رکورد بیشترین گل خورده در فوتبال

بیشترین گل زده در یک دوره جام جهانی؛ رکورد جاودانه «ژوستو»!

با دنبال کردن نتایج زنده قوتبال در ادوار مختلف میتوان دریافت که در طول برگزاری 15 دوره جام جهانی از سال 1958 تاکنون، هیچ بازیکنی موفق نشده به رکورد 13 گل ژوست فونتن نزدیک شود و باید دید این اتفاق خارق العاده، سرانجام در سال 2022 خواهد افتاد یا طلسم، ادامه پیدا خواهد کرد.

تنها بازیکنانی که موفق شده اند در یک دوره از مسابقات جام جهانی، بیش از 9 بار دروازه رقبا را باز کنند، اوج دوران حرفه ایشان در فاصله سال های 1950 تا 1970 خلاصه می شد. زمانی که هنوز تاکتیک های مدرن تدافعی، تمرکز همکاری بازیکنان در فاز تهاجمی را تحت تاثیر قرار نداده و مانعی بابت قرار دادن بار گلزنی روی دوش های یک نفر نبود. در لیست 10 بازیکن برتر مسابقات از این نظر، برزیلی ها با 4 نماینده پیشتازند و سایر کشورها، فقط یک نماینده دارند. در میان 5 بازیکنی که بیشترین گل در یک دوره از جام جهانی را به ثمر رسانده اند، نام اوزه بیو در رتبه پنجم است.

اوزه بیو؛ 9 گل در 6 بازی

تورنمنت جام جهانی 2022 که در قطر آغاز شود، یکی از رکوردهای اسطوره پرتغال در خطر خواهد بود و کریستیانو رونالدو این شانس را دارد تا با به ثمر رساندن 3 گل در این تورنمنت، به تنهایی عنوان «رکورددار گلزنی در جام جهانی با پیراهن تیم ملی پرتغال» را از آن خود کند. اوزه بیو با به ثمر رساندن 9 گل، بهترین گلزن تاریخ پرتغالی ها در جام جهانی است و نکته جالب توجه این است که بیو، تمامی گل هایش با پیراهن تیم ملی پرتغال را در تورنمنت 1966 به میزبانی انگلیس به ثمر رساند. 4 گل از 9 گل اوزه بیو در آن مسابقات از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید و از این نظر هم به همراه باتیستوتا رکورددار است؛ به ثمر رساندن 4 گل از روی نقطه پنالتی و کسب کفش طلا توسط بیو در تورنمنتی که تیم ملی پرتغال به عنوان سومی بسنده کرد.

آدمیر؛ 9 گل در 6 بازی

در رتبه چهارم این لیست، یکی از بهترین مهاجمان تاریخ برزیل قرا می گیرد که صدالبته نامش پله نیست! پیش از آغاز جنگ جهانی دوم و درحالی که برزیل توانست در سومین دوره برگزاری این رقابت ها، عنوان سوم را به نام خود بزند در اولین دوره برگزاری مسابقات پس از پایان جنگ جهانی، به عنوان میزبان رقابت ها انتخاب شد تا امیدوار به نگه داشتن جام در خانه باقی بماند. اتفاقات ماراکانا در عین حال، نه تنها تاریخ سازی را به سلسائو هدیه نداد، بلکه یک تراژدی تمام عیار ملی را رقم زد و در آخرین بازی، برزیل مغلوب اروگوئه شد. جمعیت حاضر در ماراکانا را نمی شد تخمین زد اما برزیلی ها، در کمال ناامیدی شاهد شکست تیم ملی کشورشان مقابل اروگوئه بودند.

تیمی که در نیمه نهایی، 6 گل وارد دروازه اسپانیا کرده بود در بازی آخر زورش به همسایه جنوبی نرسید و کسب کفش طلا توسط آدمیر، تنها افتخار برزیلی ها در آن جام شد. البته اگر نایب قهرمانی جام جهانی را افتخار به حساب نیاوریم! آدمیر در آن جام، 9 گل به ثمر رساند که گلزنی او در نیمه نهایی، همراه با شکستن رکورد گلزنی در تاریخ مسابقات بود. پیش از آن، گی یرمو استابیله با آرژانتین در نخستین دوره جام جهانی، 8 گل به ثمر رسانده بود که البته در آن مسابقات هم جام قهرمانی به اروگوئه رسید.

گرد مولر؛ 10 گل در 6 بازی

جام جهانی 1970، سالِ ژرمن ها در آوردگاه مکزیک نبود اما سالِ بمب افکن، چرا. آلمان غربی و ایتالیا در یکی از جذاب ترین نیمه نهایی های تاریخ جام جهانی، آن سال به مصاف یکدیگر رفته و در فاصله دقایق 90 تا 111، مجموعاً 6 مرتبه دروازه یکدیگر را باز کردند که سهم گرد مولر، گلزنی در دقایق 94 و 110 بود؛ هرچه در آن دیدار، عملکرد دروازه بان ها ضعیف بود، مهاجمان تشنه گلزنی نشان داند و همای سعادت در انتهای دیدار روی شانه های آتزوری نشست. در دیدار فینال اما برزیل حاضر بود و در نهایت هم جام را به خانه برد.

