برای ساییدگی مهره کمر چه باید کرد
سوراخ بین مهرهای در ستون فقرات، محل عبور نخاع است؛ اگر این فاصله به دلیل رشد بیش از حد مهرهها کوچک شود، باعث بروز علائم تنگی کانال نخاعی شده و در نهایت فشار زیادی بر روی ریشه عصبی وارد میشود.
در حالی که تنگی کانال نخاعی در مراحل اولیه یک بیماری جدی نیست اما در صورت پیشرفت یا درمان نشدن میتواند منجر به آسیب جدی و دائمی شود. در این مقاله از وب سایت پذیرش ۲۴ قصد داریم ضمن بررسی علائم تنگی کانال نخاعی، انواع روشهای درمان پیشگیری از تنگی کانال نخاعی را معرفی کنیم.
تنگی کانال نخاعی چیست؟
تنگی کانال نخاعی به انگلیسی (Spinal Stenosis) بوده و این عارضه زمانی بروز پیدا میکند که یک یا چند سوراخ استخوانی (فورامینا) در ستون فقرات شروع به باریک شدن میکنند و فضا را برای اعصاب کاهش میدهند. این فرآیند میتواند در کانال نخاعی (جایی که نخاع از مرکز میگذرد) یا در سوراخهای بین مهرهای که اعصاب نخاعی از کانال نخاعی خارج میشوند، رخ دهد.
در واقع علت تنگی کانال نخاعی میتواند اکتسابی یا مادرزادی باشد. با توجه به محل و میزان باریک شدن این کانال در طول زمان، یک عصب نخاعی یا طناب نخاعی میتواند فشرده شود که همین موضوع باعث بروز بی حسی، سوزن سوزن شدن، درد و ضعف شود.
علائم تنگی کانال نخاعی چیست؟
تنگی کانال نخاع باعث ایجاد فشار روی طناب نخاعی یا اعصاب میشود که این عارضه میتواند باعث درد گردن و کمر شود و بر توانایی فرد برای انجام فعالیتهای روزانه تأثیر منفی بگذارد.
علائم این بیماری به تدریج به دلیل التهاب و فشرده شدن اعصاب شروع میشود و با گذشت زمان شدیدتر میشود. علائم تنگی کانال نخاعی در زنان و مردان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- احساس درد در پاها، عضلات ساق پا یا باسن که با ایستادن تشدید میشود.
- دردی که به یک یا هر دو ران ساطع میشود (سیاتیک)
- دردی که با نشستن، دراز کشیدن یا خم شدن به جلو بهبود می یابد.
- ضعف، بی حسی و گزگز در پاها
- کمردرد شدید که با ایستادن طولانی مدت تشدید میشود.
- گرفتگی عضلات ساق پا هنگام راه رفتن
- ضعف پا هنگام راه رفتن
- کاهش حس در پاها (تنگی کانال نخاعی و بی حسی پا)
- از دست دادن عملکرد مثانه یا روده (فشردگی شدید طناب نخاعی)
- بی حسی شدید و درد و ضعف غیر قابل تحمل در پاها (در موارد نادر)
علائم تنگی کانال نخاعی در هر شخصی متفاوت است و ممکن است شامل یکی یا چن مورد از موارد فوق باشد. برای تشخیص میزان آسیب دیدگی نخاع و تجویز بهترین روش درمانی باید به دکتر تنگی کانال نخاعی مراجعه کنید.
انواع مختلف تنگی کانال نخاعی کمر و گردن
تنگی کانال نخاعی به طور کلی به دو نوع زیر تقسیم بندی میشود:
- تنگی کانال نخاعی جانبی در کمر و گردن
سوراخ بین مهرهای نوعی حفره استخوانی است عصب نخاعی از طریق این حفره از بین دو مهره مجاور عبور میکند. هنگامی که یک یا چند مورد از این سوراخها باریک میشود، به آن تنگی کانال نخاعی جانبی میگویند.
نوشته های مشابه
در این صورت عصب نخاعی فضای کمتری دارد و با فشرده شدن ممکن است باعث اختلال در عملکرد نخاع شود. این نوع تنگی کانال نخاعی در هر قسمتی از ستون فقرات (کمر، گردنی و سینهای) ممکن است رخ دهد اما به طور معمول در قسمت کمری اتفاق میافتد.
