آیا مجموعه سینمایی «بازی های گرسنگی» ادامه خواهد داشت؟

[ad_1]

وقتی «بازی های گرسنگی» (The Hunger Games) با «زاغ مقلد: بخش دو» (Mockingjay) به پایان رسید، بینندگان فکر کردند این فرنچایز برای همیشه تمام شده است. برای مدتی واقعاً فرنچایز «بازی های گرسنگی» تمام شده بود، اما نویسنده کتاب های این مجموعه، سوزان کالینز، با انتشار کتاب پیش درآمدی به نام «ترانه مرغان آوازخوان و مارها» طرفداران را شگفت زده و غافلگیر کرد. کمپانی لاینزگیت بدون هیچ گونه اتلاف وقت اقتباس سینمایی این رمان را تولید کرد و تنها سه سال پس از انتشار کتاب، فیلم آن را روی پرده سینماها برد. در حالی که این فیلم در گیشه ها به خوبی قسمت های دیگر فرنچایز عمل نکرد، اما همچنان با استقبال خوبی از سوی هواداران «بازی های گرسنگی» مواجه شد و چندین خط داستانی و سؤال را ناتمام باقی گذاشت. همین امر باعث شده یک علامت سؤال بزرگ در ذهن هواداران این فرنچایز ایجاد شود: آیا فیلم های بیشتری از «بازی های گرسنگی» تولید خواهد شد؟

«بازی های گرسنگی» یکی از موفق ترین فرنچایزهایی است که برای جوانان ساخته شده و در میان آثاری مانند «هری پاتر» (Harry Potter) و «حماسه گرگ و میش» (The Twilight Saga) قرار می گیرد. برای برخی از مخاطبان بدیهی بود که درنهایت فیلم های بیشتری در این فرنچایز تولید خواهد شد، اما پایان اولیه مجموعه آن قدر راضی کننده بود که وقتی خبر انتشار پیش  درآمد به گوش مخاطبان رسید، این سؤال برای آن ها پیش آمد که آیا اصلاً تولید چنین پیش درآمدی ضرورت دارد یا صرفاً کمپانی سازنده می خواهد با استفاده از یک فرنچایز محبوب جیب های خود را پر از پول کند؟ موفقیت فیلم «ترانه مرغان آوازخوان و مارها» در مقایسه با قسمت های قبلی «بازی های گرسنگی» ناچیز به نظر می رسد، اما این فیلم موفق شد توجه مخاطبان را دوباره به فرنچایزی که تقریباً یک دهه قبل به پایان رسیده بود، جلب کند. این فیلم نشان داد که هنوز فضای زیادی برای گسترش داستان «بازی های گرسنگی» وجود دارد.

فرنچایز «بازی های گرسنگی» فعلاً تمام شده است

پس از موفقیت «ترانه مرغان آوازخوان و مارها» برخی از بینندگان ممکن است فکر کنند که تولید فیلم های بیشتر در فرنچایز «بازی های گرسنگی» قطعی شده است. در حقیقت، بسیاری تصور می کردند که این فیلم پیش درآمد قرار است نخستین فیلم یک سه گانه جدید باشد، اما «ترانه مرغان آوازخوان و مارها» کل رمان را اقتباس کرد و چیزی برای فیلم های بعدی باقی نگذاشت. مابین وقایع «ترانه مرغان آوازخوان و مارها» و وقایع سه گانه اصلی با محوریت کتنیس، چندین سال فاصله است. بنابراین دنباله های احتمالی می توانند فاصله بین این دو فیلم را پر کنند، اما باید به این نکته توجه داشت که نویسنده کتاب ها برنامه ای برای نوشتن کتاب جدید در این مجموعه ندارد. به این ترتیب، باید داستان کاملاً منحصر به فرد و جدیدی برای فیلم ها نوشته شود.

به گفته نینا جیکوبسون، تهیه کننده «بازی های گرسنگی»، کمپانی لاینزگیت قصد ندارد فیلم دیگری در این فرنچایز بسازد مگر اینکه سوزان کالینز، نویسنده مجموعه، کتاب های بیشتری بنویسد. به عبارت دیگر، لاینزگیت فقط در صورتی فیلم جدیدی می نویسد، که رمان تازه ای برای اقتباس از آن وجود داشته باشد. انتشار رمان «ترانه مرغان آوازخوان و مارها» ممکن است غافلگیرکننده بوده باشد، اما کالینز هیچ نشانه ای از اینکه قصد نوشتن کتاب های بیشتری در مجموعه «بازی های گرسنگی» از خود بروز نداده است. شاید این پاسخی نباشد که برخی از هواداران پر و پاقرص فرنچایز انتظار شنیدن آن را داشتند، اما به احتمال زیاد این تصمیم، عاقلانه تر است. مثال های زیادی از سریال های تلویزیونی و فیلم های سینمایی وجود دارد که وقتی راه خود را از منبع اقتباس جدا کرده اند، به این معنا که داستان را فراتر از کتاب ها ادامه داده اند، کیفیت داستان پایین آمده و همه را ناامید کرده است. مطمئناً هیچ یک از هواداران «بازی های گرسنگی» دوست ندارد فیلم های بی کیفیت با داستان های ضعیف از این فرنچایز منتشر شود.

