چگونه خواسته را در مرحله تجدید نظر کاهش دهیم؟
کاهش خواسته در مرحله تجدید نظر
کاهش خواسته در مرحله تجدید نظر، این امکان رو به شما میده که اگه تو دادگاه بدوی ادعایی داشتید و حالا به هر دلیلی (مثلاً بخشی از حقتون رو گرفتید یا نظرتون عوض شده) می خواید مبلغ یا بخشی از اون رو کم کنید، این کار رو انجام بدید. این حق، خیلی وقتا مثل یه برگ برنده می مونه که اگر درست و به موقع ازش استفاده کنید، می تونه مسیر پرونده رو به نفع شما تغییر بده.
حتماً تا حالا براتون پیش اومده یا حداقل شنیدید که یکی تو دادگاه یه چیزی رو مطالبه کرده، ولی بعداً پشیمون شده یا شرایط فرق کرده و می خواد اون خواسته رو کمتر کنه. خب، این کار از نظر قانونی کاملاً شدنیه، مخصوصاً تو مرحله تجدیدنظر که خیلی ها فکر می کنن دیگه راهی برای تغییر نیست. اما واقعیت اینه که قانون دست شما رو باز گذاشته.
این مقاله رو نوشتیم تا با هم یه گشت و گذار کامل تو دنیای «کاهش خواسته در مرحله تجدید نظر» داشته باشیم. می خوایم ببینیم اصلاً کاهش خواسته یعنی چی، چه قواعد و قوانینی داره، چه موقع هایی به دردمون می خوره، چه تفاوت هایی با پس گرفتن دادخواست یا دعوا داره و مهم تر از همه، چه نکاتی رو باید حواسمون باشه تا بهترین نتیجه رو بگیریم. این مطلب هم برای وکیل ها و کارآموزهای حقوقی مفیده، هم برای شمایی که ممکنه مستقیم درگیر یه پرونده قضایی باشید و می خواید حقتون رو تمام و کمال بشناسید. پس بزن بریم!
کاهش خواسته چیه اصلاً؟ بیایید از پایه شروع کنیم!
قبل از اینکه بریم سراغ پیچیدگی های مرحله تجدید نظر، خوبه اول یه تعریف خودمونی و ساده از کاهش خواسته داشته باشیم. فکر کنید شما یه چیزی رو از کسی طلب دارید، مثلاً ۱۰۰ میلیون تومان پول. این ۱۰۰ میلیون تومان میشه خواسته شما. حالا اگه تو طول رسیدگی به هر دلیلی تصمیم بگیرید که فقط ۷۰ میلیون تومان از اون رو می خواید، این تغییر رو میگن کاهش خواسته. خیلی ساده و خودمونی!
تعریف ساده و خودمونی کاهش خواسته
کاهش خواسته یعنی اینکه شما به عنوان خواهان (کسی که دعوا رو شروع کرده)، مقداری از اون چیزی رو که اول کار از دادگاه خواستید، کمتر کنید. این چیزی می تونه پول باشه، می تونه ملک باشه، یا هر حق دیگه ای. قانونگذار تو ماده ۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی این حق رو به خواهان داده. این ماده میگه:
«خواهان می تواند خواسته خود را که در دادخواست تصریح کرده در تمام مراحل دادرسی کم کند ولی …»
همین جمله در تمام مراحل دادرسی یعنی اینکه تقریباً هیچ محدودیتی برای انجام این کار ندارید، چه پرونده تو مرحله اولش باشه، چه تو تجدیدنظر و حتی مراحل بالاتر.
یه نکته مهمی که نباید اشتباه بگیرید، فرق بین کاهش خواسته و کاهش بهای خواسته است. کاهش خواسته یعنی اینکه اصل چیزی که می خواید رو کمتر کنید (مثلاً از ۱۰ تا سکه به ۵ تا سکه). اما کاهش بهای خواسته یعنی اگه خواسته شما یه چیز غیرنقدیه (مثل یه خونه) و شما تو دادخواست یه قیمتی براش نوشتید، حالا اون قیمت رو تغییر بدید. این دوتا با هم فرق دارن و قواعدشون هم متفاوته. تو کاهش خواسته، خودتون مبلغ یا تعداد رو کم می کنید، اما تو کاهش بهای خواسته، معمولاً دادگاه یا کارشناس هستن که بها رو تعیین می کنن.
