نقدها و نمرات فیلم «داستان شگفت انگیز هنری شوگر»؛ اقتباسی جذاب و کوتاه از جهان رولد دال (جشنواره ونیز 2023)

[ad_1]

نقد فیلم داستان شگفت‌انگیز هنری شوگر

فیلم کوتاه «داستان شگفت انگیز هنری شوگر» (The Wonderful Story of Henry Sugar) جدیدترین اثر وس اندرسون کارگردان شناخته شده آمریکایی، برای اولین بار امسال طی روزهای اخیر در جشنواره بین المللی فیلم ونیز 2023 به نمایش درآمد و با تحسین عموم منتقدان روبه رو شد. نقد فیلم داستان شگفت انگیز هنری شوگر و امتیازهای منتقدان به این اثر سینمایی را در این مطلب بررسی کرده ایم.

فیلم «داستان شگفت انگیز هنری شوگر» که قرار است اواخر شهریور در سالن های سینما و اوایل مهرماه امسال از طریق شبکه نتفلیکس پخش شود اقتباسی است از داستان کوتاهی به همین نام نوشته رولد دال که نخست سال 1977 در کتاب «داستان شگفت انگیز هنری شوگر و شش داستان دیگر» چاپ شد. این اولین بار نیست که اندرسون سراغ داستان های رولد دال می رود؛ او پیشتر انیمیشن استاپ موشن «آقای فاکس شگفت انگیز» (Fantastic Mr. Fox) را هم بر پایه رمانی از دال ساخت و حالا طبق آنچه خود تایید کرده یک مجموعه 4 قسمتی از فیلم های کوتاه را می سازد که «داستان شگفت انگیز هنری شوگر» اولین قسمت و آغازگر آن است. شبکه نتفلیکس ماه سپتامبر سال 2021، شرکت آثار رولد دال را از طریق معامله ای به ارزش 686 میلیون دلار به تملک خود درآورد و به فاصله ای تقریبا کوتاه در اوایل سال 2022 اعلام کرد که وس اندرسون قصد ساخت فیلمی جدید از آثار این نویسنده را دارد. در ابتدا گفته می شد که این اثر یک فیلم بلند سینمایی است اما مدتی بعد معلوم شد که با یک فیلم کوتاه روبه رو خواهیم شد.

نقدها و نمرات فیلم «فراری»؛ ترکیب تماشایی فرمول یک و پدرخوانده (جشنواره ونیز 2023)

نمایش فیلم های کوتاه در جشنواره ونیز بی سابقه نیست و این رویداد هنری سابقه روشنی در پخش و تبلیغ فیلم های کوتاه کارگردان های صاحب نام دیگر دارد؛ مثلا فیلم کوتاه «صدای انسانی» پدرو آلمودوار هم چند سال پیش برای بار نخست در همین جشنواره اکران شد. فیلم اندرسون روایتگر داستان مردی ثروتمند و قمارباز است که به اطلاعاتی درباره یک فرد عجیب دست پیدا می کند؛ مردی که ادعا می کند بدون استفاده از چشمانش قادر است ببیند؛ مرد از این مهارت در گذشته برای پول درآوردن استفاده کرده و گویا در هند موفق به کسب این مهارت های غریب شده است. هنری، قهرمان داستان می خواهد هر طور شده این مهارت ها را بیاموزد و از آن در قمارهای همیشگی اش بهره ببرد. بندیکت کامبربچ مشهورترین چهره این اثر سینمایی نقش هنری شوگر را بازی می کند.

بندیکت کامبربچ در داستان شگفت انگیز هنری شوگر

وس اندرسون مدت ها قصد داشت این داستان خاص رولد دال را به فیلم تبدیل کند و شدت تحسینی که نثار این داستان می کند از تمام جوانب فیلمش هویدا است. در کنار علاقه اندرسون به اثر دال، به باور بسیاری از منتقدان او به دلیل درک عمیقش از این داستان و اساسا درک رولد دال و جهان او، موفق شده اثر را از یک اقتباس صرف فراتر برده و در نقش یک مولف ظاهر شود؛ در حقیقت او جهان رولد دال را چنان خوب شناخته که موفق شده از طریق این جهان ادبی در فیلم کوتاهش یک جهان اصیل هنری و سینمایی خاص خلق کند.

