درمان دنبالچه با انگشت
دنبالچه به دلیل محل ساختار و آناتومی انعطاف پذیر و غضروف مانندی که دارد معمولاً دچار مشکل، درد و التهاب می شود؛ اما به دلیل محل قرارگیری اگر به مشکل بربخورد، ما را از انجام امور ساده و بدوی روزانه مانند نشستن، برخواستن، راه رفتن، دویدن و بالا پایین رفتن از پله بازخواهد داشت. به خصوص درد دنبالچه هنگام نشستن پشت فرمان و سر سفره غذا بسیار آزاردهنده خواهد بود. در این مقاله می خواهیم در مورد درد استخوان دنبالچه و مراجعه به دکتر مفاصل صحبت کنیم، اگر شما هم دچار این درد هستید و می خواهید بدانید علت درد دنبالچه چیست؟ آیا درد دنبالچه خطرناک است؟ و دنبال راهی برای تسکین درد دنبالچه هستید تا انتهای مطلب ما را همراهی کنید.
درد دنبالچه به چه علت است ؟
استخوان دنبالچه یکی از اجزای بدن ما است که آخرین بخش ستون فقرات را تشکیل می دهد. این استخوان دقیقاً زیر استخوان خاجی قرار داشته و از 3 تا 5 استخوان به هم جوش خورده تشکیل می شود. مصداق بارز فلفل نبین چه ریزه بشکن ببین چه تیزه، استخوان دنبالچه است که برخلاف ظاهر ساده، بی اهمیت و کوچک خود، وظیفه مهمی را در اندام های حرکتی برعهده داشته و عملکردهای بسیاری را در بدن انجام می دهد.
یک دنبالچه سالم و بدون مشکل، در حفظ حالت قرارگیری صحیح ستون فقرات، برقراری ثبات در کمر و ساختار های مرتبط با آن، تقویت تاندون ها و لیگامنت ها، توزیع فشار در لگن و غیره بسیار مؤثر است. این استخوان مثلثی شکل که در میانه باسن و لگن قرار دارد، در صورت آسیب دیدن، موجب درد و التهاب در قسمت تحتانی کمر و لگن شده و به بیماری درددنبالچه، درد دنباله چه یا کوکسیدنی (coccydynia) شناخته می شود.
بخش جلوی دنبالچه کمی انحنا داشته و عقب آن دارای فرورفتگی است. این ناحیه ماهیچه سرینی بزرگ، عضلات دنبالچه و نیز عضلات مقعد را به یکدیگر متصل می کند. در صورتی که انحنای طبیعی دنبالچه در اثر فشار، بیش از اندازه شده و حالت غیرطبیعی پیدا کند، عود کرده و نیاز به مراجعه به دکتر استخوان درمان خواهد داشت. درددنبالچه معمولاً به دلیل تغییرات هورمونی در دوران بارداری و نشستن های طولانی ایجاد می شود.
این بیماری سن و سال نمی شناسد و در هر سنی ممکن است گریبان شما را بگیرد. اغلب افرادی که با نشستن سروکار زیادی دارند، از درد شدید در هنگام نشستن، دوچرخه سواری یا رانندگی شکایت دارند. درددنبالچه کمر اغلب پس از سن 40 سالگی رخ داده و احتمال بروز آن در زنان، به دلیل انجام عمل زایمان 5 برابر بیشتر از مردان است.
علائم درد دنبالچه چیست؟
همان طور که اشاره شد، علت این درد ستون فقرات، فشار بیش از حد به این ناحیه و خارج شدن استخوان دنبالچه از انحنای طبیعی خود است. درد در دنبالچه علائمی دارد که به شرح زیر هستند:
- احساس درد هنگام لم دادن
- احساس درد هنگام به پشت خوابیدن
- احساس درد هنگام نشستن بر روی سطوح سفت
- دردی که در حالت نشسته یا ایستاده تشدید می شود
- درد و ناراحتی هنگام حرکات روده یا رابطه ی جنسی
- درد دنبالچه که در موقع لمس شدن یا هنگامی که فشاری روی آن قرار می گیرد بدتر می شود
- دردی که با یبوست بدتر شده و پس از دفع مدفوع بهتر می شود
- درد دنبالچه در اثر ضربه
- درد دنبالچه و سیاتیک
- درد دنبالچه هنگام نشستن
- عفونت رحم و درد دنبالچه
درد دنبالچه به چه علت است؟
درد انتهای ستون فقرات دنبالچه در اثر عوامل داخلی و خارجی زیادی می تواند فرد را زمین گیر کند. در پاسخ به این سؤال که درد دنبالچه چقدر طول میکشد؟ و درد دنبالچه چگونه است؟ باید گفت که این درد معمولاً دائمی و خفیف است و تنها زمانی که به استخوان دنبالچه فشار وارد شود، تشدید خواهد شد. این درد تا زمان رفع مشکل و جایگیری صحیح این استخوان بهبود پیدا نخواهد کرد که باید به دکتر کمر درد مراجعه کنید.