حالا شاید بگید خب پس فرقش با اینکه کلاً دادخواست رو پس بگیریم یا دعوا رو استرداد کنیم چیه؟ خیلی خلاصه بگم، وقتی خواسته رو کم می کنید، پرونده ادامه پیدا می کنه، فقط تو یه محدوده کوچکتر. اما وقتی دادخواست یا دعوا رو پس می گیرید، پرونده کلاً تموم میشه و دیگه رسیدگی ای وجود نداره. بعداً مفصل تر در این مورد صحبت می کنیم.
چرا اصلاً این حق رو داریم؟ فلسفه پشتش چیه؟
قانون بی دلیل این حق رو به شما نداده. یه اصل مهم تو حقوق هست به اسم اصل تسلط خواهان بر دعوا. این یعنی چی؟ یعنی شمایی که دعوا رو شروع کردی و مدعی یه چیزی هستی، صاحب اون دعوا محسوب میشی. انگار که پرونده دست خودته و می تونی تا حدودی مدیریتش کنی.
-
اصل تسلط خواهان بر دعوا: این اصل میگه کسی که دعوا رو مطرح کرده، حق داره در موردش تصمیم بگیره، مثلاً اون رو ادامه بده، کمش کنه، زیادش کنه یا حتی کلاً پسش بگیره. این حق به شما قدرت مانور زیادی تو پرونده میده.
-
هدف قانونگذار: قانونگذار با دادن این حق، می خواسته پرونده ها الکی کش پیدا نکنن یا با یه اشتباه اولیه، کل حق و حقوق شما از بین نره. مثلاً اگه اولش فکر کردید ۱۰۰ میلیون حقتونه، ولی بعداً با دیدن مدارک جدید فهمیدید فقط ۷۰ میلیون بوده، می تونید خواسته رو کم کنید تا هم پرونده سریع تر به نتیجه برسه و هم خودتون رو برای بقیه مبلغ به دردسر نندازید.
چه وقت هایی به فکر کاهش خواسته می افتیم؟ دلایل واقعی و دم دستی
خب، حالا بریم سر اصل مطلب. تو چه شرایطی ممکنه لازم بشه که خواسته رو کم کنیم؟ اینا چند تا دلیل رایج و کاربردی هستن که خیلی وقتا پیش میان:
-
اشتباه در برآورد اولیه: گاهی وقت ها آدم تو برآورد اولیه یه خواسته، اشتباه می کنه. مثلاً فکر می کنه فلان مبلغ رو طلب داره، اما بعداً با دیدن یه سند جدید یا محاسبات دقیق تر، می فهمه مبلغ واقعی کمتره. تو این شرایط، بهترین کار اینه که خواسته رو کم کنیم تا پرونده روی مبلغ صحیح جلو بره.
-
توافق جزئی با خوانده: فرض کنید شما ۱۰۰ میلیون تومان از کسی می خواید، ولی تو طول دادرسی، طرف مقابل قبول می کنه که ۵۰ میلیونش رو همین الان بده. خب، تو این حالت، شما می تونید ۵۰ میلیون باقیمانده رو به عنوان خواسته پیگیری کنید و برای ۵۰ میلیون اول، دیگه نیازی به دادگاه ندارید.
-
تغییر استراتژی حقوقی: وکیل ها گاهی اوقات برای اینکه پرونده رو به مسیر بهتری هدایت کنن یا مثلاً از یه دادگاه خاص خارج و به دادگاه دیگه ای ببرن (مثلاً از شورای حل اختلاف به دادگاه عمومی، اگه نصاب تغییر کنه)، خواسته رو کم می کنن. این یه جور تاکتیک حقوقیه.
-
کاهش ریسک هزینه ها: اگه شما یه مبلغ خیلی بالایی رو مطالبه کنید ولی نتونید اثباتش کنید، ممکنه آخر سر دادگاه شما رو محکوم کنه که هزینه های دادرسی اون مبلغ اضافی رو هم پرداخت کنید. برای جلوگیری از این ریسک، بعضی وقتا عاقلانه است که خواسته رو به حدی که واقعاً میشه اثباتش کرد، کاهش بدیم.