- تنگی کانال نخاعی مرکزی کمر و گردن
این نوع عارضه نیز در صورت تنگ شدن یکی یا تعدادی از مهرههایی که از کانال نخاعی محافظت میکنند رخ میدهد. با تنگی کانال مرکزی، طناب نخاعی فضای کمتری برای عبور دارد و در صورت فشرده شدن طناب نخاعی که میتواند منجر به بروز درد یا اختلال در عملکرد ناحیهای شود که تحت فشار قرار گرفته است.
تنگی کانال مرکزی نیز در هر قسمت از ستون فقرات میتواند بروز پیدا کند اما به طور معمول در بخش گردنی و کمری اتفاق میافتد. با ایجاد عارضه تنگی کانال نخاعی احتمال این که حداقل 2 سطح از ستون فقرات، مانند ناحیه گردن و کمر (تنگی پشت سر هم) را درگیر کند، افزایش مییابد.
در یک تقسیم بندی کلی تر، انواع تنگی کانال نخاعی از نظر محل درگیری را به دو دسته اصلی تنگی کانال نخاعی گردن و تنگی کانال نخاعی کمر تقسیم بندی میکنند. تنگی کانال نخاعی کمر شامل تمام مطالبی است که در این مقاله به شرح مفصل آن پرداختهایم اما تنگی کانال نخاعی گردن را در مقاله ای دیگر بیان کردیم. اطلاعات بیشتر را در آن مطالعه کنید.
از جمله علائم تنگی کانال نخاعی گردن میتوان به درد شدید در ناحیه گردن و کمر اشاره کرد.
در تنگی کانال نخاعی کمر نیز ریشه عصبی نخاع در قسمت کمر تحت فشار قرار گرفته و علائمی از جمله درد سیاتیک و کمر درد بروز پیدا میکند.
تنگی نخاع چگونه تشخیص داده می شود؟
دکتر مغز و اعصاب میتواند تشخیص تنگی نخاع را بر اساس علائم بالینی و سابقه پزشکی شخص تایید کند. از دیگر آزمایشات و روشهای تشخیص تنگی کانال نخاعی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- MRI بهترین روش برای تشخیص تنگی کانال نخاعی است. در این روش تصویربرداری پزشکی تمامی جزئیات از جمله ریشههای عصبی و تغییرات نخاع یا تومورهای موجود در ناحیه نخاعی قابل تشخیص است.
- اسکن توموگرافی کامپیوتری: استفاده از اشعه ایکس برای تصویربرداری در زوایای مختلف که به تعیین شکل و اندازه کانال نخاعی کمک می کند.
- میلوگرام: از CT با میلوگرافی در شرایطی که MRI در دسترس نباشد، استفاده میشود. میلگرام نوعی رنگ کنتراست که به مایع مغزی نخاعی (فضای مایع نخاعی) تزریق میشود تا کانال نخاعی و ریشههای عصبی را مشخص کند.
تنگی نخاع درمان میشود؟ درمان تنگی کانال نخاعی کمر
به طور کلی برای درمان تنگی کانال نخاعی دو روش جراحی تنگی کانال نخاعی و روشهای غیرجراحی (غیرتهاجمی) وجود دارد. روش جراحی برای رفع این عارضه ماندگاری بیشتری دارد اما عوارض جراحی تنگی کانال نخاعی نسبت به روشهای غیرجراحی بیشتر است.
بنابراین متخصص مغز و اعصاب ابتدا روشهای دارو درمانی و درمان گیاهی تنگی کانال نخاعی مثل ماساژ کمر با روغنهای گیاهی مثل روغن سیاه دانه، بادام تلخ و روغن گل سرخ را به بیمار پیشنهاد میدهد و در صورت عدم جواب دهی، روشهای جراحی را انجام خواهد داد. در واقع روشهای غیرجراحی برای بیمارانی که علائم عصبی ندارند، مناسبترین روش درمانی است.
4 روش جراحی تنگی کانال نخاعی کمر
- عمل جراحی به روش آندوسکوپ نوعی روش کم تهاجمی محسوب میشود و برای بیمارانی که دچار تنگی کانال نخاعی خفیف هستند قابل انجام است.
