معرفی و نقد سریال خیانتکاران

سریال یا بهتر بگوییم، برنامه خیانتکاران (The Traitors) یک رقابت واقع گرایانه نفس گیر است که شما را به دنیای پر از دروغ، فریب و استراتژی دعوت می کند. اینجا خبری از متن از پیش نوشته شده نیست و هر حرکت شرکت کننده ها، یک تصمیم واقعی در نبردی نفس گیر برای بقا و جایزه است. این برنامه محبوب، کاری کرده که خیلی ها فکر کنند، خودشون اگه اونجا بودن، چطور خیانتکارها رو پیدا می کردن یا اگه خیانتکار بودن، چطور خودشون رو لو نمی دادن. با ما همراه باشید تا به دنیای این بازی جذاب و نفس گیر سر بزنیم و ببینیم چرا همه جا ازش حرف می زنن.

اگه دنبال یه برنامه جدید و هیجان انگیز می گردید که تمام توجهتون رو به خودش جلب کنه و کاری کنه که هر لحظه نفس تون رو حبس کنید، خیانتکاران همون چیزیه که دنبالش هستید. این مقاله قراره یه راهنمای کامل و جامع باشه؛ از اینکه اصلا این برنامه چیه و از کجا اومده، تا قوانین پیچیده اش، نسخه های مختلف بین المللیش و حتی یه تحلیل روانشناختی عمیق از چیزایی که تو این بازی می گذره. پس، آماده باشید تا به قلب قلعه ای بریم که توش اعتماد، گران ترین کالا و شک، ارز رایج محسوب میشه!

خیانتکاران (The Traitors) چیست و اصلا از کجا شروع شد؟

بگذارید همین اول کار آب پاکی را روی دستتون بریزیم: The Traitors یک سریال درام تلویزیونی نیست؛ بلکه یک رئالیتی شو یا برنامه تلویزیونی واقع گرایانه و صد در صد واقعی است که شرکت کننده هایش با هم رقابت می کنند. فکر کنید یه بازی مافیا در دنیای واقعی، با بودجه ای هنگفت و کلی چالش هیجان انگیز! ایده اصلی این برنامه بر پایه بازی های روانشناختی و معمایی شکل گرفته که تو یه محیط بسته، معمولاً یه قلعه قدیمی و مرموز، اتفاق می افته.

منشأ این ایده در واقع از هلند میاد؛ برنامه ای به اسم De Verraders (به معنی خیانتکاران) که سال ۲۰۲۱ پخش شد و حسابی سر و صدا کرد. خالقین هلندی این برنامه، یه فرمول جادویی پیدا کرده بودن که تونستن بازی های فکری و ذهنی رو با درام انسانی و هیجان مسابقه ای ترکیب کنن. نتیجه؟ یک پدیده جهانی! خیلی زود، شبکه های تلویزیونی مختلف از سراسر دنیا سراغ این فرمت اومدن و هر کدوم با کمی تغییرات و با حال و هوای خودشون، نسخه های بریتانیایی، آمریکایی، استرالیایی و کلی کشور دیگه رو ساختن.

هدف نهایی شرکت کننده ها تو این بازی خیلی ساده اما در عین حال، به شدت پیچیده ست: یا باید به عنوان وفادار (Faithful) خیانتکارها رو شناسایی و از بازی حذف کنی تا پول جایزه رو ببری، یا اگه خیانتکار (Traitor) هستی، باید با فریب و دروغ، تا آخر بازی پنهان بمونی و کاری کنی که همه وفادارها حذف بشن تا جایزه بزرگ رو یک تنه مال خودت کنی. کل جایزه هم معمولاً یه مبلغ نقدی قابل توجهه که البته تو هر نسخه فرق می کنه.

قوانین بازی و ساختار هیجان انگیز خیانتکاران: پله پله تا خط پایان!

خب، حالا که فهمیدیم The Traitors چیه، بریم سراغ بخش جذاب ماجرا: قوانین بازی! این بازی شاید به ظاهر پیچیده به نظر برسه، ولی اگه قدم به قدم جلو بریم، می بینید که چقدر هوشمندانه طراحی شده تا هیجان رو تا آخرین لحظه نگه داره.

