دنیای سینمایی جدید دی سی از کدام اشتباهات مارول باید اجتناب  کند؟

[ad_1]

مدت هاست که گفته می شود استودیو مارول در رابطه با شخصیت های شرور یک مشکل جدی دارد. در بسیاری از فیلم های دنیای سینمایی مارول، شخصیت های شرور معمولاً شخصیت پردازی های برجسته ای ندارند، یا به عبارت دیگر، فاقد ویژگی های شخصیتی منحصربه فرد هستند و انگیزه هایی که برای کارهای شرورانه  خود دارند، بسیار ساده و سطحی است. شخصیت های شرور مارول معمولاً انگیزه هایی مانند انتقام یا شهوت تسلیم ناپذیری برای قدرت دارند. این یکی از مشکلاتی است که دنیای سینمایی جدید دی سی باید از آن دوری کند اما این تمام ماجرا نیست.

در کمیک های اصلی مارول که همگی شرورهای دنیای سینمایی مارول از آنجا نشأت می گیرند، معمولاً به مخاطبان کمیک ماه ها، سال ها و حتی دهه ها فرصت داده می شود تا با زیر و بم شخصیت یک ظالمِ دیوانه قدرت آشنا شوند و او را درک کنند. اما در دنیای سینمایی مارول ماجرا فرق دارد. اغلب شخصیت های شرور فیلم های مارول، تنها در طول یک فیلم در این دنیای سینمایی حضور دارند و معمولاً پس از آن فیلم به خصوص، دیگر آن ها را نمی بینیم. مطمئناً نمی توان در طول 2 ساعت یک شخصیت شرور را که اغلب به اندازه قهرمان فیلم اهمیت دارد، به خوبی پرداخت و اعماق انگیزه های او را برای مخاطب کاوش کرد.

گاهی اوقات در فیلم های مارول می بینیم که به لطف یک بازیگر با استعداد و ماهر، برخی از این شخصیت های شرور تمایز پیدا می کنند و در ذهن مخاطبان ماندگار می شوند. اما این موضوع حقیقت را تغییر نمی دهد: شخصیت های شرور دنیای سینمایی مارول بسیار بد نوشته می شوند.

اگرچه مشکل اصلی دنیای سینمایی مارول، صرفاً به پرداخت شخصیت های شرور ختم نمی شود. این موضوع نشان دهنده مشکلی اساسی تر از صرفاً گروهی از شخصیت ها است. شخصیت های شرور سطحی به کنار، دنیای سینمایی مارول از نظر داستانی ضعیف است. دنیای ابرقهرمانان معمولاً جهانی سیاه و سفید است. همه به دو دسته قهرمانان و تبهکاران (شروران) تقسیم می شوند، دو گروهی که تنها با جنگیدن و از بین بردن یکدیگر می توانند مشکلات خود را حل کنند. با وجود اینکه محدودیتی در رابطه با خلق داستان هایی در این چهارچوب وجود ندارد، اما تکراری شدن و پیش بینی پذیر شدن آن ها اجتناب ناپذیر است، اتفاقی که به وضوح برای دنیای سینمایی مارول افتاده است. مارول تا به حال نخواسته چهارچوب و سنت های داستان های کمیکی و ابرقهرمانی را زیر پا بگذارد، به جای آن تصمیم گرفته تا میزان اکشن فیلم ها را افزایش دهد و شخصیت های شرور قوی تری را به نمایش بگذارد که درگیر شرارت هایی با مقیاس بزرگ تر می شوند.

پس از آنکه تایتان دیوانه تانوس (با بازی جاش برولین) نیمی از جمعیت کل جهان را در فیلم «انتقام جویان: جنگ بی نهایت» (Avengers: Infinity War) از صفحه روزگار محو کرد، دنیای سینمایی مارول چاره ای جز پایین آوردن مقیاس شرارت ها نداشت. شاید همه با این حرف موافق نباشند، اما جیمز گان چنین عقیده ای دارد. تجربه جیمز گان در دنیای سینمایی مارول به ساخت 3 فیلم «نگهبانان کهکشان» (guardians of the galaxy) منجر شد. در حال حاضر گان دارد دنیای سینمایی جدید دی سی را برای کمپانی برادران وارنر سازماندهی و راه اندازی می کند. طی گفت وگویی که گان با مجله ددلاین در سال 2023 داشته، فاش کرده که مخاطبان واقعاً از داستان های تکراری و کلیشه های سینمای ابرقهرمانی خسته شده اند، به همین علت او قصد دارد از چنین رویکردی در دنیای سینمایی دی سی اجتناب کند. طبق گفته های جیمز گان او می خواهد با تمرکز روی شخصیت ها، به جای داستان، این مشکل بزرگ فیلم های ابرقهرمانی را حل کند.

اگر واقع گرایانه نگاه کنیم، هیچکس نمی تواند پس از تانوس دوباره عرض اندام کند

جیمز گان در این گفت وگو بلافاصله موضع دیپلماتیکی گرفت و به این نکته اشاره کرد که مارول و دی سی نباید به عنوان رقیب های یکدیگر دیده شوند. بدون شک مارول و دی سی به مدت چندین دهه برای کنترل بازار کتاب های کمیک با هم رقابت کرده اند، و هواداران هر یک از این ناشرها اغلب درباره نقاط قوت و ضعفی که آن ها دارند، از بحث های پرشوری که بین شان ایجاد می شود لذت می برد، اما به نظر جیمز گان در رابطه با سینما ماجرا فرق دارد. به عقیده او دنیای سینمایی مارول و دنیای سینمایی دی سی نه تنها با هم درگیر نیستند، بلکه مکمل یکدیگر هستند.

