محصولات آرایشی سمی چه آسیب هایی برای بدن دارند؟

استفاده از محصولات آرایشی سمی می تواند آسیب های جدی و گسترده ای به سلامت بدن وارد کند. این آسیب ها نه تنها شامل عوارض پوستی مانند آلرژی و التهاب می شوند، بلکه می توانند به اختلالات هورمونی، سرطان و مشکلات سیستمیک در اندام های داخلی منجر گردند. شناخت این مواد شیمیایی و پرهیز از آن ها برای حفظ سلامت از اهمیت بالایی برخوردار است.

در دنیای پر زرق و برق لوازم آرایشی و بهداشتی، انتخاب محصولات ایمن و بی خطر برای بسیاری از افراد به یک چالش تبدیل شده است. با وجود تنوع بی شمار برندها و محصولات، ترکیبات شیمیایی موجود در آن ها که ممکن است برای پوست و سلامت کلی بدن مضر باشند، اغلب از دید مصرف کنندگان پنهان می مانند. در حالی که برخی مواد تنها عوارض سطحی ایجاد می کنند، دسته ای دیگر به عمق پوست نفوذ کرده و وارد جریان خون می شوند و می توانند به اندام های حیاتی آسیب برسانند. این مقاله با هدف افزایش آگاهی شما، به بررسی دقیق مواد اولیه سمی موجود در محصولات آرایشی و آسیب های آن ها برای بدن می پردازد و راهکارهایی برای انتخاب هوشمندانه تر ارائه می دهد.

درک معنای محصولات آرایشی سمی اهمیت زیادی دارد. این اصطلاح صرفاً به معنای حاوی مواد غیرطبیعی بودن نیست؛ حتی بسیاری از مواد طبیعی نیز در دوزهای خاصی می توانند سمی باشند. عامل اصلی که یک ماده را خطرناک می کند، میزان نفوذ آن به پوست است. برخی مواد تنها روی لایه بیرونی پوست باقی می مانند، در حالی که برخی دیگر به سرعت جذب لایه های عمیق تر شده و وارد جریان خون می شوند. مطالعات نشان داده اند که حلال هایی مانند تولوئن و زایلن تا ۶۴ درصد از طریق پوست جذب می شوند و مواد شیمیایی مختل کننده هورمونی به راحتی در بدن تجمع می یابند. بنابراین، لوازم آرایشی سمی محصولاتی هستند که پتانسیل تأثیر منفی بر سلامت شما را دارند؛ از بثورات سطحی گرفته تا بیماری های مزمن و جدی.

آسیب ها و عوارض جانبی ناشی از این مواد تنها محدود به پوست نیستند. این ترکیبات می توانند بر روی سایر دستگاه ها و اندام های بدن نیز تأثیر بگذارند. رایج ترین تأثیرات گزارش شده شامل افزایش خطر سرطان، عدم تعادل هورمونی، و مشکلات باروری، در کنار بیماری هایی مانند آسم، اگزما یا درماتیت است. لازم به ذکر است که اثرات جدی تر معمولاً در نتیجه استفاده طولانی مدت و منظم از این محصولات ظاهر می شوند. با این حال، تحقیقات در مورد سمیت بسیاری از مواد آرایشی همچنان ادامه دارد و با گذر زمان، درک ما از این آسیب ها کامل تر خواهد شد.

مواد اولیه ی محصولات آرایشی سمی که باید از آن اجتناب کنید

لیستی بلندبالا از مواد شیمیایی وجود دارد که بهتر است از آن ها در محصولات آرایشی و بهداشتی خود پرهیز کنید. برای مثال، اتحادیه اروپا بیش از ۱۳۰۰ ماده شیمیایی را به دلیل عدم اطمینان از ایمنی شان ممنوع کرده است، در حالی که این رقم در آمریکا تنها ۱۱ مورد است. این تفاوت فاحش نشان دهنده لزوم آگاهی و دقت بیشتر مصرف کنندگان است. مطالعات اخیر نیز نشان داده اند که بسیاری از لوازم آرایشی رایج حاوی مقادیر بالایی از فلوئور (به عنوان PFA شناخته می شود) هستند که با مشکلات باروری، سرطان ها و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی مرتبط است. این مواد اغلب حتی در فهرست ترکیبات محصول نیز ذکر نمی شوند، که این موضوع نگرانی ها را دوچندان می کند. سازمان غذا و دارو (FDA) نیز فهرستی از مواد ممنوعه یا محدود شده دارد که شامل مواردی مانند پیشرانه های کلروفلوروکربن، کلروفرم، جیوه و وینیل کلراید می شود، که هر یک آسیب های خاصی برای سلامت بدن دارند.

