برای دیسک کمر چه قرصی بخوریم
دارو برای درمان کمر درد
وقتی موضوع کمردرد به میان میآید، پزشکان ابتدا با توجه به علت درد کمر مصرف داروهای خوراکی را توصیه میکنند.
از آنجا که پاسخ افراد به داروها متفاوت است، ممکن است پزشک داروها و دوزهای مختلفی را برای بیمار امتحان کند. داروهای درمان کمردرد از داروهای بدون نسخه استامینوفن، آسپرین و غیره تا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ناپروکسن و ایبوپروفن، و داروهای تجویزی مانند اپیوئیدها را در برمیگیرند. بعضی اوقات، علاوه بر داروهای کمر درد، داروهای روانپزشکی هم تجویز میشوند.
هدف درمان کمر درد مزمن میبایست این باشد که بیمار بیشترین بهره را برده و درمان سریع کمر درد، با استفاده از پایینترین دوز مورد نیاز انجام گردد. همچنین مهم است که بیمار داروها را دقیقاً طبق دستور مصرف کند و از سوءمصرف و استفاده بیش از اندازه از آنها خودداری کند.
علل کمردرد
کمردرد علت اصلی ناتوانی در افراد زیر 45 سال است که مسائل بسیاری ممکن است باعث آن شوند.
مشکلات مربوط به ستون فقرات
کمردرد اغلب به این دلیل اتفاق میافتد که مشکلی در مسیر مفاصل نخاع، عضلات، دیسکها و اعصاب ایجاد شده و یا چیزی در این ناحیه به درستی کار نکند. پزشک برای تشخیص علت کمر درد ممکن است موارد زیر را در افراد بررسی کند:
فتق یا لغزش دیسک
فتق یا لغزش دیسک، به این معنی است که بافت نرم داخل دیسک بین مفاصل از آن خارج شده است. این مساله معمولاً در اثر فرسایش و پارگی دیسک ایجاد میشود. فتق دیسک ممکن است باعث درد در ناحیه پایین کمر یا باسن شود زیرا باعث وارد آمدن فشار بر اعصاب این نواحی میشود.
بیرون زدگی دیسک
در بیرون زدگی یا تحدب دیسک هم، دیسک خارج شده اما نه به اندازه فتق دیسک. در این حالت معمولاً بیمار علائم خاصی ندارد. اما اگر بیرون زدگی دیسک، بر ریشه عصبی فشار وارد کند ، بیمار آن را احساس خواهد کرد.
بیماری دژنراسیون دیسک
در این بیماری، دیسکها که عملکری شبیه “کمک فنر” در بین مهرههای ستون فقرات دارند، کوچک و یا دچار پارگی میشوند. این باعث میشود استخوان ها با هم ساییده شوند. این بیمار ممکن است در اثر بالا رفتن سن برای افراد اتفاق بیفتد.
التهاب و فرسایش مفصل ساکروایلیاک
این مشکل در محل تلاقی ستون فقرات و لگن ایجاد میشود. این ناحیه حرکت چندانی ندارد، اما از این جهت اهمیت دارد که بار بخش بالایی بدن را به قسمت تحتانی آن منتقل میکند. غضروف مفصل ممکن است پس از اسیب دیدگی یا به دلیل آرتروز، عفونت و یا حتی بارداری، دچار تورم و فرسایش شود.
تنگی کانال نخاع
تنگی کانال نخاع به این معنی است که کانالی که نخاع در ستون فقرات از آن عبور میکند، باریک شده است. این مساله باعث میشود فشار بیشتری بر ستون فقرات و اعصاب وارد شود. در نتیجه ، احتمالا فرد در پاها و شانههای خود احساس بیحسی میکنند. این اتفاق برای بسیاری از افراد بالاتر از 60 سال رخ میدهد.
رادیکولوپاتی مهرههای گردنی
رادیکولوپاتی به معنی گیر افتادن عصب است. این بیماری معمولاً در اثر زوائد استخوانی ( استخوان رست) و یا فتق دیسک ایجاد میشود.
لغزش مُهره
در این بیماری، مهره یا مهرههایی، معمولا در قسمت تحتانی کمر، در ستون فقرات به سمت جلو لغزیده و از محل خود خارج میشود. شکل دژنراتیو این بیماری آرتروز است، که باعث ضعیف شدن مفاصل و رباطهایی که ستون فقرات را نگه میدارند، میشود. این مشکل ممکن است باعث شود یک دیسک روی یک مهره به سمت جلو حرکت کند.
تصادفات و جراحات
تصادفات رانندگی، افتادن، رگ به رگ شدن و کشیدگی عضلات و شکستگی نیز از ممکن است باعث کمردرد شوند. جراحات گاهی ممکن است باعث برخی مشکلات بدنی شوند، اما گاهی به تنهایی نیز ممکن است باعث درد شوند.
شکستگی مهره یا ستون فقرات
ستون فقرات ممکن است در اثر وارد آمدن ضربه به پشت، افتادن یا ابتلا به پوکی استخوان ، بیماریای که باعث ضعف استخوانها میشود، دچار شکستگی شود.
رگ به رگ شدن و کشیدگی عضلات
آسیب دیدگی رباطها، عضلات و تاندونهایی که ستون فقرات و مفاصل آن را پشتیبانی میکنند میتواند منجر به کمردرد شود. این اتفاق اغلب زمانی میافتد که شخص همزمان با بلند کردن یک شیئ بدن خود را نیز بچرخاند. این مشکلات در اثر تصادفات رانندگی و صدمات ورزشی نیز ممکن است پیش بیایند.
اسپاسم
اسپاسم ممکن است در اثر پارگی عضلات و تاندونهای قسمت تحتانی کمر ایجاد شود. این صدمات معمولاً در هنگام بلند کردن اشیاء سنگین یا ورزش ایجاد میشوند.
اشتباهاتی در سبک زندگی که باعث کمر درد میشوند
کمر درد ممکن است به خاطر انجام دادن یا انجام ندادن بعضی کارها در زندگی روزمره ایجاد شود ، به عنوان مثال:
- کشیدن میز کار
- بلند کردن اجسام سنگین
- اضافه وزن داشتن
- ورزش نکردن
- سیگار کشیدن
- پوشیدن کفش پاشنه بلند
نقش احساسات
قدرت احساسات را در تحمل درد دست کم نگیرید. استرس میتواند منجر به تنش عضلات در کمر شده و افسردگی و اضطراب ممکن است باعث شوند که درد حتی بدتر شود.
علل دیگر
برخی بیماریها نیز ممکن است باعث کمر درد شوند، از جمله:
- آرتروز: این یکی از بیماریهای مفصل است که باعث سفتی ، تورم و التهاب آن میشود.
- استئوآرتریت: استئوآرتریت نوعی آرتروز است که در اثر فرسودگی غضروف و استخوانها ایجاد میشود. این مشکل بیشتر افراد میانسال به بعد را درگیر میکند.
- اسپوندیلیت آنکیلوزان:این بیماری نوعی آرتروز است كه مفاصل و رباطهایی که در امتداد ستون فقرات قرار دارند را درگیر میکند.
- اسکولیوز یا انحنای ستون فقرات مشکلی است که معمولاً افراد به صورت مادرزادی با آن به دنیا میآیند. دردهای مرتبط با اسکولیوز، در صورت ایجاد معمولاً از اواسط زندگی شروع میشوند.
- بارداری: اضافه وزن پیدا کردن در هنگام بارداری ممکن است باعث کشیدگی عضلات کمر شود.
- تومور: تومورها در موارد نادری از ابتدا در خود ستون فقرات ایجاد میشود، اما معمولاً در اثر متاستاز سرطانی که از نقطه دیگری از بدن شروع شده است ، ایجاد میشوند.
علل کمتر شایع کمر درد عبارتند از:
- سنگ کلیه و عفونت کلیه
- آندومتریوز، ایجاد بافت رحمی در خارج از رحم
- عفونت استخوان یا التهاب دیسک ، عفونت در استخوانها و دیسکهای ستون فقرات
- فیبرومیالژیا، بیماری که باعث درد گسترده در ماهیچهها میشود.
بسته به علت درد ، درمان ممکن است شامل ایجاد تغییراتی در سبک زندگی ، دارو یا احتمالاً جراحی باشد. اگر احساس میکنید در ستون مهرههای خود مشکلی دارید با پزشک خود صحبت کنید. پزشک کمک میکند تا علت آنچه باعث آسیب و ناراحتی شده مشخص شده و کمک میکند تا شخص بهتر شود.
