علت درد مهره اخر کمر چیست

آناتومی دنبالچه

استخوان دنبالچه بر خلاف تصور، وظایفی برای ایجاد تعادل در ستون فقرات دارد و عضلات کف لگن و اطراف لگن برای عملکرد بهتر به این استخوان نیاز دارند.نام این استخوان از واژه kokkyx یونانی به معنای  Cuckoo tail منقار پرنده فاخته بدلیل شباهت دنبالچه  به منقار این پرنده بر گرفته شده است.

دنبالچه پایین‌ترین قسمت ستون فقرات است. این قسمت باقیمانده یک دم وستیجیال  یا بازمانده ژنتیکی است (که به همین علت به آن «دنبالچه» گفته می‌شود) و متشکل از سه تا پنج استخوان مهره بسیار کوچک می‌باشد که می‌توانند به هم جوش خورده یا از هم جدا باشند.

پیشتر گمان می‌شد که استخوان‌های دنبالچه در تمام موارد به هم جوش خورده‌اند و هیچ حرکتی میان آن‌ها وجود ندارد، اما امروزه می‌دانیم که تمامی دنبالچه از یک استخوان یک تکه تشکیل نشده بلکه اغلب دارای چند مهره مجزا است که با استفاده از رباط‌ها و مفاصل فیبری موجود، به صورت محدود حرکت می‌کنند.

دنبالچه از طریق یک مفصل دارای یک دیسک وستیجیال و همچنین چند رباط به ساکروم متصل است. حرکت مفصل بین دنبالچه و ساکروم بسیار محدود است.

التهاب مفصل ساکروایلیاک

التهاب مفصل ساکرو ایلیاک عبارت است از یک روند التهاب پیش‌رونده که مفاصل ساکروایلیاک یا همان اتصال بین قسمت پایین ستون فقرات (ساکروم) و استخوان لگن را درگیر می‌کند.درد استخوان دنبالچه یا درد کوکسیکس، عارضه‌ای نسبتاً نادر و تقریباً ناشناخته است که می‌تواند در پایین‌ترین قسمت ستون فقرات که کوکسیکس یا دنبالچه نام دارد باعث ایجاد دردهای مزمن شود. درد دنبالچه به شکل یک درد موضعی احساس می‌شود و عموماً هنگام نشستن یا انجام هر فعالیتی که باعث فشار آمدن به پایین‌ترین قسمت ستون فقرات گردد بدتر می‌شود.این عارضه در خانم ها بیشتر از مردان شایع است، و معمولاً به دلیل آسیب موضعی (مانند زمین خوردن) یا زایمان رخ می‌دهد. در موارد نادری نیز، وجود تومور یا عفونت می‌تواند باعث درد دنبالچه شود. می‌توان با رعایت کردن نکاتی از بروز درد دنبالچه پیشگیری کرد.در حدود سن چهل سالگی یا دهه چهارم زندگی شیوع بیشتری داشته و در افراد چاق و کسانیکه زیاد می نشینند احتمال بروز بیشتری دارد.

علائم و نشانه ها

گاهی آزردگی دنبالچه منشا اصلی درد سیاتیک و کمر درد می باشد و بدلیل عدم توجه به آن ممکن است مدتها بیمار بعنوان کمر درد درمان شود ولی عامل اصلی دنبالچه باشد.

علائم درد دنبالچه می‌تواند شامل یک یا همه موارد زیر باشد:

• دردی که در هنگام نشستن تا حد زیادی بدتر می شود.
• درد دنبالچه که در موقع لمس شدن یا هنگامی که فشاری روی آن قرار می‌گیرد بدتر می‌شود.
• دردی که هنگامی تغییر وضعیت از حالت نشسته به ایستاده بدتر می‌شود.
• دردی که با یبوست بدتر شده و پس از دفع مدفوع بهتر می‌شود.