پارابن

پارابن ها، گروهی از مواد شیمیایی هستند که به عنوان نگهدارنده در محصولات آرایشی و مراقبت از پوست استفاده می شوند تا عمر مفید آن ها را افزایش دهند و از رشد باکتری ها و قارچ ها جلوگیری کنند. انواع رایج آن شامل متیل پارابن، اتیل پارابن، پروپیل پارابن، بوتیل پارابن و هپتیل پارابن است. این مواد ممکن است با نام های E218، E214، E216 و E209 نیز در فهرست ترکیبات محصول ذکر شوند. اگرچه پارابن ها در سطوح بسیار پایین استفاده می شوند، اما تحقیقات نشان داده اند که این مواد می توانند رفتار استروژن را در بدن تقلید کنند و به عنوان مختل کننده های غدد درون ریز عمل کنند. این تقلید هورمونی به طور بالقوه می تواند منجر به عدم تعادل هورمونی و افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه شود، هرچند برای تأیید قطعی این موضوع به تحقیقات بیشتری نیاز است. با توجه به وجود نگهدارنده های طبیعی و بی ضررتر، توصیه می شود از محصولات بدون پارابن استفاده کنید تا از آسیب های احتمالی به سلامت جلوگیری شود.

PFA ها

مواد پلی فلوروآلکیل (PFA) شامل گروهی گسترده با بیش از ۵۰۰۰ نوع مختلف هستند که به دلیل خاصیت دفع چربی، کثیفی و روغن، در بسیاری از لوازم آرایشی مورد استفاده قرار می گیرند. این مواد در محصولاتی مانند ریمل های ضدآب، کرم پودرها و رژ لب های مایع به وفور یافت می شوند. یکی از نگرانی های اصلی در مورد PFA ها، زمان تجزیه بسیار طولانی آن ها در طبیعت و بدن انسان است، به همین دلیل به مواد شیمیایی همیشگی معروف هستند. انباشتگی PFA ها در بدن با تعدادی از مشکلات سلامتی جدی مرتبط است. این آسیب ها شامل افزایش خطر ابتلا به سرطان های مختلف (مانند سرطان کلیه و بیضه)، ناباروری و مشکلات باروری، تولد نوزادان با وزن کم و اثرات منفی بر سیستم ایمنی بدن می شود. با توجه به اینکه بسیاری از این مواد حتی روی بسته بندی محصولات ذکر نمی شوند، آگاهی از نام های جایگزین و تحقیق در مورد برندها اهمیت بیشتری پیدا می کند.

فرمالدئید

فرمالدئید یک ماده شیمیایی است که عمدتاً به عنوان نگهدارنده در محصولات آرایشی و بهداشتی، به ویژه آن هایی که پایه آبی دارند و کف کننده هستند مانند شامپوها و صابون های مایع، استفاده می شود. همچنین این ماده را می توان در لاک ناخن، چسب مژه های مصنوعی و محصولات صاف کننده مو یافت. فرمالدئید به دلیل بوی تند و بی رنگ بودن، ممکن است به راحتی قابل تشخیص نباشد. تحقیقات گسترده ای در مورد فرمالدئید انجام شده است که منجر به طبقه بندی آن به عنوان یک ماده سرطان زا توسط سازمان های بین المللی شده است. به همین دلیل، احتمال اینکه نام فرمالدئید را به طور مستقیم در فهرست مواد تشکیل دهنده محصولات آرایشی ببینید، کم است. با این حال، ترکیبات دیگری وجود دارند که در طول زمان فرمالدئید آزاد می کنند؛ این ترکیبات شامل کواترنیوم-۱۵ (Quaternium-15) و برونوپل (Bronopol) هستند. جذب این ماده از طریق پوست، استنشاق یا بلع می تواند به آلرژی های پوستی و افزایش خطر سرطان منجر شود و سلامت کلی بدن را به خطر اندازد.

تولوئن

تولوئن یک حلال شیمیایی است که به طور طبیعی در نفت خام و درخت تولو یافت می شود. در صنعت آرایشی، از تولوئن اغلب به عنوان تثبیت کننده و آنتی اکسیدان استفاده می شود و در محصولاتی مانند لاک های ناخن، مرطوب کننده ها، کرم پودر و کانسیلرها یافت می شود. این ماده به دلیل قابلیت بهبود کیفیت و دوام محصولات آرایشی مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، تولوئن به عنوان یک ماده تحریک کننده پوست شناخته می شود و تماس منظم یا طولانی مدت با آن می تواند به سلامت آسیب برساند. در غلظت های بالاتر، تولوئن می تواند مشکلات تنفسی ایجاد کند، بر عملکرد سیستم ایمنی بدن تأثیر منفی بگذارد و حتی منجر به سرطان هایی مانند لنفوم شود. جذب این ماده از طریق پوست می تواند آن را وارد جریان خون کرده و به اندام های داخلی بدن برساند، بنابراین پرهیز از محصولات حاوی تولوئن به خصوص برای افرادی که پوست حساس دارند یا به طور مکرر از لوازم آرایش استفاده می کنند، توصیه می شود.

