تمام منتقدان فیلم مادران موازی را دوست دارند؛ دورخیز آلمودوار برای شیر طلایی (جشنواره ونیز ۲۰۲۱)

“مادران موازی” به کارگردانی پدرو آلمود وار وار ، چهارشنبه شب در جشنواره فیلم ونیز 2021 آغاز به کار کرد و تاکنون 100٪ Ratnatomitosis و Metacritic تحسین کرده است.

پدرو آلمود ، 52 ، 62 ساله ، با خیال راحت به خانه بازگشت و در پناه والدینش به سر برد و ملودرام های زنده پنه لوپه کروز را بازگو کرد. بیست و دومین فیلم فیلمساز اسپانیایی فیلم افتتاحیه جشنواره فیلم ونیز 2021 است و داستان یک زن معمولی به نام جانیس را با بازی پنه لوپه کروز روایت می کند که به طور تصادفی توسط مردی که نمی خواهد باردار شود. -ho ray به جنیس پس از زایمان برای امرار معاش به عکاسی روی آورد. او همچنین آنا را با بازی ملینا اسمیت استخدام می کند تا به مراقبت از کودکان و نظافت خانه کمک کند و این آغاز فعالیت های جالب داستان است.

ظاهراً جانیس و آنا در بیمارستان متولد شده اند و به نظر می رسد یک مادر بخشی از زندگی دو زنی را روایت می کند که به طور اتفاقی با یکدیگر ملاقات می کنند و باید فرزندان خود را به تنهایی بزرگ کنند. جانیس از بارداری ناخواسته اش خوشحال است ، اما آنا نسبت به آینده خوش بین نیست و درگیری بین این دو ، با اشتراکات آنها ، صحنه جالبی را ایجاد کرده است.

پدرو آلمود علاوه بر نقش اصلی فیلم را برای Parallel Mothers وار var نیز نوشت. در کنار کروز و اسمیت ، دیگر بازیگران معروف فیلم عبارتند از روسی دو پالما ، آیتانا سانچز گیخون و ژولیتا سرانو.

در زمان نگارش این مقاله ، در پایگاه های راتاتومیتوز و متاکریتیک برای مادران موازی 15 از 100 و 85 از 100 رتبه بندی شد و همه منتقدان از تماشای فیلم رضایت داشتند و نظرات خوبی در مورد آن نوشتند.

گزیده ای از منتقدان همان مادر

استفانی زاخارک از Time

• امتیاز: 90 از 100

مادران موازی یک انیمیشن جاودانه است. قصیده نادر مادر. در این فیلم ، آلمود وار وار ابتدا زنان را به عنوان زن و سپس به عنوان مادر به تصویر می کشد. در مادر موازی ، کروز نقش زنی را بازی می کند که وقایع روز خود را با آغوش باز می گیرد و ارتباط شخصی با تاریخ کشورش ، فرزند محبوبش و عشق و بازیگر برقرار می کند. چهل و هفت سالگی همه این مشکلات را شامل می شود به بازی او

نیکلاس باربر از ایندی وایر

• امتیاز: 83 از 100

این فیلم یکی از بهترین آثار آلمود وار var است؛ یک ملودرام ملموس و شگفت انگیز. طنز سیاسی زیادی در داستان وجود دارد و در پایان فیلم ، با بازگشت پدربزرگ جانیس ، این مسائل آشکار می شود. در فیلم ، ما تقریباً به طور قطع با مردی فعال آشنا می شویم و فضای زنانه در شعار پیراهن کروز “همه ما باید فمینیست باشیم” به سبک فرزندپروری مشهود است.

مادران مطابقت با فیلم محبوب و ننگ آور آلمود وار وار مطابقت ندارند ، اگرچه آنها آن را توصیف بدی برای افتتاحیه جشنواره فیلم ونیز امسال نمی دانند. زیرا با داشتن یک مادر همسو ، سرگرمی های زیادی برای طرفداران این کارگردان اسپانیایی وجود دارد. با بیست و دومین قطعه آلمدووار ، او به دنیای آشنا و صلح آمیز فیلم باز می گردد و ما با سالن های غذاخوری ، کافه ها و بالن های هوای مادرید روبرو هستیم. رنگهای قرمز ، زرد و سبز دوباره برجسته می شوند و بازی پنه لوپه کروز قابل ستایش است.

ژان بروکس از گاردین

• امتیاز: 80 از 100

هیچ کس نباید آلمود وار وار را به خاطر علاقه ای که به این فیلم دارد ، سرزنش کند. با این حال ، مادر مربوطه فاقد تعادل و همبستگی “درد و جلال” و برخی از ویژگی های مشخصه او است. [مثبت] او همیشه سینمای کافی ندارد ، اما این مشکلات ناشی از نزدیک بودن فیلم است و ایده های جالب زیادی در این قطعه وجود دارد که برخی از آنها به خوبی پرداخت می شوند.

هفتاد و هشتمین جشنواره فیلم ونیز منحصراً از 10 تا 20 سپتامبر (1 تا 11 سپتامبر) مطابق با برنامه بهداشتی برگزار می شود. شهرام مکری ، فیلمساز محبوب ایرانی ، یکی از داوران بخش افق های این فصل است. در سال 2013 ، مکری برنده جایزه ویژه افق ها در جشنواره فیلم ونیز برای فیلم “ماهی و گربه” شد.

منبع: Metacritic و RottenTomatoes