دانلود فیلم سینمایی ایرانی ملاقات خصوصی

مهسا بهادری: در اوضاعی که سینمای ایران روبه نابودی است، در همان شرایطی که ماه ها فیلم تازه ای روی پرده نرفت و هر هفته نهایتا پنج میلیون نفر به سینما رفتند، مسئولین سینمایی ترجیح دادند سراغ مسکن بروند، مسکنی که این بار از نوع شیشه و مواد مخدر است. مخدری که کمی عاشقانه در تاروپود آن تنیده شده است. سینما این روزها معتاد شده، معتاد به مسکن هایی از جنش مشکلات اجتماعی یا خنده ای 90 دقیقه  که شاید کمی هم بی محتوا باشند. چرا این اتفاق برایش افتاده؟ از بس که در هر مقطعی با مشکلی مواجه شده، یک مسکن مانند«انفرادی» یا «بخارست» به آن تزریق کردند تا در نهایت مانند «دینامیت» بترکد.

این بارهم مسئولان سینمایی ترجیح دادند یک مسکن موقتی به سینما بدهند تا 12 روز دیگر جشنواره فیلم فجر را شروع کنند و در اسفند هم مانند هر سال مخاطب کم باشد و چند فیلم خوب برای عید که ماه رمضان هم هست اکران کنند. «ملاقات خصوصی» به کارگردانی امید شمس اکران شد تا به همراه «بخارست» و «چپ، راست» و با فروش هفتگی دو میلیارد تومان و در مجموع فروش 4 میلیارد تومان در دو هفته کمی چراغ سینماها را خاموش کند اما این بار برای تماشای فیلم، نه خاموشی بخاطر تعطیلی. به همین بهانه هم به گفت وگویی کوتاه و مختصر با پیام احمدی نیا و نادر فلاح پرداختیم که در ادامه می خوانید.

پیام احمدی نیا: کارگردان «ملاقات خصوصی» از دل همان آدم ها بیرون آمده

شاید آخرین کاری که تا این اندازه جدی و در قالب «ملاقات خصوصی» از شما در خاطر داریم، مربوط به فیلم سینمایی «صحنه زنی» است که شاید فضای اجتماعی حاکم در آن را بتوانیم با این فیلم مقایسه کنیم، عده ای آدم که از سر فقر یا هوس و برای رسیدن به قدرت و پول بیش تر انجام کارهایی را می پذیرند. نگران نیستید که در این قالب ماندگار شوید؟

تنوع نقش های من زیاد است و تعداد کارهایی که در این سال ها انجام داده ام هم گسترده است ولی این خشونتی که در این دو فیلم در کاراکتر من وجود دارد، تبدیل به بخشی از ذات شخصیت اجتماعی ما شده است و این خشم باید به شیوه های گوناگون نمایش داده شود تا راهکاری برای فروکش کردن آن پیدا شود.

نشان دادن این ماجراها و تبعات آن باعث می شود که سطح جرم و جنایت یا همان خشونتی که شما از آن صحبت می کنید کاهش پیدا کند؟

امیدوارم این اتفاق رخ دهد البته این موضوع درصورتی رخ می دهد که فرهنگ فیلم دیدن در اجتماع رشد پیدا کند. نکته ای که وجود دارد این است که شاید آمار رخ دادن این موارد در بین افرادی که کمی از نظر مالی پایین تر هستند بیشتر باشد و آن ها باید به این قبیل فیلم ها بیشتر توجه کنند؛ اما وقتی فرصت نداشته باشند یا هزینه شان نرسد به این کارها توجه کنند، بازهم فایده ای نخواهد داشت.

خود شما تجربه زندگی در جنوب شهر را داشته اید؟

بله.

نکته ای وجود دارد؛ به هرحال ممکن است نشان دادن این تصاویر از جنوب شهر چهره بدی از آن مناطق را در ذهن افراد ایجاد کند و افرادی که تجربه زیستن در آن مناطق را ندارند، به هر حال دچار مشکلاتی شوند.

آقای شمس که کارگردان این اثر هستند بر این باورند که ما بچه های جنوب شهر دو دسته هستیم و یک دسته 80 درصد هستند که سمت خلاف می روند و یک دسته 20 درصد هستند که دنبال چیز دیگری هستند. این دسته از مردم که خود من هم تجربه زیست در آن مناطق را داشتم، لایه های بسیار فراوانی برای دیده شدن دارد و به نظرم «ملاقات خصوصی» آمد به یک رابطه عاشقانه از دل این زندگی پرداخت.

قوه قضاییه در چهلمین جشنواره فیلم فجر چند عنوان فیلم سینمایی با محوریت های حقوقی مثل «ملاقات خصوصی» یا «علفزار» را به نمایش گذاشت؛ شما این اتفاق را یک گام رو به جلو برای کم شدن سانسور و پرداختن به مسائل جدی تر می دانید؟

بله و این اتفاق بسیار خوبی است که قوه قضاییه به این علم رسیده که از طریق سینما و هنر می تواند جلوی جرم و جنایت را بگیرد و امیدوارم که این روند ادامه داشته باشد.

