معرفی فیلم دست‌ نیافتنی‌ها؛ به زندگی لبخند بزنید (فیلم‌های نوروزی قسمت ۸)

[ad_1]

کمدی فرانسوی “دست نیافتنی” ساخته اولیویه ناکاشه و اریک تولدانو یکی از بهترین فیلم های شناخته شده ای است که تماشاگران بیشتر از منتقدان با آن ارتباط برقرار می کنند. برای منتقدان آمریکایی ، این کار بسیار ساده به نظر می رسد. این فیلم بلافاصله تبدیل به یک فیلم محبوب در ایران شد. همچنین از بین 250 فیلم اول imdb رتبه 44 را دارد ، اما نمره متاکریتیک 57 از 100 است که چندان جذاب نیست.

بهترین چیز در مورد فیلم های جیمز برادنلی این است که در دسته بندی چنین فیلم هایی باید «دست نیافتنی» دیده شود. فیلمی که نوعی شادی زودگذر را به ارمغان می آورد. داستان مردی با بازی فرانسوا کلوزو ، که برای مدت طولانی بیمار و ضعیف است. یک مرد سیاه پوست قوی از شهرهای پایین که بیکار است به عنوان پرستار برای مراقبت از او استخدام می شود. نقش مرد را عمر سی بر عهده دارد که حضور او انرژی و گرمای فیلم است.

به طور خلاصه ، پرستار که با وجود مشکلات و بدهی هایش زندگی را دوست دارد ، با نگاه به زندگی یک مرد ثروتمند ، مرد بیمار را دگرگون می کند. آنها با هم تفریح ​​می کنند و از هدیه زندگی لذت می برند ، هر چند سلیقه آنها بسیار متفاوت است.

Clouseau و C معاملات خوبی هستند. فیلم ریتم خوبی دارد و سرگرم کننده است و از تماشای آن لذت خواهید برد. علاوه بر این ، درسهایی که او می دهد بسیار ساده نیست. هرچه بیشتر به دنیا نگاه کنید ، می توانید زندگی خود را به جلو حرکت دهید. شکی نیست که جهان مملو از رنج و مشکلات است و زندگی همه مملو از غم و اندوه است ، اما مواقعی وجود دارد که می توانید از همه اینها عبور کرده و با آنچه دارید و ندارید از آن لحظه لذت ببرید.

یکی دیگر از نکاتی که “دست نیافتنی” را در ایران معروف کرد ، موسیقی درخشان آن بود. ریتم های زیبای لودیکو اینائودی کار یک پیانیست و آهنگساز است که اتفاقاً در ایران بود و کنسرت برگزار کرد و اکثر مردم او را از این فیلم می شناختند و او از کنسرت او بسیار استقبال کرد.

این فیلم دارای یک سکانس رقص سی ساله است که خیره کننده است.

سال گذشته ، نسخه هالیوود با همان فیلم ساخته شد ، که مانند فیلم اول شیرین و دوست داشتنی نبود ، اما تقریباً در گیشه موفق بود.

[ad_2]

دکمه بازگشت به بالا