معمولاً استفاده از ترکیبی از درمان‌هایی که درد را کاهش می‌دهند و اصلاح فعالیت‌ها جهت جلوگیری از فشار آمدن به دنبالچه، برای کنترل یا تسکین درد کفایت می‌کند. در موارد بسیار نادری هم، انجام جراحی برای برداشتن دنبالچه توصیه می‌شود، که البته این جراحی (کوکسیژکتومی) تنها زمانی انجام می‌شود که درد شدید باشد و انجام دست کم چند ماه درمان غیرجراحی و اصلاح فعالیت‌ها تأثیری در تسکین و رفع درد نداشته باشد.

در این مقاله دلایل، تشخیص و هر دو گزینه درمانی غیرجراحی و جراحی به طور کامل مورد بررسی قرار می‌گیرند.

علت ها و دلایل

از علت درد استخوان دنبالچه میتوان گفت که هنوز به درستی نمی‌دانیم که کدام بخش‌های آناتومی بدن باعث بروز درد دنبالچه می‌شوند. در بسیاری از موارد علل درد استخوان دنبالچه دقیق مشخص نیست (که به آن درد دنبالچه ناشناخته گفته می‌شود)، و به همین دلیل در این موارد علائم عارضه کنترل می‌شوند.

در کل، اگر دنبالچه آسیب ببیند و یا وارد آمدن فشار اضافی بر آن باعث شود که استخوان‌هایش بیش از دامنه حرکتی طبیعی‌شان، که بسیار محدود است حرکت کنند، در این ناحیه درد موضعی و التهاب بروز می‌کند. آسیب دیدن رباط‌ها یا دیسک وستیجیال هم می‌تواند دلیل درد باشد. همچنین، در موارد نادری نیز، شکستگی استخوان‌های دنبالچه و یا وجود یک عفونت یا یک تومور در دنبالچه می‌تواند باعث درد دنبالچه شود.

علل زمینه‌ای

به طور کلی، تشخیص علت درد دنبالچه یکی از علل زمینه‌ای زیر را به عنوان عامل درد نشان خواهد داد:

• ترومای موضعی: زمین خوردن بر روی استخوان دنبالچه می‌تواند باعث التهاب رباط‌ها یا آسیب دیدن دنبالچه یا اتصال دنبالچه با ساکروم شود. این مورد شایع‌ترین دلیل درد دنبالچه است.
• زایمان: در طول وضع حمل سر نوزاد از بالای دنبالچه عبور می‌کند، و گاهی اوقات فشار وارد شده روی دنبالچه می‌تواند منجر به آسیب‌دیدگی اجزاء دنبالچه (دیسک، رباط‌ها و استخوان‌ها) شود.
• فشار: برخی از فعالیت‌ها که باعث وارد آمدن فشار طولانی مدت به دنبالچه می‌شوند، مانند اسب‌سواری و نشستن طولانی مدت روی یک سطح سفت، می‌توانند محرک درد استخوان دنبالچه باشند. معمولاً این عوامل باعث درد دائمی دنبالچه نمی‌شوند، اما اگر التهاب و علائم کنترل نشوند، امکان دارد که درد، مزمن شود.
• تومور یا عفونت: در موارد نادر، درد دنبالچه ناشی از وجود یک تومور یا عفونت در ناحیه دنبالچه است که باعث فشار آمدن روی دنبالچه می‌شود.

تشخیص

پزشک، درد دنبالچه را با گرفتن تاریخچه کامل پزشکی بیمار و انجام یک معاینه فیزیکی تشخیص می‌دهد.
معمولاً از آزمایش‌های تشخیصی مانند گرفتن عکس رادیولوژی و ام‌آر‌آی نیز برای رد سایر علت‌هایی که می‌توانند عامل درد باشند استفاده می‌شود.

معاینه فیزیکی

معاینه فیزیکی کامل برای عارضه درمان درد استخوان دنبالچه شامل موارد زیر خواهد بود:

• معاینه لگن و مقعد برای بررسی وجود توده یا توموری که می‌تواند دلیل درد باشد
• لمس دنبالچه برای بررسی وجود حساسیت به لمس

معمولاً قابل توجه‌ترین یافته در معاینه، حساسیت به لمس موضعی است که با لمس دنبالچه مشخص می‌شود. اگر دنبالچه نسبت به لمس حساس نباشد، درد این ناحیه ناشی از مشکل ساختاری دیگری مانند فتق ديسك بين مهره‌اي لومبوساكرال یا بیماری تخریب کننده دیسک خواهد بود.

