هوش مصنوعی و خباثت واقعی؛ تصویر هوش مصنوعی در دنیای سرگرمی

در دنیای امروز ، بسیاری از کارها با استفاده از هوش انجام می شود و دانشمندان به همان اندازه از هوش مصنوعی بر روی زمین می ترسند. به عنوان مثال ، در سال آخر تحصیل ، استفان هاوکینگ اصرار داشت که ما باید هوش خود را کنترل کنیم ، زیرا کنترل خود را از دست نمی دهیم. هوش مصنوعی سالهاست که یکی از موضوعات رایج در علم ، سینما و سرگرمی است.

شاید قدیمی ترین نمونه هوش مصنوعی در سینما ، اثر 2001 استنلی کوبریک: ادیسه فضایی باشد. این فیلم اقتباسی از کتاب آرتور سی کلارک است و یکی از شخصیت ها هوش مصنوعی خطرناکی به نام هال است که به دشمن شخصیت اصلی تبدیل می شود.

در جنگ ستارگان با ربات بامزه جورج استار آشنا شدید. جیمز کامرون با “ترمیناتور” سطح هوش مصنوعی را در یک فیلم حتی بالاتر برده است. اما در دهه 1990 ، واچوفسکی ها با “ماتریس” در مورد آنچه هوش مصنوعی می تواند انجام دهد به پایان داستان رفتند.

در حالی که بیشتر فیلم به جنبه های منفی هوش مصنوعی می پرداخت ، استیون اسپیلبرگ به پروژه “هوش” استنلی کوبریک نزدیک شد و این کار را انجام داد و از نظر اخلاقی به این مورد علمی نگاه کرد. خود و انسان.

هرچه مردم بیشتر در مورد هوش مصنوعی اطلاعات کسب کردند ، سینما بیشتر متوجه شد که همیشه برای نشان دادن هوش مصنوعی نیازی به مراجعه به روبات ها نیست. یکی از بهترین فیلم های اخیر ، که درباره هوش مصنوعی نیز صحبت می کرد ، فیلم “او” ساخته اسپایک جونز بود که مردی را نشان می داد که عاشق کاربر تلفن هوشمند خود شده بود.

فهرست فیلمها و سریالهایی که از هوش مصنوعی در داستانهای خود استفاده کرده اند و دیدگاههای مثبت یا منفی نسبت به آنها داشته اند ، هرچه جلوتر می رویم کاملتر می شود. اما به نظر می رسد هیچ کدام تصویری واقعی از هوش مصنوعی ارائه نمی دهند. در مورد شما چطور؟