برخی از عواملی که باعث بروز درد در دنبالچه شده و آن را تشدید می کنند از قرار زیر هستند:
- افتادن از ارتفاع: افتادن از ارتفاع بر روی پشت و کمر اتفاق دردناکی که نباید رخ دهد؛ اما تقریباً همه ما در سنین مختلف بارها و بارها آن را تجربه می کنیم. اگر برآیند نیروهای وارده در هنگام برخورد با زمین از شدت و قدرت کافی برخوردار باشد، می تواند منجر به شکستگی، زخم یا جابجایی استخوان دنبالچه شود.
- ضربه فیزیکی ناشی از تصادف و حرکات ورزشی: ورزش های مانند دوچرخه سواری، اتومبیل رانی، وزنه برداری، بدنسازی، فوتبال، شنا، بسکتبال، والیبال و اسب سواری که دارای حرکات کششی، پرتابی و ناگهانی هستند، در صورت ادامه دار بودن فشار نهایی خود را بر استخوان دنبالچه گذاشته و بعث دفرمه شدن و آسیب دیدن این استخوان خواهند شد. همچنین شغل رانندگی نیز به واسطه تصادفات احتمالی و نشستن های طولانی مدت تکرارشونده، می تواند با بروز بیماری هایی نظیر مو برگشتی و سینوس دنبالچه، باعث آسیب دیدن و تغییر فرم استخوان دنبالچه و بافت های اطراف دنبالچه شود.
- آسیب های داخلی مانند وضع حمل: در دوران سه ماهه سوم بارداری و در پی ترشح هورمون هایی برای نرم شدن استخوان خاجی و دنبالچه، استخوان دنبالچه دارای آزادی عمل بیشتری شده و بیشتر از قبل در معرض آسیب قرار می گیرد.
- نشستن طولانی مدت بر روی سطوح نازک و سفت: تا جای ممکن روی سطوح نرم و گرم بنشینید. پس از مدتی نشستن حتماً برخواسته و به مدت یکی دو دقیقه حرکات کششی و پیاده روی انجام دهید.
- عفونت ها
- تومورهای سرطانی: شکل گیری تومور و غدد سرطانی بر روی سون مهره شایع است. یکی از دلایل درددنبالچه تشکیل تومور در قسمت انتهایی ستون مهره و ایجاد فشار بر استخوان دنبالچه است.
- ورم
- چاقی: فشار نهایی اضافه وزن مستقیماً روی ستون فقرات و استخوان دنبالچه است. با رعایت یک رژیم غذایی مناسب و تحرک کافی، این بار اضافی را از دوش ستون مهره و استخوان دنبالچه خود بردارید.
- لاغری مفرط: درست به مانند چاقی، لاغری بیش از حد نیز باعث آسیب دیدن استخوان دنبالچه شما خواهد شد. یکی از پاسخ های سؤال علت درد گرفتن دنبالچه چیست؟ لاغری مفرط و عدم وجود چربی کافی در نشیمن گاه برای جلوگیری از اصطکاک بین استخوان دنبالچه با عضلات، رباط ها و تاندون های مجاور است.
- نیمه دررفتگی و شکستگی دنبالچه: علت اصلی درد دنبالچه مربوط به نیمه دررفتگی های استخوان دنبالچه به سمت جلو و عقب است. استفاده از بادکش برای درد دنبالچه در این مورد بسیار مورد توصیه است.
- مشکل در نقاط ماشه ای یا تریگر پوینت: اسپاسم عضله بالابرنده مقعد و نقاط ماشه ای (TriggrPoint) نیز منجر به ایجاد فشار و شروع درد در دنبالچه است.