آزمایش‌های تشخیصی مورد نیاز عبارتند از:

• گرفتن عکس رادیولوژی از ساکروم و دنبالچه برای رد این احتمال بعید که یک شکستگی آشکار یا یک تومور بزرگ باعث بروز ناراحتی شده باشد.
• اسکن ام‌آرآی برای رد وجود عفونت یا تومور ستون فقرات به عنوان دلیل درد.
  از آنجا که اسکن استخوان و سی‌تی‌اسکن اطلاعات ناچیزی فراهم می‌کنند، به طور کلی از آن‌ها استفاده نمی‌شود. معمولاً نتیجه تمام آزمایش‌های تصویربرداری منفی است.

راه ها و روش های درمان

در کلینیک تخصصی پروفسور فروغ ابتدا شرح حال و معاینه بالینی بیمار انجام شده و پس از اطمینان از علت درد دنبالچه و تهیه عکس رادیوگرافی درمان مناسب برای بیمار انجام می شود. این درمانها شامل ورزشهای مناسب،جا انداختن دنبالچه،تزریق،بلاک گانگلیون پیلار،دارو درمانی می تواند باشد

تلفن نوبت گرفتن 66572220

از بهترین راه ها و روش های درمان درد دنبالچه و رفع درد استخوان دنبالچه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

معمولاً، درمان‌های مورد استفاده برای درد دنبالچه موضعی و غیرتهاجمی هستند. عموماً، درمان‌هایی ابتدایی برای درد دنبالچه عبارتند از:

• تجویز داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب (NSAIDها). NSAIDهای معمول، مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و مهار کننده‌های COX-2، به کاهش التهاب اطراف دنبالچه که معمولاً علت بروز درد است کمک می‌کنند.
•  گذاشتن یخ یا کیسه سرد  روی ناحیه درد، روزی چند بار در طول چند روز اول شروع درد.
• گرم کردن یا گذاشتن یک کیسه داغ  روی ناحیه درد پس از چند روز اول.
• اجتناب از نشستن طولانی مدت یا وارد کردن هرگونه فشار به ناحیه درد، تا حد ممکن.
• استفاده از یک بالش برای جلوگیری از فشار آمدن به دنبالچه در هنگام نشستن. برای بعضی‌ها بالش‌های حلقه‌ای شکل  به خوبی جواب می‌دهند، اما برای بعضی دیگر این بالش‌ها مناسب نبوده و مانع فشار آمدن به دنبالچه آن‌ها نمی‌شوند. بسیاری از افراد بالش‌های فوم V شکل یا U شکل (که وسطشان خالی است تا دنبالچه با چیزی در تماس نباشد) را ترجیح می‌دهند. در کل، هر گونه بالش یا طرز نشستنی که مانع از فشار آمدن به دنبالچه می‌شود ایده‌آل است.

• اگر یبوست یا دفع مدفوع باعث بروز یا افزایش درد شد، به بیمار توصیه می‌شود که از نرم کننده‌های مدفوع استفاده کند و مصرف فیبر و آب را افزایش دهد.

سایر درمان‌های بدون جراحی

اگر درد دائمی یا شدید باشد، گزینه‌های درمانی غیر جراحی دیگری وجود دارد که عبارتند از:

    تزریق:

تزریق موضعی یک عامل بی‌حس کننده (لیدوکائین) و استروئید (برای کاهش التهاب) می‌تواند تا حدودی علائم این عارضه را تسکین دهد. البته، توصیه می‌شود که این تزریق با استفاده از فلوئوروسکوپ یا  دستگاه سونوگرافی به عنوان راهنما انجام شود. تسکین حاصل از این روش می‌تواند از یک هفته تا چند سال دوام داشته باشد. انجام این تزریق در سال نباید از سه بار بیشتر شود.