این دلایل نشون میده که کاهش خواسته فقط یه حق نیست، بلکه یه ابزار کاربردی و استراتژیکه که می تونه خیلی بهتون کمک کنه.
کاهش خواسته در مراحل مختلف دادرسی: تمرکز ویژه روی تجدید نظر
خب، حالا که فهمیدیم کاهش خواسته یعنی چی و چرا اصلاً این حق رو داریم، بریم سراغ مراحل مختلف دادرسی و ببینیم این حق چطور تو هر مرحله اعمال میشه. البته، همونطور که از عنوان مقاله پیداست، تمرکز اصلی ما روی مرحله تجدید نظر هست.
تو مرحله بدوی چی؟
معمولاً تو مرحله اول دادرسی (دادگاه بدوی)، دست خواهان خیلی بازه. طبق ماده ۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی، شما می تونید تو هر زمانی تا پایان دادرسی، خواسته تون رو کم کنید. رضایت خوانده هم لازم نیست. یعنی اگه همون اول کار، بعد از تقدیم دادخواست، پشیمون شدید یا به دلایلی که بالا گفتیم خواستید خواسته رو کاهش بدید، خیلی راحت این کار رو انجام می دید. معمولاً با یه لایحه کتبی به دادگاه اعلام می کنید یا حتی ممکنه تو همون جلسه دادگاه به صورت شفاهی بگید و تو صورتجلسه هم ثبت بشه.
مرحله تجدید نظر: قلب ماجرا اینجاست!
خیلی ها فکر می کنن وقتی پرونده میره تجدید نظر، دیگه نمیشه کاری کرد و همه چیز قطعیه. اما خبر خوب اینه که اصلاً اینطور نیست! مرحله تجدید نظر، یکی از مهم ترین جاهاییه که شما می تونید از حق کاهش خواسته استفاده کنید.
یادتونه ماده ۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی چی میگفت؟ خواهان می تواند خواسته خود را که در دادخواست تصریح کرده در تمام مراحل دادرسی کم کند. کلمه تمام مراحل دادرسی شامل مرحله تجدید نظر هم میشه. یعنی قانونگذار به وضوح اجازه داده که شما تو این مرحله هم خواسته تون رو کم کنید.
بیشتر اساتید حقوق و حتی رویه دادگاه ها هم این رو تایید می کنن. یعنی تقریباً هیچ تردیدی تو این مورد وجود نداره. دلیلش هم منطقیه: ممکنه تو مرحله بدوی یه رأی صادر شده باشه که بخشی از خواسته شما رو قبول نکرده و شما حالا برای اینکه کل پرونده رو با ریسک کمتری جلو ببرید، تصمیم بگیرید که همون بخش مورد قبول رو پیگیری کنید و بقیه رو کاهش بدید.
حالا چطور به دادگاه تجدید نظر بگیم که می خوایم خواسته رو کم کنیم؟ این کار معمولاً با یه لایحه کتبی انجام میشه که توش به وضوح مبلغ یا موضوع جدید خواسته رو می نویسید و دلایل تون رو هم توضیح می دید. البته میشه تو صورتجلسه دادگاه هم ثبتش کرد، اما لایحه کتبی رسمی تر و معتبرتره.
یه سوال مهم: آیا رضایت خوانده لازمه؟ نه، اصلاً نگران نباشید! برای کاهش خواسته، نیازی به رضایت طرف مقابل (خوانده) نیست. این یه حق یک طرفه برای شماست و دادگاه هم مکلفه که این درخواست رو قبول کنه.
«کاهش خواسته در مرحله تجدید نظر، طبق ماده ۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی کاملاً امکان پذیر است و برای این کار نیازی به رضایت خوانده ندارید.»
داستان فرجام خواهی چیه؟
مرحله فرجام خواهی دیگه یه داستان جدائه. دیوان عالی کشور، برخلاف دادگاه بدوی و تجدید نظر، وارد رسیدگی ماهوی (یعنی اصل و اساس دعوا) نمیشه. کار دیوان عالی کشور اینه که فقط ببینه آیا رأی دادگاه های پایین تر از نظر قانونی درست صادر شده یا نه. مثل یه بازرس میمونه که فقط قواعد و رویه ها رو چک می کنه، نه اینکه دوباره بیاد شواهد رو بررسی کنه.
