تفاوت کفش طبیعت گردی و کوهنوردی

 راهنمای انتخاب کفش طبیعت گردی و کوهنوردی

اصلا شده وسط یه پیاده روی درست و حسابی پاهاتون داد بزنن که “آهای! بسه دیگه! من دیگه جون ندارم!”؟ یا بدتر از اون تو یه صعود سخت کفشتون مثل یه تیکه آجر عمل کنه و هر قدم براتون یه شکنجه باشه؟ من که خودم بارها این دردسرها رو کشیدم. واسه همینم تصمیم گرفتم این مقاله رو بنویسم تا شماها دیگه اشتباهات منو تکرار نکنید و با کفش مناسب حالشو ببرید.

طبیعت گردی و کوهنوردی مگه فرق دارن؟ خب خیلی!

شاید اولش به نظرتون بیاد خب کفش کفشه دیگه چه فرقی می کنه؟ ولی باور کنید منو فرقش از زمین تا آسمونه! طبیعت گردی بیشتر یعنی قدم زدن تو مسیرهای نسبتا هموار جنگل دشت تپه ماهور اینجور جاها. مسیرها معمولاً مشخص ترن و خیلی چالش برانگیز نیستن. اما کوهنوردی یه داستان دیگه است. یعنی رفتن به ارتفاعات بالاتر مسیرهای ناهموار شیب های تند سنگلاخ برف و یخ و این چیزا. تو کوهنوردی همه چیز سخت تر و جدی تره از جمله انتخاب کفش. حالا قبل از اینکه بیشتر راجب این دو تا کفش صحبت کنم میخوام فروشگاه هاشمی که ارائه‌دهنده انواع کفش‌های اورجینال و باکیفیت است رو بهتون معرفی کنم. برای خرید انواع کتونی و کفش حتما ی سر به این فروشگاه بزنید.

کفش طبیعت گردی 

وقتی می گم کفش طبیعت گردی منظورم یه کفش سبک راحت و انعطاف پذیره. این کفشا طراحی شدن که تو مسیرهای نسبتاً آسون پاهاتون راحت باشن و خسته نشن. یه جورایی مثل کتونی های ورزشیتون می مونن ولی خب یه کم مقاوم تر و با زیره ی بهتری که رو زمین های خاکی و گلی لیز نخورید.

تجربه ی من : یادمه یه بار با یه جفت کفش دویدن رفتم طبیعت گردی. فکر می کردم خب سبک و راحته دیگه چی می خوام؟ وسط راه پام پیچ خورد! آخه کفش دویدن اصلا ساق پا رو نگه نمی داره. بعدشم که بارون گرفت پاهام تا زانو خیس آب شد. اون موقع فهمیدم که کفش طبیعت گردی یه چیز دیگه ست و الکی اسمش رو نذاشتن “طبیعت گردی”!

مشکلات رایج کفش های نامناسب طبیعت گردی 

• عدم پشتیبانی کافی از مچ پا : پیچ خوردگی مچ پا خیلی شایعه مخصوصاً تو مسیرهای ناهموار.
• زیره ی نازک و لیز : رو سنگ های خیس و گل و لای تعادل تون رو از دست می دید.
• نفوذ آب : تو بارون یا رد شدن از آب های کم عمق پاهاتون خیس می شه و تاول میزنه.
• ساییدگی و پارگی زودرس : کفش های خیلی سبک و ارزون زود خراب می شن و باید دوباره پول خرج کنید.

راه حل های عملی برای انتخاب کفش طبیعت گردی 

• دنبال کفشی باشید که ساق پا رو تا حدودی نگه داره. نه خیلی بلند مثل کفش کوهنوردی ولی نه انقدر کوتاه مثل کتونی.
• به زیره کفش دقت کنید. باید آج های خوبی داشته باشه که رو سطوح مختلف چسبندگی ایجاد کنه. زیره های ویبرام (Vibram) معمولاً خیلی خوبن.
• جنس رویه کفش مهم نیست ولی ضد آب بودن خیلی خوبه. اگر ضد آب نبود حداقل سریع خشک بشه.
• کفش رو حتماً قبل از خرید امتحان کنید. با جوراب ضخیم بپوشید و چند قدم راه برید. مطمئن بشید که راحت و اندازه پاتونه.

پیشنهادات جایگزین 

• صندل های طبیعت گردی : برای هوای گرم و مسیرهای خیلی آسون صندل های مخصوص طبیعت گردی هم گزینه خوبیه. ولی فقط تو مسیرهای خشک و بدون سنگلاخ!
• کفش های مخصوص پیاده روی (Hiking Shoes) : اینا یه چیزی بین کفش طبیعت گردی و کوهنوردی ان. برای مسیرهای کمی سخت تر مناسبن و پشتیبانی بیشتری از مچ پا دارن.

کفش کوهنوردی 

حالا برسیم به کفش کوهنوردی. اینا دیگه شوخی ندارن! کفش کوهنوردی مثل یه زره برای پاهاتونه. سخت محکم سنگین و مقاوم. طراحی شدن که تو شرایط سخت کوهستانی از پاهاتون محافظت کنن. از سنگ و یخ و برف گرفته تا ضربه و پیچ خوردگی.