• درمان دستی یا جا انداختن دنبالچه: علائم برخی از بیماران از طریق درمان‌های دستی (مانند درمان های دستی متد MEIN  که توسط متخصصین طب فیزیکی انجام می شود و روش کایروپراکتیک ) تسکین می‌یابند.

• کشش: کشش ملایم رباط‌های متصل به دنبالچه می‌تواند مفید باشد. یک فیزیوتراپ، کایروپراکتور، متخصص طب فیزیکی و توان‌بخشی  یا سایر متخصصان حوزه بهداشت و درمان که در این زمینه آموزش دیده‌اند می‌توانند بیمار را در مورد حرکات کششی مناسب راهنمایی کنند.
• اولتراسوند: فیزیوتراپی با اولتراسوند نیز برای تسکین درد مفید است.

اگر پزشک پس از انجام معاینه، عکسبرداری رادیولوژی و ام‌آرآی به این نتیجه برسد که عفونت و تومور علل درد دنبالچه نیستند، در این صورت درمان غیرجراحی طولانی مدت برای تسکین درد و اصلاح فعالیت‌ها گزینه معقولی خواهد بود. 

پس از آنکه درد به حدی کاهش یافت که دیگر حرکت باعث درد بیش از اندازه نشود، انجام روزانه فعالیت‌های هوازی (ایروبیک) سبک مفید خواهد بود، چون افزایش جریان خون مواد مغذی بهبود دهنده را به ناحیه درد می‌رساند و باعث می‌شود قابلیت خوددرمانی طبیعی بدن فعال گردد. مزیت دیگر ورزش‌های هوازی آزادسازی اندورفین است، که همان فرآیند طبیعی تسکین درد در بدن می‌باشد.

عمل جراحی

برای افرادی که دچار درد مداومی هستند که با درمان غیرجراحی و اصلاح فعالیت‌ها کاهش نمی‌یابد یا به خوبی کنترل نمی‌شود، یکی از گزینه‌های درمانی برداشتن تمامی یا قسمتی از دنبالچه از طریق عمل جراحی است.جراحی زمانی توصیه می شود که بیمار به درمانهای اولیه پاسخ ندهد معمولا در بیش از 90 در صد موارد مشکل بیمار بدون جراحی حل می شود.

این عمل به ندرت انجام می‌شود، به طوری که حتی روش انجام آن در بسیاری از کتاب‌های آموزشی جراحی ستون فقرات وجود ندارد. اگر چه خود این عمل نسبتاً ساده‌ است، اما بهبودی بعد از انجام آن برای بیمار فرایندی طولانی و ناراحت کننده خواهد.

جهت رزرو نوبت با تلفن 66572220 تماس حاصل فرمایید.

گردن درد ممکن است در محل مهره های گردن احساس شده که این درد ممکن است به سمت بازو کشیده شود (رادیکولوپاتی).

تمام گروه های سنی در معرض خطر ایجاد گردن درد هستند. افرادی که در یک محل نشسته و فعالیت با کامپیوتر را برای مدت زمان طولانی انجام می دهند نیز با سطح بالای این خطر مواجه هستند. در حدود 10% از افراد با یک دوره گردن درد در هر سال روبرو می شوند. به هر حال گردن درد در بین زنان کمی بیشتر از مردان مشاهده می شود. در ادامه به موضوع علت درد گردن و درمان آن میپردازیم.

علائم و نشانه ها

معمولاً از علل گردن درد می توان به درد ناشی از گرفتگی عضلات گردن اشاره کرد. گاهی اوقات درد در ناحیه گردن با حرکت دادن گردن یا چرخاندن سر تشدید می شود. سایر علائم دیسک گردن مربوط به بعضی انواع گردن درد شامل بی حسی، احساس سوزش، حساس شدن، درد به صورت تیر کشیدن، احساس سیری، مشکل در بلع غذا، احساس ضربان قلب، صدای وز وز در سر، احساس گیجی یا سبکی سر، و ورم غدد لنفاوی است.

