کارتون های قدیمی

هنر و سینما

چرا کارتون های دهه 1990 به  شدت محبوب شدند؟

دهه 1990 به عصر طلایی کارتون معروف است. کارتون هایی مانند «سریال انیمیشنی بتمن» (Batman: The Animated Series)، «آب پران ها» (Gargoyles) و «یاکو و واکو» (Animaniacs) آهسته و پیوسته در این دهه معنای انیمیشن را بازتعریف کردند، مرزهای خلاقیت را گسترش و انتظارات مخاطبان دهه های قبل را به کلی تغییر دادند. شاید همه ی ما این خاطره مشترک را داشته باشیم که در دوران کودکی با شنیدن صدای موسیقی تیتراژ یک کارتون به سرعت خود را پای تلویزیون می رساندیم تا حتی تیتراژ آهنگین آن را از دست ندهیم. مثل صدای گیتار الکتریک که فورا قابل تشخیص بود و خبر از شروع «مردان ایکس» (X-Men: The Animated Series) می داد. صدای متلون و دلشوره آور سازهای زهی دنی الفمن آهنگساز، خبر از ورود قهرمانی شنل پوش می داد که در تاریکی گاتهام پنهان شده بود، یا صدای زیر و بم بازیگر اصلی «آب پران ها» کیت دیوید که هنوز هم می تواند دل شنونده را بلرزاند. احساس غرق شدن در داستان های محبوب، جادویی است که مثل و مانند ندارد. آن احساس هیجان که موقع تماشای گنجینه ای از کارتون های کمپانی های فاکس کیدز، کارتون نتوورک و نیکلودئون به بیننده دست می داد، هنوز هم می تواند باعث شود ساعت ها با اشتیاق پای تماشایشان بنشینیم. با تمام این احساسات مشترک، در ادامه به این موضوع می پردازیم …