تهیه مسکن مستقل برای زوجه

موضوع تهیه مسکن مستقل برای زوجه، یکی از مهم ترین حقوقی است که قانون برای زن در نظر گرفته و در زندگی مشترک اهمیت زیادی دارد. این حق فقط به معنای داشتن سقف بالای سر نیست؛ بلکه شامل داشتن یک حریم خصوصی امن و متناسب با شأن و موقعیت اجتماعی زن است که زندگی راحت و آرام را برایش فراهم کند.

گاهی اوقات، به خاطر چالش های زندگی یا دلایل دیگر، زن و شوهر در این زمینه به مشکل می خورند. شاید خانه مناسبی فراهم نباشد، شاید زندگی در کنار خانواده همسر به دلایلی سخت شده باشد یا اصلاً خانه ای در کار نباشد. در چنین شرایطی، زن باید بداند که چطور می تواند از حقش دفاع کند و چه گام هایی را برای رسیدن به یک زندگی آرام و مستقل بردارد.

اینجا می خواهیم در مورد همه چیزهایی صحبت کنیم که باید درباره تهیه مسکن مستقل برای زوجه بدانید. از جنبه های قانونی و تعریف مسکن مستقل و متناسب گرفته تا مراحلی که می توانید برای گرفتن حقتان طی کنید. می دانم که این موضوع می تواند برای خیلی از خانم ها پر از ابهام و نگرانی باشد، پس سعی می کنم با زبانی ساده و خودمانی، همه این پیچ وخم ها را روشن کنم تا شما با آگاهی کامل تصمیم بگیرید و قدم بردارید. آماده اید که با هم این مسیر را بررسی کنیم؟ پس بزن بریم!

آیا واقعاً زن حق دارد مسکن مستقل داشته باشد؟ اصلاً یعنی چی؟

شاید بپرسید اصلاً این حق مسکن مستقل برای زن از کجا آمده و چه تعریفی دارد. راستش را بخواهید، این موضوع فقط یک خواسته شخصی نیست، بلکه یک حق قانونی و شرعی است که در قانون مدنی ما هم به آن اشاره شده. مرد موظف است که برای همسرش مسکن فراهم کند و این مسکن باید دو تا ویژگی مهم داشته باشد: «مستقل» و «متناسب با شأن» زوجه باشد.

مسکن مستقل، یعنی حریم خصوصی شما

وقتی می گوییم «مسکن مستقل»، منظورمان خانه ای است که تمام حریم و امکانات آن فقط و فقط در اختیار شما و همسرتان باشد. یعنی چی؟ یعنی نباید با خانواده شوهر، خواهر شوهر، برادر شوهر یا هر کس دیگری مشترک باشد. فرقی نمی کند یک خانه بزرگ باشد یا یک آپارتمان کوچک، مهم این است که ورودی، آشپزخانه، سرویس بهداشتی و همه فضاهای زندگی شما کاملاً جدا و خصوصی باشد.

حالا شاید سوال پیش بیاید که اگر در یک ساختمان چند طبقه زندگی کنید که هر طبقه یک واحد مجزا دارد و مثلاً یکی از این واحدها برای شما و همسرتان است، باز هم مستقل محسوب می شود؟ اگر ورودی و همه امکاناتش کاملاً مستقل و جدا باشد، بله. اما اگر مثلاً آشپزخانه یا حتی حیاط مشترک باشد، دیگر نمی توان اسمش را «مسکن مستقل» گذاشت. این حق حریم خصوصی شماست که نباید با کسی شریک شود.

متناسب با شأن شما، یعنی چی؟

«متناسب با شأن زوجه» یعنی این که خانه ای که همسرتان برای شما تهیه می کند، باید با موقعیت اجتماعی، خانوادگی، تحصیلات، عرف منطقه و حتی وضعیت مالی خانواده شما قبل از ازدواج همخوانی داشته باشد. مثلاً اگر شما در خانواده ای بزرگ شده اید که همیشه در منطقه خوبی از شهر زندگی می کرده اید و به امکانات خاصی عادت داشته اید، نمی شود انتظار داشت که در یک منطقه پایین تر یا خانه ای بسیار کوچک تر از شأن شما زندگی کنید.