- جراحی کانال نخاعی بدون گذاشتن وسیله در کانال محل عبور نخاع نوعی روش جراحی تهاجمی است.
- عمل جراحی باز برای گشاد کردن کانال نخاعی با قرار دادن وسیله،آخرین نوع جراحی برای درمان تنگی کانال نخاعی است. در این روش برای مقداری از فاستها برداشته شده و از پیچ و میله برای پایداری مهرهها استفاده میشود. این روش تنها با تشخیص دکتر تنگی کانال نخاعی انجام میشود.
- درمان تنگی کانال نخاعی با لیزر یکی از روشهای موثر برای درمان این عارضه است. برای کاهش عوارض جراحی کانال نخاعی، از طریق جراحی با لیزر یا لیزر درمانی این عمل انجام میشود. در واقع پرتوهای پر انرژی لیزر در بافت نفوذ کرده و با تحریک سلولها در ناحیه آسیب دیده، باعث بازسازی بافت میشود.
8 درمان غیرجراحی برای درمان تنگی کانال نخاعی در کمر
- تغییرات سبک زندگی مانند کاهش وزن
- داروهایی مانند مسکنهای تسکین درد از جمله استامینوفن، پروفن، ناپروکسن و…
- داروهای گاباپنتین و پرگابالین برای رفع گزگز و بی حسی
- استفاده از داروهای ضدالتهاب برای کاهش التهاب نخاعی
- لیزر و امواج اولتراسوند میتواند به بهبود تحرک و انعطاف پذیری ستون فقرات کمک کند.
- دمنوشهای مناسب تنگی کانال نخاعی که در طب سنتی توصیه میشود؛ مثل دمنوش آویشن، شاتره و بومادران
- توصیهها تغذیهای برای درمان تنگی کانال نخاعی کمر و گردن نیز هست ک میتوانید با مشورت دکتر مغز و اعصاب در برنامه غذایی خود قرار دهید، از جمله؛ حذف گوشت قرمز و غذاهای صنعتی
- فیزیوتراپی و ورزش برای درمان تنگی کانال نخاعی
در حالی که برخی افراد هنگام راه رفتن دچار درد یا بی حسی متناوب می شوند، برخی دیگر به قدری تحت تاثیر قرار می گیرند که جراحی اجتناب ناپذیر است. درمانهای غیرجراحی برای همه بیماران تنگی کانال نخاعی کمر توصیه میشوند و میتوانید با مشورت پزشک خود برای درمان تنگی کانال نخاعی خود با دمنوشها و عرقیجات گیاهی، داروها و ورزشهای مناسب اقدام کنید.
جراحی تنگی کانال نخاعی اما آخرین راه درمان است و طبق آمار تنها به 5 درصد بیماران توصیه شده است. پیشنهاد میکنیم اطلاعات بیشتر درباره روشهای جراحی و درمان تنگی کانال نخاعی مناسب را با مشورت دکتر تنگی کانال نخاعی بدست آورید و درمان را هرچه سریعتر آغاز کنید.
علتهای شایع تنگی کانال نخاعی کمر چیست؟
تنگی کانال نخاعی معمولاً توسط یک یا چند عامل زیر بروز پیدا میکند:
- تنگی کانال نخاعی به دلیل آرتروز ستون فقرات تنگی کانال نخاعی
هنگامی که غضروف صاف پوشاننده مفاصل فاست (که از پشت مهرههای مجاور را به هم متصل می کند) شروع به شکستن میکند، استخوان ها نیز شروع به ساییدگی روی یکدیگر میکنند و ممکن است منجر به رشد غیرطبیعی استخوان شود که استئوفیت یا خار استخوانی نامیده می شود. التهاب حاصل از این عارضه و تشکیل استئوفیت میتواند به باریک شدن سوراخها کمک کند.
- بیماری دژنراتیو دیسک و بروز تنگی کانال نخاعی
هنگامی که دیسکها آب خود را از دست میدهند و شروع به صاف شدن میکنند، سوراخهای بین مهرهای نیز شروع به باریک شدن میکنند. برآمدگی دیسک نیز میتواند فشار را به سمت داخل کانال نخاعی افزایش دهد. انحطاط دیسک همچنین می تواند فشار بیشتری بر روی مفاصل فاست وارد کند و انحطاط آنها را نیز تسریع کند.
