چارلی چاپلین چگونه با فیلم پسربچه تاریخ سینما را تغییر داد؟

100 سال از کارگردانی چارلی چاپلین به نام The Kid می گذرد و این فیلمی است که قرن ها راه را در کمیک ها باز کرد.

وقتی تماشاگران سینما به دوران آرامش فکر می کنند ، چارلی چاپلین و شخصیت معروف او “ولگرد” اولین چیزهایی هستند که به ذهن می آیند. در دوران شکوفایی خود ، چاپلین در فیلمهای متعددی نویسندگی ، کارگردانی و بازی کرد ، که مشهورترین آنها عبارت بودند از City Hall ، The Gold Rush ، The Modern Times و The Great Dictator. علیرغم چندین دهه ساخت این فیلم ها ، هنوز هم توسط مورخان و علاقه مندان به سینما به عنوان شاهکاری مهم که به ساخت سینمای مدرن کمک کرده است ، در نظر گرفته می شوند.

یکی از فیلمهای چاپلین نه تنها مانند سایر فیلمهای محبوب محبوب نیست ، بلکه در تاریخ سینما نیز اهمیت دارد. پسر امسال صدمین سالگرد خود را جشن می گیرد ، اولین فیلم بلند چاپلین.

اگرچه چاپلین در سال 1921 در یک فیلم کوتاه بازی کرد ، اما پسر اولین فیلمی بود که بیش از یک ساعت به طول انجامید. این فیلم 250 هزار دلار قیمت داشت و فیلمبرداری آن پنج ماه و نیم به طول انجامید که در آن زمان بسیار طولانی بود. با وجود بودجه هنگفت و زمان طولانی تولید ، The Boy یک داستان ساده در مورد مراقبت از فرزند خوانده اش است که توسط جکی کوگان بازی می شود. کوگان در بزرگسالی نقش عمو فاستر را در خانواده آدامز بازی کرد.

چارلی چاپلین و جان پشت سر هم از فیلم پسر

او بعدها از موفقیت چاپلین مطلع شد ، پسر یکی از بزرگترین چرخه ها را در تاریخ سینما آغاز کرد. اما این فیلم به عنوان یکی از بهترین فیلم های صامت آن روز در بین بازماندگان صد سال به طول انجامید و هنوز هم وجود دارد ، زیرا یکی از اولین نمونه های ترکیب کمدی و درام بود.

فیلم با عنوان “تصاویر لبخند می زنند و شاید گریه می کنند” آغاز می شود. اولین صحنه داستان زنی است که به دلیل عدم علاقه پدر به او و فرزندش ، یک بیمارستان خیریه را به همراه فرزندش ترک می کند. بیچاره و مجرد ، او با خیال راحت بچه را سوار ماشین می کند و به زندگی بهتر امیدوار است. اما سپس دو سارق خودرو را سرقت کردند ، غافل از اینکه کودک در صندلی عقب نشسته است و وقتی حضور کودک را دیدند ، آن را در خیابان رها کردند. آن وقت بود که ولگرد او را پیدا کرد.

وقتی که تراکت سعی می کرد این کودک را به شخص دیگری بدهد ، دیدن یادداشت یا مادرش مانع از این کار شد. او نام کودک را “جان” گذاشت و پنج سال از او مراقبت کرد و دستیار وی در تولید و فروش شیشه شد. اولین نمایش کمی طنزآمیز است ، اما آنها بلافاصله مخاطب را به داستان تکان دهنده وصل می کنند ، بنابراین طنز و خنده در بقیه فیلم پسرانه واکنش واقعی تری را ایجاد می کند ، زیرا آنها به خوبی می دانستند.

بازیگر مرد در تصویر فیلم پشت صحنه

وقتی به نظر می رسد جان را به یتیم خانه می برند ، تماشاگران دنباله ای را دنبال می کنند که او را به صحنه آزار و اذیت باز می گرداند. وقتی مادر ، که اکنون یک بازیگر ثروتمند است ، برمی گردد و با ولگرد و کودک صحبت می کند ، احساسی عمیق در قلب او جاری می شود بدون اینکه بداند جان کیست. پس از یک ساعت آشفته و یک صف رویایی که زمان بر بود ، فیلم پسرانه با یک پایان خوش به پایان رسید.

100 سال بعد ، پسر هنوز یکی از محبوب ترین داستان های تمام دوران است و می توان او را خالق این ژانر دانست. خنداندن و گریه کردن تماشاگران در یک نمایش واقعی سخت است ، اما چاپلین این کار را به راحتی با اولین فیلم بسیار ساده انجام داد. پس از همه ، اگر بخواهیم برخی از کتابهای کمیک مورد علاقه خود را نام ببریم ، بدون شک فارست گامپ ، Little Miss Sunshine و Parasite به ذهن ما می رسند و هر کدام از آنها باید از چاپلین باشند. با تشکر از شما برای ارائه اصول اولیه این ژانر.

منبع: cbr