ملاک تعیین شأن زوجه برای مسکن، صرفاً وضعیت فعلی همسر نیست؛ بلکه موقعیت خانوادگی و اجتماعی زن پیش از ازدواج و عرف محل زندگی هم در آن تأثیرگذار است.

این تناسب فقط مربوط به محله و متراژ نیست، بلکه شامل امکانات رفاهی خانه، تعداد اتاق ها، وجود سرویس بهداشتی و حمام مناسب و حتی مبلمان ضروری زندگی هم می شود. اگر این موارد رعایت نشود، حتی اگر مسکن مستقل باشد، باز هم متناسب نیست و شما حق دارید که به آن اعتراض کنید. در این موارد، قاضی دادگاه با توجه به همه این مسائل و گاهی هم با کمک کارشناس، تصمیم می گیرد که آیا مسکن تهیه شده واقعاً متناسب با شأن شما هست یا نه.

یادتان باشد، از همان لحظه ای که عقد ازدواج دائم می کنید، این وظیفه بر عهده همسرتان است که مسکن مستقل و متناسب با شأن شما را فراهم کند. فرقی هم نمی کند که این مسکن را خریده باشد، رهن کرده باشد یا اجاره کرده باشد؛ مهم این است که سند یا قرارداد معتبری داشته باشد و شرایط بالا را رعایت کند.

اگر شوهر مسکن مستقل فراهم نکرد، چه کارهایی می توانید بکنید؟

حالا می رسیم به بخش مهم ماجرا. اگر شوهر به هر دلیلی، از تهیه مسکن مستقل و متناسب سرباز زد، شما به عنوان زن دست وپا بسته نیستید و قانون برایتان راهکارهایی در نظر گرفته است. بیایید ببینیم چه کارهایی می توانید بکنید:

اول: بگویید نه به تمکین (حق حبس)

یکی از مهم ترین و قدرتمندترین حقوقی که قانون به زن می دهد، «حق حبس» است. یعنی چه؟ یعنی اگر همسرتان قبل از اینکه شما اولین تمکین (رابطه زناشویی) را انجام دهید، مسکن مناسب و مستقل را فراهم نکرده باشد، شما می توانید از انجام وظایف زناشویی (تمکین خاص) و حتی زندگی در کنار او (تمکین عام) خودداری کنید. بدون اینکه نفقه تان قطع شود!

بله درست شنیدید! تا زمانی که مسکن مناسب را تهیه نکرده، شما می توانید از تمکین خودداری کنید و در عین حال، نفقه کامل خود را هم دریافت کنید. البته این حق یک شرط مهم دارد: باید قبل از اولین تمکین از این حق استفاده کنید. اگر قبلاً تمکین کرده اید، دیگر نمی توانید به بهانه عدم وجود مسکن مستقل، از حق حبس استفاده کنید، اما باز هم راه های دیگری برای پیگیری حقتان وجود دارد.

دوم: مطالبه نفقه خود را فراموش نکنید

نفقه فقط شامل خوراک و پوشاک نیست، مسکن هم جزو آن است. همان طور که گفتم، حتی اگر شما به دلیل عدم تهیه مسکن مناسب، از تمکین خودداری کنید (با فرض استفاده از حق حبس)، نفقه شما همچنان پابرجاست. یعنی همسرتان موظف است نفقه شما را بپردازد و این نفقه شامل هزینه مسکن هم می شود.

اگر نفقه شما را پرداخت نمی کند، می توانید جداگانه دادخواست مطالبه نفقه بدهید و از دادگاه بخواهید که او را ملزم به پرداخت نفقه جاری و معوقه شما کند. این یک حق مسلم است که باید جدی بگیرید.

سوم: دادخواست الزام به تهیه مسکن (یک راهکار جدی)

اینجا می رسیم به راهکار اصلی که اسم مقاله ما هم روی آن متمرکز است. شما می توانید با مراجعه به دادگاه خانواده، از طریق «دادخواست الزام زوج به تهیه مسکن مستقل و متناسب»، همسرتان را وادار به انجام وظیفه اش کنید. هدف از این دادخواست دقیقاً همین است: از دادگاه می خواهید که حکم بدهد و او را ملزم کند که یک خانه مناسب برای شما فراهم کند.