- تنگی کانال نخاعی به علت ضخیم شدن یا کمانش رباط
رباطهای کانال نخاعی میتوانند استخوانی شوند (ضخیم شوند و به بافت استخوانی تبدیل شوند) و به طناب نخاعی یا اعصاب نخاعی مجاور حمله کنند. برخی از رباط ها نیز ممکن است با پیشرفت انحطاط ستون فقرات، به سمت داخل کانال نخاعی مایل شوند.
عوامل دیگری مانند تغییر شکل ستون فقرات یا رشد کیست نیز ممکن است در ایجاد تنگی در کانالهای موجود در ستون فقرات نقش داشته باشند.
سوالات متداول درباره تنگی کانال نخاعی
چه روش هایی برای درمان تنگی کانال نخاعی وجود دارد؟
برای درمان این عارضه از روشهای جراحی تهاجمی، روشهای غیر تهاجمی مانند ورزش و فیزیوتراپی و درمان تنگی کانال نخاعی با لیزر میتوان استفاده کرد.
علائم اصلی تنگی کانال نخاعی کمر چیست؟
عوارض تنگی کانال نخاعی شامل کمر درد، درد سیاتیک، ضعف و بی حسی، گزگز کردن پاها و… است. در صورت مشاهده هر یک از این علائم باید به دکتر مغز و اعصاب مراجعه کنید.
آیا تنگی کانال نخاعی با درد و ناراحتی همراه است؟
بله، علائم تنگی کانال نخاعی معمولا با درد بروز پیدا میکند. اما برای کاهش درد ناشی از این عارضه میتوانید با نظر پزشک متخصص روشهای دارو درمانی، فیزیوتراپی یا ورزش را انجام دهید.
آیا تنگی کانال نخاعی باعث بی اختیاری ادرار و مدفوع میشود؟
این عارضه معمولا باعث بی اختیاری ادرار و مدفوع نمیشود، مگر در سنین بالا و افراد سالخورده با درجات شدید تنگی کانال نخاعی چنین عوارضی به وجود میآید.
جمع بندی
تنگی کانال نخاعی یکی از عارضههایی است که به دلیل وارد شدن فشار به نخاع از طرف مهرههای ستون فقرات ایجاد میشود. در صورت بروز علائم اولیه این بیماری میتوانید از طریق پذیرش ۲۴ با دکتر مغز و اعصاب آنلاین در ارتباط باشید تا ضمن بررسی علائم، در صورت لزوم شما را به متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد.
تاریخ: آبان 27, 1402
آرتروز میتواند هر یک از مفاصل بدن از قبیل ستون فقرات را درگیر کند و آرتروز ستون فقرات زمانی به وجود میآید که دیسک بین مهرهها دچار انحراف شده باشد. تشخیص و درمان به موقع افراد مبتلا به آرتروز ستون فقرات برای کنترل علائم و نشانههایی که دارند کمک کننده است.
علت آرتروز کمر
انحراف دیسک بین مهرههای ستون فقرات میتواند به دلایل زیر به وجود بیاید:
- ضربه مداوم به ستون فقرات به علت تصادف، آسیب دیدگی ناشی از ورزش و فعالیتهای کاری یا نامناسب بودن حالت بدن
- شکستگی ستون فقرات ناشی از بالا رفتن سن که در دهه سی شروع میشود.
- چاقی و اضافه وزن که باعث میشود فشار بسیار زیادی به مفاصل بدن از قبیل ستون فقرات وارد شود.
- سابقه خانوادگی استئوآرتریت به ویژه استئوآرتریت ستون فقرات
- ابتلا به سایر بیماریها از قبیل آرتریت روماتوئید، نقرس، دیابت و عفونت
علت بروز آرتروز اولیه ستون فقرات مشخص نیست و معمولا آن را به فرایند بالا رفتن سن نسبت میدهند. در صورتی که علت بروز آن مشخص باشد مانند ضربه بیماری یا چاقی از آن تحت عنوان آرتروز ثانویه ستون فقرات یاد میشود.