انواع راه های درمان درد در دنبالچه
روش های درمانی دنبالچه با توجه به شدت و علت آن به 2 روش کلی تهاجمی و غیرتهاجمی تقسیم شده و شامل موارد زیر است:
نوشته های مشابه
درمان خانگی درد دنبالچه
برای درمان خانگی دنبالچه موارد زیر را دنبال کنید:
- از نشستن به مدت طولانی خودداری کرده و برای نشستن از بالشتک های مخصوص استفاده کنید
- از کمپرس سرد یا گرم استفاده کنید: پس از آسیب دیدگی دنبالچه، برای کاهش درد از کمپرس سرد و گرم استفاده کنید. روزانه چند مرتبه و هر بار به مدت 10 تا 15 دقیقه کمپرس را روی موضع درد قرار دهید
- از بروز یبوست جلوگیری کنید: به اندازه کافی مایعات و غذاهای فیبردار بخورید
ورزش برای درد دنبالچه
کشیدن آرام رباط های متصل به دنبالچه برای کاهش درد بسیار مفید خواهد بود. برای انجام این کار می توان از متخصص درمان دستی و فیزیوتراپیست ها کمک گرفت. انجام حرکاتی مانند راه رفتن در آب، ورزش های هوازی، آویزان شدن، بارفیکس، ژیمناستیک و یوگا برای برگرداندن شکل صحیح به استخوان دنبالچه بسیار مؤثر هستند.
روش های درمانی غیرتهاجمی:
روش های غیرتهاجمی التهاب و درد را به خوبی کاهش می دهند. این روش ها به شرح زیر هستند:
- داروهای ضدالتهاب، قرص برای درد دنبالچه، پماد برای درد دنبالچه
- استفاده از چسب کمر
- تعدیل فعالیت های فیزیکی
- استفاده از پک های آب سرد یا آب گرم برای تسکین درد
- تغییر برنامه ی غذایی در جهت تسهیل حرکت دستگاه گوارش و رفع یبوست
- استفاده از بالش های مخصوص دنبالچه برای نشستن های سرکار، سر میز غذاخوری و پشت فرمان
- تزریق کورتیکواستروئیدها و بی حس کننده ها برای کاهش درد و التهاب. با توجه به عوارض این داروها در کنار تأثیر موقت آن ها، دکتر ارتوپدی از این روش بیش از 2 یا نهایتاً 3 بار استفاده نمی کند. بی حس کننده ها عوارض جانبی چندانی ندارند. برای بیمارانی که نمی توانند از تزریق های استروئیدی و لیدوکائین استفاده کنند، تزریق پلاسمای غنی شده (PRP) مفید خواهد بود.
- ماساژ درمانی
- استفاده از شوک الکتریکی با شدت پایین بر روی بافت های منقبض یا ناراحت به منظور افزایش چرخه خون رسانی
- طب سوزنی
دارودرمانی برای درد دنبالچه
در دارودرمانی از داروهای مسکن، داروهای ضدافسردگی و داروهای ضدصرع مانند ناپروکسن، لیدوکائین و ایبوپروفن استفاده می کنند.
فیزیوتراپی درد دنبالچه
فیزیوتراپی به شما در انجام حرکاتی مانند نفس کشیدن عمیق و ریلکس کردن کامل عضلات کف لگن در هنگام ادرار و مدفوع کمک می کند. همچنین فیزیوتراپی با امواج مافوت صوت نیز در درمان درددنبالچه مؤثر است.
تخریب بلوک عصبی برای درمان درد دنبالچه
در روش تخریب بلوک عصبی از فنول و رادیوگرافی آندوسکوپی برای سوزاندن و از بین بردن بافت دنبالچه استفاده می شود. این روش درد را برای مدت طولانی تری در فرد بیمار از بین خواهد برد.
عمل جراحی برای درمان درد دنبالچه
عمل جراحی با درصد موفقیت بالای 60 درصد، تنها در صورتی انجام می شود که روش های دیگر برای درمان پاسخگو نبوده و وضعیت حرکتی و سلامت بیمار سیار حاد باشد. عمل جراحی دنبالچه با برداشتن کامل این استخوان یا بخشی از آن انجام شده و برای افرادی مثمرثمر است که با از بین رفتن پیشرفته دنبالچه و ناپایداری شدید آن مواجه هستند.