کارگردان فیلم، فرانسیس لارنس، موافقت خود با نینا جیکوبسون را اعلام کرد و توضیح داد که مضامین فلسفی و سیاسی «بازی های گرسنگی» و بحث های عمیق تری که از این دو مضمون الهام می گیرند، دقیقاً همان چیزی است که این فرنچایز را متمایز می کند. بنابراین با وجود اینکه تولید فیلم های بیشتر و ادامه داستان «بازی های گرسنگی» وسوسه انگیز است، اما هم لارنس و هم جیکوبسون به درستی درک کرده اند که بدون بستر ایدئولوژیک مستحکم و منسجم، ادامه فرنچایز تنها باعث تضعیف نقاط قوت آن خواهد شد. با توجه به اینکه مخاطبان در چند سال گذشته از تماشا و دنبال کردن فرنچایزها خسته شده اند، و به ویژه با پایان رضایت بخش سه گانه اول، حتی ساخته شدن «ترانه مرغان آوازخوان و مارها» هم ریسک بود.

تولید فیلم «ترانه مرغان آوازخوان و مارها» نتیجه خوبی به همراه داشت چرا که رمان سوزان کالینز پایه و اساس لازم را برای آن فراهم کرده بود. جیکوبسون و لارنس با پیروی از کتاب ها، تضمین می کنند که «بازی های گرسنگی» یکپارچگی خود را به عنوان یک فرنچایز حفظ می کنند. با این وجود تولید فیلم های جدید کاملاً دور از ذهن نیست.

چرا فرنچایز «بازی های گرسنگی» باید ادامه پیدا کند؟

نکته کلیدی برای ادامه فرنچایز «بازی های گرسنگی» این است که باید آن را به گونه ای ادامه داد که به منبع اصلی احترام گذاشته شود و دنیای پانم را به شیوه ای معنادار گسترش داد. تلاش های قبلی برای انجام این کار چندان مورد استقبال قرار نگرفته است، چرا که «بازی های گرسنگی» برخلاف سایر آثار مشابه، به جای اینکه یک داستان فانتزی برای فرار از واقعیت باشد، داستانی است که درباره مسائل واقعی هشدار می دهد.

در نتیجه، گسترش این مجموعه بدون اینکه کار کمپانی لاینزگیت شبیه نقد کردن پول باشد، یا حتی به همان چیزی تبدیل شود که کتاب ها از آن انتقاد می کنند، بسیار دشوار است. به عنوان مثال، وقتی لاینزگیت اعلام کرد برنامه هایی مبنی بر ایجاد جاذبه هایی مربوط به «بازی های گرسنگی» در پارک های موضوعی اش در چین و دبی دارد، بسیاری از طرفداران مجموعه اعتراض کردند. با وجود اینکه اعتراض هواداران مانع لاینزگیت نشد، مخاطبان این فرنچایز عاملان این پارک ها را به قدردانی از ذات فاسد و معیوب دنیای پانم، متهم کردند و گفتند آن ها اصلاً متوجه پیامی که «بازی های گرسنگی» به همراه داشته، نشده اند. موقعیتی که شرح داده شد به طرز وحشتناکی شبیه رفتار کاپیتول در کتاب ها است، که شامل تبدیل کردن میدان های مبارزه بازی های گرسنگی به جاذبه های گردشگری می شد. با این حال، می شود بدون بی احترامی به «بازی های گرسنگی»، آن را گسترش داد.

اگرچه کتنیس اوردین با بازی جنیفر لارنس چهره این فرنچایز بود، اما «ترانه مرغان آوازخوان و مارها» ثابت کرد که فرنچایز «بازی های گرسنگی» می تواند بدون بزرگ ترین ستاره خود روی پرده سینما زنده بماند. این پیش درآمد همچنین نشان داد که در تاریخ پانم چیزهای زیادی وجود دارد که هواداران هرگز از وجود آن ها خبر نداشتند؛ مسائلی که بسیاری از شخصیت ها و رویدادهای شناخته شده را عمیق تر می کردند و معنای دیگری بهشان می بخشیدند. مسلماً نیازی نیست به هر سؤالی پاسخ داده شود، و به احتمال زیاد بهتر است برخی از شخصیت ها را همان طوری که هستند رها کرد، بدون اینکه گذشته شان را به تصویر کشید، اما 65 سال (فاصله بین پیش درآمد و سه گانه اصلی) زمان زیادی برای معرفی شخصیت های جدید است. علاوه بر این، حتی می توان به وقایع قبل از «ترانه مرغان آوازخوان و مارها» پرداخت و داستان های کاملاً متفاوت و مجزایی را روایت کرد.