علائم و نشانههای آرتروز کمر
انحراف دیسک بین مهرههای ستون فقرات به طور معمول به صورت تدریجی رخ میدهد و باعث تنگ شدن فضای بین مهرهها میشود. همچنین، زائده استخوانی یا استئوفیت نیز معمولاً شکل میگیرد. وقتی یک استخوان شروع به ساییدگی روی استخوان دیگر میکند، مفاصل فاست (معروف به مفاصل بین مهرهها) التهاب میگیرند و دچار انحراف و تخریب پیشرونده میشوند. ساختارهای مفاصل فاست توسط بافت غضروفی پوشانده شدهاند که نقش محافظتی را بازی میکند، اما در آرتروز ستون فقرات، این بافت به طور تدریجی از بین میروید.
بعضی از علایم و نشانههای آرتروز کمر عبارتند از:
– احساس درد در کمر و ستون فقرات
– سفتی ستون فقرات
– از دست دادن انعطاف پذیری ستون فقرات
آرتروز میتواند در ستون فقرات ناحیه گردن، ناحیه قفسه سینه یا ناحیه پایین کمر به وجود بیاید. در آرتروز گردن، درد گردن به شانه یکی از بازوها انتشار پیدا میکند و ممکن است باعث فشرده شدن گردن و ضعف در بازوها شود. درد حاصل از آرتروز در ستون فقرات در ناحیه گردن معمولا با خم شدن به سمت جلو و چرخش گردن و کشش بیش از حد آن بدتر خواهد شد. آرتروز ستون فقرات ناحیه کمر معمولاً به صورت درد و سفتی بدن در اوایل صبح که حدود ۳۰ دقیقه طول میکشد توصیف میگردد و معمولا بیش از یک مهره درگیر میشود. علائم و نشانههای حاصل از دیسک گردن پس از انجام فعالیت جسمانی، انجام دادن حرکات تکراری و نشستن به مدت طولانی بدتر میشود. درد کمر میتواند یک مشکل عود کننده باشد.
تشخیص آرتروز کمر
هر فردی که دچار درد کمر است و درد او بیش از دو هفته طول بکشد باید به پزشک مراجعه نماید. برای تشخیص آرتروز ستون فقرات از روشهای زیر استفاده میشود:
- بررسی سابقه پزشکی
- ارزیابی علائم و نشانههای بیمار
- انجام معاینه جسمانی
- عکس برداری توسط اشعه ایکس یا سایر روشهای عکس برداری از ستون فقرات
- سایر روشهای تشخیصی از قبیل آزمایش خون، اسکن استخوان و اسکن ام آر آی برای رد کردن سایر بیماریها
عکس برداری توسط اشعه ایکس به تنهایی نمیتواند به ارائه اطلاعات کافی برای تشخیص آرتروز ستون فقرات بپردازد و نمیتواند تنها ابزار تشخیصی مورد استفاده باشد. اکثر افرادی که ۶۰ سال به بالا سن دارند دچار تغییرات تحلیل برنده در ستون فقرات هستند که نشان دهنده آرتروز میباشد اما بیش از ۸۰ درصد از آنها دچار درد یا سفتی در ستون فقرات نمیشوند. فرآیند تشخیص آرتروز ستون فقرات در مواردی که بیمار علائم و نشانههایی دارد که پزشک بر اساس آنها میتواند مشکل را تشخیص دهد ارزش بسیار زیادی دارد زیرا تشخیص به موقع و درست برای دنبال کردن یک برنامه درمانی مناسب بسیار ضروری است.
درمان آرتروز کمر
بدون شک روشهای متعددی برای جلوگیری از آسیب دیدگی ستون فقرات وجود دارد که برخی از آنها میتوانند باعث کاهش درد بیمار شوند و از پیشرفت بیماری جلوگیری نمایند و برخی دیگر برای درمان آرتروز ستون فقرات کاربرد دارند. روشهایی که برای درمان آرتروز ستون فقرات وجود دارند به دو دسته تقسیم میشوند که عبارتند از روشهای جراحی و روشهای درمانی غیر جراحی. روشهای غیر جراحی برای بهبود و درمان آرتروز ستون فقرات به شرح زیر میباشند:
کاهش وزن بدن
وزن مناسب برای هر فرد بر اساس سطح سلامت عمومی بدن و از قبیل سلامت مفاصل تعیین میشود. در مواردی که مفاصل به علت بالا بودن وزن بدن تحت فشار قرار میگیرند ممکن است دچار تحلیل رفتگی، التهاب و سفتی شوند و منجر به بروز درد ناشی از آرتروز خواهند شد. در صورتی که شما اضافه وزن دارید میتوانید از دستورات زیر برای رسیدن به وزن ایده آل و کاهش درد حاصل از آرتروز استفاده کنید:
- رژیم غذایی سالمی داشته باشید و از غذاهای کم چرب که کالری پایینی دارند استفاده کنید و در رژیم خود از انواع میوه و سبزی استفاده نمایید.