سیلوکسان ها و سیلیکون ها

سیلوکسان ها و سیلیکون ها دسته ای از ترکیبات پلیمری هستند که به طور گسترده در محصولات آرایشی و بهداشتی برای ایجاد حس نرمی، لطافت و درخشندگی به پوست و مو استفاده می شوند. آن ها مسئول بافت ابریشمی نرم کننده ها و درخشندگی مرطوب کننده ها هستند. این مواد به دلیل خواص روان کنندگی و توانایی تشکیل یک لایه محافظ روی سطح پوست، محبوبیت زیادی دارند. با این حال، نگرانی هایی در مورد آسیب های احتمالی آن ها به سلامت و محیط زیست وجود دارد. اگرچه سیلوکسان ها و سیلیکون ها به خوبی از طریق پوست جذب نمی شوند، اما برخی مطالعات آن ها را با اختلالات غدد درون ریز مرتبط دانسته اند، که می تواند بر تعادل هورمونی بدن تأثیر بگذارد. علاوه بر این، این مواد به دلیل پایداری بالا، می توانند در محیط زیست تجمع یافته و به اکوسیستم ها، به ویژه آبزیان، آسیب برسانند. بنابراین، انتخاب محصولاتی که فاقد این ترکیبات هستند، می تواند هم برای سلامت فردی و هم برای محیط زیست مفید باشد.

ژل نفتی

ژل نفتی، که با نام وازلین نیز شناخته می شود، یک ماده رایج در لوسیون ها، مرطوب کننده ها و سایر محصولات مراقبت از پوست است. عملکرد اصلی آن ایجاد یک سد محافظ روی پوست برای جلوگیری از از دست دادن رطوبت است. اما نکته مهم اینجاست که اگر ژل نفتی به درستی تصفیه نشود، می تواند حاوی هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAHs) باشد که مواد شیمیایی سمی هستند و به طور طبیعی در نفت خام و زغال سنگ یافت می شوند. این ترکیبات می توانند به راحتی توسط پوست جذب شوند و بین سلول های سد چربی پوست به دام بیفتند. با وجود اینکه ژل نفتی یک مانع رطوبتی ایجاد می کند، هیچ خاصیت مرطوب کنندگی ذاتی ندارد؛ بلکه صرفاً رطوبت زیرین را حبس می کند. این سد می تواند عرق، باکتری ها و کثیفی ها را روی پوست نگه دارد و از رسیدن مواد مفید و رطوبت اضافی به آن جلوگیری کند. از آنجایی که ژل نفتی محلول در آب نیست، شستن کامل آن از پوست دشوار است، که می تواند به انسداد منافذ و آسیب های پوستی منجر شود.

اکسی بنزون

اکسی بنزون یک ترکیب شیمیایی رایج است که اغلب در کرم های ضد آفتاب یافت می شود. این ماده به عنوان یک فیلتر UV عمل می کند و از پوست در برابر آسیب های ناشی از اشعه های خورشید محافظت می کند. با این حال، نگرانی های فزاینده ای در مورد آسیب های اکسی بنزون به سلامت بدن وجود دارد. این ماده با آلرژی های تماسی، اختلالات غدد درون ریز و سمیت سیستمیک برای اندام ها مرتبط است. به عنوان یک مختل کننده هورمونی، اکسی بنزون می تواند بر عملکرد سیستم غدد درون ریز تأثیر بگذارد و تعادل هورمونی را مختل کند. علاوه بر این، اکسی بنزون با فوتوآلرژی همراه است؛ به این معنی که می تواند در حضور نور خورشید باعث واکنش های آلرژیک شود. این ماده همچنین برای محیط زیست، به ویژه آبزیان و مرجان ها، بسیار مضر است و به همین دلیل، برخی مناطق مانند هاوایی فروش ضد آفتاب های حاوی این ماده شیمیایی را ممنوع کرده اند. انتخاب ضد آفتاب های حاوی فیلترهای معدنی مانند اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم، گزینه ایمن تری برای سلامت پوست و محیط زیست است.

