نقدهای فیلم پدر منتشر شد؛ آنتونی هاپکینز هنوز هم اعجوبه است
[ad_1]
منتقدان پدر اخراج شدند و این فیلم مورد انتقاد گسترده عموم قرار گرفت. این فیلم برنده شش جایزه اسکار شد.
تصویر پدر درباره آنتونی ، پیرمرد شرور 80 ساله است که تنها زندگی می کند و پرستارانی را که دخترش آنی با اشتیاق زیادی به او معرفی کرده است ، نمی پذیرد. اما فوراً به کمک نیاز بود ، زیرا او دیگر نمی توانست در طول روز برای مراقبت از پدرش به ملاقاتش بیاید.
آنتونی ، که مبتلا به بیماری آلزایمر است ، چگونه می تواند سابقه و گذشته خود را به خاطر بسپارد؟ آنی چگونه می تواند با اندوه مرگ پدرش کنار بیاید ، در حالی که او هنوز زنده و سالم است؟
برشی از بررسی عکس پدر
سیدانت عدلخا از AJN
- مرده: 100 از 100
پدر این شاهکار بزرگ کارگردان فلوریان زلر ، 41 ساله است. با این حال ، به نظر می رسد این کار یک معلم باتجربه در آخرین سال های زندگی است.
تاد مک کارتی از هالیوود ریپورتر
- مرده: 100 از 100
پدر بهترین فیلم درباره وضعیت پیری است و او دید دقیق و متفکرانه ای در مورد از دست دادن و آسیب دیدگی بستگان بیمار دارد. با عملکرد چشمگیر آنتونی هاپکینز به عنوان یک انگلیسی مغرور و خودپسند ، این اثر اولین نویسنده / کارگردان فرانسوی فلوریان زلر در سینما است.
اوون گلیبرمن در نوع خود
- مرده: 90 از 100
پدر یک کارگر فوق العاده است ، اما سبک زیبایی دارد و حقایقی که او به ما نشان می دهد قابل انکار نیستند. در پدرش ، فلوریان زلر ، نمایشنامه نویس و داستان نویس فرانسوی ، ابتدا به عنوان کارگردان فیلم (در فیلمی بر اساس نوشته های او) ظاهر شد.
جانت کاتسولیس نیویورک تایمز
- مرده: 100 از 100
پدر ، که فیلمی بسیار نگران کننده و احساسی است ، شاید اولین فیلمی در مورد زوال عقل باشد که مرا تغییر داد. این اولین حضور نمایشنامه نویس فرانسوی به نام فلوریان زلر است که داستانی ساده و ناخوشایند را در مورد کاهش توجه والدین از دیدگاه بسیار هوشمندانه بیان کرد.
جانی الکسینسکی از نیویورک پست
- مرده: 75 از 100
نظارت بر هر حرکت مانند تلاش برای تمرکز بر روی یک پرنده در رده پرندگان است. هر زمان که شخصیت منزوی شود ، مانند آنتونی بیمار است ، جزئیات ، نام و چهره کمی مبهم است. اگرچه پدر در روایت خود شجاعانه عمل می کند ، اما داستان او مخاطب را تحریک یا تحریک نمی کند.
بنیامین لی در گاردین
- مرده: 80 از 100
این فیلم یک تجربه کاملاً متفاوت است ، زیرا نه تنها به دلیل موفقیت در روایت ، بلکه به دلیل نقش خوبش از هاپکینز ، ارزش تماشای بیشتری را دارد.
کریستی لمیر از راجر ایبرت
- مرده: 88 از 100
پدر بهترین فیلم مستقل دوران حرفه ای هاپکینز است. فلوریان زلر ، خالق و کارگردان ، یک شاهکار شگفت انگیز خلق کرده است که با نوشتن همین نام با کمک کریستوفر همپتون ، اسطوره معروف ساخته شده است. او ما را در ذهن آنتونی هاپکینز بیمار قرار می دهد و به او اجازه می دهد هرج و مرج را مانند ما تجربه کند.
آن هورنادی از واشنگتن پست
- مرده: 100 از 100
پدر در نهایت برعکس دومی است. اگرچه متفاوت است ، اما او مستقیم و خشن است و گویی غیرمستقیم است و به راحتی آسیب می بیند. این فیلم از نظر زیبایی ، هرج و مرج ، رویاها و احساسات بسیار شبیه زندگی است.
منبع: متاکریتیک
[ad_2]