این دادخواست زمانی مطرح می شود که صحبت و نصیحت فایده ای نداشته و همسرتان از این تکلیف قانونی شانه خالی می کند. دادگاه به این موضوع رسیدگی کرده و در صورت لزوم، او را ملزم به تهیه مسکن می کند. در ادامه مفصل در مورد مراحل این دادخواست صحبت خواهیم کرد.

چهارم: وقتی کارد به استخوان رسید؛ درخواست طلاق به دلیل عسر و حرج

حالا فرض کنید که همه این راه ها را رفتید و همسرتان همچنان حاضر به تهیه مسکن مناسب نیست. زندگی بدون مسکن مستقل و متناسب می تواند خیلی سخت و طاقت فرسا باشد، مخصوصاً اگر پای فرزند و آینده هم در میان باشد. در چنین شرایطی، قانون این اجازه را به شما می دهد که با استناد به «عسر و حرج»، درخواست طلاق دهید.

«عسر و حرج» یعنی وضعیتی که ادامه زندگی مشترک برای زن غیرقابل تحمل باشد. عدم تهیه مسکن مستقل و متناسب و اصرار شوهر بر این وضعیت، می تواند یکی از مصادیق عسر و حرج محسوب شود. البته اثبات عسر و حرج در دادگاه کار راحتی نیست و نیاز به دلیل و مدرک قوی دارد. اینجا دیگر پای یک وکیل متخصص به میان می آید تا بتواند به شما کمک کند این سختی و ضرر را به دادگاه اثبات کنید و به حق طلاقتان برسید.

مراحل گام به گام دادخواست الزام به تهیه مسکن: از کجا شروع کنیم؟

تصمیم گرفتید که برای احقاق حقتان، دادخواست الزام به تهیه مسکن بدهید؟ آفرین! این یک قدم بزرگ و مهم است. اما خب، کارهای اداری و قانونی همیشه یک مقدار پیچیده به نظر می رسند. نگران نباشید، من اینجا هستم تا مرحله به مرحله همه چیز را توضیح دهم و این مسیر را برایتان روشن کنم. بیایید با هم ببینیم چه کارهایی باید انجام دهید:

گام اول: مدارک را آماده کنید

قبل از هر اقدامی، باید مدارکتان کامل باشد. بدون مدارک، هیچ کاری پیش نمی رود. این ها مهم ترین مدارکی هستند که نیاز دارید:

• شناسنامه و کارت ملی: هم خودتان و هم همسرتان. کپی برابر اصل شده آنها.
• عقدنامه: اصل یا رونوشت (کپی برابر اصل) عقدنامه ازدواجتان. این مهم ترین سند شماست که نشان می دهد شما زن و شوهر هستید.
• استشهادیه یا شهادت شهود (در صورت لزوم): اگر می خواهید اثبات کنید که مسکنی وجود ندارد یا مسکن فعلی متناسب با شأن شما نیست (مثلاً زندگی با خانواده همسر)، می توانید از شهادت چند نفر از افراد مطلع (فامیل، همسایه) که از وضعیت شما خبر دارند، استفاده کنید. این کار با پر کردن یک فرم استشهادیه و امضای شهود انجام می شود.
• هرگونه مدرک دال بر عدم وجود مسکن مستقل یا عدم تناسب آن: مثلاً اگر خانه ای هست که مشترک با خانواده همسر است، می توانید این موضوع را توضیح دهید.

گام دوم: ثبت نام در سامانه ثنا

امروزه تمام ابلاغیه های قضایی و مراحل دادخواهی از طریق سامانه ای به نام «سامانه ثنا» انجام می شود. پس، اگر هنوز در این سامانه ثبت نام نکرده اید، حتماً اولین قدمتان این باشد که به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کرده و در این سامانه ثبت نام کنید. بدون ثبت نام در ثنا، نمی توانید دادخواست بدهید و ابلاغیه های دادگاه را هم دریافت نخواهید کرد.