انواع دارو برای درمان کمر درد
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDها)
این گروه از داروها شامل داروهای بدون نسخه متداول مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن است. اثرات تسکینی این داروها قوی بوده و میتوان آنها را بدون ترس از مسمومیت یا اعتیاد به مدت طولانی مصرف کرد.
NSAIDها در کاهش درد ناشی از عارضههایی مانند آرتریت و التهاب ستون فقرات بسیار مؤثر بوده و اغلب از آنها برای کمک به کاهش درد و التهاب استفاده میشود تا بیمار بتواند اقدامات توانبخشی، مانند فیزیوتراپی، که انجام آنها بدون کاهش درد و التهاب غیرممکن است را شروع کند.
درمان با اپیوئید
استفاده از داروهای اپیوئید، به دلایل بسیاری از جمله احتمال مسموم شدن بدن و همچنین وابستگی جسمانی و روانی یا اعتیاد به آنها، با مخالفت گستردهای روبرو است. با این حال، بعضی افراد هستند که دچار دردهای مزمن غیرسرطانی مثل درد کمر بوده، یا درمان با اپیوئید بدون ایجاد مسمومیت یا اعتیاد باعث تسکین درد آنها میشود.
در هر صورت، از اپیوئیدها داروی کمر درد تنها باید در مواردی که سایر درمانهای غیرجراحی نمیتوانند درد را به اندازه کافی کاهش دهند، و آن هم تنها برای کوتاه مدت استفاده شود. بیماران میبایست از عوارض جانبی اپیوئیدها آگاهی داشته، و در صورت تصمیم به درمان با این دسته از داروها، قویاً توصیه میشود که به طور مستمر با پزشکشان در ارتباط باشند. البته، معمولاً تأکید میشود که بیماران به طور مرتب تحت نظر پزشک قرار بگیرند و همچنین از آنها خواسته میشود که ماهی یکبار برای ویزیت شدن به پزشک مراجعه کنند.
در مقابل، روش دارورسانی هدفمند یکی دیگر از گزینههای درمانی است که در آن داروی مسکن مستقیماً به مایع اطراف نخاع وارد میشود. این روش در مقایسه با داروهای خوراکی که از سیستم گردش خون عبور میکند، تأثیر بیشتری در کاهش درد داشته و عوارض جانبی کمتری دارد.
داروهای روانپزشکی
درد به عنوان یک پدیده چندبُعدی شناخته میشود، به این معنی که سیستمهای مختلفی از بدن را درگیر میکند. تا کنون، اطلاعات کمی در مورد مکانیزمهای اساسی تولید کننده یا نگهدارنده جزء حسی درد پس از آسیب دیدن بافت، به دست آمده است. اطلاعات موجود در مورد پاسخ رفتاری افراد مختلف به درد نیز ناچیز است. این موضوع خصوصاً در مورد دردهای مزمن صادق است.
داروهای روانپزشکی برای تمام کسانی که دچار کمردرد مزمن هستند مناسب نمیباشند. پزشک برای تعیین اینکه که آیا دارو روی درد تأثیر خواهد داشت یا خیر، ابتدا میبایست ریشه درد را کاملاً مشخص کند. به علاوه، میبایست هرگونه اختلال روانی که میتواند باعث بروز درد شود، مثل افسردگی، دقیقاً تشخیص داده شود تا بتوان علائم مربوط به آنها را به درستی شناسایی و درمان کرد.
البته باید به خاطر داشت که داروهای روانپزشکی و داروی کمردرد تنها یک گزینه درمانی مکمل بوده و نمیتوانند جایگزین یک برنامه درمانی جامع برای کمردرد مزمن باشند. به علاوه، پزشک میبایست، آموزش، فیزیوتراپی، بررسی رفتاری بیمار و همچنین ارزیابی خانواده و نقشهای شغلی بیمار را نیز در برنامه درمانی بگنجاند. و بالاخره اینکه، برای پایش پیشرفت بهبودی بیمار، تعیین و شناسایی علائم عود کننده، و همچنین بحث در مورد مؤثر بودن یا نبودن روشهای درمانی مورد استفاده میبایست بیمار به طور مداوم و به دقت ویزیت شود.
دیگر راههای درمان کمر درد بدون جراحی
حفظ وزن در محدوده سلامتی
برخی رژیمهای غذایی به شدت باعث التهاب میشوند، به ویژه رژیمهایی که حاوی چربیهای ترانس ، قندهای تصفیه شده و غذاهای فرآوری شده هستند. با پزشک خود درباره رژیم غذایی خود و نقش احتمالی آن در ایجاد کمردرد مزمن و این که چه تغییراتی میتوانید در آن ایجاد کنید، مشورت کنید. حفظ وزن در محدوده سلامتی باعث کاهش فشار وارده بر ستون فقرات شده و به این شکل به کاهش کمر درد کمک میکند.
ایجاد تغییراتی در سبک زندگی
کسانی که دچار دردی مزمنند، مجبورند برخی محدودیتها را پذیرفته و با آن سازگاری پیدا کنند. ” به زبان بدن خود گوش کنید و یاد بگیرید با شرایط آن راه بیایید. هنگام باغبانی یا چمن زدن هر از گاهی به خود استراحت بدهید یا مواد غذایی را در چندین مرحله جا به جا کنید. دقت کنید که چه فعالیتهایی دردتان را بدتر میکنند و در صورت امکان از انجام آنها پرهیز کنید. این مراقبتها نه تنها کمک میکند تا کمردرد بهتر شود، بلکه مکن است از پیشرفت بیشتر مشکلات هم جلوگیری کند. یکی دیگر از مهمترین تغییراتی که میتوان در سبک زندگی ایجاد کرد ، ترک سیگار است. از نظر علمی نیکوتین باعث تشدید درد و تأخیر در بهبودی میشود.
ورزش کردن
ورزش پایه و اساس درمان کمردرد مزمن بوده و یکی از اولین اقدامات درمانی است که باید تحت نظر یک پزشک و یا فیزیوتراپیست ستون فقرات انجام شود. با این حال ، هر تمرینی برای هر کسی مؤثر نیست. تمرینات باید متناسب با علائم و شرایط خاص هر فرد انجام شوند. ورزش کردن منظم در خانه نیز در موفقیت درمان نقش زیادی دارد.
فیزیوتراپی
تمرینات فیزیوتراپی که برای کمردرد مزمن انجام میشوند ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اصلاح وضعیت بدنی
- تست حدود تحمل درد
- تمرینات کششی و انعطاف پذیری
- تمرینات هوازی
- تقویت عضلات مرکزی (هسته)
طب سوزنی ، ماساژ ، بیو فیدبک درمانی ، لیزر درمانی ، تحریک الکتریکی اعصاب و سایر روشهای درمانی غیر جراحی ستون فقرات نیز ممکن است در بهبود کمر درد مزمن موثر باشند. شما میتوانید با یک پزشک متخصص ستون فقرات درباره درمانهای جایگزینی که ممکن است برایتان مفید باشند صحبت کنید.
گزگز،خواب رفتن،بی حسی،سوزش،مور مور شدن و ضعف پا: علائم و علت
سوالات متداول
چه زمانی باید در مورد کمر درد خود نگران باشم؟
اکثر موارد درد کمر نیازی به مراقبت اورژانسی ندارند، اما اگر این درد در اثر تروما یا ضربه باشد، شما باید بلافاصله و در اولین فرصت به پزشک مراجعه نمایید. علاوه بر تروما، موارد دیگری که این شرایط را دارند شامل:
- تب
- کاهش وزن غیر قابل توجیه
- درد در قفسه سینه
- تورم یا تغییر شکل در کمر
- از دست دادن کنترل روده یا مثانه
- عدم توانایی ادرار کردن
- درد مداوم که از بین نمی رود
- درد بدتر در هنگام شب
- بی حسی در اطراف ناحیه ژنیتال، باسن یا مسیر کمر
- احساس گزگز یا بی حسی در پاها و دست ها
چه موقع باید به پزشک مراجعه کنم؟
در صورتی که درد کمر شما برای شش هفته تداوم داشته باشد و با انجام اقدامات درمانی خانگی بهتر نشده باشد و حتی در این مدت این درد بدتر نیز شده باشد، بهتر است به پزشک مراجعه شود. همچنین در صورتی که سن شما بالاتر از 50 سال است و برای اولین بار این درد را تجربه میکنید، و یا اینکه سابقه سرطان یا بیماری های مرتبط به استخوان دارید، شما باید به پزشک مراجعه نمایید.