- ویتامین c مصرف کنید زیرا تحقیقات نشان داده است که این ویتامین میتواند در کنترل التهاب بدن مفید باشد به این ترتیب میتوانید هر روز به مصرف پرتقال بپردازید یا یک لیوان آب گریپ فروت بخورید.
- به وزن بدن خود توجه داشته باشید زیرا افزایش چند کیلوگرم وزن بدن میتواند باعث بدتر شدن درد حاصل از آرتروز شود به همین دلیل برای حفظ تناسب اندام و بهبود سلامت خود در این رابطه با پزشک تان صحبت کنید. بازه وزنی مناسب خود را پیدا کنید و سعی کنید به آن عدد دست برسید.
کنترل استرس
استرس و افسردگی باعث بدتر شدن درد حاصل از آرتروز خواهد شد و شما را از انجام کارهایی که باید انجام بدهید از قبیل ورزش کردن و مصرف داروهای تجویز شده باز میدارد البته احساس افسردگی و اضطراب در افرادی که دچار آرتروز هستند شایع است. برای کنترل استرس خود به نکات زیر توجه داشته باشید:
- سعی کنید به تفریح بپردازید و با جمع دوستان تان باشید و در کنار آن از داروهای تجویز شده پزشک استفاده کنید و از نکاتی که شما گوشزد شده است پیروی نمایید.
- هفته ای چند بار احساسات و عواطف خود را در یک روزنامه یا دفترچه خاطرات یا وبلاگ بنویسید.
- به معنویات یا هر چیزی که باعث آرام شدن شما میشود روی بیاورید.
- به اندازه کافی استراحت کنید و هر شب حداقل 8 ساعت بخوابید و در صورت لزوم هر موقع که نیاز داشتید کمی چرت بزنید.
- هفته ای چند بار به مدیتیشن بپردازید.
- کتاب بخوانید، استراحت کنید و از یک حمام داغ لذت ببرید و در یک محیط ساکت به خودتان آرامش بدهید
استفاده از کمپرس سرد و گرم
میتوان از کمپرس یخ برای کاهش تورم مفاصل و کاهش التهاب استفاده کرد. استفاده از کمپرس گرم نیز با تحریک گردش خون باعث کاهش درد خواهد شد. اگر شما به کیسه آب گرم یا کیسه آب سرد دسترسی ندارید میتوانید خودتان آن را بسازید. برای این کار میتوانید یک عدد حوله را درون آب سرد یا گرم قرار دهید و از آن به صورت کمپرس سرد یا گرم استفاده نمایید اما کاملا دقت داشته باشید که دمای آب مناسب باشد.
دارو درمانی
به عنوان یک قانون کلی باید به خاطر داشته باشید که نوع دارو و مقدار مورد استفاده آن به شدت بیماری شما که توسط پزشک تشخیص داده شده است بستگی دارد با این حال داروهایی که در این مرحله پزشک تجویز میکند بر اساس شدت بیماری شما متفاوت خواهد بود. در برخی موارد پزشک استفاده از پماد را تجویز میکند که فقط نقش کنترل کننده درد را دارد و تاثیری بر روی درمان مشکل شما نخواهد داشت.
ماساژ کمر یا ستون فقرات
ماساژ درمانی یک روش درمانی سودمند دیگر است که برای تعداد زیادی از افراد مبتلا به آرتروز کمک کننده میباشد. معمولاً خود بیمار و اطرافیان او نیز میتوانند به ماساژ درمانی بپردازند اما بهتر است به متخصص ماساژ درمانی مراجعه کند تا نتایج بهتری را به دست بیاورد.
