10 فیلم کمدی آزاردهنده که اصلا خنده دار نیستند

[ad_1]

همه ما روزانه به کمی خنده و شادی نیاز داریم. بالاخره هرچه نباشد خنده بر هر درد بی درمان دواست! جای تعجب نیست که کمدی های بزرگ و موفقی مانند «هواپیما!» (Airplane!)، «دکتر استرنج لاو» (Dr. Strangelove)، «زین های شعله ور» (Blazing Saddles) یا «ساقدوش ها» (Bridesmaids) به عضو جدایی ناپذیر فرهنگ عامه تبدیل شده اند و همیشه تماشایشان لذت بخش است. کمدی های متوسط هم قطعا جایگاه ارزشمندی دارند و تماشایشان آرامش بخش و دلگرم کننده است. اما زمانی که قرار است مخاطب با یک فیلم کمدی بخندد و در عوض کسل و خواب آلود آن را کنار می گذارد واقعا ناامیدکننده است. در ادامه بدترین فیلم های کمدی را نام بردیم که اصلا خنده دار نیستند و کم ترین امتیاز را از منتقدان دریافت کردند.

10. یک ماجرای شرم آور (A Low Down Dirty Shame)

• محصول: 1994
• کارگردان: کینن آیوری وینز
• بازیگران: کینن آیوری وینز، جیدا پینکت اسمیت، سالی ریچاردسون
• امتیاز راتن تومیتوز: 4 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 5.9 از 10

تنها فضیلت این فیلم عنوانش است که حقیقتا هرچه لازم است از فیلم بدانیم را بازگو می کند؛ یک کمدی اکشن شرم آور به نویسندگی/کارگردانی و بازی کینن آیوری وینز در نقش یک بازپرس خصوصی که به پرونده ای علیه یک سلطان مواد مخدر رسیدگی می کند. وینز کارگردان بدی نبود. او اولین قسمت از فرنچایز «فیلم ترسناک» (Scary Movie) را در سال 2000 ساخت که تا مدت ها پردرآمدترین فیلم یک کارگردان آفریقایی-آمریکایی بود. او همچنین در سال 2004 فیلم «دختران سفیدپوست» (White Chicks) را کارگردانی کرد که خنده دار است و طرفداران دوستش دارند. اما دلیلش مشخص نیست چرا این فیلم با پیش فرضی که پیش از این هم در آثار دیگر امتحانش را پس داده، تا این حد مسخره از آب درآمده است.

9. ماجرای خوابگاه 3 (Transylmania)

• محصول: 2009
• کارگردان: دیوید هیلنبراند، اسکات هیلنبراند
• بازیگران: پاتریک کاوانا، جیمز دیبلو تونی، آنتونی دنمان
• امتیاز راتن تومیتوز: 8 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 3.8 از 10

چه اتفاقی می افتد وقتی یک گروه از نوجوانان برای تعطیلات به ترانسیلوانیا بروند؟ در یکی از بدترین فیلم های کمدی دوران به نام «ماجرای خوابگاه 3» که یک کپی ضعیف و دست پایین از فیلم «تعطیلات لمپون» (National Lampoon) است، هیچ چیز خنده دار نیست. این فیلم با تمام تلاشش حتی شبیه «فرانکنشتاین جوان» (Young Frankenstein) هم نیست. شاید بتوان آن را نسخه ای بسیار ضعیف تر از اسپین آف های «کیک آمریکایی» (American Pie) دانست که تمام آن شوخی های شکست خورده  را به بدترین شکل ممکن تکرار می کند.

8. با تشکر از شما دکتر ری (Merci Docteur Rey)

• محصول: 2004
• کارگردان: اندرو لیتواک
• بازیگران: دایان ویست، جین بیرکین، ونسا ردگریو
• امتیاز راتن تومیتوز: 0 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 6.1 از 10

این فیلم مضحک به کارگردانی اندرو لیتواک یک محصول بی ارزش با بازی دایان ویست در نقش یک معتاد است. او به زنی که وانمود می کند یک درمانگر است می گوید که شاهد یک قتل بوده. «با تشکر از شما دکتر ری» تمام تلاشش را می کند تا خنده دار و قابل درک باشد اما با تمام دست وپا زدن هایش موفق نمی شود حتی اندکی جالب توجه باشد. حتی ونسا ردگریو افسانه ای که در این فیلم در نقش خودش ظاهر می شود هم نمی تواند آن را نجات دهد. اصلا مشخص نیست این فیلم برای چه ساخته شده است.

