اینترنت اشیا؛ آشنایی با یک مفهوم نا‌‌آشنا

تصور کنید که کلیدهای خود را رها کرده و از خانه خارج شده اید ، ناگهان صدای دیگری از تلفن شما می آید. در واقع ، درب جلو عملکرد قفل را به مدت 30 ثانیه به تأخیر می اندازد و به شما زمان می دهد تا داخل خانه بپرید و کلید خود را بگیرید. ما در مورد آینده دور صحبت نمی کنیم. ما به سادگی ساده ترین نمونه های سخت ترین ایده های سالهای اخیر را به شما نشان دادیم.

⁇

اگر از تکنسین ها بپرسید که به نظر آنها آخرین مرحله فناوری چیست ، ممکن است پاسخ های دیگری بشنوید. برخی به سرعت باورنکردنی انتقال داده ها اشاره می کنند ، در حالی که برخی دیگر به تجارت مسافرت هوایی اشاره می کنند. شاید بسیاری از مردم در خیابان ها و بازار هنوز در شگفتی به سر می برند ، به جای پیش بینی آینده ، به ستایش دستاوردهای امروز بسنده می کنند و برای مثال ، از نازک شدن گوشی ها با پشتیبانی ویژه از برند خوشحال می شوند.

ما مجدداً این س askال را مطرح می کنیم: “آخرین مرحله فناوری کجاست؟” شاید ساده ترین راه برای دریافت پاسخ این باشد که به سیاست های زیر بنایی شرکت های بزرگ فناوری توجه کنید. چه عملیاتی امروزه بیشتر بر محصولات و خدمات گوگل ، اپل ، مایکروسافت و سامسونگ تأکید دارد؟ اکثر کارشناسان معتقدند که اینترنت اشیاء و رایانش ابری در همه برنامه های گفتگوی غول های فناوری ترجیح داده می شود. این دو ایده در اکثر کنفرانس های برگزار شده توسط این شرکت ها مشهود است. آخرین مورد سامسونگ است. در IFA 2015 ، این شرکت روی موضوع اینترنت اشیا تمرکز کرد. این شرکت اعلام کرده است که تا سال 2020 همه محصولات به قابلیت IoT مجهز خواهند شد. به نظر می رسد آینده فناوری با این پدیده گره خورده است.

تا کنون تصور عمومی این است که فقط انسانها باید با ابزارهایی که می توانند به اینترنت متصل شوند و از قابلیتهای مستقیم خود استفاده کنند. اما ایده های جدیدی در دهه گذشته پدیدار شده است. این ایده ها در سال های اخیر در قالب محصولات هوشمند وارد بازار شده است. ما در حال حاضر در مورد این ایده صحبت می کنیم که یک شی فیزیکی می تواند از طریق اتصال به اینترنت یا از طریق سایر وسایل ارتباطی با جسم دیگر ارتباط برقرار کند.

واژه اینترنت اشیا در سال 1999 توسط کوین اشتون استفاده شد. او دنیایی را توصیف کرد که در آن همه چیز ، از جمله اجسام بی جان ، دارای هویت دیجیتالی هستند و به کامپیوترها اجازه می دهد تا آنها را سازماندهی و مدیریت کنند. هنگامی که کوین اشتون کلمه IoT را ابداع کرد ، احتمالاً فقط استفاده از کانال های شناسایی مبتنی بر رادیو را که اغلب RFID نامیده می شود ، در نظر نداشته است.

حدود 15 سال بعد ، مفهوم اولیه “کوین اشتون” شکل عملی تر و لیبرال تری به خود گرفته است. محتوای داستان دستگاههایی (اشیاء) هستند که اطلاعات را در مقیاس وسیع با کمک سنسورهای مختلف جمع آوری کرده و داده ها را با هم ترکیب می کنند و فناوری های ارتباطی آن زمان (مانند RFID و Wi-Fi) را ترکیب می کنند.

اینترنت اشیا بخش بزرگی از آینده اینترنت است. نیش ارتباطات جدید نیز پایه و اساس این شبکه پیچیده است. نقش این پروتکل ها اطمینان از ارتباط کامل و ادغام اشیاء مجازی و فیزیکی با جهان اطراف ما است. رایانه ، تلفن ، تلویزیون ، سنسور ، ماشین ، یخچال و حتی بسته های غذایی و دارویی در این شبکه نصب شده است.