فتالات ها

فتالات ها گروهی از مواد شیمیایی هستند که به عنوان نرم کننده و افزایش دهنده انعطاف پذیری در پلاستیک ها و همچنین در محصولات آرایشی مختلف مانند لاک ناخن، اسپری های مو و لوسیون های معطر استفاده می شوند. این ترکیبات باعث می شوند محصولات آرایشی انعطاف پذیرتر و بادوام تر شوند. انواع رایج فتالات ها در محصولات آرایشی شامل دی متیل فتالات (DMP)، دی بوتیل فتالات (DBP) و دی اتیل فتالات (DEP) هستند. متأسفانه، فتالات ها به عنوان مختل کننده های غدد درون ریز شناخته می شوند و می توانند آسیب های جدی به سلامت بدن وارد کنند. این آسیب ها شامل مشکلات باروری، آسیب به ریه ها، کلیه ها، کبد و سیستم تولید مثل می شود. با وجود این نگرانی ها، به دلیل مالکیت معنوی، اغلب نام دقیق فتالات ها در فهرست ترکیبات محصولات ذکر نمی شود و صرفاً با عنوان عطر یا رایحه پنهان می شوند. بنابراین، برای جلوگیری از آسیب های احتمالی، توصیه می شود از محصولاتی که حاوی رایحه های مصنوعی هستند، پرهیز کنید.

قطران زغال سنگ

قطران زغال سنگ یک محصول جانبی تصفیه زغال سنگ است که در برخی محصولات آرایشی و مراقبت از پوست به دلیل خواص خاص خود استفاده می شود. این ماده را می توان در شامپوهای ضد شوره، رنگ مو، و حتی برخی محصولات درمانی برای بیماری های پوستی مانند پسوریازیس و اگزما یافت. اگرچه در برخی کاربردهای پزشکی تحت نظارت خاص استفاده می شود، اما قرار گرفتن در معرض قطران زغال سنگ در محصولات آرایشی می تواند آسیب های جدی به سلامت وارد کند. این ماده به عنوان یک سرطان زا شناخته شده و با ایجاد تومورهای پوستی، آسیب عصبی و افزایش خطر سرطان در دستگاه گوارش، ریه و کلیه ها مرتبط است. افراد می توانند قطران زغال سنگ را از طریق پوست، استنشاق یا بلع جذب کنند. با توجه به خطرات بالای این ماده، توصیه می شود از محصولاتی که در فهرست ترکیبات خود به نام هایی مانند Coal Tar Solution، P-Phenylenediamine (در رنگ مو) یا FD&C Blue No. 1 (رنگ های مصنوعی مشتق از قطران) اشاره دارند، پرهیز کنید تا سلامت بدن شما حفظ شود.

رنگ های مصنوعی

رنگ های مصنوعی، که اغلب از قطران زغال سنگ یا نفت به دست می آیند، به محصولات آرایشی و بهداشتی اضافه می شوند تا ظاهر جذاب تری به آن ها ببخشند و رنگشان را تغییر دهند. این رنگ ها معمولاً با نام هایی مانند FD&C Red No. 40 یا Yellow 5 در فهرست ترکیبات ذکر می شوند. متأسفانه، این افزودنی ها می توانند منجر به قرمزی ناخواسته، تحریک و التهاب پوست شوند، به ویژه در افراد با پوست حساس. برای افرادی که مستعد آکنه هستند، رنگ های مصنوعی می توانند وضعیت پوست را بدتر کنند؛ زیرا منافذ را مسدود کرده و تعادل چربی طبیعی پوست را بر هم می زنند، که به نوبه خود احتمال ایجاد جوش و آسیب های پوستی را افزایش می دهد. علاوه بر این، رنگ های مصنوعی، به خصوص اگر از منابع غیرقابل اعتماد تهیه شده باشند، ممکن است حاوی فلزات سنگین سمی مانند آرسنیک یا سرب باشند. اگرچه بدن معمولاً مقادیر زیادی از این مواد را جذب نمی کند، اما حتی مقادیر کم نیز می تواند باعث تحریک پوست و مشکلات سلامتی دیگر شود.