جیمز گان در این رابطه گفت: «صادقانه بگویم، فکر می کنم هر چه فیلم های مارول بهتر باشند، برای دی سی بهتر است، و هر چه فیلم های دی سی بهتر باشند، برای مارول بهتر است. وقتی مردم فیلم های ابرقهرمانی بد می بینند، دیگر نمی خواهند پول شان را برای چنین فیلم هایی خرج کنند. بنابراین اگر شما در سینمای ابرقهرمانی فعالیت می کنید، نفع شما در ساخته شدن فیلم های خوب است.»

1,080,000 تومان

با این وجود جیمز گان از استفاده یک فاجعه در ابعاد کیهانی (بشکن تانوس) در فیلم «جنگ بی نهایت» انتقاد کرد: «وقتی شما نیمی از جمعیت کل جهان را حذف می کنید، چطور می توانید در داستان های بعدی و جدیدتر دنیای خود، میزان خطر را بالاتر ببرید؟ چه خطری بالاتر از کشته شدن نیمی از جمعیت جهان وجود دارد؟» به نظر جیمز گان، حذف کردن نیمی از جمعیت کیهان آن قدر دراماتیک است که یک فرنچایز نمی تواند پس از آن دوباره تجدید قوا کند. بلکه درعوض باید در داستان های بعدی، نشان بدهد چگونه کل جهان به واسطه این اتفاق دیوانه شده بود و عواقب آن را به تصویر بکشد.

این فیلم ساز تحسین شده در ادامه گفت: «بشکن تانوس یک رویداد جهانی در مقیاس کل کیهان بود. اگر واقع گرایانه نگاه کنیم، در سراسر کیهان، در تمام سیاره ها و کهکشان ها، عواقب چنین رویدادی مردم را دیوانه خواهد کرد. بنابراین نوشتن داستانی که پس از این اتفاق روایت می شد، بسیار سخت است. به همین دلیل است که روایت داستان فیلم های «نگهبانان کهکشان» تا حدی آسان تر بوده است، چرا که آن ها فاصله قابل قبولی از باقی فیلم های دنیای سینمایی مارول داشته اند.»

فیلم های «نگهبانان کهکشان» جیمز گان در اعماق فضا و با شخصیت هایی اتفاق می افتد که یا بیگانه، یا اندروید و یا جهش یافته هستند و اغلب اوقات با دیگر قهرمانان دنیای سینمایی مارول تعامل ندارند. فاصله «نگهبانان کهکشان» با دیگر فیلم های مارول این امکان را به جیمز گان می داد تا فیلم های خود را در یک حباب مجزا قرار بدهد.

شخصیت محور بودن بهتر از داستان محور بودن است

جیمز گان تصمیم گرفته به جای آنکه فیلم های جدید دنیای سینمایی دی سی را درباره قتل عام های جهانی و تهدیدهای ویرانگر بسازد، کمی از طرح های داستانی اینگونه عقب نشینی کند و روی شخصیت ها تمرکز کند. او اعتراف کرد که خستگی مردم از سینمای ابرقهرمانی واقعی است، اما به این موضوع اشاره کرد که این خستگی ربطی به ژانر ابرقهرمانی ندارد و به خاطر داستان های تکراری ای است که در این ژانر روایت می شوند.

گان در این رابطه توضیح داد: «چیزی که به عنوان «خستگی ابرقهرمانی» می شناسیم به نوع داستان هایی مربوط می شود که در این ژانر روایت می شوند. این خستگی وقتی رخ می دهد که شما تمرکزتان را از نکته اصلی، که شخصیت است، برمی دارید و جای دیگری قرارش می دهید. ما سوپرمن را دوست داریم. ما بتمن را دوست داریم. ما عاشق مردآهنی هستیم. چون آن ها شخصیت های باورنکردنی ای هستند که مدت هاست در قلب ما جایی برای خود پیدا کرده اند. و اگر روی پرده سینما این شخصیت ها جز مشت های  خود چیزی برای ارائه نداشته باشند، فیلم های ابرقهرمانی واقعاً خسته کننده می شوند. به عقیده من هر فیلمی که داستان آن احساسات مخاطب را درگیر نکند، خسته کننده خواهد شد.»

3,600,000 تومان

مبارزه نهایی در پایان اغلب فیلم های ابرقهرمانی، در حقیقت چیزی نیست جز خزعبلی که روی پرده نمایش داده می شود. فیلم های ابرقهرمانی به مدت 2 ساعت همه شخصیت ها را معرفی و آماده می کنند، سپس در 30 دقیقه نهایی، ناگهان آشوب و ویرانی سراسر فیلم را در بر می گیرد. مهم نیست مبارزه نهایی یک فیلم چقدر اکشن است، مبارزه نهایی هرگز قرار نیست بهترین بخش یک فیلم اکشن یا ابرقهرمانی باشد. مبارزه نهایی صرفاً وقفه ای است که مخاطب باید منتظر بماند تا ببیند چه کسی جان سالم به در خواهد برد.

اگر فیلم سازان فیلم های ابرقهرمانی طعم های بیشتری به فیلم های اکشن خود اضافه کنند، می توان با خستگی ابرقهرمانی مبارزه کرد. کار دیگری که آن ها می توانند بکنند، این است که اکشن فیلم های خود را منحصر به فرد کنند، مانند فیلم های فرنچایز «مأموریت غیرممکن» (Mission: Impossible) که با موفقیت این کار را اجرا کرده. مسیری که خود جیمز گان برای دنیای سینمایی دی سی انتخاب کرده، عمیق شدن روی شخصیت ها و پرداختن به آن هاست تا از این طریق، اکشن  فیلم را هم جذاب تر و درگیرکننده تر کند.

منبع: Slash/Film

[ad_2]