از سوی دیگر ، مشکل رایانش ابری وجود دارد. این مفهوم مربوط به اینترنت اشیا است. زیرا بخش بزرگی از داده های شبکه بزرگ مورد نیاز ما سیستم های ذخیره سازی ابری هستند. این داده ها همچنین با نرم افزارهای قدرتمند خارج از دستگاه های ما (چیزهای اطراف ما) مشاهده می شوند. بنابراین ، آینده اینترنت اشیا بستگی به پیشرفت های بیشتر در محاسبات ابری دارد.

بیایید به یک مورد احتمالی برای IoT نگاهی بیندازیم. برای یک لحظه تصور کنید که به دنیای کارمی ارل منتقل شده اید. دنیایی را تصور کنید که می توانید یخچال خود را طوری پیکربندی کنید که وقتی تعداد تخم مرغ های موجود در آن به دو برابر رسید ، سفارش خرید تخم مرغ به طور خودکار به فروشگاه نزدیک خانه شما ارسال شود. یا می توانید بررسی کنید که آیا اتو یا اجاق تلفن همراه شما کار می کند یا خاموش است.

بیایید از مشکلات سخت و غیرمنتظره دور شویم و نگاهی به آنچه در حال حاضر جهان انجام می دهد بیندازیم. مهمترین شرکتهای فعال در این بخش عبارتند از: گوگل ، اپل ، مایکروسافت ، سامسونگ و اینتل. به عنوان مثال ، گوگل و اپل بیش از هر چیز به فکر آماده سازی سیستم عامل های خود هستند. شرایط استفاده از محصولات و خدمات در طبیعت.

ساندار پیچای سیستم عامل Brillo را در کنفرانس I / O Google 2015 معرفی کرد.

بیش از 15 ماه از خرید Nest توسط گوگل می گذرد. Nest در زمینه ترموستات های هوشمند کار می کرد. تیم فنی این شرکت به موتور محرک توزیع دستگاه های هوشمند گوگل تبدیل شده است. گوگل سیستم عامل جدیدی را در این زمینه معرفی کرده است. این سیستم “Brillo” نام دارد و انتظار می رود اکوسیستم اینترنت اشیاء Google را پر کند.

کریگ فدریقی در مورد پروژه HomeKit در کنفرانس توسعه دهندگان اپل 2014 صحبت کرد.

اپل همچنین قول داده است لوازم خانگی HomeKit خود را به قابلیت های جدیدی برای کنترل لوازم مختلف خانگی مجهز کند. سنسورهای امنیتی ، سنسورهای حسگر ، مانیتورهای دی اکسید کربن و کنترل کننده سایه از جمله دستگاه هایی هستند که HomeKit می تواند آنها را کنترل کند. HomeKit یک پلت فرم یکپارچه برای دستگاه های خانه هوشمند است که به دستگاه های اپل اجازه می دهد آنها را کنترل کنند.

سامسونگ SleepSense را در IFA 2015 اعلام کرد. این ابزار همراه با یک برنامه به افراد کمک می کند تا خواب خود را مدیریت کنند.

در حالی که گوگل و اپل روی توسعه پلتفرم اینترنت اشیا کار می کنند ، سامسونگ بسته به چندین محصول از زوایای مختلف به این مشکل نگاه می کند. این شرکت تأثیر زیادی بر بازار لوازم الکترونیکی مصرفی دارد و با تغییر کوچکی در هر دستگاه تولیدی ، می تواند آنها را بخشی از اینترنت اشیا قرار دهد. سامسونگ به تازگی ابزارهای جالبی را برای نشان دادن علاقه خود به این بخش معرفی کرده است. به عنوان مثال ، این شرکت یک دستگاه کوچک به نام SleepSense ایجاد کرده است. این ابزار اطلاعات مربوط به سلامت فرد را جمع آوری کرده و از طریق یک برنامه اختصاصی به کاربر گزارش می دهد.

سامسونگ که SmartThings را در سال 2014 خریداری کرد ، اکنون با کمک این تیم روی پروژه Hub کار می کند.

“SmartHub” یکی از تلاش های سامسونگ در این زمینه است. SmartHoab در واقع نقش “هسته سخت” سامسونگ را بر عهده خواهد گرفت و از طریق یک برنامه یک راه حل امنیتی ارائه می دهد.

⁇

اما داستان به همین جا ختم نمی شود. شرکت هایی که رویای جهان متصل را می بینند ، یک یا دو شرکت نیستند. تقریباً هر انقلاب بزرگ دارای یک برنامه IoT چند کاربره است. ده ها استارتاپ نیز با ایده های خلاقانه خود در تلاشند تا بعد ناشناخته ای را به این بازی جدید وارد کنند.