سخن پایانی
دنبالچه یکی از ستخوان های سربه زیر بدن انسان است که تا بروز آسیب نهایی، کمتر شکایتی از فشارهای زیاد و عادات ناصحیح ما می کند. این استخوان به دلیل محل قرارگیری و نقطه اتصال چندین استخوان، مفصل، تاندون و رباط، یکی از نقاط استراتژیک و حساس بدن ما است. درد دنبالچه در اثر فشار و بنابر علل ذکرشده می تواند شما را از انجام کارهای روزمره بازبدارد. اگر دچار چنین دردی شدید، می توانید با دکتر ارتوپد آنلاین در میان بگذارید و در صورت نیاز به صورت حضوری به پزشک مراجعه کنید.
شکستگی استخوان ممکن است به طور کامل و یا جزئی اتفاق بیفتد و به شکل های عرضی، طولی و یا به چندین قطعه بشکند.
انواع شکستگی ها
استخوان از مواد سختی تشکیل شده است، اما در صورت اعمال نیروی خارجی به آن می تواند خم شود، با این حال چنانچه نیروی وارد شده بیش از حد باشد، استخوان خواهد شکست؛ درست مثل خط کش پلاستیکی که در صورتی که زیادی خم شود، بشکند.
شدت شکستگی معمولا به نیرویی که باعث شکستن استخوان می شود، بستگی دارد. شکستگی استخوان ممکن است به صورت ترک یا شکافی ایجاد شده باشد و یا توسط نیروی شدیدتری مثل تصادف اتومبیل یا شلیک گلوله باعث خرد شدن استخوان می شود.
چنانچه استخوان به گونه ای بشکند که قطعات شکسته ی استخوان از پوست بیرون بزنند، یا زخم ناشی از جراحت تا استخوان شکسته نفوذ کند، به این نوع شکستگی، شکستگی باز گفته می شود،که بسیار جدی است چون با پاره شدن پوست، احتمال عفونت زخم و استخوان وجود دارد.
انواع شکستگی های استخوان شامل موارد زیر است:
- شکستگی پایدار. انتهای استخوان شکسته سر جای خود باقی مانده و به ندرت از محل خود جابجا می شود.
- شکستگی باز. پوست ممکن است توسط استخوان و یا ضربه ای که در زمان شکستگی
- موجب جراحت پوست می شود، پاره شود. دراین وضعیت استخوان ممکن است نمایان شود.
- شکستگی عرضی. این نوع شکستگی دارای خط شکست افقی است.
- شکستگی مورب. الگوی شکستگی در این حالت به صورت زاویه دار است.
- خرد شدن استخوان. در این نوع شکستگی، استخوان به چندین قطعه تقسیم می شود.
درمان انواع شکستگی ها
همه ی انواع روش های درمانی شکستگی های استخوان از یک اصل کلی تبعیت می کنند:
قطعات شکسته ی استخوان باید در جای خود قرار داده شوند و تا زمان بهبودی کامل، باید از حرکت کردن آن ها از سر جای خود، جلوگیری شود. در بسیاری موارد، پزشک، قطعات شکسته ی استخوان را سر جای اصلی خود قرار می دهد. اصطلاح فنی این عمل، جاانداختن نام دارد. انتهای استخوان های شکسته با تشکیل استخوان جدید دورتادور لبه ی قطعات شکسته ی استخوان به هم جوش می خورند. گاهی اوقات برای درمان شکستگی، به عمل جراحی نیاز است. نوع روش درمانی که مورد نیاز است، به شدت شکستگی، باز یا بسته بودن شکستگی و استخوان خاصی که دچار شکستگی شده است، بستگی دارد.
برای مثال درمان شکستگی استخوان ستون فقرات (مهره ها) نسبت به درمان شکستگی پا و یا لگن متفاوت خواهد بود.
پزشکان از روش های متفاوتی برای درمان شکستگی ها استفاده می کنند:
- ثابت کردن استخوان توسط گچ گرفتن
- استفاده از بریس یا آتل (بریس یا آتل حرکت مفصل های نزدیک به محل شکستگی را کنترل یا محدود می کند)
- کشش (توسط کشش آرام استخوان ها، آن ها در جای خود تنظیم می کنند.
- فیکس کردن استخوان شکسته از خارج (در این روش، با استفاده از ابزارهای فلزی مثل پیچ، پلاک، پین و سیم، در بالا و پایین ناحیه ی شکسته، استخوان ها در جای خود بی حرکت می شوند.