گام سوم: دادخواست را بنویسید (ستون به ستون)

حالا باید دادخواست خود را تنظیم کنید. این کار را می توانید در همان دفاتر خدمات قضایی انجام دهید، اما اگر می خواهید با جزئیات آن آشنا باشید، خوب است بدانید که دادخواست شامل بخش های زیر است:

• معرفی خواهان (شما) و خوانده (همسرتان): نام، نام خانوادگی، کد ملی و آدرس کامل خودتان و همسرتان را بنویسید.
• ستون خواسته: اینجا باید خواسته اصلی تان را به روشنی بنویسید. چیزی شبیه به این: «صدور حکم مبنی بر الزام خوانده (زوج) به تهیه مسکن مستقل و متناسب با شان خواهان (زوجه) به همراه اثاث البیت ضروری.»
• ستون دلایل و منضمات: در این قسمت، تمام مدارکی را که در گام اول جمع آوری کرده اید، به صورت دقیق فهرست کنید. مثلاً: «رونوشت مصدق عقدنامه، فتوکپی شناسنامه و کارت ملی خواهان و خوانده، استشهادیه محلی (در صورت وجود) و…»
• شرح خواسته: این قسمت مهم ترین بخش دادخواست است که باید با دقت نوشته شود. در اینجا باید ماجرا را به صورت کامل و واضح توضیح دهید. مثلاً: «احتراماً به استحضار می رساند که اینجانبه به موجب عقدنامه شماره… به عقد دائم خوانده محترم درآمده ام. متاسفانه از تاریخ عقد تا کنون، ایشان از تهیه مسکن مستقل و متناسب با شأن اینجانبه، که از حقوق قانونی بنده می باشد، امتناع ورزیده اند. با توجه به عدم امکان ادامه زندگی مشترک بدون مسکن مستقل و متناسب، لذا به استناد ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی، تقاضای رسیدگی و صدور حکم مبنی بر الزام ایشان به تهیه مسکن مستقل و متناسب با شان اینجانبه مورد استدعاست.»

نوشتن شرح خواسته، جایی است که می توانید با زبانی ساده اما حقوقی، مشکل خود را تشریح کنید.

گام چهارم: راهی دفاتر خدمات قضایی شوید

بعد از اینکه مدارکتان کامل شد و دادخواستتان را تنظیم کردید، باید دوباره به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کنید. در آنجا، دادخواست شما در سامانه ثبت شده و به دادگاه خانواده ارسال می شود. در همین مرحله باید «هزینه دادرسی» را پرداخت کنید. این دعوا از نوع «غیرمالی» است، پس هزینه اش نسبت به دعاوی مالی کمتر است و هر سال طبق تعرفه مشخصی دریافت می شود.

گام پنجم: صبر کنید تا دادگاه نوبت دهد

بعد از ثبت دادخواست، یک شماره پرونده دریافت می کنید. حالا باید صبر کنید تا دادگاه خانواده، شعبه رسیدگی کننده را تعیین کند و وقت رسیدگی (تاریخ جلسه دادگاه) به شما و همسرتان ابلاغ شود. این ابلاغیه از طریق همان سامانه ثنا برایتان ارسال می شود.

در جلسه دادگاه، قاضی به صحبت های شما و همسرتان گوش می دهد. اگر لازم باشد، ممکن است برای تشخیص مناسب بودن مسکن یا وضعیت مالی همسرتان، پرونده را به کارشناس ارجاع دهد. کارشناس هم با بررسی شرایط، نظر خود را اعلام می کند. در نهایت، دادگاه با توجه به مدارک، اظهارات طرفین و نظر کارشناس، رأی نهایی را صادر می کند. اگر رأی به نفع شما باشد، همسرتان ملزم به تهیه مسکن مستقل و متناسب خواهد شد. البته هر دو طرف حق تجدیدنظرخواهی و فرجام خواهی (در صورت شرایط خاص) از رأی دادگاه بدوی را دارند.

بعد از حکم دادگاه چه می شود؟ اجرای حکم و نکات مهم

خب، فرض کنیم دادگاه حکم به نفع شما صادر کرده و همسرتان را ملزم به تهیه مسکن مستقل و متناسب کرده است. آیا کار تمام است؟ نه، هنوز چند مرحله دیگر باقی مانده است. بیایید ببینیم بعد از صدور حکم چه اتفاقاتی می افتد و چه نکات مهمی را باید در نظر داشته باشید.

