چرا این ملودی هولناک در بسیاری از فیلم‌های سینمایی حضور دارد؟

لحظات احساسی فیلم وجه مشترکی دارد. اما یکی از آن رزروهایی که شاید ندیده اید موزیکالی به نام روز خشم است! در این ویدئو می خواهیم به این س answerال پاسخ دهیم که چرا 4 نت موسیقی در تعداد زیادی فیلم تکرار می شود.

این موسیقی یک سرود میلادی است که توسط راهبان کاتولیک برای مراسم تدفین ساخته شده است. ملودی روز خشم از روزی صحبت می کند که کاتولیک ها معتقدند خدا در قضاوت مردگان و زنده ها نشسته است ، جایی که در روز قیامت تصمیم می گیرد چه کسی از مسیر آتش و گوگرد عبور کند و به بهشت ​​برود. و چه کسی به جهنم خواهد رفت

الکس لودویگ ، موسیقی شناس و استاد کالج موسیقی برکلی ، فهرستی طولانی از فیلم هایی را که شامل Dies Irae است تهیه کرده است. به این ترتیب ، موسیقی و اشعار با هم ترکیب می شوند و نوعی احساس ترسناک و وحشتناک را در شنونده ایجاد می کنند.

چند قرن پس از برپایی این قطعه ، کلیسا بسیار تأثیرگذار شد و صدای روز خشم در خارج از کلیسا شنیده شد. به عنوان مثال ، موسیقی موتزارت در سال 1971 ، که توسط این موسیقی ساخته شده است.

آهنگساز فرانسوی لوئیز هکتور برلیوز در دهه 1830 با تغییر موسیقی را به صحنه دیگری تبدیل کرد. در حین ایجاد موسیقی متن فوق العاده ، او موسیقی متن را طولانی تر کرد و اشعار آن حذف شد. داستان برلیوز بر اساس یک مراسم یا مراسم تدفین نیست ، سمفونی او به عشق دیوانه واری اشاره می کند که شخصیت اصلی آن در خواب این بود که معشوق کشته شده اش به شکل یک جادوگر برای شکنجه کردن او بازگشت. نام این سمفونی “رویای جادوگر جادوگر” است و تمام قسمت های آن در قبر چیده شده اند و بسیار ترسناک هستند.

سایر آهنگسازان بزرگ نسخه موزیکال “روز خشم” را در آثار خود گنجانده اند. سمفونی رقص مرده ، ساخته نویسنده مجارستانی فرانتس لیست ، نمونه ای از این مجموعه موسیقی است. او با الهام از نقاشی های یک قرن و با کمک نت های موسیقی ، رنج و مرگ را به تصویر می کشد. سمفونی Messa da Requiem جوزپه وردی نوع دیگری از موسیقی است.

با پشت سر گذاشتن سمفونی هایی که بر اساس موسیقی روز غضب ساخته شده اند ، به اولین فیلم صامت می رسیم و می بینیم که موسیقی روز خشم در این فیلم ها بسیار مورد استفاده قرار گرفته است. این موسیقی نمادی از تاریکی است و در وقایع وحشتناکی که روی صحنه اتفاق می افتد منعکس می شود. فیلم های خاموش اغلب با یک ارکستر کامل همراه می شوند تا داستان فیلم را با ادامه موسیقی پیش ببرند.

دیستوپیا یک وضعیت روانی یا جامعه ای است که در آن رنج یا بی عدالتی زیادی وجود دارد. این مکان به نوعی کشوری دیکتاتوری یا پسا آخرالزمانی است.

نمونه ای از چنین فیلمی “متروپولیس 1927” ، یک فیلم داستانی خاموش آلمانی است. این فیلم بر اساس داستان یک روبات خراب و پر از اقتباس است و از موسیقی روزهای خشم در یک لحظه احساسی و مهم استفاده می کند.

وقتی امکان ترکیب صدا و فیلم فراهم شد ، فیلم های صامت ناپدید شدند و موسیقی فیلم پخش شد. در این زمان بود که از موسیقی عصبانی برای برانگیختن احساس ناخوشایند استفاده شد. نمونه ای از این کاربردها در جنگ ستارگان یافت می شود: امید جدید و زندگی شاد.

فیلم “درخشش” نمادین ترین استفاده از “روز خشم” را به ما نشان می دهد.

فیلم های ترسناک بهترین مکان برای نمایش موسیقی روز عصبانیت هستند. این موسیقی از مراسم تشییع جنازه در قرن سیزدهم تا فیلم های ترسناک امروزی فاصله زیادی داشته است. شاید باورتان نشود ، اما فقط چهار شخصیت اتفاق می افتد. بیایید بیشتر در مورد موسیقی صحبت کنیم.

این سبک موسیقی به دوران “دوریان” برمی گردد و اگر چهار نت اول را بنوازیم متوجه می شویم که در یک قدم کوچک است. این مرحله در موسیقی همیشه احساس غم ، اندوه و تاریکی را به همراه داشته است. اگر به نت های اصلی نگاه کنید ، خواهید دید که نت های “اما” و “می” به یکدیگر نزدیک هستند و از هم دور هستند. گوش های ما عادت کرده اند که این دو نت را با هم دوست نداشته باشیم. همچنین ، یادداشت ها پایین می آیند و صدا با افزایش شما بلندتر می شود.

وقتی روند موسیقی کاهش می یابد ، باعث ناراحتی می شود و برعکس ، وقتی افزایش می یابد ، شادی را به بیننده منتقل می کند. هر سه را با هم ترکیب کنید تا یک موسیقی وحشتناک و وحشتناک ایجاد کنید!

معلمان موسیقی معتقدند سرودهای روز خشم همه جا وجود دارد ، زیرا گوشه های ما برای تشخیص آن تربیت نشده اند. این زبان ریشه فرهنگی دارد و حتی نسخه های به روز شده نیز وجود دارد. موضوعات مربوط به موسیقی “جن گیری” یا “کابوس کریسمس” یکی از نمونه های این نسخه های اصلاح شده است.