گردن درد همچنین می تواند با سر درد، خشکی گردن، درد صورت، شانه درد، و بی حسی یا سوزش بازو (پارستسیاس شدید فوقانی) همراه باشد. این علائم اغلب در نتیجه وارد شدن فشار به اعصاب در گردن ایجاد می شود. در این حالت با توجه به شرایط، گاهی اوقات گردن درد با درد در ناحیه بالا یا پایین کمر همراه است و این شرایط معمولاً با التهاب ستون فقرات در نتیجه اسپوندیلیت آنکیلوزان ارتباط دارد.

 سر درد

رایج ترین علت گردن درد و سر درد ناشی از گردن درد، عملکرد نامناسب مفاصل بالای گردن، عضلات گردن یا اعصاب آن است که باعث انتقال سیگنال های درد از طریق عصب سه قلو به ساقه مغز می شود و به این ترتیب شما سیگنال های درد را به عنوان سر درد ناشی از گردن درد احساس می کنید.

رایج ترین دلیل سر درد ناشی از گردن درد مربوط به عملکرد نامناسب سه مفصل بالای گردن است. به بیان ساده، مفاصل گردن می تواند باعث سر درد ناشی از گردن درد یا درد در مواقعی شوند که این مفاصل بیش از حد سفت شده یا به مقدار زیاد حرکت کنند (برای مثال تکان خوردن زیاد و عدم حمایت به خاطر عضلات ضعیف گردن) و یا در یک موقعیت نامناسب قفل گردند (برای مثال قفل شدن مفصل فاست یا قرارگیری آن در موقعیت نامناسب). همانطور که گفته شد، هنگامی که مفصل گردن تحت فشار قرار گرفته و دردناک شود، سیگنال های درد از طریق عصب سه قلو به ساقه مغز منتقل می شود و به این ترتیب سر درد ناشی از گردن درد یا در برخی موارد درد صورت آغاز می شود!

 درد دست و کتف

درد بازو گاهی اوقات نشانه ای از ایجاد مشکل در بازو نیست، بلکه ایجاد مشکل در مهره های گردن را نشان می دهد. مشکلات گردن می تواند بر وضعیت شانه ها، بازوها، و حتی دست ها نیز تاثیر داشته باشد. این مشکلات می تواند در نتیجه فرسایش مفاصل با گذشت زمان، وارد شدن آسیب، یا فعالیت بیش از حد در یک پایان هفته ایجاد شود. اگر شما از درد بازو رنج می برید و در ارتباط با گردن خود نیز با مشکل روبرو هستید، لازم است از خدمات پزشک برای درمان علایم دیسک گردن و گردن درد استفاده کنید.

علت ها و دلایل

اکثر موارد فرسایش مهره های گردن (کاربرد مکانیکی) می تواند علت گردن درد ایجاد می شوند و این شرایط می تواند با بالا رفتن سن و استفاده زیاد از گردن یا بازوها همراه باشد. با این وجود در حدود 10% موارد ایجاد گردن درد با بیماری های سیستمیک همچون پلی‌میالژی‌ روماتیكا یا آرتریت‌ گیجگاهی ارتباط دارند. مشکلات مکانیکی عادی که باعث درد گردن می شوند، به شرح زیر هستند:

