ابوزید آباد

  • گردشگری و مهاجرت

    کویر ابوزید آباد

    سفر به دل کویر ابوزیدآباد: سفری به دنیای خاموشی و زیبایی همیشه به کویر علاقه داشتم. سکوتش وسعتش رمز و رازش. انگار یه دنیای دیگه بود یه دنیای خاموش و بی صدا که فقط خودتو می تونستی بشنوی. این بار تصمیم گرفته بودم سفری به کویر ابوزیدآباد یه کویر مخفی و ناشناخته داشته باشم. حالا که به گذشته نگاه می کنم انگار یه حس کنجکاوی عجیب داشت منو به سمت این سفربه کشونده بود. انگار یه نیروی نامرئی میگفت "برو ببین تجربه کن." و من هم بدون هیچ تردیدی به سمت ابوزیدآباد حرکت کردم. روز اول: طلوع آفتاب در دل کویر سحرگاه بود که رسیدم به ابوزیدآباد. هوا سرد بود اون قدر سرد که نفس هام بخار می شد و یه غبار نازک روی موهامو گرفته بود. اما طبیعت خواب آلود نبود. خورشید داشت کم کم از پشت تپه ها سر بیرون می آورد و رنگ سفره ی کویر رو به طلایی تغییر می داد. روایتگر زیبایی های خاموش همراه با یه راهنما وارد دل کویر شدیم. کویر ابوزیدآباد مثل یه نقاشی بزرگ بود یه نقاشی با رنگ های خاکی و طلایی. هرچه بیشتر به داخل کویر پیش می رفتیم هوا آرام تر و هوش بهتر می شد. انگار کویر …

دکمه بازگشت به بالا