انتخاب تیم ها: وفادار یا خیانتکار؟

بازی با جمع شدن حدود ۲۰ تا ۲۵ نفر شرکت کننده تو یه قلعه شروع میشه. اما همه این افراد، سر یک میز با هم برابر نیستن. مجری برنامه (که معمولاً یه آدم کاریزماتیک و کمی مرموزه) در خفا، تعداد محدودی از شرکت کننده ها (مثلاً ۳ یا ۴ نفر) رو به عنوان خیانتکار انتخاب می کنه. بقیه، وفادار هستن. هیچ کس جز خود خیانتکارها و مجری نمی دونه کی خیانتکاره و کی وفادار. و اینجاست که بازی ذهن ها شروع میشه!

• وفاداران (Faithfuls): اکثریت شرکت کننده ها رو تشکیل می دن. هدفشون واضحه: باید خیانتکارها رو شناسایی کنن و قبل از اینکه خودشون حذف بشن، اون ها رو از بازی بیرون بندازن. اگه در نهایت فقط وفادارها تو بازی بمونن، جایزه رو بین خودشون تقسیم می کنن.
• خیانتکاران (Traitors): اقلیت قدرتمند بازی هستن. کارشون اینه که خودشون رو وفادار جا بزنن، اعتماد بقیه رو جلب کنن، و شب ها مخفیانه وفادارها رو از بازی حذف کنن. اگه در نهایت یک یا چند خیانتکار تو بازی باقی بمونن، کل جایزه رو مال خودشون می کنن.

مراحل روزانه: ماموریت و میزگرد پرالتهاب

هر روز، دو اتفاق مهم می افته:

1. ماموریت ها (Missions): شرکت کننده ها باید تو چالش های گروهی شرکت کنن. این چالش ها می تونه فیزیکی، فکری یا حتی معماگونه باشه. اگه تو این ماموریت ها موفق بشن، به جایزه نهایی پول اضافه میشه. نکته اینجاست که همه باید همکاری کنن، وگرنه پول کمتری به دست میاد. خیانتکارها هم باید تو این ماموریت ها شرکت کنن و خودشون رو دلسوز و وفادار نشون بدن تا شک کسی رو برانگیخته نکنن.
2. میزگرد (Round Table): این بخش، اوج درام و تنش برنامه ست! همه دور یه میز جمع میشن و باید بحث کنن که به کی شک دارن. اتهامات مثل توپ تو زمین رد و بدل میشه. هر کس سعی می کنه از خودش دفاع کنه یا بقیه رو به خیانتکار بودن متهم کنه. آخر سر، همه رای میدن تا یک نفر رو به عنوان خیانتکار از بازی حذف کنن. اگه کسی که حذف میشه، واقعاً خیانتکار باشه، وفادارها به هدفشون نزدیک تر میشن؛ اما اگه یه وفادار بیگناه حذف بشه، خیانتکارها یه قدم جلوتر میرن و شک و پارانویا تو قلعه بیشتر میشه.

مراحل شبانه: قتل و جذب مخفیانه

وقتی روز تموم میشه و شرکت کننده ها به اتاق هاشون میرن، بازی برای خیانتکارها تازه شروع میشه:

• قتل (Murder): خیانتکارها مخفیانه تو یه اتاق یا جای دیگه دور هم جمع میشن و با هم مشورت می کنن که کدوم یکی از وفادارها رو از بازی حذف کنن. این حذف شدن معمولاً با فرستادن یه نامه یا یه اعلامیه مرموز به اتاق فرد قربانی انجام میشه و صبح روز بعد، همه با شوک از اینکه یکی از هم بازی هاشون به قتل رسیده، بیدار میشن.
• جذب (Recruitment): تو بعضی از نسخه ها، خیانتکارها این امکان رو دارن که به جای کشتن یک وفادار، بهش پیشنهاد بدن که به تیم خیانتکارها بپیونده. این تصمیم معمولاً وقتی اتفاق می افته که تعداد خیانتکارها کم شده یا به یه بازیکن قوی نیاز دارن. وفادار مورد نظر میتونه این پیشنهاد رو قبول کنه یا رد کنه. اگه رد کنه، معمولاً شب بعد قربانی میشه!

چطور بازی تموم میشه؟ برد وفادارها و خیانتکارها

بازی تا جایی ادامه پیدا می کنه که فقط چند نفر تو قلعه باقی بمونن. معمولاً وقتی ۳ یا ۴ نفر می مونن، به مرحله نهایی میرسن. تو این مرحله، یه میزگرد نهایی برگزار میشه و بعد از اون، یه رای گیری دیگه برای حذف آخرین خیانتکار (اگر هنوز باقی مونده باشه). بسته به تعداد باقی مانده ها، ممکنه چند دور رای گیری اتفاق بیفته تا به یک نتیجه نهایی برسن.