مهلت اجرای حکم و عدم تمکین شوهر

معمولاً دادگاه در حکم خود، یک مهلت زمانی مشخص برای همسرتان تعیین می کند تا در آن مدت مسکن مورد نظر را تهیه کند. مثلاً ممکن است بگوید «ظرف یک ماه نسبت به تهیه مسکن مستقل و متناسب اقدام نماید.»

اگر همسرتان در این مهلت تعیین شده، باز هم از اجرای حکم سرباز زد، می توانید درخواست «اجرای حکم» را به دادگاه بدهید. در این صورت، پرونده به اجرای احکام فرستاده می شود و اجرای احکام با ابزارهای قانونی خود، همسرتان را تحت فشار قرار می دهد تا حکم را اجرا کند. مثلاً ممکن است او را ممنوع الخروج کند یا حتی از اموالش برای تهیه مسکن استفاده کند.

یک نکته خیلی مهم: تا زمانی که همسرتان حکم دادگاه را اجرا نکرده و مسکن مناسب را تهیه نکرده، شما همچنان مجبور به تمکین از او نیستید. این یک اهرم فشار قانونی قوی است که می توانید از آن استفاده کنید.

آیا هر خانه ای مسکن مناسب است؟

فرض کنید همسرتان بعد از حکم دادگاه، خانه ای را به شما پیشنهاد می دهد. آیا این خانه حتماً همان «مسکن مستقل و متناسب» است که دادگاه از آن صحبت کرده؟ لزوماً نه! گاهی اوقات، آقایان برای شانه خالی کردن از این وظیفه، خانه ای را اجاره می کنند که شرایط مناسب را ندارد یا در شأن همسرشان نیست. مثلاً خانه ای بسیار کوچک، در محله ای نامناسب یا بدون امکانات کافی. در چنین شرایطی، مسکن پیشنهادی باید به تأیید دادگاه برسد. یعنی شما می توانید به نامناسب بودن آن اعتراض کنید و دادگاه دوباره بررسی می کند که آیا این مسکن جدید، واقعاً شرایط مورد نظر را دارد یا نه.

زندگی در خانه پدرشوهر: بله یا خیر؟

این یکی از پرتکرارترین سوالات است. آیا زندگی در خانه پدرشوهر، حتی اگر یک طبقه مجزا به شما اختصاص داده شده باشد، مسکن مستقل محسوب می شود؟

در اکثر موارد و از نظر عرف و قانون، زندگی در خانه پدرشوهر (یا هر یک از اقوام همسر)، حتی با وجود فضاهای جداگانه، مسکن مستقل محسوب نمی شود، مگر اینکه شرایط خاصی داشته باشد و زوجه رضایت کامل و محضری از این موضوع داده باشد.

چرا؟ چون در بسیاری از موارد، استقلال کامل و حریم خصوصی در این شرایط رعایت نمی شود. ممکن است ورودی مشترک باشد، یا رفت وآمدها زیاد باشد، یا حتی دخالت هایی در زندگی زناشویی پیش بیاید. اینجاست که مفهوم «استقلال» زیر سوال می رود. اگر شما از ابتدا (مثلاً در عقدنامه) رضایت محضری و کتبی به زندگی در کنار خانواده همسر داده باشید، وضعیت فرق می کند، وگرنه حق شما بر مسکن مستقل محفوظ است.

اگر شوهر واقعاً پول نداشته باشد چه؟

گاهی اوقات هم مشکل نه از سر نیت بد، بلکه به دلیل عدم توانایی مالی همسر است. اگر همسرتان واقعاً توانایی مالی برای تهیه مسکن مستقل را نداشته باشد، دادگاه چه تصمیمی می گیرد؟ در این شرایط، دادگاه وضعیت مالی همسر را به دقت بررسی می کند. ممکن است به او فرصت بیشتری بدهد، یا حتی در صورت امکان، مبلغی را برای اجاره مسکن به شما اختصاص دهد. حتی در برخی موارد، اگر ثابت شود که عدم تهیه مسکن به دلیل ناتوانی مالی اوست، ممکن است دادگاه تصمیمات دیگری بگیرد یا راهکارهای جایگزین پیشنهاد دهد. این موضوع به تشخیص قاضی و شرایط خاص هر پرونده بستگی دارد.