- پین یا پیچ، به یک میله ی فلزی در خارج پوست متصل می شود.
- جا انداختن به روش باز و فیکس کردن استخوان شکسته از داخل (در این روش، قطعات شکسته ی استخوان ابتدا در جای خود قرار داده می شوند و سپس توسط پیچ های مخصوص یا با اتصال پلاک های فلزی به سطح خارجی استخوان، در کنار یکدیگر نگه داشته می شوند.
مراحل و مدت زمان جوش خوردن استخوان
روند بهبودی به موارد زیر بستگی دارد:
- نوع استخوان
- میزان حرکت در ناحیه ی شکستگی
- سن
- سلامت عمومی بدن (برای مثال سیگار کشیدن)
- تغذیه
- دارو
5 مرحله ی بهبودی
- تشکیل لخته ی خون: د ر اطراف محل شکستگی، هماتوم (لخته ی خون) تشکیل می شود.
- واکنش های ضد التهابی: در عرض 8 ساعت یک واکنش ضد التهابی اتفاق می افتد. ین واکنش شامل فعالیت های سلولی است که برای ایجاد پل در محل شکستگی انجام می شود و نیز به آرامی لخته ی خونی را جذب می کند. سپس رگ های جدید خونی در محل آسیب دیده تشکیل می شود.
- تشکیل کالوس: حجم زیادی از سلول ها یک پینه یا کالوس را تشکیل می دهند که باعث ایجاد محدودیت در حرکت عضو آسیب دیده و پاک سازی قسمت های مرده ی استخوان ها می شود. معمولاً 4 هفته پس از ایجاد جراحت، محل شکستگی دوباره به هم متصل شده و به اصطلاح، استخوان جوش می خورد. در این حالت محل شکستگی به صورت ناقص ترمیم می شود و امکان تحمل فشار را ندارد. با گرفتن عکس رادیولوژی می توان یک خط شکستگی واضح و یک کالوس باد کرده را در محل آسیب دیده مشاهده کرد. محل شکستگی هنوز حساس و دردناک است.
- جوش خوردن: پس از حدود 6 تا 8 هفته، استخوان جدید به استخوان قبلی جوش می خورد و محکم می شود. در این مرحله، استخوان جوش خورده قادر است فشارهای طبیعی را تحمل کند. محل شکستگی دیگر دردناک و حساس نیست و محافظت از آن ضروری نیست.
- بازسازی و شکل گیری استخوان: مرحله ی نهایی پس از گذشت چند ماه و یا چند سال پس از شکستگی استخوان انجام می شود. این مرحله اصطلاحا ت مرحله ی بازسازی نامیده می شود. استخوان طوری بازسازی می شود که بتواند شکل و عملکرد خود را به صورت اولیه ی خود قبل از جراحت، به دست آورد.
جوش نخوردن یا دیر جوش خوردن استخوان ها
روش های درمانی مدرن تقریبا تمامی انواع شکستگی ها را درمان می کند. در موارد نادر، ممکن است یک شکستگی به طور صحیح بهبود نیابد و در نتیجه باعث می شود استخوان جوش نخورد. در برخی موارد دیگر، ممکن است مدت زمان بهبودی شکستگی، بیش از حد طبیعی طول بکشد، در این حالت به آن دیر جوش خوردن استخوان گفته می شود.
جوش نخوردن استخوان باعث ادامه یافتن درد در محل شکستگی، حتی پس از پایان یافتن درد ابتدایی می شود.
درد ناشی از دیر جوش خوردن استخوان، اگر درمان نشود، ممکن است ماه ها و یا حتی سال ها طول بکشد.
علت ها و دلایل
برای بهبودی شکستگی، استخوان باید در جای خود محکم شود که این کار معمولا توسط گچ گرفتن و در برخی موارد با استفاده از پیچ و پلاک یا پین برای نگه داشتن استخوان طی عمل جراحی استفاده می شود. استخوان همچنین به منبع خونرسانی ثابت نیاز دارد. خون اکسیژن، سلول ها و فاکتورهای رشد مورد نیاز برای بهبودی استخوان را به محل شکستگی می آورد. اگر استخوان شکسته شده در جای خود ثابت نشود و خون کافی به آن نرسد، جوش نمی خورد.