• برد وفاداران: اگه در پایان بازی، همه خیانتکارها شناسایی و حذف شده باشن و حداقل یک وفادار باقی مونده باشه، جایزه بین وفادارهای باقی مانده تقسیم میشه.
• برد خیانتکاران: اگه در پایان بازی، حداقل یک خیانتکار باقی مونده باشه و هیچ وفاداری نتونسته باشه اونو شناسایی کنه، اون خیانتکار (یا خیانتکارها) تمام جایزه رو مال خودشون می کنن.

در بازی خیانتکاران، مهم نیست چقدر باهوشید، مهم اینه چقدر خوب می تونید دروغ بگید و چقدر خوب می تونید دروغ بقیه رو تشخیص بدید.

سفری به نسخه های بین المللی The Traitors: کدوم بهتره؟

The Traitors تو مدت کوتاهی از یه ایده هلندی، تبدیل شد به یه پدیده جهانی. هر کشوری که این برنامه رو ساخت، یه جورایی امضای خودش رو پای کار گذاشت. بریم ببینیم برجسته ترین نسخه ها چی بودن و کدوم رو اول تماشا کنید بهتره.

نسخه بریتانیا (The Traitors UK): اصالت و هیجان

بدون شک، یکی از بهترین و محبوب ترین نسخه هاست. مجری کاریزماتیک و مرموزش، کلودیا وینکل من (Claudia Winkleman)، با اون استایل خاص و نگاه های نافذش، حسابی به فضای بازی کمک می کنه. قلعه ای که توش فیلمبرداری میشه، خودش یه شخصیت جداگانه داره و باعث میشه حسابی تو حال و هوای بازی غرق بشید. شرکت کننده های بریتانیایی معمولاً افراد عادی با شغل ها و پیشینه های مختلف هستن که این باعث میشه درام های انسانی واقعی و قابل لمس تری شکل بگیره. اگه دنبال یه تجربه اصیل و پر از هیجانید، حتماً از اینجا شروع کنید.

نسخه آمریکا (The Traitors US): سلبریتی ها و غافلگیری ها

آمریکایی ها طبق معمول، سراغ سلبریتی ها و افراد شناخته شده رفتن. مجریش آلن کامینگ (Alan Cumming) با لباس های عجیب و غریب و لحن شیطنت آمیزش، یه فضای خاص به برنامه میده. این نسخه معمولاً پر از شرکت کننده هایی از رئالیتی شوهای دیگه (مثل Survivor یا Big Brother) هست که خودشون استاد بازی های استراتژیک هستن. این موضوع باعث میشه سطح بازی خیلی بالا بره و کلی غافلگیری داشته باشه. اگه دوست دارید ببینید سلبریتی ها تو موقعیت های پرفشار چطور عمل می کنن، این نسخه رو از دست ندید.

نسخه هلند (De Verraders Netherlands): جایی که همه چیز شروع شد

نسخه اصلی و مادر همه خیانتکاران! تماشای این نسخه مثل برگشتن به ریشه های بازیه. ممکنه هیجان و زرق و برق نسخه های انگلیسی و آمریکایی رو نداشته باشه، ولی اصالت و عمق روانشناختیش مثال زدنیه. اگه کنجکاوید ببینید ایده این بازی چطور شکل گرفت و چطور پیاده سازی شد، این نسخه حتماً باید تو لیستتون باشه.

نسخه استرالیا (The Traitors Australia): درام و استراتژی

نسخه استرالیا هم یکی دیگه از موفق ترین هاست که تونسته حسابی مخاطب جذب کنه. این نسخه هم مثل بریتانیا، بیشتر روی افراد عادی تمرکز داره و درام های بین شرکت کننده ها خیلی واقعی و تاثیرگذاره. مجری این نسخه رودریگو مونیوز (Rodger Corser) با یه لحن جدی و مرموز، فضای بازی رو خوب مدیریت می کنه. اگه بعد از بریتانیا دنبال یه نسخه مشابه و به همون اندازه جذاب می گردید، استرالیا رو امتحان کنید.