برای همین، معمولاً تو مرحله فرجام خواهی، کاهش خواسته معنی نداره. چون دیوان قرار نیست دوباره خواسته شما رو بررسی کنه. اما یه استثنا هست: اگه دیوان عالی کشور رأی رو نقض کنه و پرونده رو برگردونه برای رسیدگی ماهوی به یه دادگاه دیگه (بدوی یا تجدید نظر)، اون موقع دوباره دست شما برای کاهش خواسته باز میشه.
اعاده دادرسی و اعتراض ثالث: اینجا هم میشه؟
اعاده دادرسی و اعتراض ثالث هم جزو راه های فوق العاده برای شکایت از رأی هستن. تو این مراحل، هرچند ماده صریحی مثل ماده ۹۸ برای کاهش خواسته نداریم، اما با یه تفسیر منطقی از همون ماده ۹۸ و با تایید اکثر حقوق دان ها، این حق برای خواهان محفوظه. یعنی میشه گفت تو این مراحل هم می تونید خواسته تون رو کم کنید.
البته، رویه دادگاه ها تو این بخش ممکنه گاهی کمی متفاوت باشه، ولی به طور کلی، اگه کاهش خواسته باعث تضییع حقوق خوانده یا بی جهت طولانی شدن پرونده نشه، معمولاً مورد قبول قرار می گیره. پس، این حق رو تو این مراحل هم دارید، فقط ممکنه کمی شرایطش حساس تر باشه.
چی میشه بعد از اینکه خواسته رو کم کردیم؟ آثار حقوقی و مالی
حالا که تصمیم گرفتید خواسته تون رو کم کنید، خوبه بدونید این تصمیم چه نتایج و اثراتی روی پرونده و حتی کیف پولتون می ذاره. کاهش خواسته، فقط یه عدد یا موضوع رو تغییر نمیده، بلکه ابعاد مختلف پرونده رو تحت تأثیر قرار میده.
دادگاه دیگه تا کجا رسیدگی می کنه؟
این یکی خیلی واضحه: وقتی شما خواسته تون رو کم می کنید، دادگاه هم فقط تا همون مقدار جدید به پرونده رسیدگی می کنه. ما یه قاعده ای داریم به اسم قاعده منع خروج از خواسته. این یعنی دادگاه نمی تونه بیشتر از اون چیزی که شما ازش خواستید، حکم بده. پس اگه شما از ۱۰۰ میلیون به ۷۰ میلیون رسیدید، دادگاه دیگه نمی تونه برای ۱۰۰ میلیون حکم صادر کنه، حتی اگه خودش فکر کنه حق شما بیشتره. فقط تو همون چارچوب ۷۰ میلیون رسیدگی و رأی میده.
تکلیف پولی که باید پرداخت بشه (محکوم به) و اجرای حکم چیه؟
اگه دادگاه به نفع شما رأی بده و خوانده محکوم بشه، مبلغی که باید پرداخت کنه (که بهش میگن محکوم به) همون خواسته کاهش یافته شماست. یعنی اجرای حکم هم بر اساس این مبلغ جدید انجام میشه. مثلاً اگه اول کار ۱ میلیارد تومان خواسته بودید و بعداً به ۷۰۰ میلیون تومان کاهش دادید، دادگاه هم برای ۷۰۰ میلیون تومان حکم میده و شما هم فقط می تونید همین ۷۰۰ میلیون رو از خوانده بگیرید.
هزینه های دادگاه: پول اضافه رو پس میدن؟
اینجا یکی از اون جاهاییه که یه بحث داغ بین حقوق دان ها وجود داره و خیلی ها رو گیج می کنه. شما اول پرونده، برای ۱ میلیارد تومان خواسته، یه مبلغی رو به عنوان هزینه دادرسی پرداخت کردید. حالا که خواسته رو به ۷۰۰ میلیون تومان کاهش دادید، آیا اون ۳۰۰ میلیون تومان اضافه رو پس می گیرید؟
متاسفانه، رویه غالب تو دادگستری و نظر بسیاری از حقوق دان ها اینه که نه، مبلغ اضافی هزینه دادرسی رو به شما پس نمیدن! دلیلشون اینه که هزینه دادرسی باید همون اول کار برای کل خواسته پرداخت میشده و کاهش خواسته، مثل پس گرفتن دادخواست نیست که بگیم کلاً پرونده منتفی شده.