چشم انداز درمانی در کمر چگونه است؟
چشم انداز درمانی درد کمر برای بیشتر افرادی که درد کمر دارند خوب است و آنها در عرض چند هفته بهبود مییابند. با این حال، این موضوع به علت ایجاد کننده درد کمر و نحوه کنترل آن بستگی دارد. یک آسیب حاد از نوع کشیدگی عضلاتی به طور معمول با حداقل کارهای درمانی بهبود خواهد یافت اما دیسک کمری که عصب سیاتیک را تحریک میکند ممکن است برای بهبود کامل به جراحی نیاز داشته باشد.
شما برای اینکه بتوانید درد کمر خود را ب خوبی مدیریت کرده و آن را درمان نمایید، بهتر است در اسرع وقت اقدام به درمان آن نمایید زیرا علائم در کمر طولانی بیشتر تمایل دارند که به صورت دائمی در شما باقی بمانند. برای مثال، اگر شما سریعا به فیزیوتراپیست مراجعه نمایید، این کار میتواند روند بهبودی شما را تسریع کند و همچنین از وقوع مجدد این وضعیت جلوگیری نماید. چشم انداز بیماری شما با درمان مناسب نیز مثبت تر و بهتر میشود.
ساختار کمر به چه نحوی میباشد ؟
کمر شما قسمت های متصل مختلفی دارد از جمله: مهره های کمر (استخوان ها)، مفاصل، رباط های منعطف و تاندون ها، عضلات بزرگ و اعصاب بسیار حساس.
ستون فقرات شما یک ستون منعطف میباشد که از کمر شما پشتیبانی میکند. این ستون از 24 مهره و دیسک های بین آنها که به عنوان ضربه گیر عمل میکنند، تشکیل یافته است. در طرف دیگر ستون فقرات شما، از بالا به پایین، مفاصل فاست وجود دارند که هر کدام از مهره ها را به یکدیگر مرتبط میسازد و باعث انعطاف پذیری آنها میشود. عضلات، تاندون ها و رباط ها باعث تحرک و پشتیبانی بیشتر از ستون فقرات میشوند.
طناب نخاعی شما از داخل ستون فقرات شما عبور میکند. این طناب عصبی اعصاب را از مغز شما به باقی نواحی بدن حمل میکند و این مسیر از بین دیسک ها، عضلات و رباط ها عبور میکند.
چه تست هایی برای درد کمر موجود میباشد؟
پزشک شما ممکن است از برخی تست های تشخیصی برای تعیین علت درد کمر استفاده کند. معمول ترین تست های تشخیصی برای این موضوع عبارتند از :
- اشعه X – تصاویری ایجاد میکند که نحوه قرارگیری استخوان ها و اینکه شما آرتروز دارید یا خیر، استخوان ترک خورده یا شکسته دارید یا خیر و یا حتی احتمال وجود تومور را مشخص میکند.
- سی تی اسکن – تصاویر با جزئیات دقیق و از داخل بافت استخوان های ستون فقرات را مشخص میکند که میتواند وجود دیسک کمر یا مشکلات مرتبط با استخوان را مشخص کند.
- اسکن MRI – تصاویر دقیقی از مهره ها، دیسک های بین مهره ای، و ریشه های عصبی فراهم میسازد. ام آر آی ها اغلب برای تشخیص صحیح اختلالات نخاعی و تشخیص افتراقی عفونت های نخاعی یا تومور ها کاربرد دارند.
آیا درد دوباره باز میگردد؟
درد های حاد کمری، بسته به علت ایجاد کننده آن، ممکن است هر از گاهی دوباره عود کرده و احساس شوند. اگر شما در حال درمان درد مزمن کمر خود با استفاده از روش های درمانی غیر جراحی هستید، ممکن است باز هم درد را احساس کنید زیرا این روش ها به عنوان درمان نیستند اما برای کاهش میزان درد و التهاب استفاده میشوند. تزریقات دارویی برای کاهش درد، میتوانند برای 3 ماه تاثیر داشته باشند. اگر جراحی داشته اید، پس درد مرتبط با مشکلات کمر شما نباید دوباره بازگردد و شما نباید پس از جراحی دوباره آن را احساس نمایید.
درد کمر چرا به حالت مزمن در میآید؟
درد حاد یک احساس ناخوشایند است که در سیستم عصبی شروع شده و نشان میدهد یک مشکل خاصی در بدن خود دارید که باید بیشتر مراقب خود باشید. برخی اوقات، درد حاد به درد مزمن تبدیل میشود و برای ماه ها یا حتی سال ها تداوم مییابد. در بسیاری از موارد، این تبدیل شدن به این دلیل اتفاق میافتد که شرایط فیزیولوژیکی شما و مشکلی که داشته اید همچنان بدون درمان باقی مانده است. به عنوان مثال، اگر شما آرتروز داشته باشید و آن را کنترل نکنید، این اتفاق ممکن است بیافتد. با این حال، در برخی مواقع، علت ایجاد کننده درد یک بیماری، جراحت یا آسیب قابل تشخیص به سیستم عصبی نیست.
چه نوع جراحی هایی برای درد کمر در دسترس میباشد؟
برای درمان درد کمر، جراحی های مختلفی در دسترس میباشد. برخی اوقات این روش های جراحی در ترکیب با یکدیگر استفاده میشوند تا بهترین نتیجه ممکن حاصل شود. جراحی کمر برای برداشتن فشاری که روی اعصاب موجود در کمر وجود دارد، و برای تثبیت مهره ها یا برای بهبود بد شکلی هایی مانند اسکولیوزیس استفاده میشود.
- فیوژن نخاعی – دو یا چند مهره را با استفاده از قسمتی از استخوان به هم جوش میدهند تا نخاع تقویت و تثبیت شود.
- دیسکتومی – برای برداشتن دیسک بیرون زده یا لغزیده که بر روی عصب نخاعی فشار وارد مینماید. به طور سنتی این نوع جراحی به وسیله جراحی باز انجام میشود. اما امروزه از تکنیک های با حداقل تهاجم به نام میکرو دیسکتومی استفاده میشود.
- لامینکتومی – برداشتن بخشی از استخوان از یکی از مهره ها که بر عصب موجود در نخاع فشار وارد مینماید.
- رفع فشار از قسمت لومبار نخاع – جراحی برای اینکه به ریشه عصبی فضای بیشتری داده شود. این نوع جراحی میتواند به وسیله حداقل یکی از روش های زیر انجام شود: فیوژن نخاعی، دیسکتومی و لامینکتومی.
- دیسک های مصنوعی – یک روش جایگزین برای فیوژن نخاعی و برای جا به جایی های دردناک بین مهره ای استفاده میشود.
چه تزریق هایی برای درمان کمر درد توصیه میشود؟
- تزریقات دارویی برای کاهش درد- از تزریق استروئید ها و بی حس کننده ها به مفاصل، رباط ها، عضلات یا اطراف اعصاب نخاعی استفاده میشود.
- تزریق به مفاصل فاست – بی حس کننده های موضعی و داروهای استروئیدی به مفاصل فاست شما تزریق میشود تا درد و التهاب را کاهش دهد.
- بلوک شدن ریشه عصبی – تزریق بی حس کننده موضعی و داروهای ضد التهابی استروئیدی به نواحی اطراف ریشه عصبی برای کاهش درد عصب گیر کرده یا ملتهب و کاهش التهاب استفاده میشود.
بهترین راه درمان کمردرد چیست؟
درمان های مختلفی برای درمان درد کمر وجود دارد. بهترین روش درمانی برای شما به این بستگی دارد که شما برای چه مدت این درد را داشته اید، علت ایجاد کننده آن در صورتی که قابل تشخیص باشد، تا چه میزان حاد است و نیاز ها و ویژگی هایی فردی شما شامل چه مواردی میباشد.
برای موارد شدید درد کمر، درمان های خانگی مثل استفاده از داروهای ضد درد و همچنین داشتن فعالیت بدنی کافی میتواند به از بین بردن درد کمک کند.
اگر درد شما مزمن شود، گزینه های غیر جراحی ممکن است شامل فیزیوتراپی (برنامه های ورزشی، طب سوزنی، ماساژ) و تزریقات ضد درد (مفصل فاست یا بلوک های ریشه عصبی). اگر این درمان ها موفقیت آمیز نباشند یا پزشک شما تشخیص دهد که مشکل شما نیاز به عمل جراحی دارد، باید به بیمارستان مراجعه فرمایید. روش های مختلفی برای جراحی کمر شما وجود دارد که مشاوره پزشک خود میتوانید بهترین راه را برای درمان مشکل خود انتخاب نمایید.
