10 قهرمان زن برتر فیلم های وسترن از بدترین تا بهترین

[ad_1]

یکی از مشکلات ژانر وسترن تصویری است که از زنان ارائه می کند، اما با این حال فیلم های زیادی هم می توان مثال زد که نه تنها شخصیت های زن در آن ها نقش پررنگی دارند، بلکه به عنوان قهرمان معرفی می شوند. همیشه می شود فیلم های وسترن ها را اینطور تصور کرد که یک مرد هفت تیرکش خشن در شهر قدم می زند و بدون اینکه به جان و مال ساکنان آنجا اهمیتی بدهد، یا به دنبال خوش گذرانی های زودگذر خود است یا برای انتقام به هر سویی شلیک می کند و عده ی زیادی را هم در این راه از بین می برد. با این حال، سهم مضامین پرتکرار فرار، آزادی و خودخواهی که در سراسر این ژانر به چشم می خورد، برای زنان و مردان به یک اندازه است. تقریبا همیشه آن دسته از فیلم های وسترن که از عناصر ژانر پیروی و از کلیشه های رایج و آشنا استفاده می کنند از آزمون زمان سربلند بیرون می آیند. وقتی زنان به عنوان قهرمان در فیلم های وسترن مورد توجه قرار می گیرند، از آن ها استقبال می شود، چون آن ها اغلب افراد پیچیده با روحیات ملون هستند. غرب تقریبا همیشه نسبت به همه بی رحم است، بنابراین در فیلم های وسترن، زنان از آنچه تصور می شود قدرتمندتر ظاهر می شوند. در ادامه بهترین زنان قهرمان فیلم های وسترن را نام بردیم.

10. آنی اوکلی در فیلم «آنی تفنگت را می گیرد» (Annie Get Your Gun)

«آنی تفنگت را می گیرد» یکی از بهترین فیلم های موزیکال وسترن است، چرا که قهرمان زن خود را بر اساس یک شخصیت واقعی انتخاب کرده است. این فیلم بعد حقیقی داستان آنی را رها می کند و با کمک تعداد زیادی آهنگ و رقص شخصیت اصلی را به جایگاه افسانه ای که شایسته آن است ارتقا می دهد. به عنوان یک موزیکال، این فیلم نسبت به سایر وسترن ها شادتر است، اما با وجود اینکه آنی (بتی هاتن) در این فیلم عاشق می شود، اما همچنان به اجرا ادامه می دهد و یک تیرانداز ماهر باقی می ماند.

آنی یک نمونه نادر از زنان قهرمان فیلم های وسترن است که می تواند هم شغل و هم زندگی شخصی خود را بدون دردسر داشته باشد. اگرچه آنی به این خاطر که غرور معشوقش فرانک (هاوارد کیل) خدشه دار نشود باید تظاهر کند که تیرانداز ماهری نیست، اما این مساله برای فیلمی که در سال 1950 اکران شد غیرمنتظره نیست. شکی وجود ندارد که آنی بهترین تیرانداز بود و به عنوان یک بازیگر تئاتر هم در زندگی اش به هرآنچه می خواست رسید.

9. جین در فیلم «جین بیچاره» (Calamity Jane)

فیلم «جین بیچاره» می توانست یک موزیکال باشد، اما جین واقعا با کسی شوخی نداشت و شخصیتی جدی بود. این فیلم با بازی خنده دار دوریس دی، داستان های واقعی جین و وایلد بیل هیکاک (هاوارد کیل) را به شکل کمدی دنبال می کند. جین زنی نبود که تسلیم نقش های سنتی جنسیتی شود، و اینکه یک زن چگونه باید رفتار کند موضوعی است که در تمام فیلم به آن پرداخته می شود. در حالی که «جین بیچاره» کلیشه های جنسیتی را تغییر نمی دهد، اما آن ها را به سخره می گیرد و شوخی می کند.