آیا فیزیوتراپی کمک کننده است؟
درمان آرتروز ستون فقرات با استفاده از انواع مختلف فیزیوتراپی ممکن است کاهش درد را به همراه داشته باشد. در صورتی که شما دچار آرتروز ستون فقرات هستید، پزشک معمولاً دارویی برای شما تجویز میکند و ممکن است شما را به متخصص فیزیوتراپی ارجاع دهد. فیزیوتراپی به همراه دارو، تاثیرات موثری در درمان آرتروز ستون فقرات دارد. این روش، علاوه بر کاهش درد، باعث افزایش حرکات بدن، تناسب اندام و قدرت آن نیز میشود. با مشاوره متخصص فیزیوتراپی، میتوانید از سایر روشهای درمانی نیز بهره مند شوید. متخصص فیزیوتراپی، برنامهای را برای کاهش درد شما طراحی خواهد کرد. در این برنامه، تمرینات ورزشی خاصی طراحی میشود که باعث افزایش حرکات استخوانها و مفاصل ستون فقرات، تقویت عضلات این ناحیه و بهبود توانایی شما میشود. متخصص فیزیوتراپی میتواند به شما درک بهتری از تاثیرات آرتروز بر روی مفاصل و عضلات بدن را بدهد و نکات مهمی را در خصوص نحوه کنترل درد توسط روشهای فیزیوتراپی به شما آموزش دهد. این روشهای درمانی فیزیوتراپی را میتوانید به تنهایی برای کاهش درد انجام دهید یا از متخصص فیزیوتراپی کمک بگیرید.
طب سوزنی
طب سوزنی یک روش درمانی سودمند دیگر است که به تحریک مغز میپردازد تا مغز آندروفین تولید کند. تعداد زیادی از متخصصین فیزیوتراپی در زمینه طب سوزنی آموزش دیده اند و میتوانند به انجام این روش نیز بپردازند.
ورزش درمانی
ممکن است به نظر شما عجیب باشد، اما ورزش کردن یک روش بسیار موثر برای کاهش درد حاصل از آرتروز است. بهتر است به انجام تمرینات ورزشی سبک تمرکز کنید و به تدریج بر شدت آنها افزوده کنید. ورزش کردن به صورت منظم باعث تقویت عضلات و مفاصل میشود و به تناسب اندام شما کمک میکند.
این موارد فقط تعدادی از روشهای درمانی متعدد فیزیوتراپی هستند. متخصص فیزیوتراپی بهترین روشها که برای شما مفید هستند را توصیه خواهد کرد. زندگی کردن با آرتروز کار ساده ای نیست اما با استفاده از این روشهای درمانی تا حد زیادی احساس میکنید که به شرایط گذشته برگشته اید و میتوانید زندگی سالم و فعالی داشته باشید.
تزریق دارو
با پیشرفت آرتروز در منطقه ستون فقرات پایین کمر، استخوانها به شدت آسیب میبینند و گاهی اوقات باعث بیرون زدگی دیسک میشوند به علت افزایش فشار. درمان این بیماری به وسیله تزریق دارو انجام میشود تا درد را کاهش دهد و از پیشرفت بیماری جلوگیری کند. تزریق دارو به طور ساده در فضای بین ستون فقرات و اعصاب پشت آن انجام میشود. اعصاب اصلی از این ناحیه عبور میکنند و به سایر نقاط بدن مانند پاها میرسند. زمانی که دارو در این ناحیه تزریق میشود، معمولاً از داروهای استروئیدی استفاده میشود. این داروها به طور مستقیم وارد اعصاب میشوند و موجب تسکین درد و تاثیرگذاری بر روی عصبها میشوند. اغلب حدود دو تا سه روز طول میکشد تا این داروها بتوانند تاثیر خود را بر روی عصبها اعمال کنند.
انجام عمل جراحی
بسیاری از افرادی که به مشکلات تحلیل برنده دیسک رنج میبرند، نیاز به انجام عمل جراحی ندارند و فقط یک نفر از هر سه نفر نیاز به عمل جراحی دارد. در بیشتر موارد، دو تا سه نفر از این افراد با استفاده از روشهای درمانی مراقبتی بهبود مییابند. اگر اقدامات مراقبتی پس از مدتی نتوانند بهبودی بیمار را به ارمغان بیاورند، پزشک ممکن است انجام روشهای جراحی مانند لامینکتومی، دیسککتومی یا فیوژن ستون فقرات را توصیه کند.