تب
کاهش وزن غیر قابل توجیه
درد در قفسه سینه
تورم یا تغییر شکل در کمر
از دست دادن کنترل روده یا مثانه
عدم توانایی ادرار کردن
درد مداوم که از بین نمی رود
درد بدتر در هنگام شب
بی حسی در اطراف ناحیه ژنیتال، باسن یا مسیر کمر
احساس گزگز یا بی حسی در پاها و دست ها”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “چه موقع باید به پزشک مراجعه کنم؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “در صورتی که درد کمر شما برای شش هفته تداوم داشته باشد و با انجام اقدامات درمانی خانگی بهتر نشده باشد و حتی در این مدت این درد بدتر نیز شده باشد، بهتر است به پزشک مراجعه شود. همچنین در صورتی که سن شما بالاتر از 50 سال است و برای اولین بار این درد را تجربه میکنید، و یا اینکه سابقه سرطان یا بیماری های مرتبط به استخوان دارید، شما باید به پزشک مراجعه نمایید.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “چشم انداز درمانی در کمر چگونه است؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “چشم انداز درمانی درد کمر برای بیشتر افرادی که درد کمر دارند خوب است و آنها در عرض چند هفته بهبود مییابند. با این حال، این موضوع به علت ایجاد کننده درد کمر و نحوه کنترل آن بستگی دارد. یک آسیب حاد از نوع کشیدگی عضلاتی به طور معمول با حداقل کارهای درمانی بهبود خواهد یافت اما دیسک کمری که عصب سیاتیک را تحریک میکند ممکن است برای بهبود کامل به جراحی نیاز داشته باشد.
شما برای اینکه بتوانید درد کمر خود را ب خوبی مدیریت کرده و آن را درمان نمایید، بهتر است در اسرع وقت اقدام به درمان آن نمایید زیرا علائم در کمر طولانی بیشتر تمایل دارند که به صورت دائمی در شما باقی بمانند. برای مثال، اگر شما سریعا به فیزیوتراپیست مراجعه نمایید، این کار میتواند روند بهبودی شما را تسریع کند و همچنین از وقوع مجدد این وضعیت جلوگیری نماید. چشم انداز بیماری شما با درمان مناسب نیز مثبت تر و بهتر میشود.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “ساختار کمر به چه نحوی میباشد ؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “کمر شما قسمت های متصل مختلفی دارد از جمله: مهره های کمر (استخوان ها)، مفاصل، رباط های منعطف و تاندون ها، عضلات بزرگ و اعصاب بسیار حساس.
ستون فقرات شما یک ستون منعطف میباشد که از کمر شما پشتیبانی میکند. این ستون از 24 مهره و دیسک های بین آنها که به عنوان ضربه گیر عمل میکنند، تشکیل یافته است. در طرف دیگر ستون فقرات شما، از بالا به پایین، مفاصل فاست وجود دارند که هر کدام از مهره ها را به یکدیگر مرتبط میسازد و باعث انعطاف پذیری آنها میشود. عضلات، تاندون ها و رباط ها باعث تحرک و پشتیبانی بیشتر از ستون فقرات میشوند.
طناب نخاعی شما از داخل ستون فقرات شما عبور میکند. این طناب عصبی اعصاب را از مغز شما به باقی نواحی بدن حمل میکند و این مسیر از بین دیسک ها، عضلات و رباط ها عبور میکند.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “چه تست هایی برای درد کمر موجود میباشد؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “پزشک شما ممکن است از برخی تست های تشخیصی برای تعیین علت درد کمر استفاده کند. معمول ترین تست های تشخیصی برای این موضوع عبارتند از :
اشعه X – تصاویری ایجاد میکند که نحوه قرارگیری استخوان ها و اینکه شما آرتروز دارید یا خیر، استخوان ترک خورده یا شکسته دارید یا خیر و یا حتی احتمال وجود تومور را مشخص میکند.
سی تی اسکن – تصاویر با جزئیات دقیق و از داخل بافت استخوان های ستون فقرات را مشخص میکند که میتواند وجود دیسک کمر یا مشکلات مرتبط با استخوان را مشخص کند.
اسکن MRI – تصاویر دقیقی از مهره ها، دیسک های بین مهره ای، و ریشه های عصبی فراهم میسازد. ام آر آی ها اغلب برای تشخیص صحیح اختلالات نخاعی و تشخیص افتراقی عفونت های نخاعی یا تومور ها کاربرد دارند.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “آیا درد دوباره باز میگردد؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “درد های حاد کمری، بسته به علت ایجاد کننده آن، ممکن است هر از گاهی دوباره عود کرده و احساس شوند. اگر شما در حال درمان درد مزمن کمر خود با استفاده از روش های درمانی غیر جراحی هستید، ممکن است باز هم درد را احساس کنید زیرا این روش ها به عنوان درمان نیستند اما برای کاهش میزان درد و التهاب استفاده میشوند. تزریقات دارویی برای کاهش درد، میتوانند برای 3 ماه تاثیر داشته باشند. اگر جراحی داشته اید، پس درد مرتبط با مشکلات کمر شما نباید دوباره بازگردد و شما نباید پس از جراحی دوباره آن را احساس نمایید.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “درد کمر چرا به حالت مزمن در میآید؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “درد حاد یک احساس ناخوشایند است که در سیستم عصبی شروع شده و نشان میدهد یک مشکل خاصی در بدن خود دارید که باید بیشتر مراقب خود باشید. برخی اوقات، درد حاد به درد مزمن تبدیل میشود و برای ماه ها یا حتی سال ها تداوم مییابد. در بسیاری از موارد، این تبدیل شدن به این دلیل اتفاق میافتد که شرایط فیزیولوژیکی شما و مشکلی که داشته اید همچنان بدون درمان باقی مانده است. به عنوان مثال، اگر شما آرتروز داشته باشید و آن را کنترل نکنید، این اتفاق ممکن است بیافتد. با این حال، در برخی مواقع، علت ایجاد کننده درد یک بیماری، جراحت یا آسیب قابل تشخیص به سیستم عصبی نیست.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “چه نوع جراحی هایی برای درد کمر در دسترس میباشد؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “برای درمان درد کمر، جراحی های مختلفی در دسترس میباشد. برخی اوقات این روش های جراحی در ترکیب با یکدیگر استفاده میشوند تا بهترین نتیجه ممکن حاصل شود. جراحی کمر برای برداشتن فشاری که روی اعصاب موجود در کمر وجود دارد، و برای تثبیت مهره ها یا برای بهبود بد شکلی هایی مانند اسکولیوزیس استفاده میشود.
فیوژن نخاعی – دو یا چند مهره را با استفاده از قسمتی از استخوان به هم جوش میدهند تا نخاع تقویت و تثبیت شود.
دیسکتومی – برای برداشتن دیسک بیرون زده یا لغزیده که بر روی عصب نخاعی فشار وارد مینماید. به طور سنتی این نوع جراحی به وسیله جراحی باز انجام میشود. اما امروزه از تکنیک های با حداقل تهاجم به نام میکرو دیسکتومی استفاده میشود.
لامینکتومی – برداشتن بخشی از استخوان از یکی از مهره ها که بر عصب موجود در نخاع فشار وارد مینماید.
رفع فشار از قسمت لومبار نخاع – جراحی برای اینکه به ریشه عصبی فضای بیشتری داده شود. این نوع جراحی میتواند به وسیله حداقل یکی از روش های زیر انجام شود: فیوژن نخاعی، دیسکتومی و لامینکتومی.
دیسک های مصنوعی – یک روش جایگزین برای فیوژن نخاعی و برای جا به جایی های دردناک بین مهره ای استفاده میشود.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “چه تزریق هایی برای درمان کمر درد توصیه میشود؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “تزریقات دارویی برای کاهش درد- از تزریق استروئید ها و بی حس کننده ها به مفاصل، رباط ها، عضلات یا اطراف اعصاب نخاعی استفاده میشود.
تزریق به مفاصل فاست – بی حس کننده های موضعی و داروهای استروئیدی به مفاصل فاست شما تزریق میشود تا درد و التهاب را کاهش دهد.