7. کودک دردسرساز (Problem Child)

• محصول: 1990
• کارگردان: دنیس داگن
• بازیگران: جان ریتر، مایکل ریچاردز، گیلبرت گوتفرید
• امتیاز راتن تومیتوز: 0 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 5.4 از 10

«کودک دردسرساز» فیلمی است که به نظر می رسد به طور کلی نسبت به کودکان بدبین باشد. فیلم درباره یک زوج غیرعادی است که پسربچه ای را به فرزندی قبول می کنند که معلوم می شود خود شیطان است. بسیاری از والدین نسبت به نظرات بی رحمانه و بالقوه آزاردهنده فیلم درباره فرزندخواندگی (که در پخش خانگی سانسور شد) و حامیان حیوانات نسبت به تصویر نفرت انگیز روی پوستر فیلم (تصویر گربه ای در ماشین لباسشویی) اعتراض داشتند. علی رغم شکست جهانی از سوی منتقدان، این فیلم در سینماها و همچنین در ویدئوهای خانگی و تلویزیون موفق بود. یک فرنچایز خیلی بدتر بعد از آن شکل گرفت. یک دنباله داشت که در راتن تومیتوز امتیاز 8 از 100 دریافت کرد و بعد از آن یک فیلم تلویزیونی ساخته شد که هیچ نقد و نظری دریافت نکرد.

6. ببین حالا کی حرف می زنه (Look Who’s Talking Now)

• محصول: 1993
• کارگردان: امی هکرلینگ
• بازیگران: جان تراولتا، کریستی آلی، دیوید گلگر
• امتیاز راتن تومیتوز: 0 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 4.4 از 10

«ببین حالا کی حرف می زنه» با بازی جان تراولتا و کرستی آلی و کارگردانی امی هکرلینگ، یک کمدی رمانتیک درباره یک مادر شاغل است که در یک اسباب بازی فروشی کار می کند. این فیلم با صدای خنده دار بروس ویلیس به عنوان یک نوزاد می توانست خیلی خنده دارتر از این حرف ها باشد. این فیلم دنباله دو قسمت دیگر است که از هر لحاظ با شکست مواجه شد. صدای دنی دویتو و دایان کیتون (به ظاهر تقلید از ژا ژا گابور)، به عنوان سگ های سخن گو، در یکی از آشفته ترین و مسخره ترین فیلم های کریسمسی که تا به حال ساخته شده هدر می رود. خوشبختانه یک سال بعد تراولتا با «پالپ فیکشن» (Pulp Fiction) بازگشت تا این فاجعه را جبران کند.

5. سومین جرم (3 Strikes)

• محصول: 2000
• کارگردان: دی جی پو
• بازیگران: برایان هوکس، دی جی پو، فیزون لا
• امتیاز راتن تومیتوز: 0 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 4.7 از 10

عنوان فیلم «سومین جرم» به قانون جرم و جنایت در کالیفرنیا اشاره دارد. این فیلم کمدی ساخته ی دی جی پو درباره محکومی با بازی برایان هوکس است که سعی می کند از محکومیت سومش که به معنای حبس ابد است قسر در برود. دیوید آلن گریر در نقش مکمل ظاهر می شود. «سومین جرم» نمره 0% در راتن تومیتوز و امتیاز 11 از 100 در متاکریتیک بدست آورد. اما با وجود شکست انتقادی با موفقیت مالی مواجه شد.