بقیه نسخه ها: از کانادا تا فرانسه و آلمان

تقریباً هر کشور بزرگی یه نسخه از این برنامه رو تولید کرده. از The Traitors Canada و The Traitors New Zealand گرفته تا نسخه های فرانسوی، آلمانی، اسپانیایی و حتی نسخه های آسیایی. هر کدوم از این ها، با کمی تغییرات فرهنگی و سبک مجریگری خاص خودشون، تجربه متفاوتی رو ارائه میدن. شاید همه به پای نسخه های اصلی نرسن، اما قطعاً نکات جذاب خودشون رو دارن.

کدام نسخه را اول تماشا کنم؟

اگه تازه کارید و می خواید با یه نسخه قوی شروع کنید، توصیه می کنیم که اول برید سراغ The Traitors UK. این نسخه هم اصالت داره، هم هیجان، هم شرکت کننده های واقعاً جذابی. بعد از اون، اگه از جو سلبریتی ها خوشتون میاد، The Traitors US رو ببینید. اگه هم دوست دارید ریشه ها رو کشف کنید، De Verraders Netherlands رو از دست ندید.

نگاهی به روانشناسی خیانتکاران: بازی ذهن ها و احساسات

چیزی که The Traitors رو از یه مسابقه ساده بالاتر می بره و تبدیلش می کنه به یه پدیده، همین بعد روانشناختی عمیقشه. این بازی، یه جورایی آینه تمام نمای ذات انسانه، با همه ضعف ها و قدرت هاش. اینجا همه چیز درباره درک ذهن بقیه ست.

اعتماد و خیانت: دو روی سکه یک بازی

محور اصلی بازی، همین دو کلمه است. از لحظه اول، شرکت کننده ها مجبورن به غریبه ها اعتماد کنن و همزمان، به همه شک داشته باشن. خیانتکارها باید اعتماد وفادارها رو جلب کنن تا بتونن پنهان بمونن و وفادارها هم باید یاد بگیرن به غرایزشون اعتماد کنن تا خیانتکارها رو پیدا کنن. این بازی به وضوح نشون میده که اعتماد چقدر شکننده است و چطور با یک حرکت اشتباه، می تونه مثل یه لیوان آب از دست آدم بریزه. حس اینکه یکی از نزدیک ترین دوستات تو بازی، ممکنه یه خیانتکار باشه، واقعاً طاقت فرساست!

دروغ و فریب: هنر خیانتکار بودن!

اگه خیانتکار باشی، بزرگترین هنر و مهارتت، دروغ گفتن و فریب دادنه. باید جوری داستان بسازی، جوری ادا دربیاری و جوری توجیه کنی که هیچ کس شک نکنه. از طرف دیگه، وفادارها هم باید مثل یه کارآگاه حرفه ای، به جزئیات توجه کنن، لحن ها رو زیر نظر بگیرن، و تناقض ها رو پیدا کنن. The Traitors به ما نشون میده که انسان ها چقدر راحت می تونن فریب بخورن و چقدر تشخیص دروغ، حتی با وجود همه شواهد، سخته.

پارانویا و شک: سایه ای که همه جا هست

یکی از قوی ترین احساساتی که تو قلعه حاکمه، پارانویاست. وقتی هر صبح می بینی یکی از دوستات کشته شده، و هر شب باید حدس بزنی قاتل کیه، کم کم به همه شک می کنی. این شک و پارانویا کاری می کنه که حتی وفادارها هم به هم شک کنن و همدیگه رو متهم کنن، در نتیجه کار خیانتکارها راحت تر میشه. بازی با اعصاب شرکت کننده ها، یکی از تاکتیک های ناخواسته ولی موثر این برنامه ست.

استراتژی و تاکتیک ها: چطور برنده بشیم؟

هم برای وفادارها و هم برای خیانتکارها، استراتژی حرف اول رو می زنه. یه وفادار ممکنه تصمیم بگیره برای جلب اعتماد خیانتکارها، بهشون نزدیک بشه. یه خیانتکار ممکنه تصمیم بگیره خودش رو بی دست و پا نشون بده تا کسی بهش شک نکنه. تاکتیک های اتهام زنی زودهنگام، سکوت، ساختن داستان های پیچیده برای توجیه غیبت ها، و حتی قربانی کردن یه هم تیمی خیانتکار برای حفظ پوشش، همگی بخشی از این نبرد ذهنی هستن.