نگاهی به نظرات منتقدان در وبسایت راتن تومیتوز که 19 نقد مختلف درباره این فیلم کوتاه را جمع آوری کرده، رضایت 95 درصد منتقدان را نشان می دهد. این فیلم 39 دقیقه ای در میان منتقدان انگلیسی زبان 18 نقد مثبت و تنها یک نقد منفی دارد. «داستان شگفت انگیز هنری شوگر» در سایت متاکریتیک هم با مجموع 13 نقد مثبت و 2 نقد میانه نمره متای 83 از 100 را به دست آورده است. نقد فیلم «داستان شگفت انگیز هنری شوگر» را توسط چندین منتقد انگلیسی زبان در ادامه مطلب بخوانید.

کتاب داستان شگفت انگیز هنری شوگر و شش داستان دیگر اثر رولد دال نشر کتاب چ

نقد فیلم داستان شگفت انگیز هنری شوگر

رابی کالین – تلگراف

امتیاز: 80 از 100

منطقا وس اندرسون و رولد دال هرگز نباید با هم جور می شدند. یکی بسیار آمریکایی، احساساتی و متمرکز بر خانواده های مساله دار است، در حالی که دیگری موجودی سنتی و اروپایی است که از چیزهای ترسناک و عجیب لذت می برد. با این حال، در کمال تعجب، اندرسون بهترین مفسر آثار دال از آب درآمده است. با توجه دقیقی که اندرسون به خرج می دهد، موفق شده جنبه هایی از نوشته های دال را به نمایش بگذارد که صرفا با خواندن آثار این نویسنده متوجه شان نمی شوید و البته سبک نوشتاری زنده دال، فیلم سازی اندرسون را به راه های جدید هیجان انگیز و موفقی سوق داده است.

دیوید ارلیخ – ایندی  وایر

امتیاز: 91 از 100

شایع شده بود که فیلم جدید وس اندرسون، قسمت اول چهار فیلم کوتاه نتفلیکسی او که از مجموعه داستانی رولد دال به همین نام اقتباس شده آنچنان به شکلی رادیکال به منبع خود وفادار مانده است که به طرز طعنه آمیزی ممکن است در مجموع اثری جدید در مقایسه با منبع اقتباسش به نظر برسد؛ خوشبختانه این شایعه به شکلی نصفه و نیمه حقیقت دارد، شاید هم بهتر است بگوییم حداقل دو سوم آن حقیقت دارد.

همه چیز برای خلاقانه ترین فیلم اندرسون تا به امروز آماده است. فیلمی که با جسارت وجه نمایشی و داستان های در هم تنیده پیچیده اش را به رخ می کشد؛ داستان هایی پرشدت که حتی «شهر سیارکی» از فیلم های جدید اندرسون هم در مقایسه با آن کم می آورد. در حالی که «داستان شگفت انگیز هنری شوگر» ممکن است وفادارانه ترین اقتباسی که تا به حال از آثار دال صورت گرفته تصور شود اما فیلم به شکلی ساخته شده که در مورد خالق واقعی این پروژه شکی باقی نمی ماند.

این فیلم جدید کوتاه یک پروژه یک بارمصرف و دورریختنی نیست که صرفا با پول کلان یک سرویس استریمینگ ساخته شده باشد. این فیلم کوتاه در کنار سه فیلم کوتاه دیگر که پروژه بزرگ تر اندرسون را تشکیل می دهند فصل مهم دیگری است در شیفتگی مادام العمر فیلمساز نسبت به درک خویشتن در دنیایی آشفته. فرم ارائه اثر برخلاف هر چیزی است که قبلاً شاهد آن بوده ایم، نه فقط نسبت به آثار اندرسون بلکه نسبت به هر فیلمساز دیگری. با این حال، اصول زیربنایی آن برای کسانی که کارهای اندرسون را دنبال می کنند، عمیقاً آشناست.

درست مانند «شهر سیارکی»، فیلم قبلی کارگردان، «هنری شوگر» هم آشکارا بررسی می کند که چگونه داستان سرایی می تواند به عنوان راهی به سوی بزرگ ترین حقایق زندگی باشد، اما در حالی که آن فیلم درگیر یافتن آرامش در ناشناخته ها بود، این اثر به استفاده از تکنیک های هوشمندانه روی می آورد تا از طریقش راهی برای دیدن حقیقت در میان تیرگی ها و گمراهی ها پدید آورد. اگر ادعا کنیم داستان رولد دال ردیه ای بود در برابر همه منتقدانی که او را به بدجنسی متهم می کردند، فیلم اندرسون یک اعتراض تند و بدون ابهام است برای هرکسی که فکر می کند آثار او سبک و بی معنی اند.