بلوک شدن ریشه عصبی – تزریق بی حس کننده موضعی و داروهای ضد التهابی استروئیدی به نواحی اطراف ریشه عصبی برای کاهش درد عصب گیر کرده یا ملتهب و کاهش التهاب استفاده میشود.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “بهترین راه درمان کمردرد چیست؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “درمان های مختلفی برای درمان درد کمر وجود دارد. بهترین روش درمانی برای شما به این بستگی دارد که شما برای چه مدت این درد را داشته اید، علت ایجاد کننده آن در صورتی که قابل تشخیص باشد، تا چه میزان حاد است و نیاز ها و ویژگی هایی فردی شما شامل چه مواردی میباشد.
برای موارد شدید درد کمر، درمان های خانگی مثل استفاده از داروهای ضد درد و همچنین داشتن فعالیت بدنی کافی میتواند به از بین بردن درد کمک کند.
اگر درد شما مزمن شود، گزینه های غیر جراحی ممکن است شامل فیزیوتراپی (برنامه های ورزشی، طب سوزنی، ماساژ) و تزریقات ضد درد (مفصل فاست یا بلوک های ریشه عصبی). اگر این درمان ها موفقیت آمیز نباشند یا پزشک شما تشخیص دهد که مشکل شما نیاز به عمل جراحی دارد، باید به بیمارستان مراجعه فرمایید. روش های مختلفی برای جراحی کمر شما وجود دارد که مشاوره پزشک خود میتوانید بهترین راه را برای درمان مشکل خود انتخاب نمایید.”
}
}]
}
مشورت با پزشک درباره مصرف هر نوع دارو از جمله داروهای بدون نیاز به نسخه، داروهای گیاهی، ویتامین و مواد معدنی و مکملهای غذایی اهمیت زیادی دارد. بعضی از این داروها ممکن است با دیگر داروهایی که برای کمر درد مصرف میشوند تداخل داشته و باعث بروز عوارض ناخوشایندی شده و یا تاثیر داروهای کمر درد را کاهش دهند. پزشک پس از ارزیابی وضعیت شما، ممکن است برای کمر درد شما دارو تجویز کند. تجویز دارو تقریبا همیشه بخشی از برنامه درمانی برای کمردردهای حاد و مزمن است. داروهای مختلفی وجود دارند که پزشکان میتوانند آنها را بر اساس شرایط و نیازهای خاص هر بیمار تجویز کنند. داروهای بدون نیاز به نسخه به راحتی در دسترس بوده و اغلب برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط موثر هستند. این داروها شامل استامینوفن ، آسپرین ، ایبوپروفن ، ناپروکسن و تعداد زیادی داروی موضعی هستند. به تجربه ثابت شده است که مصرف این داروها در بیشتر افراد در دوزهایی که برای استفاده بدون نسخه تأیید شدهاند ، بی خطر است.
اگر به طور ناگهانی دچار کمردرد شدید، توصیه میکنیم درمان خود را با یک روند معمول و ساده شروع کنید. برای این کار ابتدا به پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که مشکل جدی وجود ندارد. در صورت لزوم از مسکنهای ساده (ترجیحاً داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی NSAID) استفاده کرده و فعالیت بدنی خود را حفظ کنید. شما میتوانید روشهای درمانی غیر تهاجمی مانند گرما درمانی و فیزیوتراپی و ماساژ را نیز امتحان کنید. اگر بعد از یکی دو هفته دردتان برطرف نشد ، برای مشاوره بیشتر مجددا به پزشک خود مراجعه کنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک امید میتوانید با شماره تلفن 09107803155 تماس حاصل فرمایید.
فهرست مطالب
- 1 چه چیزی باعث کمردرد میشود؟
- 2 انواع دارو برای کمر درد
- 3 طب سوزنی و تزریق دارو
- 4 عوارض جانبی دارو درمانی کمردرد کدامند؟
- 5 آیا می توان برای کمردرد در کنار مصرف دارو از درمانهای دستی و فیزیوتراپی نیز استفاده کرد؟
چه چیزی باعث کمردرد میشود؟
اکثر کمر دردها، کمردردهای نامشخصند، بدین معنی که مشخص نیست چه چیزی باعث ایجاد درد شده است. سیاتیک نیز نوع دیگری از کمردرد است که در اثر تحریک یا تحت فشار قرار گرفتن یکی از اعصاب، یعنی عصب سیاتیک، ایجاد شده ، و باعث احساس درد در طول این عصب، گاهی اوقات در تمام طول پا، میشود. اشکال نادرتر کمر درد ، شامل ناهنجاریهای استخوانی ، تومور و عفونت است.
کمردرد دلایل بی شماری دارد ، از آسیب دیدگی و مشکلات فرم بدن و بیماریهایی مانند آرتروز و پوکی استخوان ، گرفته تا عوامل مرتبط با سبک زندگی مانند آمادگی بدنی ، سیگار کشیدن ، اضافه وزن و شغل غیره. سن و ژنتیک نیز در این مساله نقش دارند.
کمر درد ، در اکثر موارد، چه درمان شود و چه درمان نشود، معمولاً طی شش هفته برطرف میشود. با این حال ، تا 30٪ از مردم به طور دائمی یا مکرر دچار درد هستند. کمر درد حاد معمولا بین چند روز تا چند هفته طول میکشد ، در حالی که دردی که بیش از سه ماه طول بکشد درد مزمن محسوب میشود.
انواع دارو برای کمر درد
چندین گروه مختلف دارو وجود دارد که برای کمر درد تجویزی میشوند:
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS)
NSAIDS ، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هستند. داروهای زیادی جزء این گروه از داروها هستند، از جمله ایبوپروفن ، ناپروکسن ، اتودولاک ، دیکلوفناک ، نابومتون ، ملوکسیکام و غیره. یکی از زیر گروههای این گروه داروها، مهارکنندههای انتخابی کوکس۲ (یا کوکسیبها) هستند که عوارض جانبی گوارشی احتمالی آنها کمتر بوده و احتمال ابتلا به بیماریهای و زخم معده با مصرف آنها بسیار کمتر است. همه این داروها باعث کاهش التهاب میشوند اما به کاهش درد نیز کمک میکنند. این داروها معمولاً برای مشکلات مربوط به آرتروز و سندرمهای درد نیز مورد استفاده قرار میگیرند.
داروهای شل کننده عضلانی
تنش و اسپاسم عضلانی معمولاً موجب درد میشود که این درد ممکن است ناشی از آسیب دیدگی عضلات و بافت نرم یا دیگر ناهنجاریهای ساختاری باشد. گاهی اوقات این علائم عضلانی ممکن است شدید و ناتوان کننده شوند. استفاده از داروهای شل کننده عضلانی در حین روند بهبود و درمان ممکن است این علائم را کاهش دهد. این داروها شامل عواملی مانند تیزانتیدین ، متوكاربامول ، كاریسپرودول ، سیكلوبنزاپرین ، متاكسالون و باكلوفن هستند. همه این داروها در درجات متفاوتی میتوانند باعث خواب آلودگی و گیجی در فرد شوند.
داروهای مخدر
متداولترین نوع داروی مسکن، داروهای مخدرند که حاوی ترکیبات مربوط به خانواده مرفین هستند. از جمله این داروها میتوان ترامادول ، کدئین ، هیدروکدون ، هیدرومورفون ، مورفین ، اکسی کدون ، اکسی مورفون و متادون را نام برد. همه این داروها میتوانند عوارض جانبی مانند حالت خوابآلودگی و آرانبخشی، یبوست و حالت تهوع را ایجاد کنند. همه این داروها، به درجات مختلفی، قابلیت این را دارند که در فردی که آنها را مصرف میکند به صورت ذهنی و / یا جسمی اعتیاد ایجاد کنند. استفاده از این داروها باید با احتیاط زیاد و تحت نظارت انجام شود. در حال حاضر بر اساس استانداردهای امنیت و سلامت، و همچنین مقررات قانونی، استفاده از این داروها مستلزم ارائه مستندات پزشکی و نظارت بر مصرف آنهاست. مصرف الکل با این داروها به شدت ممنوع است.
کورتون
درصورتیکه داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای تسکین علائم کافی نباشند ، ممکن است برای بیمار داروهای حاوی ترکیبات کورتونی تجویز شود. این داروها میتوانند به صورت خوراکی یا تزریقی مصرف شوند. داروهای کورتونی اگرچه ممکن است بسیار مؤثر باشند اما به دلیل اثرات سوء بالقوه دراز مدتی که دارند از جمله افزایش وزن و پوکی استخوان، شکستگی استخوان، دیلبت و فشار خون باید به صورت محدود مصرف شوند.