4. شش کله پوک (The Ridiculous 6)

• محصول: 2015
• کارگردان: فرانک کوراکی
• بازیگران: آدام سندلر، تری کروس، خورخه گارسیا
• امتیاز راتن تومیتوز: 0 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 4.8 از 10

فیلم «شش کله پوک» در واقع تقلیدی کمدی از فیلم «هشت نفرت انگیز» (The Hateful 8) کوئنتین تارانتینو و «هفت دلاور» (The Magnificent Seven) است. در نهایت، کل پروژه چندان خنده دار از آب در نیامد. با وجود بی توجهی آشکار به جزییات، این فیلم 119 دقیقه ای واقعا کسل کننده و حوصله سربر است. یکی از معدود نکاتی که در این فیلم رعایت شده، توجه درست به دوره تاریخی است. جدا از آن ریتم کمدی آدام سندلر و تیلور لاتنر را به خاطر بازی اش در نقش مکمل از جمله نکات مثبت فیلم می توان ارزیابی کرد.

3. تیغ زن های نشنال لمپون (National Lampoon’s Gold Diggers)

• محصول: 2003
• کارگردان: گری پریسلر
• بازیگران: کریس اوون، رنی تیلور، لوییس لسر
• امتیاز راتن تومیتوز: 0 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 3 از 10

«تیغ زن ها» ممکن است بدترین عنوان در میان فیلم های کمدی «نشنال لمپون» باشد. این فیلم یک پیش فرض مناسب دارد؛ دو جوان که در دنیای هم سن و سالانشان هواخواهی ندارند و به نوعی طردشده محسوب می شوند به دنبال اغوا کردن زنان مسن و بالا کشیدن پول هایشان هستند. بزرگ ترین مشکل فیلم این است که بی محتوا به نظر می رسد، اما این تنها مشکل نیست. مشکل اصلی این است که همه چیز از ابتدا تا انتها تنها برای رفع تکلیف انجام شده است.

2. اَبَربچه ها: بچه های نابغه 2 (Superbabies: Baby Geniuses 2)

• محصول: 2004
• کارگردان: باب کلارک
• بازیگران: جان وویت، اسکایلر شای، پیتر ویگفیلد
• امتیاز راتن تومیتوز: 0 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 1.5 از 10

اگر در اینترنت دنبال بدترین فیلم های کمدی بگردید، «اَبَربچه ها: بچه های نابغه 2» بیش از هر فیلم دیگری در فهرست ها تکرار می شود؛ دنباله ای بسیار بدتر برای یک فیلم واقعا بد محصول سال 1999. در سال 1979، جان وویت برای فیلم «بازگشت به وطن» (Coming Home) برنده جایزه اسکار شد. در این فیلم محصول سال 2004، استعدادهای غیرقابل انکار او به طور ناامیدکننده ای در بدترین نقش تمام دوران با جلوه های ویژه وحشتناک و شوخی های بی مزه تقریبا به طور کامل تلف شد.

1. هزار کلمه (A Thousand Words)

• محصول: 2012
• کارگردان: برایان رابینز
• بازیگران: ادی مورفی، کری واشینگتن، کلیف کرتیس
• امتیاز راتن تومیتوز: 0 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 5.8 از 10

در نهایت می رسیم به بدترین عنوان در این فهرست ناامیدکننده از فیلم های کمدی. چه کسی با انتخاب ادی مورفی در یک فیلم کمدی آن هم در نقش یک نفر که صدایش را از دست می دهد موافقت کرد؟ یکی از استعدادهای بزرگ کمدی تاریخ، از بزرگ ترین دارایی خود در یک فیلم خانوادگی که هدفش مذمت دروغگویی است، استفاده نمی کند و به طرز باورنکردنی به همین دلیل به ظاهر ساده دچار مشکل می شود. نقطه ضعف بزرگ «هزار کلمه» استفاده از مورفی بدون صدا است، اگرچه تمام مشکلات فیلم به همین جا ختم نمی شود. فیلمنامه به شدت ضعیف است و با توجه به استعداد و کارنامه ادی مورفی (کافی است به صداپیشگی او برای انیمیشن شرک نگاه کنید) تمام شانس موفقیت فیلم از بین می رود.

منبع: collider

[ad_2]