سدیم لوریل سولفات

سدیم لوریل سولفات (SLS) و سدیم لورت سولفات (SLES) سورفکتانت های رایجی هستند که به عنوان عوامل کف کننده و پاک کننده در طیف وسیعی از محصولات مراقبت شخصی و خانگی استفاده می شوند. این مواد کشش سطحی بین ترکیبات را کاهش می دهند و به ایجاد کف غنی در محصولاتی مانند شامپوها، شوینده های بدن، پاک کننده های صورت و حتی خمیر دندان کمک می کنند. با این حال، نگرانی های جدی در مورد آسیب های احتمالی SLS و SLES به سلامت وجود دارد. این مواد می توانند باعث تحریک پوست و چشم شوند، به خصوص در افراد با پوست حساس. استفاده مکرر از آن ها می تواند به سد محافظ پوست آسیب برساند، منجر به خشکی، خارش و قرمزی شود. علاوه بر این، SLS می تواند باعث پاک شدن رنگ مو، ایجاد واکنش های آلرژیک و حتی افزایش بروز آفت دهان شود. با توجه به این آسیب ها، توصیه می شود از محصولاتی که حاوی این سولفات ها هستند، پرهیز کنید و به دنبال جایگزین های ملایم تر باشید تا سلامت پوست و موی شما حفظ شود.

الکل

الکل ها، به ویژه انواع ساده و خشک کننده مانند متانول، ایزوپروپانول و اتانول (الکل اتیلیک)، به طور گسترده ای در محصولات آرایشی و مراقبت از پوست، به عنوان حلال، نگهدارنده و برای ایجاد حس خنکی یا مات کنندگی استفاده می شوند. در ابتدا ممکن است به نظر برسد که الکل به سرعت چربی و درخشندگی پوست را کاهش می دهد، اما در بلندمدت، آسیب های قابل توجهی به سلامت پوست وارد می کند. الکل سد محافظ پوست را از بین می برد، که منجر به خشکی، تحریک و آسیب پذیری بیشتر در برابر عوامل محیطی می شود. این ماده همچنین می تواند روند بازسازی و نوسازی سلول های پوست را مختل کند. جالب اینجاست که خشکی ناشی از الکل می تواند پوست را تحریک کند تا برای جبران، چربی بیشتری تولید کند و در نتیجه مشکل چربی پوست را تشدید کند. با این حال، باید توجه داشت که همه الکل ها مضر نیستند؛ الکل های چرب مانند ستیل الکل، استئاریل الکل و سیتئاریل الکل، برای پوست مفید بوده و به عنوان نرم کننده و مرطوب کننده عمل می کنند. بنابراین، مهم است که تفاوت بین انواع الکل ها را بدانید و از الکل های خشک کننده اجتناب کنید.

بیش از ۱۳۰۰ ماده شیمیایی برای استفاده در لوازم آرایشی در اتحادیه ی اروپا به دلیل مطمئن نبودن در مورد ایمنی آن ها ممنوع است، در حالی که در آمریکا فقط ۱۱ مورد ممنوع شده است. این اختلاف نشان دهنده لزوم دقت بیشتر در انتخاب محصولات است.

نکاتی درباره ی عدم استفاده از محصولات آرایشی سمی

برای حفظ سلامت و پوست خود، شناخت و پرهیز از محصولات آرایشی سمی بسیار حیاتی است. در بازار امروز، با وجود چالش های ناشی از اطلاعات گمراه کننده، با رعایت چند نکته کلیدی می توانید انتخاب های هوشمندانه تری داشته باشید. اولین گام، تبدیل شدن به یک خواننده دقیق برچسب محصولات است. اما تنها خواندن کافی نیست؛ باید بدانید به دنبال چه چیزی بگردید و چگونه فریب ادعاهای بازاریابی را نخورید. بسیاری از مواد، حتی طبیعی ترین آن ها، نام های علمی پیچیده ای دارند که تشخیص آن ها را دشوار می کند. بنابراین، تحقیق و بررسی دقیق در مورد برندها و ترکیبات، به شما کمک می کند تا مواد شیمیایی خطرناک را شناسایی کرده و از آسیب های آن ها به بدن خود جلوگیری کنید.

مواد تشکیل دهنده ای که باید به دنبال آن باشید

در بازار محصولات آرایشی و بهداشتی، گزینه های سالم و ایمن نیز وجود دارند، اما یافتن آن ها مستلزم تحقیق و آگاهی است. بهترین محصولات بر اساس نوع پوست و ترجیحات فرمولاسیون شما تعیین می شوند. بسیاری از افراد به دنبال محصولات طبیعی یا ارگانیک هستند، اما مهم است که بدانید برای دریافت گواهی ارگانیک، محصولات باید استانداردهای دقیق تولید و برچسب گذاری ارگانیک را رعایت کنند. فریب بسته بندی های فریبنده و برچسب های بازاریابی بی معنی را نخورید. کلید اصلی درک لیست مواد تشکیل دهنده است. به یاد داشته باشید که مواد از بیشترین حجم به کمترین حجم لیست می شوند. به دنبال روغن های طبیعی مانند روغن جوجوبا، بادام و گل سرخ باشید که به پوست نرمی و تغذیه می بخشند. مرطوب کننده هایی مانند آلوئه ورا، گلیسیرین و اسید هیالورونیک نیز برای حفظ رطوبت پوست ضروری هستند. همچنین، مواد محافظ و ترمیم کننده مانند نیاسینامید و رتینول می توانند به سلامت پوست کمک شایانی کنند. انتخاب این مواد می تواند به شما در داشتن آرایش پاک و پوست سالم کمک کند.