8. متی راس در فیلم «شهامت واقعی» (True Grit)

با وجود اینکه هیلی استاینفلد در زمان ایفای نقش متی راس بسیار جوان بود، بازی برجسته او در نسخه بازسازی فیلم «شهامت واقعی» به کارگردانی برادران کوئن شگفت انگیز بود. بازی متی طرح فیلم را به زیبایی به پیش می برد و او نمونه ای عالی از زن جوانی است که به خاطر فساد اطرافیانش حاضر به کنار گذاشتن اعتقادات و ارزش های خود نیست. داستان حول متی می چرخد، اما اجرای او در کنار جف بریجز و مت دیمون تکمیل می شود که مثل قطعات پازل کنار هم قرار می گیرند. با این حال، برخی از بهترین قهرمانان وسترن به خاطر رفتاری که با دوستان خود دارند، ماندگار می شوند.

7. الن معروف به بانو در فیلم «سریع و مرده» (The Quick and the Dead)

فیلم پرستاره «سریع و مرده» بازیگرانی همچون شارون استون در نقش یک قانون شکن به نام الن و معروف به بانو، جین هکمن، راسل کرو و لئوناردو دی کاپریو را در خود دارد. بانو با وارد شدن به مسابقه هفت تیرکشی در شهر، مدت زیادی قانون شکن باقی نمی ماند، زیرا مشخص می شود که پدرش زمانی کلانتر بوده و توسط شخصیت هکمن، جان هرود کشته شده است. مانند سایر قهرمانان، او کار خود را تنها با هدف انتقام آغاز می کند، اما وقتی می بیند که زندگی در شهر تحت حکومت هرود چقدر وحشتناک است مسیر خود را تغییر می دهد.

این فیلم در اصل بازسازی تمام وسترن های کلاسیک است اما یک شخصیت زن را به عنوان نقش اصلی انتخاب می کند. استون در نقش بانو بازی فوق العاده ای ارائه می کند. لحظاتی در فیلم وجود دارد که او با وضعیت اسفناک زنان دیگری که مهارت های او را ندارند ابراز همدردی می کند. با این حال نقش او بسیار مهم است چرا که نشان می دهد زنان چقدر راحت می توانند در نقش هایی قرار بگیرند که به طور سنتی برای مردان تعریف شده است.

6. امیلی تثرو در فیلم «میان بر میک» (Meek’s Cutoff)

«میان بر میک» فیلم چندان سرشناسی نیست اما یکی از بهترین آثاری است که میشل ویلیامز در آن نقش آفرینی کرده. فیلم «میان بر میک» به جای روایت داستانی عاشقانه، واقعیت های خشن آنچه را که برای مهاجران رخ داد به تصویر می کشد و مواجهه آن ها را با سرزمین های غرب و چالش های غیرمنتظره نشان می دهد. امیلی (ویلیامز) یکی از زنانی است که در مقابل میک (بروس گرینوود) می ایستد، مردی که آن ها را در سفر به اورگان از مسیرشان خارج می کند. از چشم امیلی، حقیقت ساده تر از چیزی است که تصور می کرد و او برای زنده ماندن هر کاری که لازم است انجام می دهد.

5. وینا در فیلم «جانی گیتار» (Johnny Guitar)

«جانی گیتار» علی رغم عنوانش فیلمی موزیکال و سرخوشانه نیست. این فیلم به این موضوع می پردازد که چگونه در غرب قدیم با زنانی که صاحب کسب وکار بودند و طبق قوانین خودشان بازی می کردند رفتار می شد. وینا (جوآن کرافورد) یکی از زنان قهرمان فیلم های وسترن است که سالنی را اداره می کند و معشوقه های زیادی دارد و همین باعث می شود او در چشم مردم شهر بدنام شود. جدا از این او از صنعتی شدن شهر و ساخت یک راه آهن حمایت می کند.

به خاطر کارهای او مردم شهر سعی می کنند وینا را از شهر خارج کنند و سالنش را از بین ببرند. وینا به عنوان یک چهره، نمایانگر ترقی گرایی و پایان شیوه زندگی ایده آل غرب قدیم است. این فیلم به خوبی نشان می دهد که چگونه شهر نگاه عقب مانده ای به مسائل دارد. این تعهد آن ها به آزادی و فرار از قانون است که آن ها را به اعمال محدودیت هایی برای کسانی که نامطلوب می دانند سوق می دهد. در مواجهه با این شرایط، وینا هرگز تسلیم نمی شود و به عنوان یک نماینده ی محکم برای آرمان های مدرن عمل می کند.