بیشتر بخوانید:

3 دلیلی که سبب استقبال از «ملاقات خصوصی» می شود

سرنوشت نامعلوم اکران فیلم موفق چهلمین جشنواره فجر

مخاطب از فیلم اجتماعی اشباع شده/راحت ترین کار ساخت فیلم غیر کمدی است/ به شادی نیاز داریم، بازیکنان فوتبال باختند چون عبوس بودند

نادر فلاح: درد جامعه باید گفته شود تا درمان شود

یکبار شما اعلام کردید که تمام قد از همه فیلم هایی که در آن حضور داشتید و ایفای نقش کرده ای دفاع می کنید، یعنی هیچ فیلمی نبوده که ضعف داشته باشد؟

اینکه من گفتم از همه فیلم ها به صورت تمام قد دفاع می کنم به این خاطر است که آدم نباید در برابر کاری که انجام داده، ترسو باشد و باید نتیجه کارش چه خوب و چه بد را بپذیرد. من در سینما کار می کنم، یک بخشی از این هنر فیلم های بسیار خوب است و یک بخش دیگر فیلم های متوسط و حتی فیلم های ضعیف است. همه ما در این عرصه در حال فعالیت و زحمت کشیدن هستیم حتی آن هنرمندی که در فیلمی بد، یا خودش بازی خوبی ندارد، یا کارگردانی که یک فیلم ضعیف می سازد، بازهم زحمت کشیده و ممکن است روزی تبدیل به یک کارگردان یا هنرمند خوب شود. اینکه من می گویم دفاع می کنم به این معناست که من از آنچه که هست دفاع می کنم.

به تازگی در فیلم های سینمایی روند نشان دادن جرم و جنایت افزایش پیدا کرده است به نظر شما این مسئله باعث می شود که جرم و جنایت کاهش پیدا کند یا یکسری ترفند و شیوه و تجربه جدید در اختیار افراد قرار خواهد گرفت؟

به نظر من قطعا سینما در کم شدن جرم و جنایت تاثیرگذار است. چون سینما، تلویزیون، تئاتر و… جرم و جنایت را نشان نمی دهد بلکه نتیجه آن را به تصویر می کشد. حتی فیلم مستند هم این گونه است شاید وقوع جرم را نمایش بگذارد اما قطعا تبعات و آسیب های آن را به تصویر می کشد. مشخصا درباره «ملاقات خصوصی» صحبت کنیم، کسانی که این فیلم را می بینند، هرچند که خود فعل را می بینند اما نتیجه اش را به صورت پررنگ تری می بینند. وقتی افراد مرتکب جرمی می شوند خودشان هیچ زاویه دیدی نسبت به آن ندارند اما وقتی روی صندلی سینما آن را تماشا می کنند متوجه تبعاتش می شوند.

نکته ای که در این قبیل فیلم ها که به موضوعات اجتماعی را به تصویر می کشند وجود دارد این است که قشری را به نمایش می گذارند که از لحاظ مالی بسیار ضعیف هستند، اما مسئله اینجاست که این قشر به سینما می روند تا این فیلم ها را تماشا کنند؟ با این وضعیت اقتصادی فردی که به نان شبش محتاج است بابت سینما پولی پرداخت می کند؟

شاید به سینما نروند؛ اما بالاخره این فیلم ها را خواهند دید. بعدها در تلویزیون و اینترنت دست به دست خواهد شد.

باتوجه به ممیزی هایی که روی این فیلم اعمال شده، شما فکر می کنید در تلویزیون اکران خواهد شد؟

نمی دانم اما بالاخره به دست عموم مردم خواهد رسید. نباید این نکته را دست کم گرفت آدم های زیادی از این جنس هستند اما بسیار سینما را دوست دارند و آن را دنبال می کنند و به آن علاقه دارند. به همین جهت فکر می کنم شاید در سینما نه، شاید در تلویزیون نه؛ اما در نهایت این فیلم ها دیده خواهد شد. ضمنا این نکته را هم فراموش نکنید، وقتی یک تعداد آدم در یک جامعه خلاف می کنند، دلایل زیادی برای آن وجود دارد که باعث می شود آن فرد به آن نقطه برسد. در واقع این فیلم ها فقط برای خلافکارها ساخته نمی شود، اگر کسانی هستند که مسئول رسیدن این آدم ها به این نقطه هستند، باید این مسائل را ببینند و مسئولیتشان را گردن بگیرند و سعی کنند بستر را به گونه ای فراهم کنند که جامعه از این موضوع فاصله بگیرد و الان همکاری هایی که برای نشان دادن این موضوعات انجام می شود، بسیار ارزشمند است. درگذشته سعی می شد این مسائل مخفی شود، اما الان می دانند که باید درباره آن صحبت شود تا درمان شود.

صحبت نکردن درباره مسائل و معضلات اجتماعی این گونه است که فردی به بیماری مبتلا شده و به جای مراجعه به پزشک و درمان آن، بیماری را پنهان کند تا دائم گسترش پیدا کند اینکه درباره مشکلات صحبت می شود بسیار ارزشمند است و قطعا می تواند موثر باشد.

57245