نمادهای رسمی که می توانید به آن ها اعتماد کنید

خواندن برچسب های لوازم آرایشی گام مهمی در اطلاع از ترکیبات محصولات است، اما تشخیص نمادهای قابل اعتماد می تواند دشوار باشد. با توجه به نام های طولانی و علمی بسیاری از مواد، حتی آن هایی که طبیعی یا غیرسمی هستند، پیدا کردن اطلاعات دقیق نیازمند زمان و تحقیق است. متخصصان توصیه می کنند به دنبال برندهایی باشید که تخصصشان تولید محصولات آرایشی با مواد طبیعی تر و شفافیت در ارائه اطلاعات است. نمادهای رسمی و گواهینامه های صادر شده توسط سازمان های مستقل و معتبر، بهترین راهنما برای اطمینان از ایمنی محصولات هستند. برای مثال، نماد USDA Organic برای محصولات ارگانیک، نماد Leaping Bunny برای محصولات بدون تست حیوانی، یا گواهی Ecocert برای محصولات طبیعی و ارگانیک، نشان دهنده رعایت استانداردهای سختگیرانه هستند. این نمادها به شما کمک می کنند تا از ادعاهای گمراه کننده بازاریابی عبور کرده و به محصولاتی اعتماد کنید که سلامت بدن شما را در اولویت قرار می دهند.

تعداد مواد تشکیل دهنده

یک راه سریع و ساده برای ارزیابی ایمنی یک محصول آرایشی، شمارش تعداد مواد تشکیل دهنده آن است. اگر فهرست مواد تشکیل دهنده بسیار طولانی و پر از نام های شیمیایی ناآشنا است، بهتر است از خرید آن محصول اجتناب کنید. محصولات با فرمولاسیون ساده تر و تعداد کمتری از ترکیبات، معمولاً ایمن تر و کمتر تحریک کننده هستند. این رویکرد به ویژه برای پوست حساس بسیار مفید است. برای بسیاری از محصولات مراقبت از پوست که در فروشگاه ها عرضه می شوند، می توانید نمونه های خانگی و طبیعی پیدا کنید که هیچ ماده شیمیایی مضری ندارند. به عنوان مثال، ماسک های صورت خانگی با استفاده از مواد خوراکی، میوه ها و سایر اقلام موجود در آشپزخانه می توانند تأثیرگذاری فوق العاده ای داشته باشند. بنابراین، اگر جایگزین خانگی موثری برای یک محصول وجود دارد، سعی کنید از آن استفاده کنید و از محصولات آماده با فهرست طولانی و پیچیده از مواد اولیه پرهیز کنید تا سلامت پوست شما تضمین شود.

توجه نکردن به کلمات گمراه کننده

صنعت آرایشی و بهداشتی مملو از کلمات و عبارات تبلیغاتی است که ممکن است فریبنده و حتی نادرست باشند. اصطلاحاتی مانند وگان، کروئلتی فری (بدون تست حیوانی)، تهیه شده از منابع محلی یا ارگانیک می توانند وسوسه کننده به نظر برسند. با این حال، بسیاری از این ادعاها به درستی بررسی و تأیید نمی شوند و ممکن است صرفاً ترفندهای بازاریابی باشند. تنها راه برای اطمینان از صحت این ادعاها، تحقیق جامع و مستقل در مورد برند مورد نظر است. فهرست مواد اولیه روی محصول را به دقت بررسی کنید و به دنبال برندهایی باشید که به اصول اخلاقی و شفافیت در تولید محصول پایبند هستند. برخی از سازمان ها و موسسات مستقل وجود دارند که محصولات را از جنبه های مختلف (مانند ارگانیک بودن یا طبیعی بودن) بررسی کرده و لیبل های معتبر را به آن ها اختصاص می دهند. به این گواهینامه ها که توسط سازمان های شناخته شده ارائه می شوند، می توانید اعتماد کنید و از آسیب های ناشی از مواد سمی و شیمیایی خطرناک در محصولات آرایشی جلوگیری کنید.