شرط ضمن عقد: آسوده خاطرتر زندگی کنید

شاید بپرسید آیا راهی هست که از همان ابتدا خیالمان از بابت مسکن راحت باشد؟ بله، «شروط ضمن عقد» یک راهکار عالی است. شما می توانید در زمان عقد ازدواج، شروطی را در عقدنامه بگنجانید که مربوط به مسکن باشد. مثلاً:

• حق تعیین مسکن با زوجه: این شرط به شما اجازه می دهد که خودتان نوع و محل مسکن را انتخاب کنید.
• عدم سکونت در منزل پدری یا در شهر خاصی: می توانید شرط کنید که در خانه پدر و مادر همسر زندگی نکنید یا در شهری خاص زندگی نکنید.

اگر این شروط را در عقدنامه ذکر کرده باشید و همسرتان هم آن را امضا کرده باشد، دیگر کارتان برای پیگیری بسیار راحت تر است؛ چون او به طور کتبی و قانونی به این شروط متعهد شده است.

چند نکته پایانی و مهم که باید بدانید

تا اینجا حسابی در مورد حق مسکن مستقل برای زوجه و مراحل قانونی اش صحبت کردیم. اما چند نکته مهم دیگر هست که می خواهم با شما در میان بگذارم تا کاملاً با دید باز و آگاهانه در این مسیر قدم بگذارید:

اهمیت مشورت با وکیل متخصص

درست است که من سعی کردم همه جزئیات را به زبان ساده توضیح دهم، اما مسائل حقوقی پیچیدگی های خاص خودشان را دارند. هر پرونده ای شرایط منحصر به فرد خودش را دارد و ممکن است تفاوت های کوچکی داشته باشد که فقط یک وکیل متخصص خانواده می تواند آن را تشخیص دهد. مشورت با یک وکیل خوب، مثل داشتن یک راهنمای کاربلد در یک مسیر پرپیچ وخم است. او می تواند:

• به شما کمک کند تا بهترین راهکار را با توجه به شرایط خاص خودتان انتخاب کنید.
• در جمع آوری مدارک و تنظیم دادخواست، شما را راهنمایی کند.
• در جلسات دادگاه از حق شما دفاع کند و اجازه ندهد که حقی از شما ضایع شود.

پس، اگرچه با این مقاله اطلاعات خوبی به دست آوردید، اما به هیچ وجه مشاوره با وکیل را نادیده نگیرید. سرمایه گذاری روی یک وکیل خوب، در نهایت می تواند به نفع شما باشد و جلوی ضررهای بزرگ تر را بگیرد.

صلح و سازش پیش از اقدام قضایی

گاهی اوقات، قبل از اینکه کار به دادگاه و پیچیدگی هایش بکشد، می توان با گفتگو و میانجی گری مشکل را حل کرد. شاید همسرتان از حقوق شما در این زمینه بی اطلاع باشد، یا شاید مسائل دیگری باعث شده که از تهیه مسکن مناسب کوتاهی کند. تلاش برای صلح و سازش، چه با کمک خانواده و دوستان مورد اعتماد و چه با مشاوران خانواده، می تواند در برخی موارد بسیار مؤثر باشد. دعواهای دادگاهی معمولاً زمان بر، هزینه بر و پر از تنش هستند و اگر بشود از آنها دوری کرد، بهتر است.

یک نمونه دادخواست الزام به تهیه مسکن مستقل برای زوجه

در این بخش، یک نمونه کلی از دادخواستی که می توانید برای الزام همسرتان به تهیه مسکن مستقل ارائه دهید، آورده ام. یادتان باشد که این یک نمونه کلی است و باید آن را با اطلاعات دقیق خودتان و همسرتان پر کنید. توصیه می کنم حتماً برای تکمیل نهایی این دادخواست و ثبت آن، از کمک یک وکیل یا کارشناس حقوقی در دفاتر خدمات قضایی استفاده کنید.