داروهای ضد تشنج
این داروها در اصل برای تشنج تجویز میشوند اما نتایج مشاهدات در سالهای اخیر نشان دادهاند که برای دردهای عصبی و دردهای نوروپاتیک نیز موثرند. از جمله این داروها میتوان کاربامازپین ، گاباپنتین ، پرگابالین و غیره را نام برد. این داروها باید برای چندین هفته مصرف شوند و برای اثربخشی ممکن است نیاز به افزایش دوز آنها باشند. این داروها برای درد، بی حسی و ضعف نیز مفید بودهاند.
اگر با وجود فیزیوتراپی و مصرف داروهای خوراکی درد همچنان ادامه یابد، ممکن است برخی از اقدامات زیر انجام شود:
- ممکن است یک داروی استروئیدی مستقیما به ناحیه خاصی از ستون فقرات مانند مفصل فاست تزریق شود.
- در اغلب موارد، از ترکیبی از داروهای کمردرد همراه با فیزیوتراپی و یا درمانهای کایروپراکتیک استفاده میشود.
- در حین مراجعات بعدی به پزشک ، ضروری است که در مورد هرگونه تغییر لازم در داروها صحبت شود.
- گاهی اوقات ممکن است لازم باشد آزمایشاتی برای نظارت بر عوارض جانبی احتمالی داروها انجام شود.
طب سوزنی و تزریق دارو
- در حالی که برخی از تحقیقات نشان دادهاند که طب سوزنی به تسکین کمر درد مزمن کمک میکند ، تحقیقات جدیدتر حاکی از آنند که “طب سوزنی ساختگی یا غیر واقعی (Sham Acupuncture)” – که در آن سوزنها در نقاطی غیر از نقاط طب سوزنی و یا با عمقی کمتر از عمق معمول در طب سوزنی در پوست قرار داده میشوند- نیز به همان اندازه طب سوزنی سنتی میتواند مؤثر باشد. به نظر میرسد درای نیدلینگ یا سوزنکاری خشک – که در آن سوزنهای طب سوزنی در نزدیکی یا روی نواحی که دچار زخم هستند قرار میگیرند- و نه روی نصف النهارهای طب سوزنی – نیز درمان مکمل مفیدی در کنار سایر روشهای درمانی است.
- اگرچه در حال حاضر تحقیقات بسیار کمی در این زمینه انجام شده، اما یافتههای اولیه در مورد بیماران مبتلا به کمردرد مزمن نشان میدهد که تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس) نیز میتواند به کاهش درد و بهبود عملکرد بیماران کمک کند. با این همه ، هنوز به تحقیقات بیشتری نیاز است.
- در روشهای تزریقی دارو مستقیما به قسمتهای مختلف ستون فقرات ، رباطها ، عضلات یا نقاط ماشهای که باعث ایجاد درد تزریق میشوند. داروهایی که تزریق میشوند متفاوتند، اما معمولاً شامل داروهایی هستند که موجب کاهش تورم ( ازجمله کورتیکواستروئیدها یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) و درد (داروهای مخدر یا بی حس کننده) میشوند. هیچ مدرک محکمی له یا علیه روشهای تزریقی وجود ندارد ، اگرچه احتمال بروز عوارض جانبی مانند سردرد ، سرگیجه ، درد موقتی در نزدیکی محل تزریق و حالت تهوع وجود دارد.
- پرولوتراپی. در این روش که بیش از 50 سال است انجام میشود، مواد تحریک کنندهای به رباطهای ناحیه پایینی ستون فقرات تزریق میشود. اگرچه شواهد متناقضی دال بر اثربخشی یا بی اثر بودن این روش وجود دارد، به نظر میرسد نتایج این روش با توجه به نوع ماده تزریقی و سایر روشهای درمانی (مانند دستورزی ستون فقرات یا ورزش) که در کنار آن انجام میشوند، متفاوتند.
عوارض جانبی دارو درمانی کمردرد کدامند؟
در استفاده از دارو ممکن است با عوارض جانبی خفیفی مواجه شوید که جای نگرانی نیست.اما اگر عوارض و یا وضعیت بهبودی کمر دردتان بدتر شد حتما با پزشک خود در این باره مشورت کنید.
داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی
تمام داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAID ها) ممکن است باعث ایجاد زخم و خونریزی گوارشی شوند. گروه جدیدتری از داروهای ضد التهابی با عنوان ، مهارکنندههای انتخابی کوکس۲ (یا کوکسیبها)، تولید شدهاند که ممکن است کمتر باعث این عوارض گوارشی بشوند، اگرچه همچنان این خطر به صفر نمیرسد. در حقیقت مشکل مهم دیگری که ممکن است در اثر مصرف این نوع دارو ایجاد شود، احتمال بروز مشکلات شدید و مرگبار عروقی از جمله سکته قلبی و سکته مغزی، در صورت مصرف طولانی مدت آنهاست.
استامینوفن
در اکثر کسانی که برای کمردرد ، از استامینوفن استفاده میکنند، عوارض جانبی بروز پیدا نمیکند و یا کم است. اما این دارو خصوصاً اگر با الکل مصرف شود میتواند باعث آسیب کبدی شود.
داروهای حاوی مخدر
مسکنهای حاوی مورفین یا مواد مخدر معمولاً باعث خواب آلودگی ، سرگیجه و دپرشن تنفسی میشوند. با این حال ، این عوارض جانبی معمولاً با ادامه مصرف دارو از بین میروند. اگرچه یبوست عارضه جانبی دیگری است که معمولا ادامه پیدا میکند. علاوه بر اینها ، مصرف داروهای مخدر ممکن است منجر به اعتیاد یا وابستگی شود. سایر عوارض جانبی احتمالی مسکنهای مخدر شامل موارد زیر است:
- احساس سرخوشی ، بی قراری ، اضطراب ، حمله ، توهم
- کاهش فشار خون و ضربان قلب
- سفتی و انقباض عضلات
- حالت تهوع و استفراغ
- خارش غیر آلرژیک
- تنگ شدن مردمک چشم
- اختلال در عملکرد جنسی
- احتباس ادرار
داروهای ترکیبی مورفین و عوامل آگونیست-آنتاگونیست
مصرف همزمان یک داروی مسکن مستقیم افیونی، مانند مرفین ، با یک داروی آنتاگونیست آگونیست افیونی ممکن است باعث بروز علائم ترک مواد افیونی در بیماران شود. از جمله این داروها میتوان پنتازوسین، بوتورفانول و نابوفین را نام برد.
داروهای شل کننده عضلانی
اصلیترین عارضه جانبی داروهای شل کننده عضلانی خواب آلودگی است. این مساله ممکن است به خاطر مکانیسم اثر این داروها برای “تسکین” درد باشد. علاوه بر این ، مصرف داروی کاریسوپرودول ممکن است منجر به وابستگی شود زیرا در بدن به دارویی شبیه به باربیتورات تبدیل میشود. داروی سیکلوبنزاپرین (تحت عنوان تجاری فلکسریل) ممکن است باعث خشکی دهان ، یبوست ، احساس گیجی و از بین رفتن تعادل شود. داروی متوکاربامول رنگ ادرار را به سبز ، قهوهای یا سیاه تغییر میدهد. داروهای متاکسالون و کلروزوکسازون در افرادی که مشکلات کبدی دارند باید با احتیاط مصرف شوند.
داروهای ضد اضطراب
داروهای ضد اضطراب نیز به خصوص در صورتی که همراه با برخی داروهای دیگر (مانند مسکنهای مخدر) مصرف شوند ممکن است اثر آرام بخشی ایجاد کنند. از دیگر عوارض جانبی احتمالی این داروها میتوان به تغییرات خلقی ، سردرد ، حالت تهوع ، مشکلات بینایی ، احساس بی قراری و کابوس دیدن اشاره کرد. درد قفسه سینه و ضربان قلب نیز از جمله عوارض احتمالی این داروها هستند.
داروهای ضد افسردگی
برخی از داروهای ضدافسردگی که برای تسکین درد مورد استفاده قرار میگیرند ، همان داروهای سهحلقهای قدیمی هستند. این داروها که در گروه داروهای آنتی کولینرژیک طبقه بندی میشوند ، عوارض جانبی زیادی دارند، از جمله خشکی دهان ، مشکل در ادرار کردن ، تاری دید و یبوست. از دیگر عوارض جانبی احتمالی این داروها میتوان به افت فشار خون ، ضربان سریع قلب ، تپش قلب ، افزایش وزن و خستگی اشاره کرد.