اخلاقیات و بازی: مرز باریک واقعیت و سرگرمی

اینجا یه سوال مهم پیش میاد: آیا همه چیز فقط یه بازیه؟ شرکت کننده ها دارن برای پول و شهرت بازی می کنن، ولی تاثیرات روانی این دروغ ها و خیانت ها، میتونه واقعی باشه. دیدن اینکه آدم ها چطور برای منافعشون، اصول اخلاقی رو زیر پا می ذارن یا چطور اعتماد بقیه رو نابود می کنن، هم دردناکه و هم آموزنده. The Traitors نشون میده که تو شرایط پرفشار، مرز بین فقط یه بازی و تاثیرات واقعی بر روان افراد چقدر باریکه.

چرا The Traitors اینقدر دلمون رو می بره؟ راز جذابیتش چیه؟

خب، با همه این اوصاف، چرا این برنامه اینقدر تو دل مردم جا باز کرده و همه جا ازش حرف می زنن؟ واقعاً چی داره که اینقدر جذابه؟

1. تعلیق و هیجان بی وقفه: از لحظه شروع تا لحظه آخر، نمی تونید حدس بزنید چی میشه. هر شب یه نفر کشته میشه، هر روز یه نفر تو میزگرد حذف میشه و هیچ کس نمی دونه قربانی بعدی کیه. این غیرقابل پیش بینی بودن، بیننده رو میخکوب می کنه.
2. درام انسانی و تنش های واقعی: اینجا خبری از فیلمنامه نیست. آدم ها واقعاً به هم اعتماد می کنن، واقعاً به هم شک می کنن، و واقعاً از هم ناامید میشن. این درام های انسانی، گریه ها، خنده ها و دعواها، چیزیه که باعث میشه بیننده حس کنه داره یه داستان واقعی رو تماشا می کنه و با شخصیت ها همذات پنداری کنه.
3. امکان همذات پنداری و مشارکت ذهنی: وقتی برنامه رو تماشا می کنید، خودتون رو جای شرکت کننده ها می گذارید. سعی می کنید حدس بزنید خیانتکار کیه، کدوم حرف دروغه، و کی راست میگه. این مشارکت ذهنی، یه تجربه تماشای فعال رو براتون رقم می زنه که کمتر برنامه ای می تونه این کار رو بکنه.
4. کاوش در طبیعت انسان، هوش و غریزه بقا: این برنامه یه آزمایشگاه کوچیک برای بررسی رفتارهای انسانیه. چطور آدم ها تو موقعیت های پرفشار تصمیم می گیرن؟ چطور از غریزه بقاشون استفاده می کنن؟ چطور فریب میدن یا فریب می خورن؟ The Traitors به این سوال ها جواب میده و کلی حرف برای فکر کردن به جا میذاره.
5. کیفیت بالای تولید و کارگردانی: لوکیشن های قلعه، نورپردازی خاص، موسیقی مرموز و تدوین هوشمندانه، همه دست به دست هم میدن تا یه تجربه تماشایی درجه یک رو ایجاد کنن. مجری های برنامه هم با کاریزما و مدیریت خوبشون، حسابی به جذابیت کار اضافه می کنن.

برترین لحظات و شرکت کنندگان به یاد ماندنی (بدون اسپویل زیاد!)

تو هر فصل از The Traitors، لحظاتی هست که حسابی شما رو شوکه می کنه. مثلاً وقتی یه خیانتکار حرفه ای که همه بهش اعتماد داشتن، تو لحظه آخر لو میره، یا وقتی یه وفادار با یه حرکت هوشمندانه، بقیه رو متقاعد می کنه که خیانتکار واقعی کیه. بعضی شرکت کننده ها هم با شخصیت کاریزماتیک، تاکتیک های خاص، یا حتی اشتباهات بزرگشون، تو ذهن بیننده ها ماندگار میشن.

مثلاً، تو نسخه های مختلف، دیدیم که چطور بعضی از خیانتکارها با آرامش و خونسردی تمام، دروغ های بزرگ می گن و حتی بقیه رو به گریه میندازن تا بهشون اعتماد کنن. یا وفادارهایی که با هوش و ذکاوتشون، پرده از رازها برمی دارن و کاری می کنن که همه از تعجب شاخ دربیارن. لحظه هایی که یک نفر به ناحق از بازی حذف میشه و قلب بیننده فشرده میشه، یا وقتی خیانتکارها با کمال پررویی، جایزه رو مال خودشون می کنن و بقیه رو تو شوک فرو می برن، همگی از این دست لحظات به یاد ماندنی هستن.