• کشیدگی عضلات که معمولاً با فعالیت فیزیکی بلند مدت همچون نشستن پشت کامپیوتر برای یک دوره زمانی طولانی مرتبط است. علاوه بر این امکان ایجاد کشیدگی شدید گردن نیز پس از خوابیدن در یک موقعیت نامناسب وجود دارد.
• آرتروز ناشی از باریک شدن دیسک های میان مهره ها (تکه های غضروف که بین استخوان ها قرار دارد) در ستون فقرات می تواند باعث درد گردن شود. به این ترتیب مهره های مجاور شروع به تولید بخش های زائد استخوانی در واکنش به افزایش فشار وارد شده به خود می کنند. در این حالت رشد استخوانی می تواند باعث ایجاد درد موضعی در گردن یا بازوها به خاطر تحت فشار قرار گرفتن اعصاب شود.
• فتق دیسک گردن بیشتر می تواند باعث درد بازو به جای گردن درد شدید شود. به این ترتیب وارد شدن فشار به یک عصب در گردن باعث درد شدید بازو (بازو درد) می شود. علاوه بر فتق دیسک گردن می تواند باعث از بین رفتن عملکرد عصب شود که مشکلاتی همچون از بین رفتن قابلیت واکنش، احساس، یا کاهش قدرت عضلات را به همراه دارد.
• تنگی نخاعی در ناحیه کمر مشکلی است که در آن کانال ستون فقرات تنگ شده و باعث وارد شدن فشار به طناب نخاعی می شود (میلوپاتی گردن). این مشکل می تواند باعث برآمده شدن دیسک، ایجاد زائده های استخوانی، و ضخیم شدن پیوندهای نخاعی شود. به هر حال فشرده شدن طناب نخاعی ممکن است در همه موارد باعث درد گردن نشود، اما این مشکل با بی حس شدن پاها، ضعیف شدن بدن، و از دست دادن کنترل ادرار و مدفوع همراه است.
• ضربه شلاقی یک حرکت سریع گردن به سمت جلو و عقب است که باعث وارد شدن آسیب به بافت نرم گردن می شود. این مشکل معمولاً هنگام تصادف با وسیله نقلیه پشت سر ایجاد می شود. به هر حال درد و سفتی مربوط به ضربه شلاقی معمولاً 24 تا 48 ساعت پس از وارد شدن آسیب توسط بیمار احساس خواهد شد.

مشکلات سیستماتیک که می توانند باعث درد گردن شوند شامل اسپوندیلیت آنکیلوزان، آرتریت روماتوئید، پلی‌میالژی‌ روماتیكا یا آرتریت‌ گیجگاهی، تومور و عفونت است.

تشخیص

در اکثر موارد، سابقه پزشکی و معاینات فیزیکی از بخش های اصلی ارزیابی های مورد نیاز برای تشخیص مشکلات گردن است. در بعضی موارد برای افرادی که به درمان های اولیه واکنش نشان نمی دهند، ممکن است از تست های عکس برداری تخصصی همچون عکس برداری رادیولوژی، اسکن ام آر آی، یا پرتونگاری کامپیوتری برای بررسی سایر مشکلات مربوط به بافت نرم، دیسک های گردن، تنگی نخاعی، تومورها، یا آسیب های عصبی استفاده شود.

راه ها و روش های درمان

در صورتی که شما دچار درد گردن شده اید، می توانید از روش های درمانی مختلف برای بهبود خود استفاده کنید. در ابتدا لازم است بدانید که در اکثر موارد درمان درد گردن نیازی به عمل جراحی دیسک گردن ندارد. در این حالت از روش های متعدد غیر جراحی قبل از تعیین لزوم انجام عمل جراحی استفاده می شود و در ادامه این مطلب بعضی از مهمترین این روش های درمان گردن درد توضیح داده می شوند. در اکثر موارد، درد گردن ممکن است ناشی از کشیدگی گردن باشد و به این ترتیب امکان درمان آن با استفاده از روش های غیر جراحی وجود دارد. در اکثر موارد این روش ها شامل کاهش فشار وارد شده بر گردن و از بین بردن اسپاسم عضلات است.

در صورتی که گردن درد خفیف دارید، می توانید تا زمان مراجعه به پزشک از نکات زیر برای تسکین درد و مراقبت صحیح از گردن خود قبل از ملاقات با پزشک بهره ببرید:

• در روزهای اول از یخ بر روی محل آسیب دیده گردن استفاده کنید. پس از این زمان، از کمپرس آب گرم یا دوش آب گرم استفاده نمایید.
• داروهای مسکن موجود در داروخانه ها مثل ایبو پروفن یا استامینوفن را برای کاهش درد و ناراحتی خود مصرف کنید.
• برای چند روز از فعالیت های ورزشی و فعالیت هایی که باعث تشدید علائم مشکل شما می شود و نیز بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید. با کاهش علائم بیماری به تدریج و به آرامی فعالیت های عادی خود را آغاز نمایید.
• عضلات گردن خود را هر روز تمرین دهید. در این رابطه به آرامی حرکت های کششی سر را از یک سمت به سمت دیگر و از بالا به پایین انجام دهید.
• در هنگام فعالیت و استراحت کردن گردن خود را در وضعیت مناسب قرار دهید.
• از نگه داشتن تلفن بین شانه و گردن خود اجتناب نمایید.
• هر چند وقت یک بار وضعیت بدن خود را تغییر دهید. به این ترتیب برای یک مدت طولانی در یک موقعیت ننشسته یا در حالت ایستاده قرار نگیرید.
• از ماساژ آرام گردن استفاده کنید.
• برای خوابیدن از یک بالش مخصوص استفاده نمایید.
• از بریس یا ابزارهای محافظ گردن بدون تایید پزشک استفاده نکنید. در صورتی که این ابزارها بطور نامناسب استفاده شوند، می توانند علائم مشکل شما را تشدید نمایند.

دارو

گاهی اوقات ممکن است از دارو برای درمان درد گردن استفاده شود. در این حالت با توجه به دلیل ایجاد گردن درد، ممکن است برای بیمار از داروهای زیر استفاده شود:

• داروهای ضد التهاب غیر استروئید (NSAIDs)
• داروهای ریلکس کننده عضلات
• تجویز موقت داروهای ضد درد اوپیوئیددرمان گردن درد

در بعضی موارد گردن درد، می توان از تزریق موضعی داروهای مناسب برای رفع مشکل بیمار استفاده کرد.

فیزیوتراپی

در اکثر مواقع فیزیوتراپی با یک برنامه درمانی برای بیمار همراه است. درمان های فیزیوتراپی می تواند شامل اقدامات انفعالی همچون سرما یا گرما درمانی، استفاده از امواج مافوق صوت، و ماساژ باشد که می تواند به تسکین درد و کاهش سفتی عضلات کمک موثر کند. علاوه بر این تمرین های حرکتی فیزیوتراپی می تواند باعث تقویت عضلات و افزایش دامنه حرکتی آنها شود. متخصصان فیزیوتراپی همچنین به بیماران آموزش مناسب را درباره شرایط و مسائل مربوط به بیماری و وضعیت قرارگیری مناسب بدن و تکنیک های ریلکس کردن ارائه می نمایند.

حرکات اصلاحی

حرکت های اصلاحی و ورزش گردن درد   یک بخش معمول همه برنامه های درمانی برای گردن درد است. یک برنامه معمول حرکتی در این رابطه شامل ترکیبی از حرکت های کششی و تقویتی، حرکت های آیروبیک، و احتمالاً حرکت های نقطه ماشه ای (تریگر پوینت) است. در زمان انجام ورزش گردن ، هنگامی که سر و شانه به سمت جلو خم می شوند، بعضی عضلات خاص کوتاه شده و محکم می شوند. این شرایط در صورت ادامه یافتن می تواند باعث گردن درد دائمی شود.

تزریق

فردی که دارای گردن درد مزمن است، احتمالاً می تواند از نتایج حاصل از تزریق کورتیزون در مراحل اولیه درمان خود بهره مند شود. کورتیزون می تواند التهاب ایجاد شده در اطراف یک مفصل، عصب، یا ساختارهای دیگر بدن را کاهش دهد و به این ترتیب به کاهش درد و ریکاوری سریع تر بیمار کمک نماید. کورتیزون بطور خاص یک داروی مسکن درد نیست. فعالیت این دارو فقط، کاهش التهاب بدن است. به همین خاطر در اغلب موارد کورتیزون به همراه یک ترکیب از مواد بی حسی به محل آسیب دیده تزریق می شود. به این ترتیب تزریق داروی بی حسی می تواند کاهش فوری و موقت درد بیمار را به همراه داشته باشد و در صورتی که تزریق به صورت موفقیت آمیز انجام شده باشد، کورتیزون می تواند به تدریج وضعیت مفاصل را بهبود ببخشید و در بلند مدت درد را از بین برده و حرکت های مفصل را ترمیم کند.