اما در مقابل، بعضی از اساتید و وب سایت ها نظر دیگه ای دارن و معتقدن که باید هزینه دادرسی مازاد برگردونده بشه. استدلالشون هم اینه که وقتی خواسته کم میشه، اساساً دیگه اون قسمت از دعوا وجود نداره و دلیلی نداره هزینه دادرسی اون رو پرداخت کرد.
حرف آخر اینه که تو عمل، معمولاً پول اضافه رو پس نمیدن. اما اگه خوانده در نهایت محکوم بشه، فقط باید هزینه دادرسی مربوط به همون مبلغ جدید (کاهش یافته) رو به شما پرداخت کنه.
آیا هنوز میشه به حکم اعتراض کرد؟
بله، میشه! اما قابلیت اعتراض (مثلاً تجدیدنظرخواهی بعدی یا فرجام خواهی) هم تحت تأثیر قرار می گیره. معیار برای اینکه ببینیم یه رأی قابل اعتراض هست یا نه، دیگه خواسته اولیه نیست، بلکه خواسته جدید شماست. مثلاً اگه مبلغ خواسته شما بعد از کاهش، از یه حدی کمتر بشه، ممکنه دیگه نتونید فرجام خواهی کنید. این نکته خیلی مهمه که حواستون باشه.
نکات ریز و درشت و چالش ها در مرحله تجدید نظر
حالا که با کلیات و آثار کاهش خواسته آشنا شدید، بریم سراغ یه سری نکات عملی و چالش هایی که ممکنه تو مسیر باهاشون روبرو بشید. این قسمت مخصوصاً برای کسایی که می خوان از این حق استفاده کنن، خیلی مهمه.
چند تا نکته حسابی برای وکیل ها و خود شما
-
زمان بندی مناسب: کی خواسته رو کم کنیم؟ این بستگی به استراتژی شما داره. می تونید همون اول کار (اگه به اشتباهتون پی بردید) این کار رو بکنید، یا تو طول دادرسی (اگه با طرف به توافق رسیدید). مهم اینه که قبل از صدور رأی نهایی این کار رو انجام بدید.
-
لایحه دقیق و مستند: حتماً یه لایحه کتبی دقیق برای کاهش خواسته بنویسید. توش به وضوح بگید که چه مقداری از خواسته رو کم می کنید و چرا این تصمیم رو گرفتید. دلایل محکمه پسند بیارید. این کار هم برای دادگاه شفاف سازیه، هم برای پرونده خودتون یه مستند محکم میشه.
-
ضرورت ثبت رسمی و مکتوب: گفتیم که میشه شفاهی هم به دادگاه گفت. اما بهترین کار اینه که حتماً درخواست تون رو به صورت کتبی (لایحه) تقدیم کنید و مطمئن بشید که تو پرونده ثبت شده. اعلام شفاهی بدون ثبت، ممکنه دردسرساز بشه و از نظر حقوقی بی ارزش باشه.
-
مواظب باشیم زیادی کم نکنیم! (برگشت ناپذیری): این یکی از مهم ترین هشدارهاست! اگه شما خواسته تون رو کم کردید، دیگه نمی تونید برگردید و بگید اشتباه کردم، می خوام همون خواسته اولیه رو پیگیری کنم. اون قسمت از خواسته که کم کردید، مثل آب رفته به جوی میمونه. برای دوباره مطالبه اون، باید یه دادخواست کاملاً جدید بدید که هم زمان بره و هم هزینه داره. پس تو کاهش خواسته، خیلی خوب فکر کنید و با احتیاط کامل قدم بردارید.
-
تأثیر بر صلاحیت دادگاه: گاهی اوقات اگه مبلغ خواسته رو خیلی کم کنید، ممکنه صلاحیت دادگاه هم تغییر کنه. مثلاً اگه خواسته از یه حدی کمتر بشه، پرونده از دادگاه عمومی به شورای حل اختلاف میره. این نکته هم باید تو استراتژی شما در نظر گرفته بشه.
