ریسک پذیری

ریسک پذیری: سفر به دنیای ناشناخته ها

خیلی از ما در زندگی یه جورایی یه "میدون مین" از ترس و دلهره ساختیم. هر بار که قراره یه قدم جدید برداریم با یه صدای ناآشنا در ذهنمون روبرو می شم که می گه: "نه این کارو نکن! خطرناکه! ممکنه پشیمون بشی!" 

اما واقعیت اینه که بدون risking ریسک پذیری چیزی به دست نمی آد. زندگی بدون ریسک مثل یه بازی خسته کننده و تکراری میشه که هیچ هیجان و لذتی نداره. 

تو این مقاله می خوایم به ریسک پذیری به عنوان یه ابزار مهم برای پیشرفت و رشد شخصی نگاه کنیم. می خوایم با هم ترفندهایی رو یاد بگیریم که می تونه ترس و دلهره رو از ذهنمون دور کنه و ما رو به سمت شروع یه سفر جذاب و هیجان انگیز هدایت کنه. 

ریسک پذیری: یک مهارت قابل یادگیری

خب حالا بیا با هم یه موضوع مهم رو بررسی کنیم: ریسک پذیری یه مهارت قابل یادگیری و توسعه هست. یعنی مثل هر مهارت دیگه میشه با تمرین و ممارست بهترش کرد. پس نگران  نباش  اگه هنوز تو این زمینه چنگی به دل نمیزنی! 

چرا باید ریسک پذیری رو یاد بگیریم؟

• رشد فردی: با قبول ریسک و خارج شدن از حوزه امنیت خودمون با چالش ها و تجربیات جدید روبرو می شم و به خودمون یاد می دیم که قابلیت انطباق با شرایط جدید رو داریم.  
• فرصت های جدید: هر قدم جدید و ریسک منطقی می تونه در راستای رسیدن به هدف های جدید و شکوفایی پتانسیل های خوابیده ما باشه.
• خلاقیت و ابتکار: در یک فضای امن و بدون ریسک خلاقیت و ابتکار جای خودشو به تکرار و عادت می ده. 
• افزایش اعتماد به نفس: هر بار که یه ریسک را با موفقیت پشت سر می گذاریم اعتماد به نفس ما افزایش پیدا می کنه و به توانایی های خودمون بیشتر باور داریم. 
• کشف استعدادهای نهفته: ریسک میتونه ما رو به سمت فعالیت ها و موضوعات جدیدی هدایت کنه که شاید قبل از این به ذهنمون هم نرسیده باشه و در نتیجه استعدادهای نهفته ی خودمون رو کشف کنیم. 

چطور ریسک پذیری رو یاد بگیریم؟

قدم اول: ریسک های مثبت رو شناسایی کن

خیلی وقت ها ما ترس های بیهوده رو با ریسک های واقعی اشتباه می گیریم. برای اینکه بتونیم با ریسک پذیری بهتر زندگی کنیم اول باید ریسک های مثبت و منطقی رو از ترس های بیهوده جداشون کنیم.

• ریسک مثبت: هر کاری که می تونه به رشد و پیشرفت ما کمک کنه و با توجه به توانایی ها و منابعمون احتمال موفقیت بالایی داشته باشه ریسک مثبت محسوب میشه.
• ترس بیهوده: هر چیزی که بر اساس احساسات و ترس های بی اساس و بدون ارزیابی منطقی مجبورمون می کنه از چیزی خودداری کنیم ترس بیهوده به حساب می آد. 

مثال: قرار هست یه دوره جدید رو شروع کنیم که می تونه به رشد شغلی ما کمک کنه. اما از طرف دیگه ترس از ناکامی و عدم موفقیت تو این دوره ما رو به فکر انصراف انداخته.

چطور تصمیم بگیریم: اول به مزایای این دوره و تاثیر مثبتش روی رشد شغلی فکر کنیم. بعد هم با خودمون  صادق باشیم و ببینیم که ترس از ناکامی واقعا منطقی و مستند به شواهد هست یا فقط یه ترس بیهوده هست؟ 

قدم دوم: ریسک رو تجزیه و تحلیل کن

حالا که با ریسک های مثبت آشنا شدیم نوبت به تجزیه و تحلیل اونها میرسه. این قدم همیشه قبل از هر ریسک جدیدی باید برداشته بشه.

• مزایا و معایب: اول باید تمام مزایای احتمالی ریسک جدید و همچنين معایب و خطرات احتمالی رو به طور منطقی و با دقت بررسی کنیم.
• احتمال موفقیت: باید احتمال موفقیت در این ریسک رو با توجه به تجربیات قبلی و اطلاعات موجود ارزیابی کنیم. 
• سناریوهای مختلف: برای هر ریسک سناریوهای مختلف رو در نظر بگیریم. یعنی خودمون رو جای موفقیت و ناکامی تصور کنیم و برای هر دو سناریو برنامه ریزی کنیم. 

مثال: فکر کن می خوای یه کسب و کار جدید رو شروع کنی. قبل از هر کاری باید مزایا و معایب این کسب و کار رو بررسی کنی احتمال موفقیت رو با توجه به بازار و رقابت در نظر بگیری. 

ترفند: برای تجزیه و تحلیل ریسک ها می تونی از جدول  زیر استفاده کنی:

ریسک	مزایا	معایب	احتمال موفقیت
شروع کسب و کار	استقلال  مالی  خلاقیت  و  …	ریسک مالی  عدم ثبات  و …	50%

قدم سوم: کنترل ریسک و مدیریت خطرات

بعد از تجزیه و تحلیل هر ریسک نوبت به کنترل و مدیریت خطرات میرسه. 