عواملی از جمله مصرف تنباکو یا نیکوتین می تواند مانع بهبودی استخوان شود و احتمال جوش نخوردن استخوان را افزایش دهد. افراد مسن و افراد مبتلا به دیابت، آنمی شدید و یا عفونت نیز در صورتی که دچار شکستگی شوند، احتمال جوش نخوردن استخوان های آن ها وجود دارد.
مصرف داروهایی مثل داروهای ضد التهاب، شامل آسپیرین، ایبوپروفن و پردنیزون نیز احتمال جوش نخوردن استخوان را افزایش می دهند چون بر جریان خون تاثیر می گذارند.
تغذیه نیز می تواند بر جوش نخوردن استخوان تاثیر بگذارد، چون استخوان ها برای بهبودی کامل به پروتئین، کلسیم، ویتامین C و D و سایر مواد معدنی نیاز دارند. برخی استخوان ها مثل استخوان انگشتان پا، استقامت خوبی دارند و جریان خون به این ناحیه خیلی خوب است، به همین دلیل هرگز دچار جوش نخوردن نمی شوند.
سایر استخوان ها مثل استخوان ران فوقانی (سر استخوان ران و گردن) و استخوان های کوچک مچ، منبع خونی اندکی دارند و در صورت شکستگی، احتمال جوش نخوردن آن ها زیاد است.
تشخیص
در صورت وجود درد مداوم در محل شکستگی و یا شکستگی که در زمان معمول بهبود نیافته باشد، باید به پزشک مراجعه کرد تا از طریق عکسبرداری توسط اشعه ی X، MRI و یا سی تی اسکن احتمال جوش نخوردن استخوان بررسی شود. یک آزمایش خون هم گرفته می شود تا در صورتی که عفونت باعث جوش نخوردن استخوان شده است، تشخیص داده شود.
روش های درمان
درمان بدون جراحی
در برخی موارد جوش نخوردن استخوان، برای درمان جوش نخوردن استخوان نیازی به عمل جراحی نیست.
رایج ترین نوع درمان بدون عمل جراحی، درمان دیر جوش خوردن و جوش نخوردن شکستگی استخوان ها با مگنت یا مگنت تراپی است.
مگنت تراپی یکی از روش های درمانی مود استفاده در فیزوتراپی برای درمان طیفی از مشکلات پزشکی است. در این روش از میدان های مغناطیسی با فرکانس بالا یا پایین استفاده می شود. با قرار دادن اعضای بدن در برابر امواج مغناطیسی، می توان یک واکنش یونی و ملکولی ایجاد کرد که باعث تحریک فرآیندهای شیمیایی در بدن و تسریع آن ها می شود. به این ترتیب سلول های در معرض امواج، موثرتر و سریع تر عضو آسیب دیده را درمان می کنند. امواج مغناطیسی به زیر سطح پوست نفوذ کرده و به استخوان می رسد و می تواند باعث ترمیم و ساخت مجدد بافت های استخوانی در بدن شود.
تأثیرات توانبخشی درمان جوش نخوردن و یا دیر جوش خوردن شکستگی استخوان ها با مگنت، امروزه کاملاً شناخته شده می باشد. استفاده از این روش به دلایل زیر برای بیماران توصیه می شود:
- عوارض جانبی ناشی از مگنت درمانی بسیار جزئی است.
- این روش یکی از معدود روش های الکتروتراپی است که می تواند به عمق مناسبی برای تاثیرگذار بودن، نفوذ کند.
- ابزارهای تولید کننده ی امواج مغناطیسی با فرکانس بالا و پایین، برای افراد به راحتی قابل تهیه هستند و استفاده از آن ها ساده است.
- این ابزارها بسیار قدرتمند هستند و وزن کمی دارند. به همین خاطر این ابزارها یک راهکار ایده آل برای استفاده ی درمانی در منزل محسوب می شوند.
- پس از گذشت 15 تا 20 جلسه، می توانیم نتایج اسکن تراکم استخوان را مشاهده کنیم.
- به هر حال پس از گذشت جلسات اندکی، درد و التهاب به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
عمل جراحی
در صورتی که روش های بدون عمل جراحی کارآمد نباشد، به عمل جراحی نیاز خواهد بود. همچنین در صورتی که در اولین عمل جراحی با موفقیت روبرو نشدیم، ممکن است به عمل جراحی ثانویه نیاز باشد. عمل جراحی شامل پیوند استخوان، تثبیت استخوان از داخل و یا تثبیت استخوان از خارج می باشد.