در این میان، حضور در دیدار رده بندی، سهم آلمان ها شد و گرد مولر اگرچه نتوانست در آن دیدار تعداد گل هایش را افزایش دهد اما با مجموع 10 گل، کفش طلا را از آنِ خود کرد و با به ثمر رساندن 2 هت تریک در یک دوره از مسابقات، تاریخ سازی خود را تکمیل کرد. او آخرین بازیکنی بود که چنین دستاورد خارق العاده را از خود بر جای گذاشت و از آن پس، تنها گابریل باتیستوتا موفق شد 2 مرتبه هت تریک، آن هم نه در یک دوره را تجربه کند.

شاندور کوچیش؛ 11 گل در 5 بازی

کسب عنوان نایب قهرمانی جام جهانی، برای بسیاری از کشورهایی که تابه حال تجربه قهرمانی در این رقابت ها را نداشته اند، دستاورد قابل قبولی به حساب می آید اما نایب قهرمانی مجارستان در 1954، بدون شک یک ناکامی محض بود. مجارها که آن سال فرانس پوشکاش را  در اختیار داشتند در دور گروهی مسابقات کولاک کرده و در تنها 2 بازی دور گروهی (شیوهبرگزاری مسابقات 1954 به طور جالب توجهی خاص بود)، 17 گل به ثمر رساندند. آن ها ابتدا با 9 گل، کره جنوبی را در هم کوبیده و سپس 8 بر 3 از سد آلمان غربی گذشتند.

در این میان، 7 گل سهم کوچیش بود و او موفق شد تا مسیر رسیدن به فینال، مقابل برزیل و اروگوئه هم در هر بازی 2  گل به ثمر برساند و تا دیدار ماقبل پایانی، رکورددار گلزنی در یک دوره از تورنمنت شود. دیدار فینال اما مجارها در کمال ناباوری مقابل آلمان غربی شکست خوردند تا هم گلزنی و بهبود رکورد، سهمِ کوچیش نشود و هم ژرمن ها در دومین دوره برگزاری جام جهانی پس از جنگ، برای اولین بار فاتح جهان لقب بگیرند تا دردهای ناشی از تحقیرشان در سال های پس از جنگ جهانی، کمی تسکین یابد.

کوچیش، اولین بازیکن تاریخ بود که در یک دوره، 2 بار هت تریک می کند و همچنین میانگین گلزنی او (2.2 به ازای 90 دقیقه حضور)، پس از عملکرد ارنست ویلیموفسکی با پیراهن لهستان در تورنمنت 1938، بهترین بود. البته ویلیموفسکی در تنها دیدارش در آن مسابقات، 4 گل زد و همین مورد، مقایسه را کمی مع الفارق می کند. شاید اگر بخت با کوچیش در دیدار فینال همراه بود، هم نام مجارستان در لیست قهرمانان تاریخ این مسابقات به چشم می آمد و هم ژوست فونتن، در دوره بعد موفق به شکستن رکورد او نمی شد.

ژوست فونتن: 13 گل در 6 بازی

رکورددار تاریخ جام جهانی و صدرنشین این لیست اما کسی نیست جز ژوست فونتن؛ مردی که هرگز به فینال این مسابقات نرسید اما حضور در دیدار رده بندی برای تاریخ سازی او کافی بود. درست 4 سال پس از آنکه کوچیش رکورددار گلزنی در یک دوره شد، «ژوستو» رکوردش را شکست و اکنون به مدت 64 سال است که نه تنها کسی موفق به شکستن رکورد او نشده، بلکه هیچ بازیکنی به نزدیکی های رکورد او نرسیده و همین مورد، فونتن را به یکی از برترین بازیکنان تاریخ جام جهانی بدل می کند.

او در 21 بازی با پیراهن فرانسه، 30 بار دروازه رقبا را باز کرده و درحالی که تا پیش از برگزاری دیدارهای رده بندی و فینال، فونتن 9 گله و رکورد گلزنی روی عدد 11 بود، موفق شد مقابل آلمان غربی، مدافع عنوان قهرمانی 4 بار گلزنی کند. فونتن تا دقیقه 36 به رکورد کوچیش رسید، دقیقه 78 رکورد را شکست و یک دقیقه مانده به پایان دیدار، فاصله اش را از این نظر بهبود بخشید تا مدافع عنوان قهرمانی در سوئد به عنوان چهارمی بسنده کند. جالب توجه، اینجاست که هیچکدام از گل های فونتن در این مسابقات، از روی نقطه پنالتی به ثمر نرسید؛ زیرا پنالتی زن خروس ها در آن تورنمنت، ریمون کوپا بود

منبع مقاله: sofascore.com