تجربه ی من : اولین بار که کفش کوهنوردی پوشیدم حس کردم پاهام تو گچه! خیلی سنگین و سفت بودن. ولی وقتی رفتم تو کوه فهمیدم چرا اینقدر مهمن. تو مسیرهای سنگلاخی که هر قدم احتمال لیز خوردن و آسیب دیدن پا بود این کفشا مثل یه سپر عمل می کردن. یه بار هم تو زمستون تو برف عمیق گیر افتادم. کفش کوهنوردیم پاهامو گرم و خشک نگه داشت و از یخ زدگی نجاتم داد. واقعاً جونمو نجات داد! (شاید یه کم اغراق کردم ولی واقعاً خیلی کمک کرد!)

مشکلات رایج کفش های نامناسب کوهنوردی 

• سنگینی و خستگی زودرس : کفش های کوهنوردی سنگینن و اگه عادت نداشته باشید پاهاتون زود خسته می شه.
• عدم انعطاف پذیری : این کفشا خیلی سفتن و برای پیاده روی های طولانی و هموار مناسب نیستن. پاهاتون اذیت می شه.
• گرمای بیش از حد : کفش های کوهنوردی معمولاً خیلی گرمن و تو هوای گرم پاهاتون عرق می کنه و ممکنه تاول بزنه.
• قیمت بالا : کفش های کوهنوردی خوب گرونن و ممکنه برای خیلی ها هزینه زیادی داشته باشن.

راه حل های عملی برای انتخاب کفش کوهنوردی 

• به ساق کفش خیلی دقت کنید. باید ساق بلند و محکمی داشته باشه که مچ پا رو کاملاً ثابت نگه داره.
• زیره ی کفش باید خیلی محکم و مقاوم باشه. زیره های ویبرام با آج های عمیق بهترین انتخابن. بعضی کفش های کوهنوردی حتی قابلیت نصب کرامپون (یخ شکن) رو هم دارن.
• جنس رویه کفش معمولاً چرم یا مواد مصنوعی مقاومه. ضد آب بودن تو کفش کوهنوردی حرف اول رو می زنه.
• قبل از خرید کفش رو خوب امتحان کنید و حتماً با جوراب کوهنوردی بپوشید. کفش کوهنوردی باید کمی بزرگتر از سایز پاتون باشه چون تو سرازیری انگشتای پا نباید به جلوی کفش بخورن.
• کفش کوهنوردی رو قبل از اولین صعود حتماً بشکنید. تو خونه یا تو پیاده روی های کوتاه بپوشید تا نرم تر بشه و به پاتون عادت کنه.

پیشنهادات جایگزین 

• کفش های ترکینگ (Trekking Boots) : اینا یه چیزی بین کفش طبیعت گردی و کوهنوردی ان. برای کوهنوردی سبک و مسیرهای نه چندان فنی مناسبن. سبک تر و انعطاف پذیرتر از کفش های کوهنوردی واقعی هستن.
• کفش های هایکینگ (Hiking Boots) : اینا هم شبیه کفش های ترکینگ ان ولی معمولاً ساق کوتاه تری دارن و برای مسیرهای کمی آسون تر مناسبن.

تجربه های ناموفق من در انتخاب کفش

خب حالا که کلی راه حل و پیشنهاد دادم بد نیست یه کم هم از تجربه های ناموفقم بگم که درس عبرت بشه براتون.

تجربه ی اول کفش طبیعت گردی خیلی ارزون!

یه بار هوس کردم برم یه طبیعت گردی حسابی و یه جفت کفش خیلی ارزون قیمت خریدم. فکر می کردم خب برای یه پیاده روی ساده دیگه چی می خواد؟ همون روز اول زیره ی کفشم کنده شد! وسط جنگل! مجبور شدم با چسب نواری و سیم مفتول کفشمو تعمیر کنم و لنگ لنگان خودمو برسونم به خونه. از اون موقع فهمیدم که هیچ وقت برای کفش ارزون قیمت سراغ کیفیت پایین نرید. پول بیشتر دادن برای یه کفش خوب در نهایت به نفعتونه.

تجربه ی دوم کفش کوهنوردی خیلی سنگین برای طبیعت گردی!

یه بار دیگه اشتباه برعکس کردم. فکر می کردم کفش کوهنوردی خیلی محکمه و برای همه جا خوبه. یه جفت کفش کوهنوردی سنگین و سفت پوشیدم و رفتم یه طبیعت گردی سبک. بعد از دو ساعت پیاده روی پاهام چنان درد گرفته بود که انگار وزنه بهشون وصل کرده بودن. کفش های کوهنوردی برای مسیرهای سنگین و فنی ساخته شدن نه برای پیاده روی های هموار. هر کفشی رو باید برای کاربری خودش استفاده کرد.

تجربه ی سوم  نپوشیدن جوراب مناسب!