تعداد کمی از داروهای ضد افسردگی جدید نیز باعث کاهش درد شده و خطرات وعوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای آنتی کولینرژیک دارند. با این وجود، داروهای مهارکنندههای بازجدب مجدد سروتونین نوراپی نفرین (SNRI) نیز ممکن است عوارض جانبی زیر را ایجاد کنند:
- بی اشتهایی ( آنورکسی)
- ضعف ، ناتوانی
- یبوست
- سرگیجه
- خشکی دهان
- مشکلات انزال
- سردرد
- بیخوابی
- حالت تهوع
- عصبانیت و برافروختگی
- تعریق
داروهای ضد تشنج ( ضد صرع)
عوارض جانبی داروهای ضد تشنجی که برای درمان درد استفاده میشوند معمولاً با گذشت زمان از بین میروند. این عوارض شامل سرگیجه ، خواب آلودگی و تورم در پاها هستند.
داروهای کورتونی
به طور کلی ، استفاده کوتاه مدت و / یا با دوز کم از داروهای کورتونی منجر به عوارض جانبی کمی میشود. اما مصرف طولانی مدت کورتون ممکن است منجر به عوارض جانبی شدید از جمله موارد زیر بشود:
- نارسایی آدرنال ( یا نارسایی غدد فوق کلیوی)- که در آن بدن نمیتواند به اندازه کافی نسبت به استرسهای بدنی واکنش نشان دهد
- تصلب شرایین یا آترواسکلروزیس
- مرگ استخوان
- آب مروارید و آب سیاه
- بالا رفتن فشار خون
- بالا رفتن قند خون
- احتباس مایعات
- خونریزی گوارشی
- تغییرات خلق و خوی
- پوکی استخوان
- سرکوب سیستم ایمنی بدن
- مشکلات خواب
- افزایش وزن
- آسیب دیدگی بافتهای موضعی
آیا می توان برای کمردرد در کنار مصرف دارو از درمانهای دستی و فیزیوتراپی نیز استفاده کرد؟
بله اگر درد شدید باشد ، ممکن است پزشک بیمار را به یک متخصص دستورزی (درمان دستی) ستون فقرات ارجاع دهد. بسیاری از درمانگران ، از جمله فیزیوتراپیستها ، متخصصین کایروپراکتیک و متخصصین استخوان درمانی، درمانهای دستی ستون فقرات را انجام میدهند. این درمان محدوده وسیعی از روشهای درمانی از متحرک سازی ستون فقرات در محدوده حرکتی آن گرفته، تا وارد آوردن فشارهای سریع به ستون فقرات، که اغلب با صدای ترق توروق همراه است را دربرمیگیرد.
- برای مبتلایان به کمر درد نیمه حاد (که بین چهار تا 12 هفته طول میکشد) و کمردرد مزمن ، ماساژ نیز ممکن است مفید باشد – به ویژه هنگامی که با آموزش و تمرینات فیزیوتراپی همراه شود.
- استفاده از بندها یا بستههای حرارتی ممکن است باعث تسکین موقتی درد در افراد مبتلا به کمر درد حاد و نیمه حاد شود، بخصوص اگر با ورزش همراه شود.
- ترکشن به کشش ستون فقرات در جهات مخالف به منظور افزایش فضای مفصل بین مهرهها گفته میشود. این روش ممکن است به صورت مکانیکی یا با استفاده از یک دستگاه موتوردار انجام شده و یا درمانگر صرفا از نیروی بدن خود استفاده میکند. این روش هزاران سال است که مورد استفاده قرار میگیرد – و اگر چنگکهای شکنجه قرون وسطا را به یادتان میآورد ، احتمالاً خیلی بیراه نرفتهاید. اما اگر هنوز فکر میکنید این روش ارزش امتحان کردن را دارد ، خبر بد (یا شاید خبر خوب؟) آن است که این روش مؤثر نیست. عوارض جانبی این روش شامل افزایش درد ، ایجاد مشکلات در سیستم عصبی و نیاز به جراحی در آینده است.
- نتایج مطالعات درباره تاثیر لیزر درمانی با لیزر کم توان در کاهش درد کمر متناقض است و در صورت تاثیر، میزان اثرگذاری آن هم بسته به شدت و تعداد جلسات درمان متغیر است. بنابراین هیچ برنامه درمانی مشخصی برای این روش وجود ندارد.
- در روش تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS) سیگنالهای الکتریکی به پوست وارد میکنند ، که عصبهای زیر پوست را تحریک میکند. شواهد زیادی برای نتیجه بخش بودن این روش وجود ندارد.
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک امید میتوانید با شماره تلفن 09107803155 تماس حاصل فرمایید.
درد کمر معمولا بعد از مدتی به صورت خود به خودی از بین می رود. در بیشتر موارد علت وقوع درد مشخص نیست. بنابراین به آن درد غیراختصاصی کمر می گویند. اگر درد کمر برای مدتی طولانی ادامه داشت یا بازگشت داشت، معمولا درمان آن دشوار است. درمان کمر درد بسته به فاکتور های مختلفی است که شامل تستهای تشخیصی می شود. در بسیاری از موارد تجویز قرص های مسکن و ضد التهاب که سبب کاهش و توقف پیشرفت بیماریهای التهابی می شوند، بخش مهم از برنامه درمانی کمر درد به حساب می آیند. بسته به تشخیص شما، درمان های پزشکی می توانند یک یا بیشتر از این داروها را شامل شوند.
این قرص ها، شامل قرص های مسکن، شل کننده های عضلانی و ضد افسردگی بدون نیاز به نسخه و قرص هایی است که نیاز به تجویز پزشک دارند. از آنجایی که این قرص ها می توانند اثرات جانبی داشته باشند، بخصوص زمانی که برای مدت زمان زیادی مورد استفاده قرار می گیرند، نباید به صورت مداوم مورد استفاده قرار گیرند و باید طی مدت کوتاهی آنها را مصرف کرد؛ مثلا تنها وقت هایی که درد خیلی شدید می شود. به علاوه، مسکن ها تنها تاثیرات محدودی در درمان کمردرد های غیراختصاصی دارند.
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک امید میتوانید با شماره تلفن 09107803155 تماس حاصل فرمایید.
قرص هایی برای کمر درد
داروهای دردهای خفیف در صورتی که به درستی مصرف شوند، می توانند سبب کاهش التهاب و درد شوند. این قرص ها درد را از بین نخواهند برد؛ اما می توانند به کنترل کردن آن کمک کنند. مسکن ها تنها برای درمان های فعال مثل ورزش و حرکات توصیه می شوند. برای مثال؛ برای کاهش درد شدید کمر یا برای کمک کردن به انجام حرکات بیشتر. گرچه به علت خطر هایی که به همراه دارند، نباید برای مدتی طولانی مورد استفاده قرار بگیرند.
آسپیرین
ترکیبات آسپرین مسکن های بدون نیاز به نسخه ای هستند که به کاهش دردهای خفیف و کمر درد کمک می کنند. اثرات جانبی اصلی آن وقوع مشکلات معده بخصوص ایجاد زخم های با یا بدون خونریزی می باشد. اگر باردار هستید، نباید از آسپیرین استفاده کنید. در حقیقت نباید از هیچ دارویی استفاده کنید، مگر اینکه آنرا با متخصص زنان و زایمان خود، در میان گذاشته باشید.
داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDها)
NSAIDها شامل داروهای مسکن بدون نیاز به نسخه ای مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می باشند. این قرص ها زمانی تنها با نسخه قابل دسترسی بودند. NSAIDها در کاهش دردهای مرتبط با فشارها و التهاب های عضلانی موثر هستند. گرچه به این نکته توجه داشه باشید در صورتی که مسن هستید، NSAIDها می توانند عملکرد کلیه را کاهش دهند. مصرف بیش از حد آنها می تواند سبب ایجاد مشکلات کلیوی شود. همچنین درصورتی که باردار هستید نباید از آنها استفاده کنید.