فرق کاهش خواسته با پس گرفتن دادخواست/دعوا چیه؟ جدول مقایسه!
خیلی ها کاهش خواسته رو با استرداد دادخواست یا استرداد دعوا اشتباه می گیرن. در حالی که این سه تا با هم فرق اساسی دارن و هر کدوم نتایج خودشون رو دارن. بیایید این سه تا رو تو یه جدول ساده مقایسه کنیم:
| ویژگی | کاهش خواسته | استرداد دادخواست (تجدیدنظر/عادی) | استرداد دعوا |
|---|---|---|---|
| نتیجه | ادامه رسیدگی به باقیمانده خواسته | صدور قرار رد دادخواست (رأی بدوی قطعی می شود، اگر در تجدیدنظر باشد) | صدور قرار سقوط دعوا |
| محدوده | فقط بخشی از خواسته کم می شود | کل دادخواست (و شکایت) پس گرفته می شود | کلاً از ادامه دعوا منصرف می شوید |
| رضایت خوانده لازم است؟ | خیر، نیازی به رضایت نیست | خیر، نیازی به رضایت نیست | بله، گاهی اوقات (اگر دادگاه وارد ماهیت شده باشد) |
| امکان طرح مجدد همان موضوع | خیر (برای قسمت کاهش یافته) | بله (با رفع نقص یا شرایط جدید) | خیر (معمولاً نه، چون حق ادعا ساقط شده) |
| تا چه مرحله ای ممکن است؟ | در تمام مراحل دادرسی | قبل از صدور رأی نهایی | تا قبل از صدور رأی نهایی |
همینطور که می بینید، هر کدوم از این ها پیامدهای خاص خودشون رو دارن و باید با آگاهی کامل ازشون استفاده کرد. مثلاً اگه شما دادخواست تجدیدنظر رو پس بگیرید، رأی دادگاه بدوی قطعی میشه. اما اگه خواسته رو کاهش بدید، دادگاه تجدیدنظر فقط روی همون بخش کاهش یافته شما رسیدگی می کنه.
ابهامات و چالش های عملی: دادگاه ها چی میگن؟
تو خیلی از زمینه های حقوقی، ممکنه بین شعب مختلف دادگاه ها یا حتی بین حقوق دان ها، نظرات متفاوتی وجود داشته باشه. کاهش خواسته هم تا حدودی این ابهامات رو داره:
-
عدم یکنواختی رویه: هرچند ماده ۹۸ خیلی واضحه، اما گاهی ممکنه تو برخی شعب دادگاه ها، به خصوص تو مراحل خاص مثل اعاده دادرسی یا اعتراض ثالث، رویه یکسانی برای پذیرش کاهش خواسته وجود نداشته باشه. اینجاست که نقش وکیل متخصص و آشنایی با رویه های هر شعبه پررنگ میشه.
-
نظرات مشورتی و آرای وحدت رویه: برای رفع این ابهامات، اداره حقوقی قوه قضائیه نظرات مشورتی میده و دیوان عالی کشور هم ممکنه آرای وحدت رویه صادر کنه. این نظرات و آرا، مثل یه راهنما عمل می کنن تا رویه ها تا حد ممکن یکسان بشن. همیشه لازمه که حقوق دان ها از جدیدترین این موارد باخبر باشن.
-
محدود کردن حذف یک خواسته: یه بحث دیگه اینه که آیا میشه از بین چند تا خواسته (مثلاً هم خلع ید، هم اجرت المثل)، یکی رو کلاً حذف کرد و این هم کاهش خواسته محسوب بشه؟ بعضی حقوق دان ها معتقدن این حذف، دیگه کاهش خواسته نیست و باید استرداد دعوا برای اون خواسته انجام بشه. اینا ریزه کاری هایی هستن که تو عمل پیش میان.
نمونه لایحه کاهش خواسته در مرحله تجدید نظر
خب، حرف آخر این بخش عملی کار رو بزنیم و یه نمونه لایحه برای کاهش خواسته تو مرحله تجدید نظر ببینیم. این فقط یه نمونه است و باید حتماً بر اساس شرایط خاص پرونده خودتون تنظیم بشه، پس حتماً از یه وکیل برای این کار کمک بگیرید.