یه بار دیگه هم با یه جفت کفش کوهنوردی نو رفتم کوهنوردی. فکر می کردم خب کفش نو دیگه نیازی به جوراب مخصوص نداره. ولی بعد از چند ساعت پاهام چنان تاول زده بود که نگو! جوراب های معمولی رطوبت رو خوب جذب نمی کنن و باعث ساییدگی پوست پا می شن. همیشه با کفش کوهنوردی جوراب کوهنوردی ضخیم و مناسب بپوشید.

پیشنهادات جایگزین و راه های دیگر برای رفع مشکل

خب یه سری پیشنهادات جایگزین هم هست که شاید به دردتون بخوره 

• اجاره کفش : اگر فقط گهگاهی به طبیعت گردی یا کوهنوردی می رید می تونید کفش اجاره کنید به جای اینکه پول زیاد بدید و کفش بخرید. خیلی از مغازه های لوازم کوهنوردی کفش اجاره می دن.
• خرید کفش دست دوم : کفش های کوهنوردی معمولاً خیلی بادوامن و می تونید کفش دست دوم تمیز و سالم با قیمت مناسب تر پیدا کنید. فقط حتماً قبل از خرید کفش رو خوب بررسی کنید.
• استفاده از کفی طبی : اگر مشکل خاصی تو پاهاتون دارید مثل کف پای صاف یا خار پاشنه می تونید از کفی طبی داخل کفشتون استفاده کنید تا راحت تر باشید.
• مراقبت و نگهداری درست از کفش : با مراقبت درست از کفش عمرشو بیشتر می کنید و دیگه لازم نیست زود به زود کفش جدید بخرید. کفش رو بعد از هر بار استفاده تمیز کنید واکس بزنید (برای کفش های چرمی) و تو جای خشک و خنک نگهداری کنید.

دعوت از خوانندگان برای به اشتراک گذاشتن نظرات و تجربیات خود

خب دوستان اینم از تجربیات و اطلاعات من در مورد انتخاب کفش طبیعت گردی و کوهنوردی. امیدوارم براتون مفید بوده باشه. حالا نوبت شماست! شما چه تجربه هایی در مورد انتخاب کفش داشتید؟ چه مشکلات و چالش هایی رو تجربه کردید؟ چه راه حل هایی براتون کارساز بوده؟ خوشحال می شم نظرات و تجربیاتتون رو تو بخش کامنت ها با من و بقیه به اشتراک بذارید. شاید تجربه های شما بتونه به بقیه کمک کنه تا انتخاب بهتری داشته باشن و از طبیعت گردی و کوهنوردی بیشتر لذت ببرن.

انتخاب درست لذت بیشتر!

یادتون باشه که انتخاب کفش مناسب خیلی مهم تر از چیزیه که فکر می کنید. یه کفش خوب می تونه یه سفر رو به یه خاطره ی شیرین تبدیل کنه و یه کفش بد می تونه همه چیز رو خراب کنه. پس قبل از هر سفر یه کم وقت بذارید و در مورد کفش مناسب تحقیق کنید کفش رو خوب امتحان کنید و مطمئن بشید که انتخاب درستی کردید. با کفش مناسب دیگه هیچ بهانه ای برای نرفتن به دل طبیعت ندارید! پس بزنید بریم!

پرسش و پاسخ

سؤال ۱ : چه جورابی برای کفش کوهنوردی مناسبه؟

 جوراب های کوهنوردی ضخیم بلند و از جنس پشم مرینوس یا مواد مصنوعی رطوبت گیر بهترین انتخابن. این جورابا پاهاتون رو گرم و خشک نگه می دارن و از تاول زدن جلوگیری می کنن. جوراب های نخی اصلاً مناسب نیستن چون رطوبت رو جذب می کنن و پاهاتون خیس و سرد می شه.

سؤال ۲ : چطور کفش کوهنوردی نو رو بشکنیم؟

 بهترین راه برای شکستن کفش کوهنوردی نو اینه که کم کم بهش عادت کنید. اول تو خونه بپوشید و چند ساعت راه برید. بعد تو پیاده روی های کوتاه و سبک بپوشید. کم کم مسافت و زمان پیاده روی رو بیشتر کنید تا کفش نرم تر بشه و به پاتون عادت کنه. هیچ وقت با کفش کوهنوردی نو صعود سنگین و طولانی نرید چون حتماً پاهاتون تاول میزنه.

سؤال ۳ : چطور از کفش کوهنوردی چرمی مراقبت کنیم؟

 کفش های کوهنوردی چرمی نیاز به مراقبت بیشتری دارن. بعد از هر بار استفاده کفش رو با یه برس نرم تمیز کنید و خاک و گل و لای رو از روش پاک کنید. هر چند وقت یکبار کفش رو با واکس مخصوص چرم واکس بزنید تا نرم و ضد آب بمونه. کفش رو تو جای خشک و خنک نگهداری کنید و از قرار دادن کفش در معرض نور مستقیم خورشید یا حرارت زیاد خودداری کنید.