گردنبند طبی

ابزارهای تثبیت کننده گردن می توانند حرکت های گردن را محدود کرده و به گردن برای تحمل وزن سر کمک نمایند. به هر حال دراز کشیدن نیز می تواند دارای تاثیر مشابه بر روی وضعیت گردن باشد. محدود کردن حرکت های گردن و کاهش فشار (وزن) وارد شده به آن می تواند به عضلات استراحت دهد تا به این ترتیب بهبود پیدا کرده و عملکرد عادی خود را باز یابد.

ترکشن (کشش ستون فقرات)

گاهی اوقات، می توان از کشش ستون فقرات  بنا به تجویز متخصص  برای کمک به درمان گردن درد استفاده کرد. از این روش درمانی برای جدا کردن سطح مفاصل موجود در گردن استفاده می شود که می تواند در صورت ابتلای فرد به آرتروز گردن نتایج مفید برای بیمار داشته باشد. در صورتی که شما با مشکل برآمدگی یا فتق ریسک روبرو هستید، کشش ستون فقرات می تواند مقداری فضا برای اعصاب آسیب دیده ایجاد کند و به این ترتیب درد بیمار کاهش پیدا خواهد کرد.

ماساژ

در صورتی که گرفتگی و سفت شدن عضلات دلیل اصلی گردن درد باشد، متخصص فیزیوتراپی می تواند از تکنیک های ماساژ برای کمک به کاهش گرفتگی و درد در این عضلات به علت آرتروز گردن استفاده کند.

درمان دستی ( کایرو پراکتیک)

در این روش ترکیبی از دستکاری ستون فقرات، درمان دستی، یا سایر تکنیک های مانند آن به عنوان بخشی از برنامه درمانی برای بهبود درد گردن استفاده می شود. بعضی از تکنیک های دستکاری ستون فقرات که در کایرو پراکتیک استفاده می شود، شامل: تکنیک فلکشن دیستراکشن، دستکاری با کمک ابزار، دستکاری خاص ستون فقرات، بافت درمانی نرم با کمک ابزار، تکنیک های دستی کشش و پایداری مفصل، ماساژ تراپی، تراپی تریگر پوینت هستند.

لیزر درمانی

لیزر درمانی روشی است که در آن از طول موجه خاص لیزر برای بافت استفاده می شود و به این ترتیب به تسریع فرآیند بهبود بیمار کمک موثر می شود. این روش معمولاً برای بیمارانی استفاده می شود که از مجموعه متنوعی از شرایط دیسک گردن ، گردن درد حاد و مزمن رنج می برند و در این حالت امکان کاهش و حذف درد، ورم و التهاب، اسپاسم و بهبود عملکرد عضلات وجود دارد.

در لیزر درمانی از پرتو لیزر بطور مستقیم بر روی ناحیه آسیب دیده از 30 ثانیه تا چند دقیقه استفاده می شود. پرتو لیزر معمولاً توانایی 2 تا 5 سانتی متر نفوذ به زیر پوست دارد. هنگامی که پرتو لیزر از لایه های پوست عبور کرده و به نواحی تحت درمان رسید، این پرتو توسط بافت هدف و اجزای حساس به نور موجود در سلول ها جذب می شود. هنگامی که این پرتو انرژی جذب شود، یک مجموعه از رویدادها در سلول شروع می شود که به تدریج باعث بهبود بافت آسیب دیده می شود و به این ترتیب بیمار با کاهش درد، التهاب، ورم و کاهش کلی زمان درمان با افزایش متابولیسم درون سلولی مواجه خواهد شد.

عمل جراحی

در موارد خاص، درمان گردن درد نیاز به مداخله عمل جراحی است. مهمترین نشانه های نیاز به انجام عمل جراحی در بین این بیماران به شرح زیر هستند:

• ایجاد مشکل برای طناب نخاعی
• عدم کاهش درد با استفاده از روش های درمانی محافظه کارانه (غیر جراحی)
• درد و یا ضعف مزمن بیمار

برای درمان گردن درد شدید روش‌های درمانی دیگری مانند طب سوزنی، اوزون درمانی و … نیز وجود دارد.