نقد فیلم داستان شگفت انگیز هنری شوگر

پیتر دبروج – ورایتی

امتیاز: 80 از 100

تعیین اینکه آیا سبک وس اندرسون است که کاملاً با آثار رولد دال مطابقت دارد یا بالعکس، امری دشوار است. با این حال، اقتباس اندرسون از «داستان شگفت انگیز هنری شوگر» رولد دال به نظر یک ترکیب ایده آل میان این دو نفر است. این فیلم کوتاه عجیب و غریب 40 دقیقه ای طیفی از بازیگران جدید را به نمایش می گذارد که با اندرسون در سبک  ژرفانمای خاص او که به امضای این کارگردان تبدیل شده همکاری می کنند. با وجود مدت زمان جمع و جور اثر، فیلم به طرز چشمگیری غنی است و حتی می تواند در بخش فیلم های کوتاه اسکار رقابت کند؛ فیلمی که نسبت به برندگان قبلی این بخش از زمانی که فیلم « شش لول» ساخته مارتین مک دونا در سال 2006 موفق به برنده شدن جایزه شد، قدرتمندتر است.

«داستان شگفت انگیز هنری شوگر» به جای اینکه یک فیلم مستقل باشد، بخشی از یک پروژه بزرگ تر است شامل سه اقتباس دیگر اندرسون از دال که قرار است اواخر سپتامبر از نتفلیکس پخش شوند. مشابه «شهر سیارکی»، «هنری شوگر» هم ساختار داستانی پیچیده ای را به کار می گیرد؛ فیلم با بیرونی ترین لایه شروع می کند، با رالف فاینس که در نقش خود نویسنده قصه یعنی رولد دال به ایفای نقش پرداخته. همانطور که داستان پیش می رود، در می یابیم که فیلم حضور فاینس به عنوان بازیگر در نقش رولد دال را به رسمیت شناخته چرا که به او نقش یک افسر پلیس لندن را هم سپرده است؛ در واقع اندرسون خود با اشارات رندانه ی فرامتنی ساختگی بودن اثر را به رسمیت می شناسد و توجه مخاطبان را به سوی ترفندهای صحنه جلب می کند که برای انتقال بین مکان های گوناگون استفاده می شود.

لزلی فلپرین – هالیوود ریپورتر

امتیاز: 90 از 100

آیا نظرات مردم در مورد فیلم های وس اندرسون دچار انشقاق بیشتری شده است؟ اگر به سایت های گردآوری نقدها نگاهی بیندازیم، به نظر می رسد که طیف نظرات گسترده تر شده است؛ همانطور که در واکنش ها به فیلم های اخیر او، «شهر سیارکی» و «گزارش فرانسوی» دیده می شود. این شکاف می تواند نتیجه طبیعی آشنایی و نزدیکی با سینمای یک هنرمند باشد، آشنایی بیشتر با خود تمایل به واکنش های رضایت آمیز یا تحقیرآمیز بیشتر را هم ایجاد می کند. همان عناصری که ممکن است یک بیننده آن را دوست داشته باشد، عناصری همچون عجیب و غریب بودن، طراحی دقیق، گروه بازیگران بزرگ، وویس اورهای زیاد و داستان های پیچیده، ممکن است مورد علاقه بیننده دیگری قرار نگیرد.

مانند غذاهای غنی در رستوران هایی که مشتاق دریافت ستاره های میشلن (نوعی رتبه بندی رستوران ها) هستند، هر نما در اینجا ممکن است برای افراد متنفر از اندرسون زیادی مزه دارشده به نظر برسد و نوعی سو هاضمه سینمایی را ایجاد کند. با این منطق، کوتاه بودن فیلم (40 دقیقه) ممکن است برای این دسته از مخاطبان اثر را به یک میان وعده قابل هضم تر تبدیل کند، با این منطق می شود گفت حتی بیزاران از اندرسون و سینمایش هم در «داستان شگفت انگیز هنری شوگر»، با نوعی جمع وجوری متعادل کننده مواجه می شوند (کوتاهی اثر می تواند فیلم را برای دشمنان سینمای اندرسون هم تا حدی قابل تحمل کند). فیلم اغلب آن طعم هایی را که به عنوان امضای وس اندرسون می شناسیم با خود دارد اما در قالبی سالم و شفاف.

[ad_2]

دکمه بازگشت به بالا