خیانتکاران در مقایسه با بقیه رقبا: سرآمد یا فقط یکی از اونها؟

شاید بپرسید خب The Traitors که چیزی شبیه به بازی های مافیا یا بعضی رئالیتی شوهای دیگه است، پس چرا اینقدر خاصه؟ حق دارید، شباهت هایی وجود داره، ولی خیانتکاران یه جاهایی از بقیه جلو می زنه.

مقایسه با مافیا یا Werewolf

اساس The Traitors همون بازی مافیاست که توش یه اقلیت مخفی سعی می کنه اکثریت رو فریب بده. اما فرقش اینه که تو خیانتکاران، شما با شخصیت های واقعی، احساسات واقعی، و میلیون ها دوربین روبرو هستید. چالش های روزانه، جایزه نقدی بزرگ، و تاثیرات روانشناختی واقعی، این بازی رو از یه بازی رومیزی ساده، فراتر می بره. اینجا هر اشتباه، هر نگاه، و هر لغزش زبانی می تونه سرنوشت شما رو تغییر بده و این تفاوت بزرگیه.

مقایسه با Survivor و Big Brother

Survivor و Big Brother هم رئالیتی شوهای محبوب و استراتژیک هستن. تو Survivor بقا تو طبیعت حرف اول رو می زنه و تو Big Brother زندگی تو یه خونه زیر نظر دائمی. اما The Traitors یه عنصر خیلی قوی تر رو اضافه می کنه: خیانتکار بودن یا وفادار بودن رو. اینجا، بازی فقط درباره رای دادن به حذف بقیه یا برنده شدن تو چالش نیست، بلکه درباره دروغ گفتن سیستماتیک و شناسایی دروغگوهاست. این بعد مرموز و روانشناختی، The Traitors رو خاص می کنه.

نقاط تمایز و برتری The Traitors

• عنصر فریب سیستماتیک: دروغ و فریب، بخش جدایی ناپذیری از بازیه، نه فقط یه تاکتیک.
• بازی روانشناختی عمیق: تمرکز روی روانشناسی افراد، اعتماد، پارانویا و تاثیرات عاطفی.
• کیفیت تولید سینمایی: لوکیشن های قلعه، مجریان خاص، و دکوراسیون، حس و حال یک فیلم رو به برنامه میده.
• مشارکت ذهنی بالای بیننده: شما هر لحظه در حال حل معما هستید و با شرکت کننده ها همراه می شید.

خلاصه و جمع بندی: خیانتکاران رو باید دید یا نه؟

اگه تا اینجا مقاله رو خوندید، پس احتمالاً خودتون هم به این نتیجه رسیدید که The Traitors یه برنامه معمولی نیست. این برنامه با ترکیب هوشمندانه ای از بازی های استراتژیک، درام انسانی، و کشمکش های روانشناختی، تونسته یه تجربه منحصر به فرد رو برای بیننده ها رقم بزنه.

از هیجان بی وقفه و غیرقابل پیش بینی بودنش که تا آخرین لحظه شما رو روی لبه صندلی نگه می داره، تا تحلیل های عمیق روانشناختی از ماهیت اعتماد و خیانت، The Traitors همه چیز رو یکجا داره. دیدن اینکه آدم های عادی تو این شرایط چطور عمل می کنن، چطور فریب میدن یا فریب می خورن، واقعاً دیدنیه.

پس، اگه جزو اون دسته از آدم هایی هستید که عاشق ژانرهای معمایی، روانشناختی و بازی های استراتژیکید، اگه از برنامه هایی که توش مغزتون هم درگیر میشه لذت می برید، و اگه دنبال یه برنامه جدید و فوق العاده برای تماشا هستید، بهتون قول میدیم The Traitors ناامیدتون نمی کنه. فقط کافیه یه فصل ازش رو تماشا کنید، تضمین می کنیم که معتادش میشید و دلتون میخواد برید سراغ بقیه نسخه هاش!

شما کدام نسخه از The Traitors را تماشا کرده اید و کدام استراتژی را بهترین می دانید؟ به نظرتان چه چیزی این برنامه را تا این حد اعتیادآور کرده است؟ نظرات و تجربیات خود را در بخش دیدگاه ها با ما در میان بگذارید!