فیلم «آخرین سفر دمتر» چگونه از رمان ترسناک «دراکولا» اقتباس کرد؟

[ad_1]

توجه: در این مطلب خطر لو رفتن فیلم «آخرین سفر دمتر» وجود دارد

فصل هفتم رمان «دراکولا» نوشته برام استوکر در سال 1897، با عنوان «گزارش سفرنامه کاپیتان»، سرنوشت یک کشتی تجاری محکوم به فنا به نام دِمِتِر را از طریق مجموعه ای از دست نوشته های دفتر ثبت کشتی شرح می دهد که از بندر دریای سیاه وارنا به ویتبی در انگلستان می رود.

کاپیتان این کشتی نفرین شده غافل از اینکه دراکولا یکی از محموله هایی است که باید با خود به انگلستان برساند، می نویسد که چگونه در طول سفر، اعضای خدمه ناپدید می شوند و فقط او و ناخدایارش در دمتر باقی می مانند. بعد از اینکه ناخدایار «مردی قد بلند و لاغر و رنگ پریده و وحشتناک» را می بیند، برای فرار از چنگال خون آشام خودش را به دریا پرت می کند. سرانجام کاپیتان خودش را به همراه یک صلیب به سکان کشتی می بندد و تمام تلاشش را می کند تا کشتی را به بندر برساند.

کاپیتان در آخرین گزارش سفرنامه می گوید: «وقتی قدرتم رو به زوال بگذارد، دست هایم را به سکان می بندم تا او، آن یا هر چه که هست، جرات دست زدن به آن را نداشته باشد. باد موافق بوزد یا مخالف، من روح و غرور خود را به عنوان یک کاپیتان نجات خواهم داد. من ضعیف تر می شوم و شب در راه است. اگر او بتواند دوباره به صورت من نگاه کند، ممکن است فرصتی نداشته باشم تا از خودم دفاع کنم.» این دست نوشته بعد از اینکه دمتر بدون هیچ خدمه و مسافر زنده ای وارد ویتبی شد، درون یک بطری با در چوب پنبه ای در جیب کاپیتان پیدا شد.

فیلم «آخرین سفر دمتر» (The Last Voyage of the Demeter) که در 11 اوت در سینماها عرضه شد، از یک داستان کوتاه دلهره آور در رمان اصلی «دراکولا» نوشته ی برام استوکر الهام می گیرد و آن را به یک فیلم از ابتدا تا انتها ترسناک تبدیل می کند. کارگردان آندره اوردال می گوید: «می خواستم یک فیلم واقعا ترسناک با الهام از این بخش کوچک از رمان بسازم. متوجه شدم که این یک چالش بزرگ و راهی عالی برای انجام کاری است که می تواند بخشی از میراث عظیم و شگفت انگیز [دراکولا] باشد، و خطر ایستادن در کنار فیلم های عظیم دیگر [که قبلا ساخته شدند] را ندارد. این فیلم کاملا مستقل از دیگران است.»

سفر طولانی فیلم «آخرین سفر دمتر»

نزدیک به دو دهه پس از اینکه فینیکس پیکچرز فیلمنامه اصلی براگی شوت جونیور را در سال 2003 به دست آورد، اوردال با فیلمنامه ی او و زک اولکویچ کارگردانی «دمتر» را برعهده گرفت. قبل از مشارکت اوردال، کارگردانان مختلفی مثل رابرت شونتکه، نیل مارشال و دیوید اسلید، در مقاطع مختلف زمانی برای پیش بردن پروژه انتخاب شده بودند. این تک فصل آنقدر جذاب است که مایک مدوی و بردلی جی فیشر تهیه کنندگان «دمتر» می گویند که مصمم بودند یک فیلم اقتباسی را بدون توجه به اینکه چقدر طول بکشد بسازند.

فیشر با ارجاع به صحنه هایی در فیلم «نوسفراتو» (Nosferatu) در سال 1922 و فیلم «دراکولای برام استوکر» (Bram Stoker’s Dracula) در سال 1992 می گوید: «بدیهی است که «دراکولا» یک رمان بسیار معروف و پرطرفدار است که همیشه در دسترس عموم بوده است. اما این فصل خاص داستانی دارد که به جز چند اشاره کوتاه واقعا تا کنون دراماتیزه نشده است. اما هیچ کس داستان اتفاقی که در این کشتی می افتد را در یک فیلم مستقل روایت نکرده است.»