• برنامه ریزی برای خطرات: برای هر خطر احتمالی که در تجزیه و تحلیل شناسایی کردیم  باید برنامه ریزی دقیقی داشته باشیم. یعنی قبل از اتفاق افتادن آن خطر و در زمان اتفاق افتادن آن چطور واکنش نشان دهیم.
• تعیین حدود ریسک: اول باید حدود ریسک رو با توجه به منابع و توانایی هامون تعیین کنیم. 
• کاهش ریسک: همیشه به دنبال راه هایی برای کاهش ریسک با توجه به برنامه ریزی و تعیین حدود ریسک باشیم.

مثال: می خوای برای یه مسابقه جدید ثبت نام کنی. اول باید برنامه ریزی دقیقی برای زمان و شرایط مسابقه داشته باشی. بعد هم با توجه به توانایی ها و منابع خودت حدود ریسک رو تعیین کنی و در نهایت به دنبال راه هایی برای کاهش ریسک با تمرین و آمادگی کافی باشی. 

قدم چهارم: خارج از حوزه امنیت:

قدم مهم دیگه اینه که خودمون رو از حوزه امنیت مون بیرون بکشیم و به سمت تجربه های جدید قدم برداریم. این کار می تونه با حرکات کوچک و گام به گام شروع بشه. 

• شروع از کارهای کوچک: اول با ریسک های کوچک و کم اهمیت شروع کنیم.
• کم کم سطح ریسک رو بالا ببریم: به مرور با افزایش اعتماد به نفس می تونیم سطح ریسک رو بالاتر ببریم.

مثال: اگر تا به حال از صحنه و اجرا ترس داشتی می تونی با شرکت در یه اجرای کوچک و خانوادگی شروع کنی.

قدم پنجم: انتظار واقعی و انعطاف پذیری

خیلی وقت ها انتظارات غیر واقعی ما رو در مواجهه با ریسک مجبور می کنه که به سمت ترس و دلهره برگردیم. 

• انتظار واقعی: باید انتظارات خودمون رو با واقعیت مطابقت بدیم و خودمون رو برای سناریوهای مختلف آماده کنیم.
• انعطاف پذیری:  در مواجهه با چالش ها و مشکلات انعطاف پذیر باشیم و خودمون رو با شرایط جدید انطباق بدیم.

مثال: قرار هست یه مصاحبه شغلی جدید رو انجام بدیم. نباید انتظار داشته باشیم که حتما قبول بشم و با انتظار واقعی و انعطاف پذیری به موضوع نگاه کنیم. 

قدم ششم: تجلیل از موفقیت ها

هر بار که یه ریسک رو با موفقیت پشت سر می گذاریم به خودمون تبریک بگوییم و از این موفقیت لذت ببریم. 

• آفرین به خودت: از هر موفقیت کوچک و بزرگ احساس افتخار کنیم.
• یادآوری موفقیت ها: موفقیت هامون رو یادداشت کنیم و هر زمان که ترس و دلهره ما رو احاطه کرد به اونها نگاه کنیم و به توانایی های خودمون باور داشته باشیم. 

مثال: بعد از تمام کردن یه دوره جدید با موفقیت به خودمون تبریک بگوییم و از این موفقیت لذت ببریم. 

قدم هفتم: سحر و جادوی تمرین

مثل هر مهارت دیگه ریسک پذیری هم با تمرین و ممارست بهتر میشه.

• تمرین مداوم: هر روز با ریسک های کوچک شروع کنیم و به مرور سطح ریسک رو بالاتر ببریم.
• خارج شدن از حوزه امنیت: هر روز از حوزه امنیت خودمون بیرون بیایم و تجربه های جدید رو به چالش بکشیم.

مثال: هر روز با یه شخص غریبه صحبت کنیم یا یه کار جدید و غیر عادی انجام بدیم.

نتیجه گیری

ریسک پذیری یه مهارت قابل یادگیری هست که می تونه ما رو به سمت رشد و پیشرفت هدایت کنه. با پیروی از مراحل و ترفندهایی که در این مقاله ارائه شد می تونیم ترس و دلهره رو از ذهنمون دور کنیم و به سمت یه زندگی پربار و هیجان انگیز قدم برداریم.

پرسش و پاسخ

1. ریسک پذیری برای افراد خجالتی و کمرو چطور میشه؟

ریسک پذیری برای افراد خجالتی و کمرو میتونه با تمرین و ممارست آسون تر بشه. اول با ریسک های کوچک و در حوزه امنیت خودشون شروع کنن. بعد با افزایش اعتماد به نفس به سمت ریسک های بالاتر قدم بردارن.

2. چطور می تونیم ریسک رو در مواقع ضروری کنترل کنیم؟

قبل از انجام هر ریسکی باید برنامه ریزی دقیقی داشته باشیم و برای خطرات احتمالی آماده باشیم. همچنین باید حدود ریسک رو با توجه به منابع و توانایی هامون تعیین کنیم.

3. موفقیت در ریسک پذیری به چه عواملی بستگی داره؟

موفقیت در ریسک پذیری به عواملی مثل برنامه ریزی دقیق انتظار واقعی انعطاف پذیری تمرین مداوم اعتماد به نفس و توانایی های خودمون بستگی داره.