ممکن است فرنچایزهای دیگر با دنباله ها، پیش درآمدها و اسپین آف های بی پایانی که تولید کرده اند، استقبال و حمایت مخاطبان را از دست داده باشند، اما واقعیت غم انگیز این است که بسیاری از مضامین «بازی های گرسنگی» هنوز به موقع و مرتبط با دنیای امروز هستند. تا زمانی که این فرنچایز بتواند به گفتن داستان هایی ادامه بدهد که به مخاطبان تفکر کردن را آموزش می دهند، «بازی های گرسنگی» می تواند، و باید به حیات خود ادامه بدهد.

مقصد بعدی فرنچایز «بازی های گرسنگی» کجا ممکن است باشد؟

وقتی از فیلم های پیش درآمد فرنچایز محبوبی مانند «بازی های گرسنگی» صحبت به میان می آید، قطعاً پیش از هر فرد دیگری، هواداران فرنچایز ایده های زیادی را مطرح کرده اند که خواستار محقق شدن آن ها هستند. بسیاری از خوانندگان کتاب های «بازی های گرسنگی» از اینکه نتوانستند داستان گذشته هایمیچ که در رمان «اشتعال» روایت شده را در فیلم ها ببینند، کمی ناامید شدند. هواداران همچنین دوست دارند درباره سایر برندگان محبوب خود اطلاعات بیشتری کسب کنند و آنچه در بازی های آن ها رخ داده را ببینند؛ به ویژه فینیک اودایر و یوهانا میسون که در کتاب ها با جزئیات بیشتری بهشان پرداخته شده. پس از اینکه در «ترانه مرغان آوازخوان و مارها» افشا شد که تیگریس پسرعموی نزدیک رئیس جمهور اسنو است، مخاطبان کنجکاو شده اند بدانند چگونه او از یک عضو وفادار خانواده اسنو، به یک شورشی تبدیل شده است که از ایده ترور شدن کوریولانوس به دست کتنیس خشنود می شد؟ هر یک از این شخصیت ها سوژه مناسبی برای یک فیلم یا سریال تلویزیونی اسپین آف خواهند بود.

علاوه بر داستان های شخصیت محور، مکان های زیادی نیز در پانم وجود دارد که هنوز در مجموعه «بازی های گرسنگی» بررسی و کاوش نشده اند. در سه گانه ما با خانه کتنیس، یعنی منطقه 12، کاپیتول و منطقه 13 به خوبی آشنا شدیم و تصویر کاملی از آن ها به دست آوردیم. اما سایر مناطق پانم نسبتاً ناشناخته باقی ماندنند، چرا که کتنیس برای مدت کوتاهی به طور گذرا از آن ها بازدید کرد. در «ترانه مرغان آوازخوان و مارها» به این امر مهم اشاره شد که ممکن است زندگی خارج از پانم نیز جریان داشته باشد. اگر سازندگان فرنچایز مسیر فیلم های بعدی را به این سمت ببرند، می توان گفت فرنچایز «بازی های گرسنگی» واقعاً گسترده می شود.

داستان پیش درآمد «بازی های گرسنگی» پشت صحنه خود بازی ها را نشان داد و مخاطبان را با عملکرد درونی کاپیتول در سطح عمیق تری نسبت  به فیلم های اصلی، آشنا کرد. علاوه بر این، پیش درآمد تأیید کرد که قبل از کتنیس یک نفر از منطقه 12 برنده بازی ها شده و مهم تر از آن، قبل از کتنیس نیز شورش هایی علیه بازی ها وجود داشته است. در «ترانه مرغان آوازخوان و مارها» مخاطبان می بینند چقدر از تاریخ پانم توسط کاپیتول سرکوب یا به طور کامل حدف شده. فرنچایز حتی می تواند در زمان عقب تر برود و جزئیات مربوط به اولین شورش یا حتی تأسیس پانم را به تصویر بکشد.

همه این داستان های احتمالی فرصت های جدیدی برای گسترش مضامین موجود «بازی های گرسنگی» و معرفی ایده های جدید ارائه می دهند. «ترانه مرغان آوازخوان و مارها» ماهیت واقعی بشریت را زیر سؤال می برد، چرا که جزئیات تولد یک شخصیت شرور را شرح می دهد. مجموعه اصلی نابرابری های جامعه پانم را بررسی می کرد. کاوش بیشتر در چگونگی ها و چرایی های مختلف پانم می تواند فرنچایز را به مسیرهای مختلفی هدایت کند و بحث های جدیدی را درباره نقش کاپیتول، معضلات اخلاقی جنگ، مشارکت شهروندان عادی و باقی مسائل به وجود بیاورد. البته، همه این ها به این بستگی دارد که سوزان کالینز قصد نوشتن کتاب های بیشتری را در مجموعه «بازی های گرسنگی» داشته باشد. اگر کتاب های بیشتری بنویسد، کمپانی لاینزگیت نیز به ناچار رمان های او را به فیلم های سینمایی تبدیل خواهد کرد و مخاطبان با گسترش فرنچایز «بازی های گرسنگی» به آرزوی خود خواهند رسید.

منبع: CBR

[ad_2]