تحقیق و بررسی

در مسیر انتخاب محصولات آرایشی سمی و ایمن، تحقیق و بررسی مداوم نقش حیاتی دارد. گاهی اوقات، مواد اولیه مضر و شیمیایی خطرناک در فهرست ترکیبات یک محصول با نام های گمراه کننده یا علمی پیچیده ثبت می شوند که تشخیص آن ها را برای مصرف کننده عادی دشوار می کند. اگر نامی در فهرست مواد تشکیل دهنده می بینید که دقیقاً نمی دانید چیست و چه مزایا یا مضراتی دارد، حتماً به صورت جداگانه در مورد آن تحقیق کنید. بسیاری از مواد شیمیایی اسم های مختلفی دارند و ممکن است شما با تمام این نام ها آشنا نباشید. پایگاه های داده آنلاین، اپلیکیشن های موبایل و وب سایت های معتبر که به بررسی ایمنی محصولات آرایشی می پردازند، منابع ارزشمندی برای این منظور هستند. با صرف زمان برای تحقیق، می توانید سلامت پوست و بدن خود را در برابر آسیب های ناشی از ترکیبات ناشناخته و سمی محافظت کنید. این رویکرد به شما قدرت می دهد تا کنترل بیشتری بر آنچه روی پوست خود می گذارید، داشته باشید.

کاهش میزان استفاده

در نهایت، یک نکته مهم که باید همواره در نظر داشته باشید این است که آسیب های برخی محصولات آرایشی سمی و مواد تشکیل دهنده ی آن ها، اغلب در صورتی خود را نشان می دهند که به صورت مرتب و مداوم از آن ها استفاده کنید. اگر از لوازم آرایشی فقط گاهی و به ندرت استفاده می کنید، احتمالاً نیازی نیست که نگران مشکلات عمده برای سلامتی بدن باشید. با این حال، برای حفظ حداکثری سلامت، اگر محصولی حاوی مواد مضر یا مشکوک است، میزان مصرف آن را به حداقل برسانید. به جای استفاده روزانه، آن را فقط برای مناسبت های خاص یا به صورت محدود به کار ببرید. این رویکرد به کاهش میزان مواجهه بدن شما با مواد شیمیایی خطرناک کمک می کند و به سیستم ایمنی فرصت می دهد تا با اثرات احتمالی مقابله کند. این استراتژی به ویژه برای پوست حساس و افرادی که به آلرژی ها مستعد هستند، توصیه می شود.

بسیاری از لوازم آرایشی رایج حاوی سطوح بالایی از PFA (پلی فلوروآلکیل) هستند که با مشکلات باروری، سرطان ها و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن مرتبط است و اغلب در فهرست مواد تشکیل دهنده ذکر نمی شوند.

در جدول زیر، برخی از مهم ترین مواد شیمیایی سمی رایج در محصولات آرایشی و آسیب های احتمالی آن ها به سلامت بدن آورده شده است:

نام ماده سمی	کاربرد رایج در محصولات آرایشی	آسیب های احتمالی برای بدن
پارابن ها (Parabens)	نگهدارنده (شامپو، مرطوب کننده، لوازم آرایش)	اختلالات هورمونی، افزایش خطر سرطان سینه، تحریک پوست
فتالات ها (Phthalates)	نرم کننده، تثبیت کننده عطر (لاک ناخن، عطرها، اسپری مو)	مشکلات باروری، آسیب به کبد، کلیه، ریه و سیستم تولید مثل
فرمالدئید (Formaldehyde)	نگهدارنده (شامپو، صابون مایع، لاک ناخن، چسب مژه)	سرطان زا، آلرژی پوستی، مشکلات تنفسی
تولوئن (Toluene)	حلال، تثبیت کننده (لاک ناخن، کرم پودر)	تحریک پوست و چشم، مشکلات تنفسی، آسیب سیستم ایمنی، سرطان (لنفوم)
اکسی بنزون (Oxybenzone)	فیلتر UV (ضد آفتاب)	آلرژی تماسی، اختلال غدد درون ریز، سمیت سیستم اندام، فوتوآلرژی
قطران زغال سنگ (Coal Tar)	رنگ کننده، ضد شوره (رنگ مو، شامپوهای درمانی)	سرطان زا (پوست، ریه، کلیه، دستگاه گوارش)، آسیب عصبی، تومورهای پوستی
سرب (Lead)	رنگ کننده (رژ لب، سایه چشم – به عنوان ناخالصی)	آسیب عصبی، مشکلات رشدی در کودکان، مسمومیت سیستمیک
جیوه (Mercury)	روشن کننده پوست، نگهدارنده (کرم های سفیدکننده)	آسیب کلیه و مغز، مشکلات عصبی، تحریک پوست، آلرژی
سیلوکسان ها و سیلیکون ها (Siloxanes & Silicones)	نرم کننده، ایجاد حس لطافت (مرطوب کننده ها، نرم کننده ها)	اختلالات غدد درون ریز (مشکوک)، آسیب زیست محیطی
سدیم لوریل سولفات (SLS/SLES)	عامل کف کننده، پاک کننده (شامپو، شوینده بدن، خمیر دندان)	تحریک پوست و چشم، آلرژی، خشکی پوست، افزایش آفت دهان
الکل های ساده (Ethanol, Isopropanol)	حلال، خشک کننده (تونر، برخی کرم ها)	خشکی و تحریک پوست، آسیب به سد محافظ پوست، تشدید چربی پوست

