرکت کرده اند را در جایشان تثبیت کنند. چنانچه یک یا چند مهره از جای خود حرکت کرده باشد نخاع را تحت فشار قرار داده یا ممکن است آن را در حالتی بدون محافظ رها کند.
در این نوع عمل جراحی با استفاده از پیوند استخوانی از استخوان های خود بیمار یا تجهیزات خارجی مثل میله، پیچ و… محیط اطراف نخاع را تثبیت میکند. استخوان تازه وارد شده یا تجهیزات جدید به مرور زمان به استخوان های قدیمی جوش می خورند و در جای خود ثابت می شوند. به همین دلیل به عمل جراحی تثبیت، جوش نخاعی نیز گفته می شود.

مطالعه بیشتر: کمر درد شدید

---

 

عمل تنگی کانال نخاعی چند ساعت طول می کشد؟

مدت جراحی بستگی به عوامل مختلفی دارد؛ شرایط بیمار مانند بیماری های زمینه ای و سن، مقدار تنگی کانال و نوع عمل جراحی که پزشک برای درمان بیمار انتخاب کرده همگی می توانند در مدت عمل تأثیرگذار باشند. اما به طور متوسط یک عمل تنگی کانال نخاعی 2 الی 3 ساعت طول می کشد. البته اگر بخواهید زمانی را که بیمار در ریکاوری سپری می کند یا مدت زمان آماده شدن او برای جراحی را نیز در نظر بگیرید باید بر این مدت اضافه کنید.

روند بهبود پس از عمل تنگی مجرای نخاعی

طبیعی است که بعد از هر نوع عمل جراحی بیمار تا ساعت ها درد و ناراحتی داشته باشد. از آنجا که عمل جراحی تنگی کانال نخاعی در محل حساسی از بدن اتفاق می افتد و با استخوان ها و اعصاب سر و کار دارد، این درد و ناراحتی معمولاً تا دو روز بعد از جراحی ادامه دارد که با تجویز مسکن التیام خواهد یافت. خود درد نیز به مرور زمان کاهش خواهد یافت و بیمار کم کم می تواند بنشیند.

در هفته های اول روند بهبودی نشستن، ایستادن و راه رفتن بیمار باید طوری باشد که حداقل ساییدگی بین مهره های ستون فقرات ایجاد شود. پزشک در این مورد شما را راهنمایی خواهد کرد. از همین رو در مورد ورزش هایی که انجام می دهید نیز باید با پزشکتان مشورت کنید. اکثر بیماران بین 6 تا 9 ماه بعد از عمل جراحی تنگی کانال نخاعی می توانند فعالیت های عادی خود را از سر بگیرند و به زندگی روزمره برگردند.

مراقبت های پس از جراحی تنگی کانال نخاعی

آنچه یک عمل جراحی را موفقیت آمیز می کند، صرف نظر از پزشک حاذق، مراقبت های بعد از آن است که باید به خوبی صورت بگیرد. به خصوص در مورد یک عمل مهمی مانند تنگی کانال نخاعی که مربوط به استخوان ها و اعصاب می شود و قطعاً مراقبت ناصحیح علاوه بر اینکه استخوان ها را در معرض آسیب مجدد قرار خواهد داد، ممکن است اعصاب بخش های مهمی از بدن را نیز به مخاطره بیندازد.

اگر قصد دارید این عمل جراحی را انجام دهید باید با همه چیز از پیش آشنا باشید. از لحظه ای که برای انجام عمل جراحی به بیمارستان می روید تا مراقبت های بعدی و دوره نقاهت عمل تنگی کانال نخاعی را از پیش بشناسید و هنگام مواجهه با آن ها بدانید چه برخوردی داشته باشید. پس از جراحی تنگی کانال نخاعی یک سری مراقبت ها را باید در خود بیمارستان انجام دهید و یک سری کارها به بعد از مرخص شدن از بیمارستان و در منزل موکول می شوند. مراقبت های بیمارستانی و مراقبت در منزل به تفکیک از این قرارند:

• مراقبت های بیمارستانی

پس از جراحی تنگی کانال نخاع فرد به طور معمول بین یک تا چهار روز باید در بیمارستان بستری شود. در طول این مدت بیمار تحت نظارت کادر بیمارستان قرار می گیرد تا اطمینان حاصل شود فرد دچار عارضه ای نمی شود. همچنین در طول اقامت در بیمارستان یک متخصص طب فیزیکی با برنامه توان بخشی مشخص با بیمار کار می کند تا بیمار سریع تر بهبود یابد. وقتی از اتاق مراقبت به بخش عادی منتقل شوید دستورالعمل های زیر اجرا می شود:

• • داروهای مسکن در ابتدا به صورت وریدی تزریق می شوند. مصرف داروهای خوراکی پس از داروهای تزریقی شروع می شود.
  • در ابتدا به شما فقط مایعات داده می شود تا زمانی توانایی خوردن غذاهای جامد را به دست آورید.
  • به مرور حرکات فیزیکی بیمار برای جلوگیری از بی تحرکی و تحلیل عضلات و هم چنین برای بازگرداندن دایره حرکتی او به حالت طبیعی با کمک شخص متخصص شروع می شود:
  • اولین اقدام برخاستن از رختخواب و تمرین نشستن است.
  • هنگامی که تمرین برخواستن از رخت خواب و نشستن انجام شد، بیمار به راه رفتن تشویق می شود. راه رفتن برای تقویت عضلات پا و کمر بسیار مفید است.
  • بعد از راه رفتن نوبت به تمرین پله می رسد. و در این مدت از پشت بند برای کنترل درد و پشتیبانی استفاده می شود.
  • اگر ترشحی از زخم وجود داشته باشد باید با گاز پوشانده شود. بعد از مدتی جای زخم بهبود می یابد و زخم خشک می شود.