نمونه لایحه کاهش خواسته در مرحله تجدید نظر
بسمه تعالی
ریاست محترم شعبه [شماره شعبه] دادگاه تجدید نظر استان [نام استان]
با سلام و احترام،
موضوع: لایحه درخواست کاهش خواسته در پرونده تجدید نظر به شماره کلاسه [شماره کلاسه پرونده]
بدین وسیله اینجانب [نام و نام خانوادگی خواهان / وکیل خواهان]، خواهان / وکیل خواهان پرونده فوق الذکر که در مرحله تجدید نظر در آن شعبه محترم تحت رسیدگی قرار دارد، به استحضار می رساند:
-
در دادخواست بدوی، خواسته اینجانب مطالبه مبلغ [مبلغ اولیه خواسته] ریال / تعداد [تعداد اولیه خواسته] واحد [موضوع خواسته] از خوانده محترم آقای/خانم [نام خوانده] بوده است.
-
نظر به اینکه با بررسی های مجدد و با توجه به [ذکر دلایل کاهش خواسته، مثلاً: مدارک جدیدی که حاکی از پرداخت بخشی از دین می باشد، توافق جزئی با خوانده خارج از دادگاه، اشتباه در برآورد اولیه خواسته، بهره مندی از منافع بخشی از خواسته بعد از طرح دعوا]، اینجانب تقاضای کاهش خواسته خود را به مبلغ [مبلغ جدید خواسته] ریال / تعداد [تعداد جدید خواسته] واحد [موضوع خواسته] دارم.
-
لذا، مستنداً به ماده ۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی و با توجه به اختیار قانونی خواهان در کاهش خواسته در تمام مراحل دادرسی، از محضر دادگاه محترم تقاضای رسیدگی و صدور حکم مقتضی بر محکومیت خوانده بر اساس خواسته کاهش یافته، یعنی مبلغ [مبلغ جدید خواسته] ریال / تعداد [تعداد جدید خواسته] واحد [موضوع خواسته] را استدعا دارم.
با تشکر و احترام فراوان
[نام و نام خانوادگی خواهان / وکیل خواهان]
[شماره ملی / شماره پروانه وکالت]
[امضا]
جمع بندی و حرف آخر
خب، رسیدیم به پایان این سفر تو دنیای «کاهش خواسته در مرحله تجدید نظر». همونطور که با هم دیدیم، این حق، یه ابزار واقعاً قوی و کاربردیه که قانونگذار برای خواهان ها پیش بینی کرده. این حق به شما اجازه میده تا مدیریت بهتری روی پرونده تون داشته باشید و اگه شرایط تغییر کرد، بتونید تصمیمات درستی بگیرید.
فرقی نمیکنه که تو مرحله بدوی باشید یا تجدید نظر، تقریباً همیشه می تونید از این حق استفاده کنید. فقط باید حواستون به چند تا نکته مهم باشه:
-
خیلی با احتیاط عمل کنید: یادتون باشه، خواسته کاهش یافته رو نمیشه دوباره زیاد کرد. پس قبل از هر اقدامی، خوب فکر کنید و همه جوانب رو بسنجید.
-
همیشه مکتوب کنید: درخواست کاهش خواسته رو حتماً به صورت کتبی به دادگاه ارائه بدید تا هیچ ابهامی باقی نمونه.
-
از یه وکیل کمک بگیرید: دنیای حقوق پر از ریزه کاری و تله هاییه که فقط یه متخصص می تونه ازش سر دربیاره. اگه پرونده ای دارید و قصد کاهش خواسته رو دارید، حتماً با یه وکیل متخصص مشورت کنید. اونها می تونن بهترین استراتژی رو بهتون نشون بدن و از بروز اشتباهات احتمالی جلوگیری کنن.
در نهایت، هدف از کاهش خواسته، بهینه سازی روند دادرسی، جلوگیری از هزینه های اضافی و رسیدن به نتیجه مطلوب تره. با شناخت درست این حق و استفاده هوشمندانه از اون، می تونید قدم های محکمی تو پرونده هاتون بردارید و حقتون رو تمام و کمال بگیرید. امیدوارم این مقاله به دردتون خورده باشه!
<