در جمع بندی، محصولات آرایشی سمی آن دسته از محصولاتی هستند که مصرف منظم و طولانی مدت آن ها می تواند آسیب های جدی و گاه جبران ناپذیری را برای پوست و حتی اندام های داخلی بدن و سایر دستگاه های حیاتی ایجاد کند. این آسیب ها می توانند از آلرژی های ساده پوستی تا اختلالات هورمونی، مشکلات باروری و حتی سرطان های مختلف متغیر باشند. برای اینکه بهترین محصولات را انتخاب کنید و از سلامت خود اطمینان حاصل کنید، شناخت مواد شیمیایی خطرناک و پرهیز از محصولاتی که حاوی این مواد هستند، ضروری است. با مطالعه دقیق برچسب ها، تحقیق در مورد برندها و کاهش میزان استفاده از محصولات مشکوک، می توانید گام های مؤثری در جهت محافظت از سلامت بدن خود بردارید و به سمت یک آرایش پاک و ایمن حرکت کنید.

پارابن ها، فتالات ها و فرمالدئید از جمله مهم ترین مواد شیمیایی مختل کننده هورمونی و سرطان زا در لوازم آرایشی هستند که باید از آن ها به شدت پرهیز کرد.

سوالات متداول

محصولات آرایشی سمی چه آسیب هایی برای بدن دارند؟

محصولات آرایشی سمی می توانند آسیب های گسترده ای به بدن وارد کنند، از جمله آلرژی و التهاب پوستی، اختلالات هورمونی، مشکلات باروری، آسیب به اندام های داخلی مانند کبد و کلیه، مشکلات تنفسی و عصبی، و افزایش خطر ابتلا به انواع سرطان.

محصولات آرایشی سمی چه هستند؟

محصولات آرایشی سمی به آن دسته از لوازم آرایشی و بهداشتی اطلاق می شود که حاوی مواد شیمیایی مضری هستند که با نفوذ به پوست یا استنشاق، می توانند به سلامت بدن آسیب برسانند. این مواد لزوماً غیرطبیعی نیستند، بلکه میزان نفوذ و غلظت آن ها عامل اصلی سمی بودنشان است.

آیا پارابن در محصولات آرایشی خطرناک است؟

بله، پارابن ها به عنوان نگهدارنده در محصولات آرایشی استفاده می شوند و به دلیل تقلید از رفتار استروژن در بدن، به عنوان مختل کننده های غدد درون ریز شناخته شده اند. این موضوع می تواند منجر به عدم تعادل هورمونی و افزایش احتمالی خطر سرطان سینه شود، اگرچه تحقیقات بیشتری لازم است.

چگونه محصولات آرایشی بدون مواد سمی را انتخاب کنیم؟

برای انتخاب محصولات آرایشی بدون مواد سمی، به دقت برچسب مواد تشکیل دهنده را بررسی کنید، از محصولات با لیست ترکیبات کوتاه استفاده کنید، به دنبال نمادهای رسمی و گواهینامه های معتبر باشید، و فریب ادعاهای بازاریابی گمراه کننده را نخورید. تحقیق و بررسی مستقل در مورد برندها و ترکیبات نیز بسیار مهم است.

عوارض جانبی مواد آرایشی سمی بر پوست چیست؟

مواد آرایشی سمی می توانند عوارض جانبی متعددی بر پوست داشته باشند، از جمله آلرژی، حساسیت، التهاب، قرمزی، خارش، خشکی بیش از حد، انسداد منافذ، آکنه و پیری زودرس. برخی مواد نیز می توانند سد محافظ پوست را تضعیف کرده و آن را در برابر عوامل محیطی آسیب پذیرتر کنند.