تجویز قرص های درد غیر مخدر
آنالژزیک های غیر مخدر (آنالژزیک به معنی مسکن است) درد را در محل آسیب مورد هدف قرار می دهند. آنالژزیک ها درمان های بسیار خوبی برای دردهای مزمن خفیف تا متوسط هستند. تیلنول و آسپرین پر استفاده ترین آنالژزیک های بدون نیاز به تجویز هستند. قرص های آنالژزیکی که نیاز به نسخه از پزشک دارند شامل NSAIDهایی مثل کاپروفن، فنوپروفن، کتوپروفن و سالینداک می شوند. برای آنکه هر گونه اثرات جانبی ممکن را کم کنید : به مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه پس از مصرف قرص دراز نکشید، از نور مستقیم خورشید پرهیز کنید، لباس های محافظت کننده بپوشید و از کرم ضد آفتاب استفاده کنید. در صورتی که باردار هستید از استفاده این قرص ها خودداری کنید.
قرص های درد مسکن
اگر احساس درد شدید می کنید، ممکن است پزشک شما برایتان قرص های مسکنی همچون کدئین و مورفین تجویز کند. مسکن ها با خاصیت بی حس کنندگی سیستم عصبی مرکزی، اثرات مسکن دارند. قدرت و مدت تسکین درد در هر یک از این داروها متفاوت است. مسکن ها می توانند باعث ایجاد اثرات جانبی مانند تهوع، استفراغ، یبوست و خواب آلودگی یا آرام بخشی شومد. این اثرات قابل پیش بینی هستند و می توان از آنها پیشگیری کرد. اقدامات پیش گیری کننده رایج شامل: عدم استفاده همزمان داروهای خواب آور و ضد افسردگی به همراه مخدر ها، خودداری از مصرف الکل، افزایش مصرف مایعات، مصرف رژیم های پرفیبر و استفاده از مواد ملین یا مسهل برای درمان یبوست، است.
شل کننده های عضلانی
اگر گرفتگی عضلانی دارید، شل کننده های عضلانی می توانند به تسکین درد شما کمک کنند، اما نشان داده شده است که آنها تنها به میزان کمی می توانند موثر باشند. آنها همچنین خطر بالای خواب آلودگی و افسردگی را با خود به همراه دارند، مصرف طولانی مدت آنها توصیه نمی شود؛ معمولا تنها سه یا چهار روز مصرف آنها توصیه می شود.
ضدافسردگی ها
در حقیقت کمر درد معمولا علامتی رایج از افسردگی است و می تواند نشان دهنده وجود آن باشد. ضدافسردگی ها می توانند فشارهای احساسی که منجر به ایجاد علائم کمر درد می شوند را فروکش کنند. نکته مهمی که باید ذکر شود آنجاست که به نظر می رسد که واکنش های شیمیایی در سلول های عصبی که افسردگی را تحریک می کنند نیز می توانند مسیرهایی در مغز را کنترل کنند. به نظر می رسد برخی از قرص های ضد افسردگی درد را کاهش میدهند که احتمالا بخاطر این است که واکنش های شیمیایی داخل سلول های عصبی را تحت تاثیر قرار می دهند. برخی از انواع ضدافسردگی ها نیز می توانند قرص های خواب آور خوبی باشند. اگر به دلیل کمر درد برای خوابیدن دچار مشکل شده اید، ممکن است پزشک شما برای بازگرداندن خواب نرمالتان، قرص های ضدافسردگی تجویز کند. ضد افسردگی ها می توانند اثرات جانبی متعددی داشته باشند؛ مثل خواب آلودگی، کاهش اشتها، خشکی زبان و خستگی.
کرم های موضعی
اگر کمر درد در بافت های نرم باشد، شاید استفاده از مرهم، پماد یا کرم هایی که بصورت بدون نیاز به نسخه تحت نام های آسپرکریم، بن گری، کاپزاین پی، ایکالیپتامینت، داغ خنک و زوستریکس هستند، بتواند در کاهش درد شما موثر باشد. گرچه این کرم های موضعی که از طریق عناصر فعال مختلفی که روی مفاصل محیطی مثل دست ها و زانوها تاثیر دارند، کار می کنند، ممکن است برای درد کمر نیز مفید و بی خطر باشند.
کورتیکواستروئیدها
این داروهای سریع الاثر، که شبیه کورتیزونی هستند که بدن می سازد، برای کنترل التهاب مورد استفاده قرار می گیرند. اگر التهاب به علت یک بیماری التهای سیستمیک مثل پلی میالژی روماتوییک یا آرتریت روماتویید کمر ایجاد شده باشد، پزشک شما ممکن است مستقیما به مفصل ملتهب کورتیکواستروئید تزریق کند.
داروهای اصلاح کننده بیماری ضد روماتیسمی
داروهای اصلاح کننده بیماری ضد روماتیسمی (DMARDها) از طریق اصلاح آهسته مسیر بیماری التهابی کار می کنند. DMARDهای متفاوت ممکن است برای شماری از شکل های مختلف آرتریت که ممکن است ستون فقرات را تحت تاثیر خود قرار دهد، استفاده می شود؛ شامل آرتریت روماتوئیدو اسپوندیلیت انکیلوزان و آرتریت سوریاتیک.
اصلاح کننده های پاسخ بیولوژیکی
جدید ترین دسته داروهایی که برای آرتریت روماتوئید و چند شکل التهابی دیگر آرتریت مورد استفاده قرار گرفته اند، عوامل بیولوژیکی هستند. در حال حاضر هشت عامل تایید شده توسط وزارت دارو و غذا (FDA) می باشند؛ هر کدام از آنها یک مرحله از فرایند التهاب را مسدود می سازند، بدون اینکه تمام سیستم ایمنی را مهار کنند. علاوه بر آرتریت روماتوئید، ممکن است عوامل بیولوژیکی دیگری نیز برای درمان آرتریت جوانان، اسپوندیلیت انکیلوزان و آرتریت سوریاتیک مورد استفاده قرار گیرند.
قرص های نقرس
بعضی از داروهایی که برای نقرس استفاده می شوند، برای این طراحی شده اند تا جهت کاهش حملات درد مفصلی و التهاب، سطوح اوریک اسید خون را کاهش دهند. سایر این داروها برای تسکین درد و التهاب ناشی از یک حمله مزمن طراحی شده اند. بسیاری از افرادی که نقرس دارند، از هر دو نوع قرص استفاده می کنند.
قرص های فیبرومیالژی
پزشک ها داروهایی از کلاس های مختلف را برای درمان فیبرومیالژی تجویز می کنند. تنها سه مورد از این دارو ها (قرص های ضد صرع پره گابالین(لیریکا) و دو ضد افسردگی، دولوکستین(سیمبالتا) و میلناسیپران(ساولا))، برای درمان فیبرومیالژی، مورد تایید FDA هستند. بسیاری از دیگر داروها برای درمان فیبرومیالژی، بدون تایید FDA مورد استفاده قرار می گیرند؛ چرا که در کارآزمایی های بالینی نشان داده شده است که آنها می توانند اثرات مختلفی داشته باشند. این داروها شامل بعضی از ضدافسردگی های دیگر، شل کننده اهیا عضلانی و آنالژزیک ها می شوند.
درمان های تزریقی
درصورتی که سایر درمان ها برای کمر درد شما نتوانستند اثرات تسکینی داشته باشند، اغلب درمان های تزریقی پیشنهاد می شوند که شامل تزریق مسکن ها یا داروهای بی حس کننده ای شامل موارد زیر هستند:
- بی حس کنن کننده های موضعی
- استروئیدها
- سم بوتولینم (بوتاکس)
در صورتی که مشکل ناشی از ریشه های اعصاب، تاندون ها و لیگامان هایی باشد که آسیب دیده اند یا برای کاهش التهاب یا بی حسی درد باشد، بسیاری از این قرص ها فرايندهای ترمیمی طبیعی بدن را تحریک می کنند. داروهای مختلف به جاهای مختلفی تزریق می شوند: برای مثال به بافت عضلانی، مستقیما به بافت در مجاورت عصب، لیگامنت یا دیسک نخاعی، به مفاصل نخاعی یا به فضای بین کانال نخاعی که به نام فضای اپی دورال شناخته می شود.
یافته تحقیقاتی موثقی مبنی بر تاثیرگذاری انواع مختلف تزریقات در درمان درد غیراختصاصی کمر وجود ندارد. گرچه اثرات جانبی آن بسیار نادر است، اما می توانند منجر به عوارض جدی شوند. برای مثال اگر یک داروی بی حسی به نقطه ای اشتباه تزریق شود، می تواند سبب ایجاد فلج تنفسی شود که تنفس را سخت می کند. تزریقات انجام شده به نواحی اطراف نخاع نیز می تواند منجر به عفونت شوند.
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک امید میتوانید با شماره تلفن 09107803155 تماس حاصل فرمایید.