بسمه تعالی

ریاست محترم دادگاه خانواده ................................... (نام شهرستان)

با سلام و احترام؛

خواهان:
نام و نام خانوادگی: (نام و نام خانوادگی شما)
نام پدر: (نام پدر شما)
شماره شناسنامه: (شماره شناسنامه شما)
کد ملی: (کد ملی شما)
محل اقامت: (آدرس دقیق فعلی شما)

خوانده:
نام و نام خانوادگی: (نام و نام خانوادگی همسرتان)
نام پدر: (نام پدر همسرتان)
شماره شناسنامه: (شماره شناسنامه همسرتان)
کد ملی: (کد ملی همسرتان)
محل اقامت: (آدرس دقیق همسرتان)

خواسته:
صدور حکم مبنی بر الزام خوانده به تهیه مسکن مستقل و متناسب با شان خواهان، به همراه اثاث البیت ضروری.

دلایل و منضمات:
۱. رونوشت مصدق عقدنامه شماره ....................... مورخ .................... صادره از دفتر ازدواج شماره .................... شهرستان ....................
۲. فتوکپی شناسنامه و کارت ملی خواهان
۳. فتوکپی شناسنامه و کارت ملی خوانده
۴. (در صورت وجود) استشهادیه محلی مبنی بر عدم تهیه مسکن مستقل یا عدم تناسب آن.
۵. (در صورت وجود) سایر مدارک دال بر خواسته (مثلاً نامناسب بودن منزل فعلی).

شرح خواسته:
احتراماً به استحضار عالی می رساند که اینجانبه خانم ................................ فرزند ................................ به شماره ملی ................................، به موجب عقدنامه رسمی شماره ................................ مورخ ................................ صادره از دفتر ازدواج ................................، به عقد دائم خوانده محترم آقای ................................ درآمده ام.

متأسفانه از تاریخ انعقاد عقد دائم تا کنون، با وجود پیگیری ها و تذکرات مکرر اینجانبه، خوانده محترم از انجام وظیفه قانونی و شرعی خود در خصوص تهیه مسکن مستقل و متناسب با شأن اینجانبه، به همراه اثاث البیت ضروری، امتناع ورزیده اند. این در حالی است که تهیه مسکن مستقل و متناسب با شأن زوجه، از جمله حقوق مسلم اینجانبه بوده و عدم فراهم آوری آن، موجبات عسر و حرج فراوان و غیر قابل تحمل را برای اینجانبه فراهم نموده و عملاً ادامه زندگی مشترک را با مشکلات جدی مواجه ساخته است.

با عنایت به مراتب فوق و با استناد به ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی که صراحتاً نفقه زوجه را شامل مسکن و اثاث البیت دانسته و با توجه به اینکه این تکلیف از لحظه عقد بر عهده زوج می باشد، تقاضای رسیدگی و صدور حکم شایسته مبنی بر الزام خوانده محترم به تهیه مسکن مستقل و متناسب با شأن اینجانبه، به همراه اثاث البیت ضروری و مقتضی، مورد استدعاست.

قبلاً از بذل توجه و دستورات مقتضی کمال تشکر را دارم.

با احترام فراوان
(امضاء خواهان)
(تاریخ)

این نمونه فقط یک قالب است. حتماً آن را با توجه به شرایط دقیق خودتان و مشورت با متخصصین حقوقی تکمیل کنید.

در پایان، باید بگویم که آگاهی از حقوق قانونی، اولین و مهم ترین قدم برای دفاع از خودتان است. تهیه مسکن مستقل برای زوجه، یک حق اساسی است که می تواند پایه های یک زندگی مشترک آرام و محترمانه را بنا کند. اگر با چنین چالشی روبرو هستید، بدانید که تنها نیستید و قانون از شما حمایت می کند. با آگاهی، صبر و اقدام به موقع، می توانید به حق خود برسید و زندگی ای را که شایسته اش هستید، بسازید. یادتان باشد، همیشه امید هست و راه های قانونی برای رسیدن به عدالت وجود دارد. پس قوی باشید و برای حق خودتان بجنگید!