• مراقبت در منزل

بعد از جراحی نباید توقع بهبودی فوری داشت. به احتمال زیاد طی مدت 2 تا 4 هفته مجبور می شوید از مسکن های ضد درد استفاده کنید تا درد بعد از عمل تنگی کانال نخاعی را ساکت کنید. در ضمن حداقل تا 24 ساعت نباید رختخواب را ترک کنید.

پس از جراحی تنگی کانال نخاعی پزشک دستورالعمل هایی را برای نحوه نشستن، ایستادن، نشستن و بلند شدن به شما خواهد داد تا بتوانید با کمترین ساییدگی استخوان های مهره های ستون فقرات حرکت کنید و درد کمتری احساس کنید.

دوره نقاهت عمل تنگی کانال نخاعی بسیار مهم و حیاتی است. باید به بدن خود استراحت دهید تا بهبودی پیدا کنید. به احتمال خیلی زیاد پزشک از شما درخواست می کند تا فعالیت های روزمره خود را کم کنید. به خصوص از کارهایی که بیش از حد ستون فقراتتان را تحریک می کند بپرهیزید.

هنگام بهبودی بعد از عمل تنگی کانال نخاعی باید از ورزش هایی که موجب تماس فیزیکی با دیگران می شود، حرکاتی که موجب خم شدن یا پیچیدن ستون فقرات می شود و همچنین وزنه برداری سنگین پرهیز شود. بهترین حالت این است که در مورد ورزش هایتان با پزشک خود مشورت کنید.

به طور کلی بعد از جراحی باید نسبت به کوچک ترین مسائل حساس و هوشیار باشید. اگر دچار تب، عفونت یا افزایش درد شدید باید سریعاً پزشک را مطلع کنید.

هم چنین مراقبت از بدن و تمرین عادت های سالم با اینکه همیشه پسندیده است بعد از عمل تنگی مجرای نخاعی اهمیت بیشتری پیدا می کند. از جمله این مراقبت ها که باید رعایت شود عبارتند از موارد زیر:

• • به دستورالعمل های پزشک خود به دقت عمل کنید.
  • درست نشستن و درست ایستادن را یاد بگیرید.
  • اجسام را به درستی بلند کرده و جابه جا کنید.
  • به ورزش توجه کافی داشته باشید. فکر نکنید به دلیل درد و مشکل در ناحیه کمر نمی توانید یا نباید ورزش کنید. اتفاقاً ورزش های مناسب می تواند بسیار مفید و مؤثر باشد و به روند بهبودی شما کمک کند. (ورزش های هوازی مفیدند اما به هرحال باید برای انجام آن ها با پزشک خود مشورت کنید.)
  • باید از تجهیزات ورزشی متناسب با شرایط جسمی خود استفاده کنید.
  • وزن مناسب برای دردهای ناحیه ستون فقرات می تواند بسیار اثربخش باشد. همواره وزن خود را پایین نگه دارید.
  • غذای سالم بخورید و رژیم غذایی کم چرب داشته باشید. از مصرف سبزیجات تازه غافل نشوید. غذاهای حاوی کلسیم می تواند به بهبود شما کمک کند.
  • سیگار کشیدن را ترک کنید.
  • مصرف الکل را نیز قطع کنید.

عوارض بعد از عمل تنگی کانال نخاع

مثل هر عمل دیگری، جراحی تنگی کانال نخاعی نیز عوارضی را به همراه دارد. قبل از آنکه فرم رضایت نامه عمل را امضا کنید، پزشک خطرات و عوارض احتمالی این عمل را برای شما توضیح می دهد. عوارض احتمالی جراحی تنگی کانال نخاعی عبارت اند از:

• خطرات عمومی بیهوشی
• آسیب به نخاع یا اعصاب
• عدم بهبود همجوشی استخوانی (شبه آرتروز)
• عدم تغییر در وضعیتی که به خاطر آن عمل انجام شده است.
• شکست یا خرابی ابزاری که در محل عمل به کار برده شده است.
• عفونت یا درد در محل پیوند استخوان

این عوارض به موارد فوق ختم نمی شود و هر شخص ممکن است عوارض منحصر به فردی را تجربه کند.

هزینه عمل جراحی تنگی کانال نخاعی

هزینه های عمل جراحی تنگی کانال نخاعی به عوامل مختلفی بستگی دارد:

• سن بیمار
• نوع بیمارستانی که عمل در آن انجام می شود
• سابقه بیماری زمینه ای بیمار
• نوع بیمه ای که بیمار تحت آن قرار دارد
• شدت بیماری
• پزشکی که می خواهد عمل را انجام دهد
• نوع عمل
• و …

عمل باز معمولاً خطرات و ریسک های مخصوص به خود را دارد و همیشه به عنوان آخرین راه حل استفاده می شود. در ضمن هزینه عمل جراحی باز تنگی کانال نخاعی بالاتر از بقیه روش های درمان است.

جمع بندی

فراموش نکنید اولین قدم برای درمان بیماری تنگی کانال نخاعی انتخاب جراح حاذق است که بتواند علت ایجاد کننده تنگی کانال را به درستی تشخیص داده و روش مناسبی را برای جراحی بیمار برگزیند.

با اینکه عمل جراحی تنگی کانال نخاعی به بهترین روش می تواند علت بیماری را برطرف کند، نیازمند آمادگی های پیش از عمل و مراقبت های بعد از عمل است تا آنچه را که جراح انجام داده تکمیل کند. بنابراین اگر قصد دارید عمل جراحی تنگی کانال نخاعی انجام دهید حتماً پیش از اقدام از مراقبت های بعد از عمل آگاهی پیدا کنید.