فیلم «آخرین سفر دمتر» شخصیت هایش را در محیطی محدود و منزوی در سایه ی یک هیولای خون خوار به دام می اندازد، قوس روایی که مدوی می گوید به ویژه یک فیلم ترسناک معروف دیگر را به ذهن او متبادر کرده است. او می گوید: «این من را به یاد فیلم «بیگانه» (Alien) انداخت و تنها تفاوتش با «دمتر» در این است که به جای موجود فضایی دراکولا را می بینیم. دراکولا همان بیگانه اما در یک کشتی است. این چیزی بود که توجه مرا به داستان جلب کرد.»

دراکولا در دریا

در فیلم «دمتر» لیام کانینگهام در نقش کاپیتان الیوت، دیوید دستمالچیان در نقش ناخدایار وویچک و جان بریونز، مارتین فورولوند، استفان کاپیچیچ، نیکولای نیکولایف و کریس والی به عنوان خدمه کشتی بازی می کنند. همچنین تعدادی شخصیت و بازیگران دیگر را معرفی می کند که در کتاب حضور ندارند؛ نوه کاپیتان الیوت، توبی (با بازی وودی نورمن)، دکتر کلمنز (با بازی کوری هاوکینز)، و یک مسافر قاچاق به نام آنا (با بازی اشلینگ فرنچوسی) که به عنوان منبع غذایی برای دراکولا به کشتی وارد می شود.

نقش دراکولا (یا نوسفراتو) متعلق به خاویر بوتت، هنرپیشه کهنه کار نقش های هیولایی سینما است، که سال ها با بازی در نقش هیولاها در فیلم هایی مثل «ماما» (Mama) در سال 2013، «احضار 2» (The Conjuring 2) در سال 2016، «آن» (IT) در سال 2017 و «مرد لاغر» (Slender Man) در سال 2018، تماشاگران را به وحشت انداخته است. اوردال می گوید: «بوتت مرز بین شخصیت انسان و هیولا را از بین می برد. او می تواند فقط از طریق زبان بدن در نحوه به تصویر کشیدن یک موجود نقش را پیش ببرد.»

این کیفیتی است که اوردال در دراکولای خود به آن نیاز داشت، چون «دمتر» خون آشام را به عنوان یک جانور شرور و تشنه به خون ترسیم می کند نه شخصیتی پیچیده و فریبنده ای که اغلب از این شخصیت می شناسیم.

اوردال می گوید: «تصویر دراکولا به عنوان یک شخصیت هیولایی، بسیار جذاب بود. من می خواستم به این واقعیت متمایل شوم که او 400 سال زندگی کرده است. نمی خواستم یک بازیگر زیبای هالیوودی جذاب و خوش چهره ببینم. ما همچنین جنسیت را که دراکولا اغلب با آن به تصویر کشیده می شد در او حذف کردیم، چون اساسا این فیلم فقط یک داستان بقا برای همه از جمله خود او است. می خواستم ببینم که او زنده می ماند و از این سفر جان سالم به در می برد چون همانطور که همه می دانیم داستان دراکولا ادامه دارد.»

فیلم «آخرین سفر دمتر» چگونه به پایان می رسد

در رمان «دراکولا» نوشته استوکر، کشتی دمتر در میان طوفانی بزرگ به انگلستان می رسد. شاهدان سگ بزرگی را می بینند که از کشتی پیاده می شود و فقط جسد ناخدا را می بینند که هنوز در کشتی است. «آخرین سفر دمتر» نگاهی درونی به تمام وحشت هایی است که در کشتی و در طول آخرین سفر آن رخ می دهد.

فیشر می گوید: «یکی از عناصر مضمونی بزرگ داستان که عمیقا وحشت را به مخاطب منتقل می کند، این است که دراکولا از هر شخصیت چیزی را می گیرد که بیش از همه دوست دارد، از جمله تبدیل کشتی به یک کابوس زنده در دریا. این کافی نیست که خود را از خون این مردم تغذیه می کند، بلکه می خواهد آن ها به نوعی عذاب بکشند و دراکولا از آن لذت می برد.»

با این حال، برخلاف کتاب، فیلم با یک نفر یعنی کلمنز به پایان می رسد که روی دمتر، از گذرگاه جان سالم به در می برد و به قصد شکار دراکولا راهی لندن می شود. وقتی از اوردال پرسیده شد که آیا این تغییر داستان در را برای ساخته شدن یک دنباله  باز می کند یا نه، می گوید که این «یک برداشت کاملا بازنگرانه است درباره آنچه از آن نقطه به بعد در کتاب اتفاق می افتد. ما در این فیلم سعی می کنیم تا حد معقولی به رمان وفادار بمانیم. این فیلم به معنای واقعی درباره بزرگداشت رمان است. اما اگر با شخصیت کلمنز همراه شوید مشخص می شود که او در کتاب وجود ندارد.»

منبع: time

[ad_2]