4. لزلی بندیکت در فیلم «غول» (Giant)

راک هادسون و جیمز دین ممکن است بازیگران شاخصی باشند، اما مغلوب بازی الیزابت تیلور در نقش لزلی در فیلم «غول» می شوند. این فیلم کاوشی حماسی در میراث دامداری ایالات متحده و چگونگی مقاومت مردم در قرن بیستم است. علاوه بر این، مستقیما با تعصبی که آمریکایی های مکزیکی که در تگزاس زندگی و کار می کردند با آن مواجه می شوند در تعامل است. اگرچه «غول» فیلم بی نقصی نیست، اما مسائلی را بازنمایی می کند که کم تر به آن ها پرداخته شده است.

وقتی لزلی با بیک (هادسون) ازدواج می کند، به یک قهرمان باورنکردنی تبدیل می شود که باید خود را با سبک زندگی جدید در تگزاس وفق بدهد. با این حال، او به زودی چیزهایی را پیدا می کند که برایش مهم است و در نقش یک مادرسالار قدرتمند ظاهر می شود. لزلی به خاطر محدودیت هایی که جامعه بر او به عنوان همسر بایک اعمال می کند و همسرش به او اجازه نمی دهد طبق اعتقاداتش رفتار کند تحت فشار قرار می گیرد. بیک در فیلم زندگی خود را صرف میراث خانوادگی و اینکه چه کسی مزرعه اش را به ارث خواهد برد می کند، اما این لزلی است که فرزندانی را با میراث واقعی و افتخارآمیز بزرگ می کند.

3. کاترین در فیلم «کت بالو» (Cat Ballou)

کمدی سیاه «کت بالو» بهترین عناصر وسترن را در داستانی هیجان انگیز درباره زنی به نام کاترین (جین فوندا) می گنجاند. کت که ابتدا به عنوان یک معلم با اخلاق مدرسه ظاهر شده بود، پس از کشته شدن پدرش یه زنی خشمگین تبدیل می شود و بعد از استخدام مردی بی مصرف به نام کید شلین (لی ماروین) کنترل اوضاع را خود به دست می گیرد. استفاده از تکنیک های مختلف سینمایی، کت را به یک شخصیت افسانه ای تبدیل می کند که الهام بخش اطرافیانش می شود تا به آرمان او بپیوندند و وفاداری خود را به کت بالو بزرگ نشان بدهند.

2. فرنچی در فیلم «دستری دوباره می راند» (Destry Rides Again)

جیمی استوارت در فیلم «دستری دوباره می راند» در نقش یک هفت تیرکش ماهر چندان باورپذیر نیست، اما مارلن دیتریش بی نظیر در نقش فرنچی جانی تازه به فیلم می بخشد. دستری (استوارت) ممکن است شخصیتی باشد که باید قانون را اجرا کند، اما این اقدامات فرنچی است که منجر به خلاص شدن شهر از خشونت می شود و حتی برای نجات دستری خود را قربانی می کند. داستان او درباره رستگاری و افتخار است و در پایان با انجام فداکاری نهایی به قهرمانی غیرقابل بحث تبدیل می شود. دستری او را به عنوان یک عاشق جدی نمی گیرد، اما مهم نیست چون هدف واقعی او در داستان بسیار بزرگ تر است.

1. جوزفین در فیلم «افسانه جو کوچولو» (The Ballad of Little Jo)

«افسانه جو کوچولو» نه تنها یکی از نمادین ترین زنان قهرمان در فیلم های وسترن را به تصویر می کشد، بلکه توسط یک زن به نام مگی گرینوالد نوشته و کارگردانی شده است. تاثیر این که یک زن این داستان را نوشته است و کارگردانی می کند و همچنین این که چقدر شخصیتی قوی برای جو (سوزی آمیس) می سازد قابل ستایش است. جو پس از رانده شدن از سوی جامعه اش، برای محافظت و ادامه زندگی خود را به عنوان یک مرد جا می زند.

جو متوجه می شود که رهایی از نقش های جنسیتی محدودکننده یک راه حل است، حتی اگر انتظارات از مردان هم بیش از حد باشد و در پایان فیلم احساس می کند ارتباطی بین مردانگی و زنانگی پیدا کرده است. چیزی که او را به عنوان یک قهرمان متمایز می کند، تعهدش به انجام آنچه درست است و داشتن چهارچوب های سخت در مورد خشونت حین درگیری است.

منبع: screenrant

[ad_2]